ਰੇਲਵੇ ਸਿਗਨਲ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਰੇਲਵੇ ਸਿਗਨਲ, ਇਕ ਸੂਚਕ ਯੰਤਰ ਹੈ ਜੋ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਲਈ ਰੇਲਵੇ ਡਰਾਈਵਰ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਸੰਬੰਧੀ ਨਿਰਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਅਗਾਊ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।[1] ਡਰਾਈਵਰ ਸਿਗਨਲ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇੱਕ ਸਿਗਨਲ ਡਰਾਈਵਰ ਨੂੰ ਉਸ ਰਫਤਾਰ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਰੇਲ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਇਹ ਡਰਾਈਵਰ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਹਦਾਇਤ ਦੇ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਸਿਗਨਲਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅਤੇ ਸਥਿਤੀ[ਸੋਧੋ]

ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਸਿਗਨਲਾਂ ਨੇ ਸਧਾਰਣ ਸਟਾਪ ਜਾਂ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਤ ਕੀਤੇ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਦੀ ਘਣਤਾ ਵਧਦੀ ਗਈ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਸੀਮਤ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਸੁਧਾਈ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਇੱਕ ਸੁਧਾਰੀਕਰਨ ਸੰਕੇਤਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਉੱਤੇ ਦੂਰ ਸੰਕੇਤਾਂ ਦਾ ਜੋੜ ਸੀ। ਦੂਰ ਵਾਲੇ ਸਿਗਨਲ ਨੇ ਡਰਾਈਵਰ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਸਿਗਨਲ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਇੱਕ ਸਟਾਪ ਦੀ ਲੋੜ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਨਾਲ ਸਪੀਡ ਵਿਚ ਸਮੁੱਚੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਾਧਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਰੇਲ ਗੱਡੀ ਚਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਸਟਾਪ ਸਿਗਨਲ ਦੀ ਦੂਰੀ' ਤੇ ਗਤੀ ਨਾਲ ਵਾਹਨ ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ।

ਸਮਾਂ ਸਾਰਣੀ ਅਤੇ ਟ੍ਰੇਨ ਆਰਡਰ ਦੇ ਸੰਚਾਲਨ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਸੰਕੇਤਾਂ ਨੇ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਟ੍ਰੇਨ ਚਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਆਦੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚਾਲਕ ਦਲ ਨੂੰ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਨਿਰਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ, ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਓ, ਜੇਕਰ ਆਰਡਰ ਨੇ ਇਸਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਹੈ।

'ਚਲਦੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ' ਅਕਸਰ ਨਿਰੰਤਰ ਸਿਗਨਲ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਡਬਲ ਟ੍ਰੈਕ ਰੇਲਵੇ ਦੀ ਹਰ ਲਾਈਨ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਿਰਫ ਇਕ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿਚ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਸਿਗਨਲਾਂ ਇਕੋ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿਚ ਇਕੋ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਹਨ। ਜਿਥੇ ਦੋ -ਪੱਖੀ ਸਿਗਨਲਿੰਗ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਦੋਹਾਂ ਟ੍ਰੈਕਾਂ 'ਤੇ ਦੋਵਾਂ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿਚ ਸਿਗਨਲਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ (ਕਈ ਵਾਰ' ਰਿਵਰਸੀਬਲ ਵਰਕਿੰਗ 'ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਥੇ ਲਾਈਨ ਆਮ ਤੌਰ' ਤੇ ਦੋਭਾਸ਼ੀ ਕੰਮ ਲਈ ਨਹੀਂ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ)। ਸਾਈਡਿੰਗਜ਼ ਜਾਂ ਯਾਰਡ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਅੰਦੋਲਨ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਸਿਗਨਲ ਪ੍ਰਦਾਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ।

ਸਿਗਨਲ ਕਿਸਮਾਂ[ਸੋਧੋ]

ਸਿਗਨਲ ਦੋ ਵੱਖਰੇ ਤਰਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉਹ ਪਹਿਲੂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿਸ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉਹ ਟਰੈਕ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ ਸਵਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਮਕੈਨੀਕਲ ਸੰਕੇਤ[ਸੋਧੋ]

ਸਿਗਨਲ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਰੂਪ ਸਿਗਨਲ ਦੇ ਇਕ ਹਿੱਸੇ ਦੁਆਰਾ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੂਵ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੁਆਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਸੰਕੇਤ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਮੁਢਲੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਬੋਰਡ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਜਾਂ ਤਾਂ ਚਿਹਰਾ-ਚਾਲੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਡਰਾਈਵਰ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਫਿਰ ਘੁੰਮਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਵਿਵਹਾਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਦਿੱਖ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਇਹ ਸੰਕੇਤਾਂ ਦੀਆਂ ਦੋ ਜਾਂ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤਿੰਨ ਪੁਜੀਸ਼ਨਾਂ ਸਨ।

ਰੰਗੀਲੇ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇ ਸਿਗਨਲ[ਸੋਧੋ]

ਰੰਗ ਚਾਨਣ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਦੋ ਰੂਪਾਂ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ; ਦੋਵੇਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿਚ 20 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਤਿਮਾਹੀ ਵਿਚ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਲਾਈਟ ਦੇ ਢੰਗ ਨਾਲ, ਹਰ ਰੰਗ ਲਈ ਵੱਖਰੀਆਂ ਲਾਈਟਾਂ ਅਤੇ ਲੈਂਸਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਰੂਪ ਮਲਟੀ-ਯੂਨਿਟ ਦੀ ਕਿਸਮ ਹੈ। ਡੱਬਿਆਂ ਅਤੇ ਢਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਤੋਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਲਾਈਟਾਂ ਨੂੰ ਰੰਗਤ ਕਰਨ ਲਈ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਗਲਤ ਸੰਕੇਤਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ; ਰੰਗੀਨ ਫਰੈਸਨਲ ਲੈਂਸਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸ਼ਤੀਰ ਨੂੰ ਫੋਕਸ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਰਿਫਲੈਕਟਰ ਅਕਸਰ ਨਹੀਂ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ, ਝਲਕਦੇ ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਤੋਂ ਗਲਤ ਸੰਕੇਤਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ। ਲਾਈਟਾਂ ਨੂੰ ਲੰਬਕਾਰੀ ਜਾਂ ਤਿਕੋਣ ਵਿਚ ਮਾਊਂਟ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ; ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਰੀ ਚੋਟੀ' ਤੇ ਅਤੇ ਲਾਲ ਤਲ 'ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿੰਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਹਿਲੂਆਂ ਵਾਲੇ ਸਿਗਨਲਾਂ ਵਿਚ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਰੰਗਾਂ ਦੇ ਸੰਜੋਗ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਈ ਸਿਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Subset-023. "ERTMS/ETCS-Glossary of Terms and Abbreviations". EUROPEAN UNION AGENCY FOR RAILWAYS. 2014.