ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ
ਮੌਤ10 ਅਕਤੂਬਰ 1621
ਆਗਰਾ, ਭਾਰਤ
ਦਫ਼ਨ
ਆਗਰਾ
ਜੀਵਨ-ਸਾਥੀਮਿਰਜ਼ਾ ਘਿਆਸ ਬੇਗ
ਔਲਾਦਮੁਹੰਮਦ ਸ਼ਰੀਫ
ਇਬਰਾਹਿਮ ਖਾਨ ਫਤਿਹ ਜੰਗ
ਇਤਿਕਦ ਖਾਨ
ਅਬੂਲ-ਹਸਨ ਆਸਫ ਖਾਨ
ਨੂਰ ਜਹਾਂ
ਮਨੀਜਾ ਬੇਗਮ
ਸਾਹਲੀਆ ਬੇਗਮ
ਪਿਤਾਮਿਰਜ਼ਾ ਅਲਾ-ਉਦ-ਦੌਲਾ ਆਕਾ ਮੁੱਲਾ
ਧਰਮਸ਼ੀਆ ਇਸਲਾਮ

ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ (ਮੌਤ 1621) ਮੁਗ਼ਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਜਹਾਂਗੀਰ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਮਿਰਜ਼ਾ ਗਿਆਸ ਬੇਗ ਦੀ ਪਤਨੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਮੁਗ਼ਲ ਮਹਾਰਾਣੀ ਨੂਰਜਹਾਂ ਦੀ ਮਾਂ ਸੀ।[1] ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ ਮਹਾਰਾਣੀ ਮੁਮਤਾਜ਼ ਮਹਿਲ ਦੀ ਦਾਦੀ ਵੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਲਈ ਤਾਜ ਮਹਿਲ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।

ਪਰਿਵਾਰ[ਸੋਧੋ]

ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ ਮਿਰਜ਼ਾ ਅਲਾ-ਉਦ-ਦੌਲਾ ਆਕਾ ਮੁੱਲਾ ਦੀ ਧੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਆਕਾ ਮੁੱਲਾ ਕਬੀਲੇ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਸੀ।[2][3] ਉਹ ਇੱਕ ਸਿਆਣੀ, ਪੜ੍ਹੀ-ਲਿਖੀ, ਨਿਪੁੰਨ ਅਤੇ ਉੱਚ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਔਰਤ ਸੀ।[4] ਉਸਦਾ ਇੱਕ ਭਰਾ, ਇਬਰਾਹਿਮ ਖਾਨ ਸੀ, ਜੋ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਜਹਾਂਗੀਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਗਵਰਨਰ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਸੀ।[5]

ਵਿਆਹ[ਸੋਧੋ]

ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ ਦਾ ਵਿਆਹ ਫ਼ਾਰਸੀ ਰਈਸ, ਮਿਰਜ਼ਾ ਗਿਆਸ ਬੇਗ, ਖਵਾਜੇਹ ਮੁਹੰਮਦ-ਸ਼ਰੀਫ਼ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਪੁੱਤਰ, ਤਹਿਰਾਨ ਦੇ ਇੱਕ ਫ਼ਾਰਸੀ ਰਈਸ ਅਤੇ ਖੁਰਾਸਾਨ ਦੇ ਗਵਰਨਰ ਦੇ ਵਜ਼ੀਰ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ।[6][7] ਜੋੜੇ ਦੇ ਇਕੱਠੇ ਸੱਤ ਬੱਚੇ ਸਨ: ਮੁਹੰਮਦ ਸ਼ਰੀਫ, ਇਬਰਾਹਿਮ ਖਾਨ, ਇਤਕਾਦ ਖਾਨ, ਮਨੀਜਾ ਬੇਗਮ, ਆਸਫ ਖਾਨ, ਸਾਹਲੀਆ ਅਤੇ ਮੇਹਰ-ਉਨ-ਨਿਸਾ (ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮਹਾਰਾਣੀ ਨੂਰਜਹਾਂ)।[8]

ਅਣਜਾਣ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ, ਘਿਆਸ ਬੇਗ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ 1576 ਵਿੱਚ ਕਿਸਮਤ ਵਿੱਚ ਉਲਟਾ ਆਉਣਾ ਪਿਆ ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਤਨ ਪਰਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਹਾਲਾਤ ਅਸਹਿਣਯੋਗ ਪਾਏ ਗਏ। ਆਗਰਾ ਵਿੱਚ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਅਕਬਰ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਮਾਹੌਲ ਵੱਲ ਖਿੱਚੇ ਗਏ, ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਪਰਵਾਸ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।[3] ਘਿਆਸ ਬੇਗ ਅਕਬਰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਜਹਾਂਗੀਰ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਇੱਕ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਮੰਤਰੀ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਲਈ 'ਇਤਿਮਾਦ-ਉਦ-ਦੌਲਾ' ("ਰਾਜ ਦਾ ਥੰਮ") ਦੀ ਉਪਾਧੀ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[9]

ਹਾਲਾਂਕਿ, 1607 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਮੀਰ-ਉਲ-ਉਮਾਰਾ ਦੇ ਦੀਵਾਨ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਘਿਆਸ ਬੇਗ 'ਤੇ ਰੁਪਏ ਦੀ ਗਬਨ ਕਰਨ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। 50,000, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਦਰਜੇ ਅਤੇ ਰੁਤਬੇ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਆਈ।[10] 1611 ਵਿੱਚ, ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ ਦੀ ਦੂਜੀ ਧੀ, ਮੇਹਰ-ਉਨ-ਨਿਸਾ, ਨੇ ਮਹਿਲ ਮੀਨਾ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਸਕ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਜਹਾਂਗੀਰ ਦੀ ਅੱਖ ਫੜ ਲਈ। ਸਮਰਾਟ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸੇ ਸਾਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ।[11] ਇਸ ਵਿਆਹ ਨੇ ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ ਅਤੇ ਘਿਆਸ ਬੇਗ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਵਿਚ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਨਾਟਕੀ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ। 1611 ਵਿਚ ਘਿਆਸ ਬੇਗ ਨੂੰ ਮਨਸਾਬ ਵਿਚ ਕਾਫੀ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਰਾਜ ਦਾ ਵਜ਼ੀਰ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਆਸਫ ਖਾਨ ਅਤੇ ਇਤਕਾਦ ਖਾਨ ਨੂੰ ਵੀ ਸਲਤਨਤ ਵਿਚ ਉੱਚ ਅਹੁਦੇ ਅਤੇ ਮਨਸਬ ਦਿੱਤੇ ਗਏ।[12]

ਮੌਤ[ਸੋਧੋ]

ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ ਦਾ ਉਸ ਦੇ ਪਤੀ ਮਿਰਜ਼ਾ ਘਿਆਸ ਬੇਗ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀਨੋਟਾਫ਼।

ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ ਦੀ ਮੌਤ ਅਕਤੂਬਰ 1621 ਵਿੱਚ ਆਗਰਾ ਵਿੱਚ ਹੋਈ।[13] ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਦੇ ਜਵਾਈ ਜਹਾਂਗੀਰ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਨੇ ਲਿਖਿਆ: "ਬਿਨਾਂ ਅਤਿਕਥਨੀ ਦੇ, ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਸ਼ੁੱਧਤਾ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਉੱਤਮਤਾ ਵਿੱਚ ਜੋ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਗਹਿਣਾ ਹੈ, ਯੁੱਗ ਦੀ ਕੋਈ ਵੀ ਮਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸਦੇ ਬਰਾਬਰ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਸ ਲਈ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ।"[14]

ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ ਦੀ ਮੌਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਸਦਮਾ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਦੁਖੀ, ਘਿਆਸ ਬੇਗ ਦੀ ਵੀ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਜਨਵਰੀ 1622 ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਦੇ ਮਕਬਰੇ, ਆਗਰਾ ਵਿੱਚ ਇਤਿਮਾਦ-ਉਦ-ਦੌਲਾ ਦੇ ਮਕਬਰੇ ਵਿੱਚ ਦਫ਼ਨਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਧੀ ਨੂਰਜਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦੋਵੇਂ।[15] ਨੂਰਜਹਾਂ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਬਹੁਤ ਸਮਰਪਤ ਸੀ, ਨੇ ਇਸ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਵਿਚ ਵੱਡੀ ਰਕਮ ਖਰਚ ਕੀਤੀ।[16]

ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ[ਸੋਧੋ]

  • ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ ਊਸ਼ਾ ਜੌਹਨ ਦੇ ਨਾਵਲ ਦ ਅਣਜਾਣ ਪ੍ਰੇਮੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ (1961) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਤਰ ਹੈ।
  • ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ ਇੰਦੂ ਸੁੰਦਰੇਸਨ ਦੇ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜੇਤੂ ਇਤਿਹਾਸਕ ਨਾਵਲ ਦ ਟਵੈਂਟੀਥ ਵਾਈਫ਼ (2002) ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇਸ ਦੇ ਸੀਕਵਲ ਦ ਫੀਸਟ ਆਫ਼ ਰੋਜ਼ਜ਼ (2003) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪਾਤਰ ਹੈ।
  • ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ ਤਨੁਸ਼੍ਰੀ ਪੋਡਰ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਨਾਵਲ ਨੂਰ ਜਹਾਂ ਦੀ ਧੀ (2005) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪਾਤਰ ਹੈ।
  • ਸੁਪਰਨਾ ਮਾਰਵਾਹ ਨੇ EPIC ਡਰਾਮਾ ਸਿਆਸਤ ਵਿੱਚ ਅਸਮਤ ਬੇਗਮ ਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਨਿਭਾਇਆ ਹੈ

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Thackeray, Frank W.; Findling, John E., eds. (2012). Events that formed the modern world : from the European Renaissance through the War on Terror. Santa Barbara, Calif.: ABC-CLIO. p. 254. ISBN 9781598849011.
  2. Shujauddin, Mohammad; Shujauddin, Razia (1967). The Life and Times of Noor Jahan (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Caravan Book House. p. 1.
  3. 3.0 3.1 Banks Findley 1993, p. 9
  4. Nath, Renuka (1990). Notable Mughal and Hindu women in the 16th and 17th centuries A.D. (1. publ. in India. ed.). New Delhi: Inter-India Publ. p. 66. ISBN 9788121002417.
  5. Banks Findley 1993, p. 180
  6. Nadiem, Ihsan H. (2005). Gardens of Mughal Lahore (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Sang-e-Meel Publications. p. 71.
  7. Latif, Syad Muhammad (1892). Lahore: Its History, Architectural Remains and Antiquities: With an Account of Its Modern Institutions, Inhabitants, Their Trade, Customs, &c (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Printed at the New Imperial Press. p. 104.
  8. Koch, Ebba; Losty, JP. "The Riverside Mansions and Tombs of Agra: New Evidence from a Panoramic Scroll Recently Acquired by The British Library" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2022-01-17. Retrieved 2023-03-06.
  9. Banks Findley 1993, p. 24
  10. Banks Findley 1993, p. 32
  11. Banks Findley 1993, p. 3
  12. Banks Findley 1993, p. 44
  13. Banks Findley 1993, p. 291
  14. Banks Findley 1993, p. 165
  15. Ruggles, D. Fairchild (2008). Islamic gardens and landscapes. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. p. 100. ISBN 9780812207286.
  16. Asher, [by] Catherine B. (1992). The new Cambridge history of India (Repr. ed.). Cambridge: Cambridge Univ. Press. p. 130. ISBN 9780521267281.

ਬਿਬਲੀਓਗ੍ਰਾਫੀ[ਸੋਧੋ]

  • Banks Findley, Ellison (11 February 1993). Nur Jahan: Empress of Mughal India. Oxford, UK: Nur Jahan : Empress of Mughal India. ISBN 9780195074888.