ਅਸ਼ੋਕ ਦੀ ਸ਼ੇਰ ਰਾਜਧਾਨੀ
| ਅਸ਼ੋਕ ਦੀ ਸ਼ੇਰ ਰਾਜਧਾਨੀ | |
|---|---|
 ਚਾਰ ਏਸ਼ੀਆਈ ਸ਼ੇਰ ਇੱਕ ਗੋਲ ਅਬੇਕਸ 'ਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹਨ। ਨੈਤਿਕ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਬੋਧੀ ਚੱਕਰ ਹਰੇਕ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਰਾਹਤ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਚੱਕਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਚਾਰ ਜਾਨਵਰ ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ — ਘੋੜਾ, ਬਲਦ, ਹਾਥੀ ਅਤੇ ਸ਼ੇਰ। ਅਬੇਕਸ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰਲ ਘੰਟੀ, ਇੱਕ ਸਟਾਈਲਾਈਜ਼ਡ ਉਲਟਾ ਕਮਲ ਹੈ।
| |
| ਸਮੱਗਰੀ | ਰੇਤਲਾ ਪੱਥਰ (ਸੈਂਡਸਟੋਨ) |
| ਉਚਾਈ | 2.1 ਮੀਟਰ (7 ਫੁੱਟ) |
| ਚੌੜਾਈ | 86 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ (34 ਇੰਚ) (ਅਬੇਕਸ ਦਾ ਵਿਆਸ) |
| ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ | ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ |
| ਖੋਜਿਆ ਗਿਆ | ਐਫਓ ਓਰਟੇਲ (ਖੁਦਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲਾ), 1904 – 1905 |
| ਮੌਜੂਦਾ ਸਥਾਨ | ਸਾਰਨਾਥ ਅਜਾਇਬ ਘਰ, ਭਾਰਤ |
| ਰਜਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨ | ਏ 1 |
ਅਸ਼ੋਕ ਦੀ ਸ਼ੇਰ ਰਾਜਧਾਨੀ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Lion Capital of Ashoka), ਮੌਰੀਆ ਸਮਰਾਟ ਅਸ਼ੋਕ ਦੁਆਰਾ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸਾਰਨਾਥ ਵਿੱਚ ਬਣਾਏ ਗਏ ਇੱਕ ਕਾਲਮ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ, ਜਾਂ ਸਿਰਾ ਹੈ, ਅੰ. 250 BCE । ਇਸ ਦੀਆਂ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ[1] ਚਾਰ ਜੀਵਨ-ਆਕਾਰ ਦੇ ਸ਼ੇਰ ਹਨ ਜੋ ਇੱਕ ਢੋਲ-ਆਕਾਰ ਦੇ ਅਬੇਕਸ 'ਤੇ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਅਬਾਕਸ ਦਾ ਪਾਸਾ ਰਾਹਤ ਵਿੱਚ ਪਹੀਆਂ ਨਾਲ ਸ਼ਿੰਗਾਰਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੋੜਦੇ ਹੋਏ, ਚਾਰ ਜਾਨਵਰ, ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ, ਇੱਕ ਹਾਥੀ, ਇੱਕ ਬਲਦ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਰਪਟ ਘੋੜਾ ਸੱਜੇ ਤੋਂ ਖੱਬੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਘੰਟੀ ਦੇ ਆਕਾਰ ਦਾ ਕਮਲ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਨੀਵਾਂ ਮੈਂਬਰ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਰਾ 2.1 ਮੀਟਰ (7 ਫੁੱਟ) ਉੱਚਾ, ਰੇਤਲੇ ਪੱਥਰ ਦੇ ਇੱਕ ਬਲਾਕ ਵਿੱਚੋਂ ਉੱਕਰਿਆ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਾਲਿਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਇੱਕ ਧਾਤ ਦੇ ਡੋਵੇਲ ਦੁਆਰਾ ਇਸਦੇ ਮੋਨੋਲਿਥਿਕ ਕਾਲਮ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਸ਼ੋਕ ਦੇ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ, ਇਹ ਲਗਭਗ ਦੋ ਸਦੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗੌਤਮ ਬੁੱਧ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਥਾਨ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਰਾਜਧਾਨੀ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ ਅਤੇ ਦੱਬ ਗਈ। ਇਸਦੀ ਖੁਦਾਈ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਸਰਵੇਖਣ (ASI) ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਖੁਦਾਈ – ਦੇ ਏਐਸਆਈ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਐਫਓ ਓਰਟੇਲ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਥੰਮ੍ਹ, ਜੋ ਦੱਬਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਸੀ, ਸਾਰਨਾਥ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਅਸਲ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ ਪਰ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਲਈ ਦੇਖਣ ਲਈ ਉਪਲਬਧ ਹੈ। ਲਾਇਨ ਕੈਪੀਟਲ ਬਹੁਤ ਬਿਹਤਰ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸਨੂੰ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕਮਲ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉੱਪਰ ਇਸਦੀ ਗਰਦਨ ਵਿੱਚ ਤਰੇੜ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਦੋ ਸ਼ੇਰਾਂ ਦੇ ਸਿਰਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਖੁਦਾਈ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਸਾਰਨਾਥ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ASI ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਸਾਈਟ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਹੈ।
ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ 1,600 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿੰਧੂ ਘਾਟੀ ਸਭਿਅਤਾ ਦੇ ਅੰਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪੱਥਰ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਚਾਨਕ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ 330 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਅਚਮੇਨੀਡ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਪਤਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਈਰਾਨ ਦੇ ਪਰਸੇਪੋਲੀਟਨ ਕਾਲਮਾਂ ਨਾਲ ਸਮਾਨਤਾਵਾਂ ਨੇ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਈਰਾਨੀ ਪੱਥਰਬਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਪ੍ਰਵਾਸ ਦਾ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਨੱਕਾਸ਼ੀ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੌਰਾਨ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਹੋਰਨਾਂ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਲੱਕੜ ਅਤੇ ਤਾਂਬੇ ਦੇ ਥੰਮ੍ਹ ਖੜ੍ਹੇ ਕਰਨ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਦਾ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਇਤਿਹਾਸ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੱਥਰ ਵੱਲ ਤਬਦੀਲੀ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਕਦਮ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਤਕਨਾਲੋਜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬੋਧੀ ਅਤੇ ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਦੋਵਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕਤਾ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੈ।
ਜੁਲਾਈ 1947 ਵਿੱਚ, ਭਾਰਤ ਦੇ ਅੰਤਰਿਮ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ, ਜਵਾਹਰ ਲਾਲ ਨਹਿਰੂ ਨੇ ਭਾਰਤ ਦੀ ਸੰਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਰੱਖਿਆ ਕਿ ਅਬੇਕਸ ਉੱਤੇ ਲੱਗਿਆ ਪਹੀਆ ਭਾਰਤ ਦੇ ਨਵੇਂ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਝੰਡੇ ਦੇ ਡੋਮੀਨੀਅਨ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਪਹੀਏ ਦਾ ਮਾਡਲ ਹੋਵੇ, ਅਤੇ ਕਮਲ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਰਾਜਧਾਨੀ ਖੁਦ ਰਾਜ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਦਾ ਮਾਡਲ ਹੋਵੇ। ਇਹ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਸੰਬਰ 1947 ਵਿੱਚ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ।