ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਔਰਤ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨੀ ਫੌਜ

ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਵੂਮੈਨ ਲੈਂਡ ਆਰਮੀ ('ਡਬਲਯੂ. ਐਲ. ਏ.' ਏ.) ਇੱਕ ਨਾਗਰਿਕ ਸੰਗਠਨ ਸੀ ਜੋ ਪਹਿਲੇ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਖੇਤੀਬਾਡ਼ੀ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਡਬਲਯੂ. ਐਲ. ਏ. ਏ. ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਫਾਰਮੈਰੇਟਸ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਡਬਲਯੂ. ਐਲ. ਏ. ਏ. ਨੂੰ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਮਹਿਲਾ ਲੈਂਡ ਆਰਮੀ ਦੇ ਮਾਡਲ ਉੱਤੇ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।

ਪਹਿਲਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ

ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਵੂਮੈਨਜ਼ ਲੈਂਡ ਆਰਮੀ (WLAA) 1917 ਤੋਂ 1919 ਤੱਕ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ, 42 ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਸੰਗਠਿਤ ਸੀ, ਅਤੇ 20,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦਿੰਦੀ ਸੀ।[1][2] ਇਹ ਗ੍ਰੇਟ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੂਮੈਨਜ਼ ਲੈਂਡ ਆਰਮੀ ਵਜੋਂ ਸੰਗਠਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਲੈਂਡ ਗਰਲਜ਼ ਜਾਂ ਲੈਂਡ ਲੈਸੀਜ਼ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[3] WLAA ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ 'ਫਾਰਮਰੇਟਸ' ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਸਫ੍ਰੈਗੇਟਸ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਯੁੱਧ ਯਤਨਾਂ ਨਾਲ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜੁੜ ਗਿਆ। WLAA ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਕਾਲਜ ਪੜ੍ਹੀਆਂ-ਲਿਖੀਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਕਾਈਆਂ ਕਾਲਜਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ।[4][5] ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ।[2] WLAA ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਾਲਜ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ, ਅਧਿਆਪਕ, ਸਕੱਤਰ, ਅਤੇ ਮੌਸਮੀ ਨੌਕਰੀਆਂ ਜਾਂ ਪੇਸ਼ੇ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ ਜੋ ਗਰਮੀਆਂ ਦੀਆਂ ਛੁੱਟੀਆਂ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਰਦ ਖੇਤ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਤਨਖਾਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਅੱਠ ਘੰਟੇ ਦਾ ਕੰਮ ਦਿਨ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।[2] WLAA ਵਰਕਰ ਆਖਰਕਾਰ ਯੁੱਧ ਸਮੇਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਬਣ ਗਏ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਰੋਜ਼ੀ ਦ ਰਿਵੇਟਰ ਬਣ ਗਈ ਸੀ।[2]

1917 ਵਿੱਚ, ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਕੈਡੀ ਸਟੈਨਟਨ ਦੀ ਧੀ ਹੈਰੀਅਟ ਸਟੈਨਟਨ ਬਲੈਚ, WLAA ਦੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਬਣ ਗਈ।[1] ਗੋਰੀਆਂ, ਮੱਧ-ਉੱਚ ਵਰਗ ਦੀਆਂ ਵਿਆਹੁਤਾ ਔਰਤਾਂ WLAA ਦੇ ਅੰਦਰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕੀ ਅਹੁਦਿਆਂ 'ਤੇ ਸਨ।[1] ਚੌਦਾਂ ਔਰਤਾਂ WLAA ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਬੋਰਡ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਉਂਦੀਆਂ ਸਨ।[1] ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਬੋਰਡ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਵਿਲੀਅਮ ਐਚ. ਸਕੋਫੀਲਡ ਸੀ।[1] WLAA ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਬੋਰਡ ਨੇ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਯੂਨਿਟਾਂ, ਸਿੰਗਲ ਫਾਰਮ ਯੂਨਿਟਾਂ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਯੂਨਿਟਾਂ ਵਾਲੇ ਯੂਨਿਟ ਸਿਸਟਮ ਰਾਹੀਂ WLAA ਵਰਕਰਾਂ ਲਈ ਕਿਰਤ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਪੱਧਰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।[1] ਪ੍ਰਤੀ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਯੂਨਿਟ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 4 ਤੋਂ 70 ਵਰਕਰਾਂ ਤੱਕ ਵੱਖਰੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਜੋ ਇੱਕ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਸਨ ਪਰ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਫਾਰਮਾਂ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਸਨ। ਸਿੰਗਲ ਫਾਰਮ ਯੂਨਿਟਾਂ ਜੋ ਕਿ ਇੱਕੋ ਸਥਾਨਕ ਫਾਰਮ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਸਨ। ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਅਤੇ ਸਿੰਗਲ ਫਾਰਮ ਯੂਨਿਟਾਂ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਉਤਪਾਦਕਤਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣਾ ਕਪਤਾਨ ਸੀ। ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਇਕਾਈਆਂ ਘੱਟ ਆਮ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਫਾਰਮ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਵਰਕਰ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।

WLAA ਖੇਤਰੀ ਅਤੇ ਰਾਜ-ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। WLAA ਜ਼ਮੀਨੀ ਇਕਾਈਆਂ ਮੱਧ-ਪੱਛਮੀ ਜਾਂ ਦੱਖਣੀ ਖੇਤਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਪੱਛਮੀ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਤੱਟਾਂ 'ਤੇ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਸਨ। ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਪੱਖਪਾਤ ਅਤੇ ਲਿੰਗਵਾਦ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੱਧ-ਪੱਛਮੀ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਨੇ WLAA ਤੋਂ ਮਦਦ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, 1918 ਤੱਕ, ਵੀਹ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ 15,000 ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਸਿਖਲਾਈ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ ਸੀ।[1] ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ, ਕਨੈਕਟੀਕਟ, ਕੋਲੰਬੀਆ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ, ਮੈਰੀਲੈਂਡ, ਮਿਸ਼ੀਗਨ, ਨੇਬਰਾਸਕਾ, ਨਿਊ ਹੈਂਪਸ਼ਾਇਰ, ਨਿਊ ਜਰਸੀ, ਨਿਊਯਾਰਕ, ਰ੍ਹੋਡ ਆਈਲੈਂਡ, ਵਰਜੀਨੀਆ[1] ਨੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਕੰਮ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਬੈੱਡਫੋਰਡ, ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿੱਚ, ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਚਾਰਲਸ ਡਬਲਯੂ. ਸ਼ਾਰਟ ਜੂਨੀਅਰ ਨੇ 4 ਜੂਨ, 1918 ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ ਖੇਤੀ ਸਿਖਲਾਈ ਅਤੇ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਮਹਿਲਾ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਕੈਂਪ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ।[2] ਕੈਂਪ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ, ਸਗੋਂ ਜਾਇਦਾਦਾਂ, ਘਰਾਂ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਬਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਔਰਤ ਖੇਤ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ।[2] ਕੰਡਿਆਲੀਆਂ ਟੋਪੀਆਂ, ਦਸਤਾਨੇ, ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਓਵਰਆਲ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਨੀਲੀ ਵਰਕ ਕਮੀਜ਼ ਦੀ ਇੱਕ ਵਰਦੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਲੋੜ ਸੀ।[2] ਬੈੱਡਫੋਰਡ ਦੇ ਮਹਿਲਾ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਕੈਂਪ ਨੂੰ ਯੂਨਿਟ ਸਿਸਟਮ ਦੀ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

WLAA ਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਫੰਡਿੰਗ ਜਾਂ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, WLAA ਗੈਰ-ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਸੰਗਠਨ, ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ, ਕਾਲਜਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ।[1] ਅਕਸਰ, ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਅਤੇ ਕਾਲਜਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ WLAA ਜ਼ਮੀਨੀ ਇਕਾਈ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ। ਬਰਨਾਰਡ ਕਾਲਜ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਇਡਾ ਐਚ. ਓਗਿਲਵੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਡੇਲੀਆ ਡਬਲਯੂ. ਮਾਰਬਲ ਨੇ ਆਪਣੀ 680 ਏਕੜ ਦੀ ਖੇਤੀ ਵਾਲੀ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਇੱਕ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਚਲਾਇਆ।[1] ਵਾਸਰ ਕਾਲਜ ਦੇ 740 ਏਕੜ ਦੇ ਫਾਰਮ ਨੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣ ਲਈ ਜ਼ਮੀਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ। ਵਾਸਰ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਖੇਤ ਮਜ਼ਦੂਰ ਸਾਢੇ 17 ਸੈਂਟ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟਾ ਕਮਾਉਂਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਅੱਠ ਘੰਟੇ ਦਿਨ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ।[2] ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਵੈਲਸਲੀ ਕਾਲਜ, ਬਲੈਕਬਰਨ ਕਾਲਜ, ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਐਗਰੀਕਲਚਰਲ ਕਾਲਜ, ਪੈਨਸਿਲਵੇਨੀਆ ਸਟੇਟ ਕਾਲਜ, ਅਤੇ ਵਰਜੀਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਨੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਸਿਖਲਾਈ ਅਤੇ ਵਿਦਿਅਕ ਕੋਰਸ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ।[1]

WLAA ਨੂੰ ਥੀਓਡੋਰ ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਵਰਗੇ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਪੱਛਮ ਅਤੇ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਮਤਾਧਿਕਾਰ ਅੰਦੋਲਨ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। WLAA ਨੂੰ ਸੰਗਠਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹੋਰ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵੂਮੈਨਜ਼ ਨੈਸ਼ਨਲ ਫਾਰਮ ਐਂਡ ਗਾਰਡਨ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ (WNFGA), ਪੈਨਸਿਲਵੇਨੀਆ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਹਾਰਟੀਕਲਚਰ ਫਾਰ ਵੂਮੈਨ, ਕੁਝ ਰਾਜਾਂ ਦੀ ਸਟੇਟ ਕੌਂਸਲ ਆਫ਼ ਡਿਫੈਂਸ, ਗਾਰਡਨ ਕਲੱਬ ਆਫ਼ ਅਮਰੀਕਾ, ਅਤੇ YMCA ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। WLAA ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਅਮਰੀਕੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਅਮਰੀਕੀ ਸਕੂਲ ਗਾਰਡਨ ਆਰਮੀ ਅਤੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਵਾਰ ਗਾਰਡਨ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਸਪਾਂਸਰ ਕੀਤਾ। ਵਿਰੋਧ ਮੂਲਵਾਦੀਆਂ, ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵੁੱਡਰੋ ਵਿਲਸਨ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਆਇਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ 'ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ 'ਤੇ ਸਵਾਲ ਉਠਾਏ ਸਨ। [1] ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਰਕਾਰੀ ਫੰਡਿੰਗ ਅਤੇ ਸਹਾਇਤਾ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ, WLA 1920 ਵਿੱਚ ਭੰਗ ਹੋ ਗਿਆ।[2]

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

• Elaine F. Weiss (2008). Fruits of Victory: The Woman's Land Army of America in the Great War. ISBN 978-1-59797-273-4. (excerpts in Smithsonian Archived 2013-11-07 at the Wayback Machine.; NPR interview.)
• Stephanie A. Carpenter (2003). On the Farm Front: The Women's Land Army in World War II. ISBN 978-0-87580-314-2.
• "Agriculture" in The Great Plains During World War II, ed. by R. Douglas Hurt. The Plains Humanities Alliance and the Center for Digital Research in the Humanities, University of Nebraska–Lincoln, 2008.
• Kent, Bob (Fall 2016). Herron, Keith; Lech, Steve (eds.). "Woman's Land Army of America: World War I Farmerettes in Riverside County". Riverside County Chronicles (15). Riverside County Historical Commission; Riverside County Regional Park & Open-Space District: 4–22.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

• The Women's Land Army in 1918 – Pamphlets
• The Barnard “Farmerettes” of World War I