ਜੇ. ਡੀ. ਵੈਨਸ
ਜੇ.ਡੀ. ਵੈਨਸ | |
|---|---|
 ਅਧਿਕਾਰਿਤ ਪੋਰਟਰੇਟ, 2023 | |
| ਚੁਣੇ ਗਏ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਉਪ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਸੰਭਾਲਿਆ ਜਨਵਰੀ 20, 2025 | |
| ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | ਡੌਨਲਡ ਟਰੰਪ (ਚੁਣੇ ਗਏ) |
| ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ | ਕਮਲਾ ਹੈਰਿਸ |
| ਓਹੀਓ ਤੋਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਸੈਨੇਟਰ | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਸੰਭਾਲਿਆ ਜਨਵਰੀ 3, 2023 Serving with ਸ਼ੇਰੋਡ ਬਰਾਊਨ | |
| ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | ਰੋਬ ਪੋਰਟਮੈਨ |
| ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ | |
| ਜਨਮ | ਜੇਮਸ ਡੋਨਾਲਡ ਬੋਮਨ ਅਗਸਤ 2, 1984 ਮਿਡਲਟਾਊਨ, ਓਹੀਓ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ |
| ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ | ਰਿਪਬਲਿਕਨ |
| ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ |
ਊਸ਼ਾ ਚਿਲਕੁਰੀ (ਵਿ. 2014) |
| ਬੱਚੇ | 3 |
| ਸਿੱਖਿਆ | ਓਹਾਇਓ ਸਟੇਟ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ (ਬੀ.ਏ.) ਯੇਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ (ਜੇ.ਡੀ.) |
| ਕਿੱਤਾ |
|
| ਦਸਤਖ਼ਤ |  |
| ਵੈੱਬਸਾਈਟ | Senate website |
| ਫੌਜੀ ਸੇਵਾ | |
| ਬ੍ਰਾਂਚ/ਸੇਵਾ | ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਮਰੀਨ ਕੋਰ |
| ਸੇਵਾ ਦੇ ਸਾਲ | 2003–2007 |
| ਰੈਂਕ | ਕਾਰਪੋਰਲ |
| ਯੂਨਿਟ | ਦੂਜਾ ਮਰੀਨ ਏਅਰਕਰਾਫਟ ਵਿੰਗ |
| ਲੜਾਈਆਂ/ਜੰਗਾਂ | ਇਰਾਕ ਯੁੱਧ |
ਜੇਮਜ਼ ਡੇਵਿਡ ਵੈਨਸ (ਜਨਮ ਜੇਮਜ਼ ਡੋਨਾਲਡ ਬੋਮਨ, 2 ਅਗਸਤ 1984) ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ, ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਮਰੀਨ ਹਨ ਜੋ 2024 ਵਿਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਉਪ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੁਣੇ ਗਏ ਹਨ। ਉਹ ਰਿਪਬਲਿਕਨ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਹਨ। ਉਹ 2023 ਤੋਂ ਓਹੀਓ ਤੋਂ ਜੂਨੀਅਰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਸੈਨੇਟਰ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਹ 2024 ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਡੋਨਾਲਡ ਟਰੰਪ ਦੇ ਸਾਥੀ ਸਨ।
ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਵੈਨਸ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਸਟੇਟਸ ਮਰੀਨ ਕੋਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ 2003 ਤੋਂ 2007 ਤੱਕ ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਓਹੀਓ ਸਟੇਟ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਅਤੇ ਯੇਲ ਲਾਅ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤਕਨੀਕੀ ਉਦਯੋਗ ਵਿੱਚ ਉੱਦਮ ਪੂੰਜੀਪਤੀ ਵਜੋਂ ਆਪਣਾ ਕਰੀਅਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਵਕੀਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੰਖੇਪ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਦੀ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ, ਹਿਲਬਿਲੀ ਐਲੀਜੀ, 2016 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਸੀ, ਅਤੇ 2020 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਰੂਪਾਂਤਰਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।
ਵੈਨਸ ਨੇ ਓਹਾਇਓ ਵਿੱਚ 2022 ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੀ ਸੈਨੇਟ ਦੀ ਚੋਣ ਜਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਉਮੀਦਵਾਰ ਟਿਮ ਰਿਆਨ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ। 2016 ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਡੋਨਾਲਡ ਟਰੰਪ ਦੀ ਉਮੀਦਵਾਰੀ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਵੈਨਸ ਟਰੰਪ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਕਾਰਜਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਟਰੰਪ ਦੇ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸਮਰਥਕ ਬਣ ਗਏ। ਜੁਲਾਈ 2024 ਵਿੱਚ, ਟਰੰਪ ਨੇ ਰਿਪਬਲਿਕਨ ਨੈਸ਼ਨਲ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੈਨਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਵਜੋਂ ਚੁਣਿਆ।
ਵੈਨਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰੂਡ਼੍ਹੀਵਾਦੀ ਅਤੇ ਸੱਜੇ-ਪੱਖੀ ਲੋਕਪ੍ਰਿਅਵਾਦੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉੱਤਰ-ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਸੱਜੇ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ।[1][2][3][4][5] ਉਸ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਹੁਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਗਰਭਪਾਤ, ਸਮਲਿੰਗੀ ਵਿਆਹ, ਬੰਦੂਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਅਤੇ ਯੂਕਰੇਨ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕੀ ਫੌਜੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਵੈਨਸ ਬੇਔਲਾਦ ਦੀ ਇੱਕ ਸਪੱਸ਼ਟ ਆਲੋਚਕ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਆਪਣੇ ਸਮਾਜਿਕ-ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਹੁਦਿਆਂ ਉੱਤੇ ਕੈਥੋਲਿਕ ਧਰਮ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।[6][7][8][9]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ van Zuylen-Wood, Simon (January 4, 2022). "The Radicalization of J.D. Vance". The Washington Post. Archived from the original on January 4, 2022. Retrieved August 11, 2024.
- ↑ Orr, James (July 16, 2024). "JD Vance's nomination proves Trumpism is here to stay". The Daily Telegraph. ISSN 0307-1235. Archived from the original on July 18, 2024. Retrieved July 17, 2024.
- ↑ Goldman, Samuel (July 15, 2021). "Peter Thiel's implausible populists". The Week. Archived from the original on September 27, 2021. Retrieved September 27, 2021.
- ↑ Zorzi, Graedon H. (July 16, 2024). "J.D. Vance and the Rise of 'Postliberalism'". The Wall Street Journal. Archived from the original on July 17, 2024. Retrieved July 17, 2024.
- ↑ Haynes, Gavin (July 17, 2024). "JD Vance has some weird influences". The Spectator. Archived from the original on July 18, 2024. Retrieved July 17, 2024.
Vance says he is 'plugged into a lot of weird, right-wing subcultures'. He draws from a whole new political lexicon, one that would seem baffling to his more starched colleagues in the Congress.
- ↑ Corn, David (August 1, 2024). "JD Vance Attacked AOC for Promoting a 'Sociopathic Attitude' About Children". Mother Jones (magazine). Archived from the original on August 8, 2024. Retrieved August 11, 2024.
- ↑ Sforza, Lauren (July 30, 2024). "Vance: 'Childless people' in US leadership 'more sociopathic'". The Hill. Archived from the original on July 31, 2024. Retrieved July 31, 2024.
- ↑ Smith, Peter; Smith, Michelle R. (September 4, 2024). "Takeaways from AP's report on JD Vance and the Catholic postliberals in his circle of influence". Associated Press (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Archived from the original on September 4, 2024. Retrieved September 4, 2024.
- ↑ Dias, Elizabeth (August 25, 2024). "How JD Vance Found His Way to the Catholic Church". The New York Times. Archived from the original on September 5, 2024. Retrieved September 4, 2024.