ਲੋਕ ਚੇਂਗ ਕਿਮ

ਲੋਕ ਚੇਂਗ ਕਿਮ (ਸਰਲ ਚੀਨੀ: ; ਰਿਵਾਇਤੀ ਚੀਨੀ: ; ਪਿਨਯਿਨ: Lù Shū Jiā; 5 ਮਈ 1895 – 1981) ਮਲੇਸ਼ੀਆ ਦੀ ਜੰਮਪਲ ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਦੀ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਸੇਵੀਸੀ।

ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ

ਲੋੋਕ ਦਾ ਜਨਮ ਇੱਕ ਹੋਕੀਕਨ ਚੀਨੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਉਹ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਲੜਕੀ ਸੀ, ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਸੇਲਾਂਗੌਰ ਵਿੱਚ ਟਿਨ ਖਾਣਾਂ ਦਾ ਮਾਲਿਕ ਸੀ ਅਤੇ ਮਲਾਇਆ ਵਿੱਚ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਤੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਸੀ।ਉਸਦੀ ਮਾਂ, ਸਿਮ ਕੁਈ ਸਿਮ ਨੇ ਰਾਵਾਂਗ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੀ ਟੀਨ ਖਾਣਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਹੋਣਾ ਪਿਆ। ਜਿਆਦਾਤਰ ਅਨਪੜ੍ਹ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਉਸ ਨੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਆਰਥਿਕਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਕੰਪਲੈਕਸ ਮਿਸਰੀ ਚਿੱਤਰ ਅੱਖਰ ਵਹੀਖਾਤੇ ਸਿਸਟਮ ਬਣਾਏ। ਲੋੋਕ ਦੀ ਮਾਂ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਖਾਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜਾਂਦੀ ਅਤੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨੂੰ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਉਠਾਉਂਦੀਂ। ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਾ ਮਿਲਣ 'ਤੇ, ਉਹ ਪੱਕਾ ਕਰ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਬੇਟੀ ਅਨਪੜ੍ਹ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਰੇਲਗੱਡੀ ਰਾਹੀਂ 50 ਮੀਲ ਦੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਮੈਥੋਡਿਸਟ ਗਰਲਜ਼ ਸਕੂਲ ਕੁਆਲਾ ਲੁੰਪੁਰ [ਐਮ ਜੀ ਐਸ ਕੇ ਐਲ] ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਭੇਜਿਆ।

ਇੱਕ ਵਾਰ, ਲੋਕ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੇ ਰਸਤੇ ਤੇ ਟ੍ਰੇਨ 'ਤੇ ਸੌਂ ਗਈ ਅਤੇ ਉਹ ਜਾਗੀ ਤਾਂ ਰੇਲ ਰਾਵਾਂਗ ਸਟੇਸ਼ਨ ਛੱਡਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਉਹ ਦੇਰ ਨਾਲ ਘਰ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਤੋਂ ਇੰਨੀ ਡਰੀ ਹੋਈ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਚੱਲ ਰਹੀ ਰੇਲਗੱਡੀ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ। ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਗੱਡੀ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕੇਵਲ ਸਟੇਸ਼ਨ ਛੱਡ ਰਹੀ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਕੁਝ ਝਰੀਟਾਂ ਤੋਂ ਬਚ ਨਿਕਲੀ। ਉਸ ਦੇ ਦੁਰਭਾਵਨਾ ਵਾਲੇ ਪਾਤਰ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨੇ ਲੋੋਕ ਦੇ ਜੀਵਨ ਤੇ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ।

ਵਿਆਹ

ਲੋਕ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਾ ਕੇ 1914 ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਯਿਊ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਤੀਸਰੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਦੂਰ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਲਿਮ ਸ਼ੁਕ ਕੇਈ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ। ਵਿਆਹ ਦੇ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਅਤੇ ਤਿੰਨ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਲੋਕੇ ਯਿਊ ਦਾ ਦੇਹਾਂਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਉਪਰੰਤ, ਤਿੰਨ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਲੋਕ 'ਤੇ ਆ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਬੱਚੇ ਵਾਨ ਥੋ ਦੀ ਮਾੜੀ ਸਿਹਤ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਚਿੰਤਤ ਸੀ।ਇਸਨੇ ਉਸਨੂੰ 1929 ਵਿੱਚ ਸਵਿਟਜ਼ਰਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਵਿੱਦਿਆ ਅਤੇ ਸਿਹਤ ਦੇਖ-ਰੇਖ ਲਈ ਵਿਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਲਿਆਂਦਾ।