ਕਾਂਗੜੀ ਬੋਲੀ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਕਾਂਗੜੀ
ਜੱਦੀ ਬੁਲਾਰੇਭਾਰਤ
ਇਲਾਕਾਕਾਂਗੜਾ ਵਾਦੀ
Native speakers
(17 ਲੱਖ cited 1996)[1]
ਮਰਦਮ-ਸ਼ੁਮਾਰੀ ਨਤੀਜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਈ ਬੁਲਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਹਿੰਦੀ ਦੇ ਬੁਲਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[2]
ਇੰਡੋ-ਯੂਰਪੀ
ਦੇਵਨਾਗਰੀ
ਅਧਿਕਾਰਤ ਸਥਿਤੀ
ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾ
ਸਰਕਾਰੀ ਦਰਜਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਕੋਡ
ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-3xnr
Glottologkang1280

ਕਾਂਗੜੀ ਬੋਲੀ ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਕਾਂਗੜਾ, ਹਮੀਰਪੁਰ, ਊਨਾ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਗੁਰਦਾਸਪੁਰ ਤੇ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਇੰਡੋ-ਆਰਿਆਈ ਉਪਭਾਸ਼ਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਸੰਬੰਧ ਡੋਗਰੀ ਨਾਲ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਪੱਛਮੀ ਪਹਾੜੀ ਭਾਸ਼ਾ ਸਮੂਹ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਉੱਤੇ ਕੇਂਦਰੀ ਪੰਜਾਬੀ (ਮਾਝੀ)[3] ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵੀ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕਾਂਗੜੀ ਅਤੇ ਡੋਗਰੀ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀਆਂ ਉਪਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਹੈ ਅਤੇ ਪਹਾੜੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸਮੂਹ ਦੀਆਂ ਉਪਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਕਾਂਗੜੀ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਇੱਕ ਉਪਭਾਸ਼ਾ ਹੈ ।[4]

ਕਾਂਗੜੀ ਭਾਸ਼ਾ ਮਈ 2021 ਤੋਂ ਮੌਜੂਦਾ UD ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਡੈਸ਼ਬੋਰਡ 'ਤੇ ਹੈ। ਇਸ ਡੈਸ਼ਬੋਰਡ 'ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਦਸ ਭਾਰਤੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਹਨ ਅਤੇ ਕਾਂਗੜੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਗੂਗਲ ਨੇ ਹੁਣ ਟਾਈਪਿੰਗ ਲਈ ਕਾਂਗੜੀ ਕੀਬੋਰਡ ਵੀ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ।

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. ਫਰਮਾ:Ethnologue18
  2. "Census of India: Abstract of speakers' strength of languages and mother tongues –2001".
  3. "Online Punjabi Teaching". Archived from the original on 2017-07-31. Retrieved 2016-04-29. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  4. "Social Mobilisation And Modern Society".