ਸਮੰਗਾਨ ਸੂਬਾ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਸਮਾਨਗਾਨ (ਫ਼ਾਰਸੀ: سمنگان) ਦੇਸ਼ ਦੇ ਮੱਧ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੂ ਕੁਸ਼ ਪਹਾੜਾਂ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੇ ਤੀਹ-ਚਾਰ ਸੂਬਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ 11,218 ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ (4,331 ਵਰਗ ਮੀਲ) ਕਵਰ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਸਰ-ਈ ਪੋਲ ਪ੍ਰਾਂਤ, ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਬਾਲਖ਼, ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਬਗਲੈਨ ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਬਾਮਿਆਨ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਆਬਾਦੀ ਦੀ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਉਜ਼ਬੇਕ ਹੈ, ਪਰ ਪ੍ਰਾਂਤ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਸ਼ਤੋ ਅਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਹਨ। ਸਮਾਨਗਾਨ ਪ੍ਰਾਂਤ ਨੂੰ 7 ਜ਼ਿਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ 674 ਪਿੰਡ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇਸ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਲਗਭਗ 368,800 ਹੈ, [1] ਜੋ ਬਹੁ-ਨਸਲੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਇੱਕ ਦਿਹਾਤੀ ਸਮਾਜ ਹੈ।

ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

ਪ੍ਰਾਂਤ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਇਤਿਹਾਸ ਏਰੋਸ ਟਾਲਮੀ ਦੁਆਰਾ ਵਰਨਿ ਜਾਂ ਉਰਨੀ ਦੀ ਥਾਂ ਅਤੇ ਖੁੰਝਲਮ ਦੇ ਸਮਾਨਗਨ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸਮਾਨਗਨ ਦਰਿਆ ਦੇ ਦਰਗ-ਦਰਸ ਦਰਿਆ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਭਟਕਰੀਆ ਰਾਜ ਦੇ ਸਮਾਨ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ। ਜ਼ਰੀਅਸਪਾ ਦਾ ਇੱਥੇ ਲੱਭੇ ਖੰਡਰਾਂ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਬੈਕਟ੍ਰਿਆ ਦੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਇਕਰੈਟਿਡਿਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਐਡਰੀਸੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜੋ ਖੁਲਮ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਆਕਾਰ ਸੀ। [3] [4]ਸਮਾਨਗਨ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਇਤਿਹਾਸਿਕਤਾ 4 ਵੀਂ ਅਤੇ 5 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਬੌਧ ਸੈਂਟਰ ਬਣਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਕੁਸ਼ਾਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਗਵਾਹ ਤਖ਼ਤ-ਏ-ਰੁਸਤਮ ਨਾਂ ਦੇ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਖੰਡਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਪਹਾੜੀ ਇਲਾਕੇ ਤੋਂ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ 3 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਅਰਬੀ ਅਤੇ ਮੰਗੋਲ ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਆਏ ਜਦੋਂ ਇਹ ਬੋਧੀ ਧਾਰਮਿਕ ਕੇਂਦਰ ਵਜੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੀ. ਏਬਕ ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਇੱਥੇ ਬੰਦ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਕਾਰਵਾਹੇ ਸਨ। [4]ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਕਈ ਪੁਰਾਤੱਤਵ-ਸਥਾਨ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਗੁਫਾਵਾਂ ਪੱਥਰ ਤੋਂ ਘੜੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਬੋਧੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।"ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਕੁਸ਼ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਸਮਾਨਗਨ (ਹਾਆਬਕ) ਦੇ ਨੇੜੇ ਟਾੱਠ ਮੈਂ ਰੁਸਤੱਮ ਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਚੱਕਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਘੁੰਮਦੇ ਹੋਏ ਮੱਠ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਪੱਥਰਾ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਗਜ਼ਨੀ ਦੇ ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮੀ ਹੂਮਉ ਕਲਾਂ ਦਾ ਸਥਾਨ। [5]

ਪਹਾੜ ਦੇ ਪਹਾੜ ਤੇ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਟਿੱਬੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਥੇ ਟਾੱਤ i ਰਾਉਸਟਮ ਵਿੱਚ ਬੋਧੀ, ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਬੌਧੀ ਸਥਾਪਤੀ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੀ ਲਿੰਕ ਪ੍ਰਸਤੁਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।[4]

ਇਸ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਹੇਫ਼ਥਾਲੀਆ ਦੁਆਰਾ ਜਿੱਤਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਫਰਦਿਲੀਆਂ ਨੇ ਇਸਲਾਮ ਲਿਆਇਆ। ਸਮਨਿਡਜ਼ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ ਅਤੇ 10 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਗਜ਼ਨਵੀਡਜ਼ ਦੀ ਤਾਕਤ ਤਕ ਪਹੁੰਚਣ ਤਕ ਇਸ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਘੋਰਿਡਜ਼ ਨੇ ਲਈ. ਮੰਗੋਲ ਦੇ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਟਿਮੁਰਿਡਜ਼ ਨੇ ਕਬਜ਼ਾ ਲੈ ਲਿਆ।

16 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਅਤੇ 18 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿਚਕਾਰ, ਇਸ ਇਲਾਕੇ 'ਤੇ ਬੁਖਾਰਾ ਦੇ ਖਾਨੇਤੇ ਨੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ। 1750 ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਲਗਭਗ 1750 ਵਿੱਚ ਦੋਸਤੀ ਦੀ ਇੱਕ ਸੰਧੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇਸ ਨੂੰ ਬੁਖਾਰਾ ਦੇ ਮੁਰਾਦ ਬੇਗ ਨੇ ਅਹਮਦ ਸ਼ਾਹ ਦੁੱਰਾਨੀ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਦੁੱਰਾਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ ਇਸ ਉੱਤੇ ਦੁਰੌਨਿਸ ਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਬਾਰਕਜ਼ਈ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 19 ਵੀਂ ਅਤੇ 20 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਲੜੇ ਗਏ ਤਿੰਨ ਐਂਗਲੋ-ਅਫ਼ਗਾਨ ਯੁੱਧਾਂ ਦੌਰਾਨ ਬਰਤਾਨਵੀ ਹਕੂਮਤ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੇੜਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਇਹ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ 1980 ਦੇ ਸੋਵੀਅਤ ਯੁੱਧ ਤੱਕ ਤਕਰੀਬਨ ਸੌ ਸਾਲ ਲਈ ਸ਼ਾਂਤ ਰਿਹਾ।

ਤਾਜ਼ਾ ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

ਅਫਗਾਨ ਸਿਵਲ ਜੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਮਾਨਗਨ ਪ੍ਰਾਂਤ ਵਿੱਚ ਡਾਰਰਾ ਸੋਫ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ 1 999 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਓਸਤਦ ਮੁਹੰਮਦ ਮੁਹੈਕਕੀਕ ਅਤੇ ਤਾਲਿਬਾਨ ਨੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ।ਤਾਲਿਬਾਨ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਜਨਵਰੀ ਤੋਂ ਮਾਰਚ 2000 ਵਿੱਚ ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਸਰ-ਏ-ਪੋਲ ਅਤੇ ਬਾਗਹਾਨ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ, ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਣਜਾਣ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਦਾ ਕਤਲੇਆਮ ਕਰਨ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਮਿਲੀ ਸੀ।[6]

8 ਮਈ 2000 ਨੂੰ, ਬਾਗਹਾਨ ਦੇ ਕਈ ਵਿਅਕਤੀ ਸਮਾਨਾਨ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੇ ਰੋਬੋਟਕ ਦਰਿਆ ਤੱਕ ਚੱਲੇ ਗਏ, ਲਗਭਗ 20 ਮੀਲ ਉੱਤਰ ਦੇ ਸਮਾਨਾਨ ਸ਼ਹਿਰ (100 ਮੀਜ਼ਰ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਮਜ਼ਾਰ-ਇ-ਸ਼ਰੀਫ) ਅਤੇ ਫਾਂਸੀ ਕੀਤੇ ਗਏ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਥਾਨਕ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੇ ਪਾਇਆ [6] ਤਾਲਿਬਾਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੋਖਲਾ ਕਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਖੋਭ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।

2001 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਤਾਲਿਬਾਨ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਕਰਜ਼ਾਈ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੇ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਤੇ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲਿਆ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸਕਿਓਰਿਟੀ ਅਸਿਸਟੈਂਸ ਫੋਰਸ (ਆਈਐਸਐਫ) ਨੇ ਪ੍ਰਾਂਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੂਬਾਈ ਪੁਨਰ ਨਿਰਮਾਣ ਟੀਮ (ਪੀ.ਆਰ.ਟੀ.) ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ। ISAF ਦੁਆਰਾ ਸਿਖਲਾਈ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਫਗਾਨ ਨੈਸ਼ਨਲ ਸਕਿਓਰਿਟੀ ਫੋਰਸਿਜ਼ (ਏ ਐੱਨ ਐੱਸ ਐੱਫ) ਸੂਬੇ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਵਿਭਾਗ (ਯੂ.ਐਨ.ਡੀ.ਐਸ.) ਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਸਥਿਰ ਸਥਿਤੀ ਰਿਪੋਰਟਿੰਗ ਦੇ ਨਾਲ ਸੂਬੇ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਚੰਗੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਸਥਿਤੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, 15 ਫਰਵਰੀ 2011 ਨੂੰ ਫਿਨਲੈਂਡ ਤੋਂ ਇੱਕ ਆਈਐਸਐਫ ਪੀਸਕਰਪਰ ਨੂੰ ਸਮਾਨਗਨ ਸਿਟੀ ਨੇੜੇ ਸੜਕ ਕਿਨਾਰੇ ਬੰਬ ਧਮਾਕੇ ਵਿੱਚ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 14 ਜੁਲਾਈ 2012 ਨੂੰ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੀ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਸੈਂਬਲੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਅਹਿਮਦ ਖਾਨ ਸਮਾਨਗਣੀ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਆਤਮਘਾਤੀ ਹਮਲਾਵਰ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਧੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਘੁਸਪੈਠ ਕੀਤੀ ਸਮਾਨਗਨ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਪਾਰਟੀ ਬੰਬ ਨੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਡਾਇਰੈਕਟੋਰੇਟ ਆਫ ਸੁਰੱਖਿਆ (ਐਨਡੀਐਸ) ਦੇ ਪ੍ਰਾਂਤਿਕ ਮੁਖੀ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ 13 ਹੋਰ ਮਹਿਮਾਨ ਅਤੇ 60 ਜ਼ਖਮੀ ਹੋਏ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀਨੀਅਰ ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਫੌਜ ਦੇ ਕਮਾਂਡਰਾਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।ਡਿਪਟੀ ਪ੍ਰੋਵਿੰਸ਼ੀਅਲ ਗਵਰਨਰ ਗੁਲਾਮ ਸਰਖੀ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਮੌਤ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ।

ਰਾਜਨੀਤੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਸਨ[ਸੋਧੋ]

ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੇ ਗਵਰਨਰ ਖੈਰੇਹਲਾ ਅਨੂਸ਼ ਹਨ, ਜੋ 2010 ਵਿੱਚ ਏਨਇਤੁਲਲਾ ਐਨਨਾਟ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈਣ ਲਈ ਅਹੁਦੇ 'ਤੇ ਆਏ ਸਨ।ਪ੍ਰੋਵਿੰਸ਼ੀਅਲ ਪੁਲਿਸ ਮੁਖੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਂਤ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ। ਪੁਲਿਸ ਮੁਖੀ ਕਾਬੁਲ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰਹਿ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਅਧੀਨ ਪ੍ਰਾਂਤਿਕ ਵਿਕਾਸ ਕਮੇਟੀ (ਪੀਡੀਸੀ), ਜਨਵਰੀ 2006 ਵਿੱਚ ਸੂਬੇ ਲਈ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਸਰਕਾਰੀ ਵਿਭਾਗਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਂਤਿਕ ਵਿਕਾਸ ਯੋਜਨਾ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹੈ। ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੇ ਸਟੇਕਹੋਲਡਰ ਸਮੂਹ ਵੀ ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਪੱਧਰ' ਤੇ ਵਿਕਾਸ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਲਈ ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ 424 ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਡਿਵਲਪਮੈਂਟ ਕਾਉਂਸਿਲ (ਸੀ ਡੀ ਸੀ) ਹਨ। ਪੀਡੀਸੀ ਅਤੇ ਸੀ ਡੀ ਸੀ ਕੋਲ ਨਿੱਜੀ ਸੈਕਟਰ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋਰ ਆਰਥਿਕ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਜਲ ਸਪਲਾਈ ਅਤੇ ਸਫਾਈ, ਊਰਜਾ, ਆਵਾਜਾਈ ਅਤੇ ਸੰਚਾਰ ਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚੇ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਕੰਮ ਹਨ।

ਜਨਸੰਖਿਆ[ਸੋਧੋ]

ਸਮਾਨਗਾਨ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੀ ਕੁੱਲ ਆਬਾਦੀ ਲਗਭਗ 468,800 ਹੈ, [1] ਜੋ ਕਿ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਸਿਰਫ 7% ਸ਼ਹਿਰੀ ਕੇਂਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੀ ਹੈ। "ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਵਰਗੇ ਸਮਾਨਨ ਤਾਜਿਕਸ, ਉਜ਼ਬੇ, ਪਸ਼ਤੂਨ, ਹਜ਼ਾਰਾ, ਤਤੋਰ, ਟਰੂਮੈਮਾ ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਪ੍ਰਾਂਤ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੇ ਅਰਬਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵੀ ਹੈ।" [8] ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੇ ਲਗਭਗ 72.5% ਲੋਕ ਪੱਛਮੀ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਤਾਜਿਕਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੀ ਕੁੱਲ ਆਬਾਦੀ ਦਾ 70% [9] ਅਤੇ 22.1% ਲੋਕ ਉਜ਼ਬੇਕੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੂਲ ਭਾਸ਼ਾ ਵਜੋਂ ਬੋਲਦੇ ਹਨ। ਪਸ਼ਤੋ ਪਸ਼ਤੂਨ ਦੀ ਮਾਤਾ ਤੌਂਗ ਹੈ. ਦੇਸ਼ ਭਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਦੋਭਾਸ਼ੀ ਜਾਂ ਬਹੁ-ਭਾਸ਼ੀ ਹਨ ਸਾਰੇ ਵਾਸੀ ਇਸਲਾਮ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸੁੰਨੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਦਕਿ ਸ਼ੀਆ ਨੇ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ ਹੈ।

ਸਿਹਤ ਸੰਭਾਲ[ਸੋਧੋ]

ਮਨਿਸਟਰੀ ਆਫ਼ ਹੈਲਥ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀਆਂ ਸਿਹਤ ਸੇਵਾਵਾਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮੂਲ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ 6 ਸਿਹਤ ਕੇਂਦਰਾਂ ਅਤੇ 3 ਹਸਪਤਾਲ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ 60 ਬਿਸਤਰੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 21 ਡਾਕਟਰਾਂ ਅਤੇ 33 ਨਰਸਾਂ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਟਾਫ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੀਆਂ ਦਵਾਈਆਂ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ, 24 ਫਾਰਮੇਸੀਆਂ ਹਨ, ਦੋ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ਤੇ ਮਲਕੀਅਤ ਹਨ. 2006 ਵਿੱਚ, ਦੋ ਦਰਜਨ ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਦਾਈ ਦਾ ਕੋਰਸ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ। [10] ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਸਾਫ਼ ਪਾਣੀ ਵਾਲੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ 2005 ਵਿੱਚ 7% ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ 2011 ਵਿੱਚ 18% ਹੋ ਗਈ ਹੈ। [11] ਇੱਕ ਹੁਨਰਮੰਦ ਜਨਮ ਸਾਖਰ ਦੁਆਰਾ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ 2005 ਵਿੱਚ 2 9% ਤੋਂ ਘਟ ਕੇ 2011 ਵਿੱਚ 20% ਹੋ ਗਈ।[11]

ਸਿੱਖਿਆ[ਸੋਧੋ]

ਸਮੰਗਾਨ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ

ਸਮੁੱਚੀ ਸਾਖਰਤਾ ਦਰ (6+ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ) 2005 ਵਿੱਚ 19% ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ 2011 ਵਿੱਚ 27% ਹੋ ਗਈ। ਸਮੁੱਚੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਾਖਲੇ ਦੀ ਦਰ (6-13 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ) 2005 ਵਿੱਚ 37% ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ 2011 ਵਿੱਚ 47% ਹੋ ਗਈ। [11]

ਇਸ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਅਲੌਲੇਸ਼ਨ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਸਮਾਨਗਨ ਪ੍ਰਾਂਤ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਊਰਜਾ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਉੱਚ ਦਰ ਦੀ ਅਨਪੜ੍ਹਤਾ ਹੈ, [12] ਹਾਲਾਂਕਿ ਕੁਝ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਕੋਲ ਗੁਆਂਢੀ ਮਜ਼ਾਰੀ ਸ਼ਰੀਫ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਹੈ। ਪ੍ਰਾਂਤ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀਆਂ ਸਹੂਲਤਾਂ ਘੱਟ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਦਕਿ ਪ੍ਰਕਿਰਤ ਲਈ ਸਿਰਫ 19% ਦੀ ਦਰ ਨਾਲ ਸਾਖਰਤਾ ਦਰ ਹੈ, ਮਰਦਾਂ ਵਿੱਚ 28% ਸਾਖਰਤਾ ਦਰ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ 10% ਘੱਟ. ਕੁਚੀ ਲੋਕ ਘੱਟ ਪੜ੍ਹੇ ਲਿਖੇ ਹਨ, ਸਿਰਫ 3% ਦੀ ਸਾਖਰਤਾ ਦਰ ਰਿਕਾਰਡ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਵੀ ਸਿਰਫ ਮਰਦਾਂ ਵਿੱਚ. ਸੂਬੇ ਦੇ 159 ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਅਤੇ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਕੂਲ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ 59,915 ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹਾਜ਼ਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ; 83% ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੇ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ 68% ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਕੂਲ ਆਸਾਨ ਪਹੁੰਚ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹਨ, ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਿੰਡਾਂ ਤੋਂ ਲਗਭਗ 10 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਆਰਥਿਕਤਾ[ਸੋਧੋ]

ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਅਤੇ ਕੁਝ ਛੋਟੇ ਪੈਮਾਨੇ 'ਤੇ ਖਣਿਜ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੇ ਮੁੱਖ ਉਦਯੋਗ ਹਨ।ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਸਥਿਤੀ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਲਗਭਗ 12% ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਭੋਜਨ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਸੂਬੇ ਨੂੰ ਅਨਾਜ ਸਹਾਇਤਾ ਦੇਣ ਦੀ ਵਿਵਸਥਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।

ਅਕਤੂਬਰ 2010 ਵਿੱਚ, ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲੇ ਡਿਸ਼-ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਫੈਕਟਰੀ ਨੇ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਹੁਣ ਦੋ ਸ਼ਿਫਟਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਹੋਰ ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਪ੍ਰਜੈਕਟਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਟੇਲਰਿੰਗ ਅਤੇ ਕਾਰਪਟ ਬੁਣਾਈ ਆਦਿ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ।[13]

ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚੇ ਦੀ ਸਥਿਤੀ

2005 ਤੱਕ, ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਪਹੁੰਚ 7% ਘਰ (ਪੇਂਡੂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ 4% ਘੱਟ) ਵਿੱਚ ਉਪਲਬਧ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੁੱਝ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਸੁਵਿਧਾ ਉਪਲਬਧ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤਕਰੀਬਨ 71% ਘਰਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਾਣੀ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਰੋਤ ਤੱਕ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ.।

ਬਿਜਲੀ ਸਪਲਾਈ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਹੈ, ਸਿਰਫ 5% ਜਨਸੰਖਿਆ ਦੀ ਸੀਮਿਤ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਸਰਕਾਰੀ ਸਰੋਤਾਂ ਤੋਂ 80% ਸਪਲਾਈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਟ੍ਰਾਂਸਪੋਰਟ ਸੈਕਟਰ ਅਜੇ ਵੀ ਅਧੂਰਾ ਹੈ। ਸਿਰਫ 28% ਸੜਕਾਂ ਸਮੁੱਚੇ ਸਾਲ ਦੌਰਾਨ ਮੋਟਰ ਗੱਡੀਆਂ ਦੀ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇ ਇਸਤੇਮਾਲ ਲਈ ਚੰਗੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੁਝ ਸੀਜ਼ਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਵਧ ਕੇ 41% ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਹਾਲਾਂਕਿ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੇ 28% ਵਿੱਚ ਸੜਕਾਂ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹਨ।

2005 ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਸਿਰਫ 19% ਪੜ੍ਹੇ ਜਾਣ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਨਵੀਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਅਜੇ ਵੀ ਜਾਰੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਰਦਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਖਰਤਾ 28% ਤੱਕ ਸੀਮਿਤ ਹੈ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਖਰਤਾ ਕੇਵਲ 10% ਤੱਕ ਸੀਮਿਤ ਹੈ; ਕੁਚੀਜ਼ ਆਬਾਦੀ ਵਿੱਚ ਸਾਖਰਤਾ ਸਿਰਫ 3% ਮਰਦਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਹੈ। ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ 59 ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਅਤੇ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਕੂਲ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ 59, 915 ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਦਾਖਲੇ ਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਕੂਲਾਂ ਲਈ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਦੂਰੀ ਵੱਖਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਹੁੰਚ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਹਾਈ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ 10 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਸਫ਼ਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

2005 ਤਕ, ਸਿਹਤ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦੁਆਰਾ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸਿਹਤ ਸੇਵਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 6 ਸਿਹਤ ਕੇਂਦਰਾਂ ਅਤੇ 3 ਹਸਪਤਾਲ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੁੱਲ ਗਿਣਤੀ 60 ਬਿਸਤਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ। ਸਿਹਤ ਕੇਂਦਰਾਂ ਦੇ 21 ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਅਤੇ 33 ਨਰਸਾਂ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਖਾਣੇ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਮੁੱਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਜਨਸੰਖਿਆ ਦੀ ਤਕਰੀਬਨ 12% ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਸਿਹਤ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਕੈਲੋਰੀ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਤੋਂ ਘੱਟ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਪੇਂਡੂ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰੀ ਦੋਵੇਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਖਾਣਾ ਖਪਤ ਬਹੁਤ ਮਾੜੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਭੋਜਨ ਸਹਾਇਤਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਬਣ ਗਈ ਹੈ।

ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਕੋਣ ਤੋਂ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਵਿਭਾਗ (ਯੂ.ਐਨ.ਡੀ.ਐੱਸ.ਐੱਸ.) ਨੇ ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਸਥਾਈ ਸਥਿਰਤਾ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।

ਖਣਿਜ ਸਰੋਤ

ਮਾਰਬਲ ਐਕਸਪੋਰਟ ਨੇ ਅਫਗਾਨ ਅਰਥਚਾਰੇ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ ਸਮਾਨਗਨ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਭੂਰੇ ਸੰਗਮਰਮਰ ਸਮੇਤ, ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ 21 ਫੈਕਟਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸੰਗਮਰਮਰ ਨੂੰ ਕੱਢਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਸੈਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਸੂਬੇ ਦੀ ਅਰਥਵਿਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। [14]

ਖੇਤੀ ਬਾੜੀ[ਸੋਧੋ]

ਅਰਥਚਾਰਾ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ, ਸਾਮਾਨਾਨ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੇ ਉਪਜਾਊ ਨਦੀ ਦੇ ਮੈਦਾਨੀ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅਨਾਜ, ਫਲਾਂ ਅਤੇ ਗਿਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। [12] ਸਮਾਨਗਨ ਪ੍ਰਾਂਤ ਸੂਬੇ ਦੇ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਅਫਗਾਨ ਸੂਬੇ ਨੂੰ ਬਗੀਚਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੂਜੇ ਨੰਬਰ 'ਤੇ ਹੈ। 2005 ਤਕ, 10 ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਸਹਿਕਾਰਤਾ ਪ੍ਰਾਂਤ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ 665 ਰਜਿਸਟਰਡ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ 5532 ਹੈਕਟੇਅਰ ਦੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਨੇ ਇਸ ਦੇ ਸਦੱਸਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਲਿਆਂਦੀ. ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ ਵਧੀਆਂ ਮੁੱਖ ਫਸਲਾਂ ਹਨ ਕਣਕ, ਜੌਂ ਅਤੇ ਆਲੂ ਅਤੇ ਸਣ. ਅੰਗੂਰ, ਅਨਾਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਫਲ ਅਤੇ ਗਿਰੀਦਾਰ ਰੁੱਖ ਉਗਾਏ ਬਾਗਬਾਨੀ ਜਾਂ ਬਾਗ ਫਸਲ ਹਨ. ਕੁਝ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਉਗਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਫਸਲਾਂ ਤਿਲ, ਕਪਾਹ ਅਤੇ ਤੰਬਾਕੂ ਸਨ; ਅਤੇ ਉਹ ਜਿਆਦਾਤਰ ਦਾਰਾ-ਇ-ਸੂਈਫਾਈ-ਪਿਨ ਅਤੇ ਆਇਏਕ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ; ਹਿਊਰਤ-ਏ-ਸੁਲਤਾਨ ਜ਼ਿਲੇ ਵਿੱਚ ਕਪਾਹ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਫਸਲ ਸੀ ਜਦਕਿ ਤਾਈਵਾਨ ਦਾ ਰੁਈ-ਦੁਆ-ਅਬ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਖੇਤ ਅਤੇ ਬਾਗ਼ਬਾਨੀ ਫਸਲਾਂ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ 60% ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਖਾਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ੈਰ-ਮੌਜੂਦ ਹਨ, ਸਿਰਫ਼ ਛੋਟੀ ਚਮੜਾ ਉਦਯੋਗ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਰਕੁਲ ਚਮੜੀ ਉਤਪੰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰਗਾਂ, ਸ਼ਾਲਾਂ, ਗਹਿਣੇ ਅਤੇ ਕਾਰਪੈਟ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਕੁਝ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਹੱਥਕੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਘੋੜੇ ਦੇ ਪ੍ਰਜਨਨ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਬਜ਼ਕਾਸ਼ੀ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਖੇਡ ਲਈ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। [15] ਬੁਜ਼ਿਕਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰੰਪਰਾਗਤ ਸੈਂਟਰਲ ਏਸ਼ੀਅਨ ਟੀਮ ਖੇਡ ਹੈ ਜੋ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ, ਉਜ਼ਬੇਕਿਸਤਾਨ, ਤਾਜਿਕਸਤਾਨ, ਕਿਰਗਿਸਤਾਨ, ਉੱਤਰੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅਤੇ ਕਜ਼ਾਖਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਘੋੜੇ ਦੀ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਖੇਡੀ ਗਈ ਸੀ।

ਸਿੰਚਾਈ

ਸੂਬੇ ਦੀ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਅਰਥਵਿਵਸਥਾ ਨੂੰ ਅੱਗੇ 21,242 ਹੈਕਟੇਅਰ ਲਈ ਉਪਲਬਧ ਸਿੰਜਾਈ ਸਹੂਲਤ ਨਾਲ ਹੋਰ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਏ ਐੱਫ ਓ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਪ੍ਰਾਜੈਕਟ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿਕਾਸ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਅਤੇ ਅਫਗਾਨ ਜਿਉਦੇਸੀ ਅਤੇ ਕਾਰਟੋਗ੍ਰਾਫੀ ਦੇ ਮੁੱਖ ਦਫਤਰ, ਕਾਬੁਲ, ਆਇਬਾਕ, ਸਮਾਨਗਨ - 5 426ਹਾ, ਦਾਰਾ-ਇ-ਸੂਫ, ਸਮਾਨਗਨ - ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਾਂਝੇ ਪ੍ਰਾਜੈਕਟ ਅਧੀਨ ਭੂਮੀ-ਢੇਰਾਂ ਦੇ ਮੈਪਸ ਤੋਂ ਪਾਈ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਸਿੰਚਾਈ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰ 4 149ਹਾ, ਹਜਰਾਤੀ ਸੁਲਟ, ਸਮਾਨਗਨ -6 884 ਹੈਕਟੇਅਰ, ਖੁਰਮ ਵਹ ਸੈ, ਸਮਾਨਗਨ - 1 733 ਹੈਕਟੇਅਰ ਅਤੇ ਰੂਈ ਡਿਉ ਅਬ, ਸਮਾਨਗਨ -3,049 ਹੈਕਟੇਅਰ।