ਡਿੰਪਲ ਕਪਾਡੀਆ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਡਿੰਪਲ ਕਪਾਡੀਆ
ਜਨਮ
ਡਿੰਪਲ ਚੂਨੀਭਾਈ ਕਪਾਡੀਆ

(1957-06-08) 8 ਜੂਨ 1957 (ਉਮਰ 66)
ਪੇਸ਼ਾਅਦਾਕਾਰਾ
ਸਰਗਰਮੀ ਦੇ ਸਾਲ1973; 1984–ਵਰਤਮਾਨ
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀਰਾਜੇਸ਼ ਖੰਨਾ (1973–2012)
ਬੱਚੇਟਵਿੰਕਲ ਖੰਨਾ
ਰਿੰਕੀ ਖੰਨਾ
ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਅਕਸ਼ੈ ਕੁਮਾਰ (ਜਵਾਈ)

ਡਿੰਪਲ ਚੂਨੀਭਾਈ ਕਪਾਡੀਆ (ਜਨਮ 8 ਜੂਨ 1957)[1] ਭਾਰਤੀ ਫ਼ਿਲਮ ਅਦਾਕਾਰਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ 16 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਚ ਅਦਾਕਾਰੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਦੀ ਬੌਬੀ ਵਿੱਚ ਟਾਇਟਲ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਸੀ। 1973 ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੇ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਣ ਤੋਂ ਕੁਝ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸ ਨੇ ਅਭਿਨੇਤਾ ਰਾਜੇਸ਼ ਖੰਨਾ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਅਦਾਕਾਰੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਰਾਜੇਸ਼ ਖੰਨਾ ਤੋਂ ਵੱਖ ਤੋਂ ਦੋ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਕਪਾਡੀਆ ਨੇ 1984 ਵਿੱਚ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਕਦਮ ਰੱਖਿਆਸ। ਉਸ ਨੇ ਫ਼ਿਲਮ 'ਸਾਗਰ' ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਨੂੰ ਮੁੜ ਵਿਚਾਰਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਫ਼ਿਲਮ 'ਬੇਬੀ' ਅਤੇ 'ਸਾਗਰ' ਲਈ ਵਧੀਆ ਅਦਾਕਾਰਾ ਵਜੋਂ ਫ਼ਿਲਮਫੇਅਰ ਅਵਾਰਡ ਜਿੱਤੇ। ਅਗਲੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਰਾਹੀਂ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਨੂੰ ਹਿੰਦੀ ਸਿਨੇਮਾ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਮਹਿਲਾ ਅਦਾਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ।

ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਅਕਸਰ ਉਸ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਸੈਕਸ ਅਪੀਲ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀਆਂ ਸਨ, ਕਪਾਡੀਆ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦੇਣ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸੀਮਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਉਤਸੁਕ ਸੀ। ਉਹ ਪਹਿਲੀਆਂ ਅਭਿਨੇਤਰੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਹਿਲਾ-ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਹਿੰਦੀ ਐਕਸ਼ਨ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਅਭਿਨੈ ਕੀਤਾ ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਅਤੇ ਨਿਓਰੀਅਲਿਸਟ ਸਮਾਨਾਂਤਰ ਸਿਨੇਮਾ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਨਾਟਕੀ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਈਆਂ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਲੋਚਕਾਂ ਦਾ ਵਧੇਰੇ ਸਮਰਥਨ ਮਿਲਿਆ। ਵਿਆਹੁਤਾ ਨਾਟਕਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸਾਹਿਤਕ ਰੂਪਾਂਤਰਾਂ ਤੱਕ ਦੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸ ਨੇ ਦੁਖੀ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਜੋ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਉਸ ਦੇ ਨਿੱਜੀ ਅਨੁਭਵ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਸਮਝੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਕਾਸ਼ (1987), ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ (1990), ਲੇਕਿਨ... (1991), ਅਤੇ ਰੁਦਾਲੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਰੁਦਾਲੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਸ਼ੋਕ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ, ਉਸ ਨੇ ਸਰਬੋਤਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਲਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫ਼ਿਲਮ ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਇੱਕ ਫਿਲਮਫੇਅਰ ਕ੍ਰਿਟਿਕਸ ਅਵਾਰਡ ਜਿੱਤਿਆ।[2] ਕਪਾਡੀਆ ਨੇ ਗਰਦੀਸ਼ (1993) ਅਤੇ ਕ੍ਰਾਂਤੀਵੀਰ (1994) ਵਿੱਚ ਪਾਤਰ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਈਆਂ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਚੌਥਾ ਫਿਲਮਫੇਅਰ ਅਵਾਰਡ ਮਿਲਿਆ।

1990 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੱਧ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਕਪਾਡੀਆ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਵਧੇਰੇ ਚੋਣਵੀਂ ਬਣ ਗਈ, ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਸਕ੍ਰੀਨ ਦੀ ਦਿੱਖ ਘੱਟ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਦਿਲ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ (2001) ਅਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਲੀਲਾ (2002) ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਮੱਧ-ਉਮਰ ਦੀਆਂ, ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਚਿੱਤਰਣ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਵਿੱਚ 'ਹਮ ਕੌਨ ਹੈ?' (2004), ਪਿਆਰ ਮੇਂ ਟਵਿਸਟ (2005), ਫਿਰ ਕਭੀ (2008), ਤੁਮ ਮਿਲੋ ਤੋ ਸਹੀ (2010) ਅਤੇ ਵੌਟ ਦ ਫਿਸ਼ (2013) ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਬੀਇੰਗ ਸਾਇਰਸ (2006), ਲਕ ਬਾਏ ਚਾਂਸ (2009), ਦਬੰਗ (2010), ਕਾਕਟੇਲ (2012) ਅਤੇ ਫਾਈਂਡਿੰਗ ਫੈਨੀ (2014) ਵਿੱਚ ਪਾਤਰ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਾਲ ਵਧੇਰੇ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੀ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਨਿਯਮਤ ਚਿੱਤਰਣ ਤੋਂ ਵਿਦਾ ਹੋਣ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਹਾਲੀਵੁੱਡ ਥ੍ਰਿਲਰ ਟੈਨੇਟ (2020) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭੂਮਿਕਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਪਛਾਣ ਦਿੱਤੀ। ਕਪਾਡੀਆ ਟਵਿੰਕਲ ਖੰਨਾ ਅਤੇ ਰਿੰਕੀ ਖੰਨਾ ਦੀ ਮਾਂ ਹੈ ਜੋ ਦੋਵੇਂ ਸਾਬਕਾ ਅਭਿਨੇਤਰੀਆਂ ਹਨ।

ਪਿਛੋਕੜ ਅਤੇ ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

Kapadia and her daughter and son-in-law looking at the camera
Kapadia (right) with her daughter Twinkle Khanna and her son-in-law Akshay Kumar

ਡਿੰਪਲ ਕਪਾਡੀਆ ਦਾ ਜਨਮ 8 ਜੂਨ 1957 ਨੂੰ ਬੰਬਈ ਵਿੱਚ ਗੁਜਰਾਤੀ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਚੂਨੀਭਾਈ ਕਪਾਡੀਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਬਿੱਟੀ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ "ਬੇਟੀ" ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।[3][4] ਚੁੰਨੀਭਾਈ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਇਸਮਾਈਲੀ ਖ਼ੋਜਾ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ "ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ" ਅਪਣਾਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਆਗਾ ਖ਼ਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਧਾਰਮਿਕ ਗੁਰੂ ਮੰਨਦੇ ਸਨ। ਬਿੱਟੀ ਇੱਕ ਇਸਮਾਈਲੀ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਵਾਵੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਆਗਾ ਖਾਨ III ਦੁਆਰਾ ਅਮੀਨਾ (ਸ਼ਾਬਦਿਕ, "ਇਮਾਨਦਾਰ" ਜਾਂ ਅਰਬੀ ਵਿੱਚ "ਭਰੋਸੇਯੋਗ") ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਦਾ ਕਦੇ ਵੀ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਚਾਰ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਹੈ; ਉਸ ਦੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ—ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ—ਸਿੰਪਲ (ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਵੀ) ਅਤੇ ਰੀਮ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਭਰਾ, ਸੁਹੇਲ ਸਨ।[5][6][7]

ਇਹ ਪਰਿਵਾਰ ਬੰਬਈ ਦੇ ਉਪਨਗਰ ਸਾਂਤਾਕਰੂਜ਼ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਕਪਾਡੀਆ ਨੇ ਸੇਂਟ ਜੋਸਫ਼ ਕਾਨਵੈਂਟ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ।[8] ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਪਰਿਪੱਕ ਹੋਣ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਉਮਰ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕੀਤੀ।[9] 1971 ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਫ਼ਿਲਮ ਬੌਬੀ ਲਈ ਕਾਸਟ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੁਆਰਾ ਨਾਮਨਜ਼ੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। 15 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਅਭਿਨੇਤਾ ਰਾਜੇਸ਼ ਖੰਨਾ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਦੀ ਉਮਰ 30 ਸਾਲ ਸੀ। ਖੰਨਾ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਉਸ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਵਿਆਹ ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ "ਸਭ ਤੋਂ ਹਾਈ" ਸੀ।[10] ਵਿਆਹ 'ਬੌਬੀ' ਦੀ ਰਿਲੀਜ਼ ਤੋਂ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ 27 ਮਾਰਚ 1973 ਨੂੰ ਆਰੀਆ ਸਮਾਜੀ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਅਨੁਸਾਰ 'ਜੁਹੂ' ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਬੰਗਲੇ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[11][12] ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੇ ਕਹਿਣ 'ਤੇ, ਕਪਾਡੀਆ ਨੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਦਾਕਾਰੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਦੋ ਧੀਆਂ, ਟਵਿੰਕਲ (ਜਨਮ 1974) ਅਤੇ ਰਿੰਕੀ (ਜਨਮ 1977) ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ।

ਕਪਾਡੀਆ ਅਪ੍ਰੈਲ 1982 ਵਿੱਚ ਖੰਨਾ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਦੋ ਧੀਆਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ। ਉਹ ਦੋ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਅਦਾਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆਈ। ਇੰਡੀਆ ਟੂਡੇ ਨਾਲ 1985 ਦੀ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ, "ਸਾਡੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਉਸੇ ਦਿਨ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਜਿਸ ਦਿਨ ਮੇਰਾ ਅਤੇ ਰਾਜੇਸ਼ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ", ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਦੁਖੀ ਵਿਆਹੁਤਾ ਅਨੁਭਵ ਵਿੱਚ ਅਸਮਾਨਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਤੀ ਦੀ ਬੇਵਫ਼ਾਈ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ " ਇੱਕ ਮਜ਼ਾਕ" ਕਿਹਾ ਗਿਆ। ਖੰਨਾ ਅਤੇ ਕਪਾਡੀਆ ਵਿਚਕਾਰ ਦੁਸ਼ਮਣੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਦੇ ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਲਾਕ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਘੱਟ ਗਈ; ਕਦੇ ਦੁਬਾਰਾ ਇਕੱਠੇ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਹ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਦੇਖੇ ਗਏ ਸਨ; ਕਪਾਡੀਆ ਨੇ 1990 ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਅਣ-ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਈ ਫ਼ਿਲਮ 'ਜੈ ਸ਼ਿਵ ਸ਼ੰਕਰ' ਵਿੱਚ ਖੰਨਾ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਭਾਰਤੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਂਗਰਸ ਲਈ ਆਪਣੀ ਚੋਣ ਲਈ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ।}[13] ਉਸ ਦੀਆਂ ਧੀਆਂ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਭਿਨੇਤਰੀਆਂ ਬਣ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਸੈਟਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੰਨਿਆਸ ਲੈ ਗਈਆਂ। ਉਸਦੀ ਵੱਡੀ ਧੀ ਟਵਿੰਕਲ ਦਾ ਵਿਆਹ ਅਭਿਨੇਤਾ ਅਕਸ਼ੈ ਕੁਮਾਰ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੈ। 2000 ਵਿੱਚ ਫਿਲਮਫੇਅਰ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪੁੱਛੇ ਜਾਣ 'ਤੇ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹੇਗੀ, ਕਪਾਡੀਆ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਅਤੇ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹਾਂ ... ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਾਫ਼ੀ ਸੀ"। ਖੰਨਾ 2012 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਗਏ, ਅਤੇ ਕਪਾਡੀਆ ਉਸ ਸਾਲ 18 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ।[14][15] ਜਦੋਂ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਦੀ ਭੈਣ ਸਿੰਪਲ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ "ਸੱਚਮੁੱਚ ਤਿਆਗਿਆ" ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ।[16]

ਕਪਾਡੀਆ ਇੱਕ ਕਲਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਪੇਂਟਿੰਗ ਅਤੇ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤਾ ਹੈ। 1998 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ 'ਦ ਫੈਰਾਵੇ ਟ੍ਰੀ' ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਕੰਪਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਮੋਮਬੱਤੀਆਂ ਵੇਚਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਦੀ ਹੈ।[17][18] ਇੱਕ ਮੋਮਬੱਤੀ ਦੇ ਸ਼ੌਕੀਨ ਹੋਣ ਅਤੇ ਮੋਮਬੱਤੀ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਢੰਗ ਲੱਭਣ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਉਹ ਵੇਲਜ਼ ਗਈ ਅਤੇ ਬਲੈਕਵੁੱਡ-ਅਧਾਰਤ ਮੋਮਬੱਤੀ ਕਲਾਕਾਰ ਡੇਵਿਡ ਕਾਂਸਟੇਬਲ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਲਈ ਸੀ।[19] ਭਾਰਤੀ ਪ੍ਰੈਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਕਪਾਡੀਆ ਦੇ ਵਪਾਰਕ ਉੱਦਮ ਨੇ ਹੋਰ ਮੋਮਬੱਤੀਆਂ ਦੇ ਸ਼ੌਕੀਨਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।[20][21] ਉਸ ਦੀਆਂ ਮੋਮਬੱਤੀਆਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਕਈ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਰੀ ਲਈ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ।[22]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. "'I want to laugh, really laugh!'". MiD DAY. 2007-06-08. Retrieved 2011-09-19.
  2. Miglani, Surendra (5 October 2003). "Parallel cinema". The Tribune. Spectrum. Archived from the original on 27 June 2011. Retrieved 19 September 2011. with movies like Kaash, Drishti, Lekin, Rudaali and Leela, she (Dimple) showed that off-beat films too are her forte.
  3. ET Online (1 December 2019). "Dimple Kapadia's mother Betty passes away at 80". The Economic Times. The Times Group. Retrieved 21 April 2020.
  4. S. Pradhan, Bharati (22 November 2009). "The end of the sister act". The Telegraph. Archived from the original on 20 June 2020. Retrieved 23 May 2020.
  5. ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗਲਤੀ:Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named DNAStory
  6. "The brave and the beautiful". Mid-Day. 18 November 2016. Archived from the original on 9 June 2020. Retrieved 9 June 2020.
  7. Sahgal, Geety (14 December 2013). "Screen Exclusive: Dimple Kapadia gets candid about films, family". The Indian Express. Indian Express Limited. Archived from the original on 12 October 2020. Retrieved 31 May 2020.
  8. Bamzai, Kaveree (18 November 2002). "Forever Diva". India Today. Living Media. Archived from the original on 4 June 2020. Retrieved 1 January 2012.
  9. Chowdhury, Alpana (9 August 1987). "Reflections in a Golden Eye". The Illustrated Weekly of India. The Times Group. pp. 6–9.
  10. Mehul S., Thakkar (26 September 2014). "The biggest high for me was to marry Rajesh Khanna: Dimple Kapadia". Deccan Chronicle. Archived from the original on 4 October 2016. Retrieved 7 September 2016.
  11. Bharatan, Raju (8 April 1973). "Motion Picture Event of the Year". The Illustrated Weekly of India. The Times Group. p. 47. Retrieved 24 June 2020.
  12. Raheja, Dinesh (8 September 2004). "Dimple: A Most Unusual Woman". Rediff.com. Archived from the original on 7 November 2011. Retrieved 19 September 2011.
  13. Sinha, Seema (13 September 2010). "Rajesh-Dimple: Complicated!". The Times of India. Archived from the original on 14 September 2010. Retrieved 6 December 2011.
  14. "Bollywood's Rajesh Khanna 'not ill', waves at fans". BBC News. BBC. 21 June 2012. Archived from the original on 16 August 2021. Retrieved 26 December 2020.
  15. George, Nirmala (18 July 2012). "Bollywood superstar Rajesh Khanna dies". New York Daily News. Archived from the original on 16 August 2021. Retrieved 27 December 2020.
  16. "Dimple Kapadia, Rajesh Khanna: Love unfinished!". The Times of India. 20 July 2012. Archived from the original on 25 February 2015. Retrieved 26 December 2020.
  17. M. M. Vetticad, Anna (12 October 1998). "Kapadia's candles". India Today. Living Media. Archived from the original on 21 June 2020. Retrieved 16 May 2020.
  18. Pratap Shah, Monisha (11 November 2001). "Candle in the wind". The Times of India. The Times Group. Archived from the original on 17 August 2020. Retrieved 16 May 2020.
  19. "Candlemaker David Constable on his work by royal appointment". BBC. 11 July 2013. Archived from the original on 12 October 2020. Retrieved 16 May 2020.
  20. Thapar Kapoor, Reena (9 October 2006). "The house of wax". Mumbai Mirror. The Times Group. Archived from the original on 3 July 2020. Retrieved 16 May 2020.
  21. Sangghvi, Malavika (15 April 2013). "Candles in the wind?". Mid-Day. Archived from the original on 4 July 2020. Retrieved 16 May 2020.
  22. "Dimple's candles to light animals' cause". The Tribune. Tribune News Service. 20 July 2000. Archived from the original on 21 April 2017. Retrieved 16 May 2020.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]