ਇਬਰਾਹਿਮ ਲੋਧੀ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਇਬਰਾਹਿਮ ਖਾਨ ਲੋਧੀ
31ਵਾਂ ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਸੁਲਤਾਨ
ਸ਼ਾਸਨ ਕਾਲ1517 – 21 ਅਪ੍ਰੈਲ 1526
ਤਾਜਪੋਸ਼ੀ1517, ਆਗਰਾ
ਪੂਰਵ-ਅਧਿਕਾਰੀਸਿਕੰਦਰ ਖਾਨ ਲੋਧੀ
ਵਾਰਸਬਾਬਰ (ਮੁਗ਼ਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ)
ਜਨਮਦਿੱਲੀ
ਮੌਤ21 ਅਪ੍ਰੈਲ 1526 (ਉਮਰ 45–46)
ਪਾਣੀਪਤ, ਹਰਿਆਣਾ, ਭਾਰਤ
ਔਲਾਦਜਲਾਲ ਖਾਨ ਲੋਧੀ
ਘਰਾਣਾਲੋਧੀ ਵੰਸ਼
ਪਿਤਾਸਿਕੰਦਰ ਖਾਨ ਲੋਧੀ
ਧਰਮਸੁੰਨੀ ਇਸਲਾਮ

ਇਬਰਾਹਿਮ ਖਾਨ ਲੋਧੀ (ਫਾਰਸੀ: ابراهیم خان لودی), (1480 - 21 ਅਪ੍ਰੈਲ 1526) ਦਿੱਲੀ ਸਲਤਨਤ ਦਾ ਆਖਰੀ ਸੁਲਤਾਨ ਸੀ,[1][2] ਜੋ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਸਿਕੰਦਰ ਖਾਨ ਲੋਧੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 1517 ਵਿੱਚ ਸੁਲਤਾਨ ਬਣਿਆ। ਉਹ ਲੋਧੀ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਦਾ ਆਖ਼ਰੀ ਸ਼ਾਸਕ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ 1526 ਤੱਕ ਨੌਂ ਸਾਲ ਰਾਜ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਬਾਬਰ ਦੀ ਹਮਲਾਵਰ ਫ਼ੌਜ ਦੁਆਰਾ ਪਾਣੀਪਤ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਹਾਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮੁਗਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਉਭਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਪਿਆ।[3][4]

ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

ਇਬਰਾਹਿਮ ਇੱਕ ਨਸਲੀ ਪਸ਼ਤੂਨ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ, ਸਿਕੰਦਰ ਦੀ ਮੌਤ 'ਤੇ ਗੱਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਉਹੀ ਸ਼ਾਸਕ ਯੋਗਤਾ ਨਾਲ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਕਈ ਬਗਾਵਤਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਇਬਰਾਹਿਮ ਖਾਨ ਲੋਧੀ ਨੇ ਵੀ ਰਈਸ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਪੁਰਾਣੇ ਅਤੇ ਸੀਨੀਅਰ ਕਮਾਂਡਰਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਛੋਟੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਸਨ। ਉਸ ਦੇ ਅਫਗਾਨ ਰਈਸ ਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਬਾਬਰ ਨੂੰ ਭਾਰਤ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ।

1526 ਵਿੱਚ, ਕਾਬੁਲਿਸਤਾਨ (ਕਾਬੁਲ, ਮੌਜੂਦਾ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ) ਦੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਬਾਬਰ ਦੀਆਂ ਮੁਗਲ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਪਾਣੀਪਤ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਇਬਰਾਹਿਮ ਦੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ। ਉਹ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਬਾਬਰ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਲਗਭਗ 12,000-25,000 ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ 20 ਤੋਂ 24 ਤੋਪਾਂ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਸਨ। ਇਬਰਾਹਿਮ ਖਾਨ ਲੋਧੀ ਕੋਲ ਲਗਭਗ 50,000 ਤੋਂ 120,000 ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਲਗਭਗ 400 ਤੋਂ 1000 ਜੰਗੀ ਹਾਥੀ ਸਨ। ਅਗਲੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਲੋਧੀ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ 20,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਾਰੇ ਗਏ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋਏ ਅਤੇ ਫੜੇ ਗਏ। ਲੋਧੀ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਅੰਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਗਲੇ 331 ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਮੁਗਲ ਰਾਜ ਦਾ ਦੌਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ।[5]

ਕਬਰ[ਸੋਧੋ]

ਉਸਦੀ ਕਬਰ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਲੋਧੀ ਗਾਰਡਨ, ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਗੁੰਬਦ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਗੋਂ ਇਬਰਾਹਿਮ ਖਾਨ ਲੋਧੀ ਦਾ ਮਕਬਰਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀਪਤ ਵਿੱਚ ਤਹਿਸੀਲ ਦਫ਼ਤਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸੂਫ਼ੀ ਸੰਤ ਬੂ ਅਲੀ ਸ਼ਾਹ ਕਲੰਦਰ ਦੀ ਦਰਗਾਹ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਉੱਚੇ ਪਲੇਟਫਾਰਮ 'ਤੇ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਆਇਤਾਕਾਰ ਬਣਤਰ ਹੈ ਜੋ ਕਦਮਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਉਡਾਣ ਦੁਆਰਾ ਪਹੁੰਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। 1866 ਵਿੱਚ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਨੇ ਗ੍ਰੈਂਡ ਟਰੰਕ ਰੋਡ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਦੌਰਾਨ ਮਕਬਰੇ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਪਾਣੀਪਤ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਇਬਰਾਹਿਮ ਖਾਨ ਲੋਧੀ ਦੀ ਮੌਤ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਨਾਲ ਇਸਦਾ ਮੁਰੰਮਤ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ 1522 ਵਿੱਚ ਸੋਨੀਪਤ ਵਿੱਚ ਖਵਾਜਾ ਖਿਜ਼ਰ ਦਾ ਮਕਬਰਾ ਵੀ ਬਣਵਾਇਆ।[6][7][8]

ਗੈਲਰੀ[ਸੋਧੋ]

ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Chandra, Satish (2005). Medieval India: From Sultanat to the Mughals Part - II (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Har-Anand Publications. ISBN 978-81-241-1066-9. The first of these was the death of the Afghan ruler , Sikandar Lodi , at Agra towards the end of 1517 and the succession of Ibrahim Khan Lodi . The second was the conquest of Bajaur and Bhira , by Babur in the frontier tract of north - west Punjab in ...
  2. Sengupta, Sudeshna. History & Civics 9 (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Ratna Sagar. p. 126. ISBN 9788183323642. The Lodi dynasty was established by the Ghilzai tribe of the Afghans
  3. "SULṬĀN ĪBRAHĪM BIN SULṬĀN SIKANDAR KHAN LODĪ". The Muntakhabu-’rūkh by ‘Abdu-’l-Qādir Ibn-i-Mulūk Shāh, known as Al-Badāoni, translated from the original Persian and edited by George S. A. Ranking, Sir Wolseley Haig and W. H. Lowe. Packard Humanities Institute 1884–1925. Archived from the original on 28 July 2013. Retrieved 18 November 2012.
  4. Sen, Sailendra (2013). A Textbook of Medieval Indian History (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Primus Books. pp. 122–25. ISBN 978-9-38060-734-4.
  5. Davis, Paul K. (1999), 100 Decisive Battles: From Ancient Times to the Present, Oxford University Press, p181.
  6. Tomb of Ibrahim Lodi Archived 14 May 2008 at the Wayback Machine.
  7. Ibrahim Lodi's Tomb
  8. The tale of the missing Lodi tomb The Hindu, 4 July 2005.
  9. Singh, Upinder (2006). Delhi: Ancient History (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Berghahn Books. p. 208. ISBN 978-81-87358-29-9.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]