ਐਮਪੇਰੀਟੋ ਫਾਰਾਰ
ਐਮਪੇਰੀਟੋ ਫਾਰਾਰ | |
|---|---|
| ਤਸਵੀਰ:ਐਮਪੇਰੀਟੋ ਫਾਰਾਰ LCCN2014707333-crop.tif ਫਾਰਾਰ 1915 ਵਿੱਚ | |
| ਜਨਮ | ਫਰਮਾ:ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਮਿਤੀ ਪੋਰਟਲੈਂਡ, ਓਰੇਗਨ, ਅਮਰੀਕਾ। |
| ਮੌਤ | ਫਰਮਾ:ਮੌਤ ਦੀ ਮਿਤੀ ਅਤੇ ਉਮਰ ਵਿੰਟਰ ਪਾਰਕ, ਫਲੋਰੀਡਾ, ਅਮਰੀਕਾ। |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਸੋਪ੍ਰਾਨੋ ਕੰਸਰਟ ਗਾਇਕਾ |
| ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ |
ਗੁਡਰਿਚ ਟਰੂਮੈਨ ਸਮਿਥ (ਵਿ. 1919) |
ਐਮਪੇਰੀਟੋ ਫਾਰਾਰ (18 ਮਈ, 1893-31 ਅਕਤੂਬਰ, 1989) ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਸੋਪਰਾਨੋ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹ ਗਾਇਕ ਸੀ ਜੋ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਫੌਜਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।
ਪੋਰਟਲੈਂਡ, ਓਰੇਗਨ ਦੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ, ਫਰਾਰ ਸਪੈਨਿਸ਼-ਅਮਰੀਕੀ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਧੀ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਪੋਰਟਲੈਂਡ ਅਤੇ ਸੈਕਰਾਮੈਂਟੋ, ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਪਣੀ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਗਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਕਿਸ਼ੋਰ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ, ਫਰਾਰ ਨੇ ਯੂਰਪ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਵਿਯੇਨ੍ਨਾ, ਪੈਰਿਸ, ਲੰਡਨ ਅਤੇ ਮਿਲਾਨ ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਿਆਂ, ਉਸਨੇ ਵਿਯੇਨ੍ਨਾ ਓਪੇਰਾ ਨਾਲ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ 1914 ਵਿੱਚ ਐਡੇਲ ਦੇ ਵੈਸਟ ਐਂਡ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ।
ਫਰਾਰ ਨੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤਕ ਕਰੀਅਰ ਬਣਾਇਆ, ਕੋਲੰਬੀਆ ਰਿਕਾਰਡਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗ ਇਕਰਾਰਨਾਮੇ 'ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕੀਤੇ, 1918 ਦੀਆਂ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਫਰਾਂਸ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਲੜ ਰਹੇ ਸੈਨਿਕਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਲਈ। ਪੰਜ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਕਾਰਜਕਾਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਾਪਸ ਆਉਣ 'ਤੇ, ਫਰਾਰ ਨੇ ਗੁਡਰਿਚ ਟਰੂਮੈਨ ਸਮਿਥ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਸਿਪਾਹੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਵਿਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਮਿਲੀ ਸੀ, ਮੈਨਹਟਨ ਵਿੱਚ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਉੱਥੇ ਅਤੇ ਫਲੋਰੀਡਾ ਵਿੱਚ ਬਤੀਤ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਦੀ ਮੌਤ 1989 ਵਿੱਚ 96 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੋਈ।
ਜੀਵਨੀ
[ਸੋਧੋ]ਮੁਢਲਾ ਜੀਵਨ
ਐਮਪਾਰੀਟੋ ਫਰਾਰ ਦਾ ਜਨਮ 18 ਮਈ, 1893 ਨੂੰ ਪੋਰਟਲੈਂਡ, ਓਰੇਗਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, [a] ਅਤੇ ਉਹ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਦੇ ਸੈਕਰਾਮੈਂਟੋ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਹੋਈ, ਉਹ ਲੂਈ ਸੀ. ਫਰਾਰ ਅਤੇ ਗੁਆਡਾਲੁਪ ਫਰਾਰ (née Biven) ਦੀ ਧੀ ਸੀ। [1][2] ਫਰਾਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਹ ਫੌਜੀ ਅਫਸਰ ਜੁਆਨ ਬੌਟਿਸਟਾ ਡੀ ਅੰਜ਼ਾ ਦੀ ਪੜਪੋਤੀ ਸੀ। [3] ਉਸਦੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਇੱਕ ਸਿਵਲ ਯੁੱਧ ਦੇ ਕਪਤਾਨ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਪੋਰਟਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਕੰਪਨੀ ਜੀ ਦੇ ਆਦਮੀਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੇ ਸਨ। [3]
ਉਸਨੇ ਪੈਰਿਸ, ਲੰਡਨ, ਵਿਯੇਨ੍ਨਾ ਅਤੇ ਮਿਲਾਨ ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ।[1] ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਓਪੇਰਾ-ਕਾਮਿਕ ਦੇ ਜੀਨ ਪੇਰੀਅਰ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਸੀ।[2] ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੌਰਾਨ, ਉਹ ਪੰਜ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰ ਗਈ, ਅਤੇ ਵਿਯੇਨ੍ਨਾ ਓਪੇਰਾ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ।[2] ਜਦੋਂ ਕਿ ਫਰਾਰ ਨੇ ਕਈ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਗਾਇਆ, ਉਹ ਇਸ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਗਾਉਣਾ ਅਸ਼ੁੱਧ ਸੀ ।
ਕੈਰੀਅਰ
[ਸੋਧੋ]ਫਰਾਰ ਨੂੰ 1914 ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਬ੍ਰੇਕ ਮਿਲਿਆ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਕੋਰਸ ਤੋਂ ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿੱਚ ਹਾਈ ਜਿੰਕਸ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਤਰੱਕੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।[1] ਉਸੇ ਸਾਲ, ਫਰਾਰ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਐਡੇਲ ਦੇ ਵੈਸਟ ਐਂਡ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ।[2] 1916 ਵਿੱਚ, ਫਰਾਰ ਨੇ ਪੈਨਸਿਲਵੇਨੀਆ ਦੇ ਐਲਨਟਾਊਨ ਵਿੱਚ ਦ ਲਿਲਾਕ ਡੋਮਿਨੋ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰੈਡਫੋਰਡ ਕਿਰਕਬ੍ਰਾਈਡ ਨਾਲ ਸਹਿ-ਅਭਿਨੈ ਕੀਤਾ।[3] ਫਰਾਰ ਨੇ 1917 ਵਿੱਚ ਵਾਲਟਰ ਡੈਮਰੋਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਸੰਚਾਲਿਤ ਟ੍ਰੇਜ਼ਰ ਟ੍ਰੋਵ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਨਿਊਯਾਰਕ ਡੈਬਿਊ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ 1918 ਵਿੱਚ ਏਓਲੀਅਨ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਪਾਠ ਡੈਬਿਊ ਕੀਤਾ।[4] ਜੁਲਾਈ 1918 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਕੋਲੰਬੀਆ ਰਿਕਾਰਡਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗ ਇਕਰਾਰਨਾਮੇ 'ਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ।[5]
ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ, ਫਰਾਰ ਨੇ YMCA ਦੇ ਓਵਰਸੀਜ਼ ਥੀਏਟਰ ਲੀਗ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਹੇਠ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ [1] ਪੰਜ ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਅਤੇ ਕੰਟੀਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ।[3][4] ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਪਿਆਨੋ 'ਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਵਜੋਂ ਗਈ,[5] ਅਤੇ ਉਹ 9 ਅਗਸਤ, 1918 ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਆਏ।[6] "ਮੈਂ ਮੋਟਰ ਕੈਂਪਾਂ, ਝੌਂਪੜੀਆਂ, ਬੇਕਰੀਆਂ, ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੇ ਬਿਸਤਰਿਆਂ 'ਤੇ ਵੀ, ਇੱਕ-ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਗਾਇਆ ਹੈ," ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਯਤਨਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਲਿਖਿਆ।[6] ਉਸਨੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਨੂੰ ਸਾਬਕਾ ਸੈਨਿਕਾਂ ਦੇ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਕੈਂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗਾਂ, ਸ਼ੀਟ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਯੰਤਰ ਭੇਜਣ ਲਈ ਵੀ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ।[7] ਆਪਣੀ ਵਾਪਸੀ 'ਤੇ, [8] ਉਸਨੇ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹ ਦਿੱਤੇ।[9][10]
ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਅਮਰੀਕੀ ਆਵਾਜ਼ ਅਧਿਆਪਕ ਕਾਰਲ ਬ੍ਰੇਨਮੈਨ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਵੋਕਲ ਸਿਖਲਾਈ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ।[1] ਅਪ੍ਰੈਲ 1919 ਵਿੱਚ, ਫਰਾਰ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਟੈਕਸੀ ਵਿੱਚ ਯਾਤਰੀ ਵਜੋਂ ਇੱਕ ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਹਾਦਸੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੀਆਂ ਸੱਟਾਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਸਰਜਰੀ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ।[2]
ਬਾਅਦ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
ਮੌਤ
[ਸੋਧੋ]ਫਰਾਰ ਦੀ ਮੌਤ 1989 ਵਿੱਚ 96 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਵਿੰਟਰ ਪਾਰਕ, ਫਲੋਰੀਡਾ ਵਿੱਚ ਹੋਈ।[1]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ
[ਸੋਧੋ]- A 1918 Columbia recording of Amparito Farrar singing "Madelon", a popular song during World War I.