ਕਰਨਾਟਕੀ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ
ਕਰਨਾਟਕੀ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ, ਭਾਰਤੀ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਇੱਕ ਉਪ-ਵਿਧਾ ਹੈ। ਕਾਲਕ੍ਰਮ ਅਨੁਸਾਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ 4 ਵੱਖ-ਵੱਖ ਯੁੱਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈਃ ਪ੍ਰੀ-ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਯੁੱਗ, ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਯੁੱਗ ਪੋਸਟ ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਯੁੱਗ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਯੁੱਗ। ਇਸ ਵਰਗੀਕਰਣ ਦੇ ਅਧਾਰ ਉੱਤੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਨਮ ਸਾਲ ਉਪਲਬਧ ਹੱਦ ਤੱਕ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ।
ਪ੍ਰੀ-ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਯੁੱਗ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ (17 ਵੀਂ ਸਦੀ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ)
[ਸੋਧੋ]ਇਹ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਟੇਜ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਲਾਸੀਕਲ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਅਤੇ ਨੀਂਹਾਂ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ।
- ਅੱਲਾਮਾ ਪ੍ਰਭੂ (12ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਅੰਡਾਲ (9ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਤਿਰੂਗਨਾਨਾ ਸਾਂਬੰਦਰ (7ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਅੰਨਾਮਈਆ (ID1)
- ਅਰੁਣਗਿਰੀਨਾਥਰ (ID1)
- ਭਦਰਾਚਲ ਰਾਮ ਦਾਸੂ (1620-1688)
- ਜੈਦੇਵ, (12ਵੀਂ ਸਦੀ) -ਗੀਤਾ ਗੋਵਿੰਦ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ
- ਪ੍ਰਥਮ ਵਾਗਗੇਯਕਾਰਾ (ਕਲਾ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਰਨਾਟਕ ਅਤੇ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਕਵੀ-ਸੰਗੀਤਕਾਰ) (ਰਾਗਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਰਵਾਇਤੀ ਭਗਤੀ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦੇ ਉਲਟ) ਉਸ ਦੇ ਸਮਕਾਲੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਸੰਗੀਤਕ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਨਾਚ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
- ਕਨਕਦਾਸ (1509-1609)
- ਕਰਾਈਕਲ ਅੰਮੇਅਰ (7ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਖੇਤਰਈਆ (1600-1680)
- ਮਧਵਾਚਾਰੀਆ (12ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਮਾਨਿਕਵਾਸਾਗਰ (10ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਮੁਥੂ ਥਾਂਡਾਵਰ (1525-1625)
- ਨਰਹਰਿਤੀਰਥ (1250-1333)
- ਨਾਰਾਇਣ ਤੀਰਥ (1650-1725)
- ਪਦਮਨਾਭ ਤੀਰਥ (12ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਪਾਪਾਨਾਸਾ ਮੁਦਾਲੀਆਰ (1650-1725)
- ਪੈਡਲ ਗੁਰੂਮੂਰਤੀ ਸ਼ਾਸਤਰੀ (17ਵੀਂ ਸਦੀ) -1000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ
- ਪੁਰੰਦਰਦਾਸ (1484-1564)
- ਰਾਘਵੇਂਦਰ ਸਵਾਮੀ (1595-1671)
- ਸਾਰੰਗਪਾਨੀ (1680-1750)
- ਸ਼੍ਰੀਪਦਰਾਇਆ (1404-1502)
- ਸੁੰਦਰਮੂਰਤੀ (7ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਥਿਰੂਨਵੁਕ੍ਕਾਰਸਰ (7ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਤਲਪਕਾ ਅੰਨਾਮਚਾਰੀਆ (1408-1503)
- ਵਾਦਿਰਾਜਤੀਰਥ (1480-1600)
- ਵਿਜੈ ਦਾਸਾ (1682-1755)
- ਵਿਆਸਤਿਰਥ (1460-1539)
ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਯੁੱਗ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ (18ਵੀਂ ਸਦੀ)
[ਸੋਧੋ]18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਨੇ ਨਵੇਂ ਰਾਗਾਂ, ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਰੂਪਾਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨਾਲ ਕਰਨਾਟਕ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਯੁੱਗ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਜੋ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਅਪਣਾਏ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਅੱਜ ਕਲਾਸੀਕਲ ਸੰਗੀਤ ਵਜੋਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ, ਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ ਹੈ। ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਇਸ ਯੁੱਗ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਛਾਪ ਛੱਡੀ ਹੈ।
- ਅਰੁਣਾਚਲ ਕਵੀ (1711-1788)
- ਘਨਮ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਅਈਅਰ (1790-1854)
- ਗੋਪਾਲ ਦਾਸ (1722-1762)
- ਈਰੀਆਮਨ ਟੰਪੀ (1782-1856)
- ਜਗਨਨਾਥ ਦਾਸ (1728-1809)
- ਕੈਵਾਰਾ ਸ਼੍ਰੀ ਯੋਗੀ ਨਰਯਾਨਾ (1730-1840)
- <i id="mwXw">ਕ੍ਰਿਸ਼ਣਰਾਜੇਂਦਰ ਵੋਡੇਅਰ III</i> (1799-1868)
- ਮਰੀਮੁੱਥਾ ਪਿਲਾਈ (1717-1787)
- ਮੁਥੂਸਵਾਮੀ ਦੀਕਸ਼ਿਤਰ (1775-1835)
- ਮੈਸੂਰ ਸਦਾਸ਼ਿਵ ਰਾਓ (ਬੀ. 1790)
- ਊਤੁੱਕਾਡੂ ਵੈਂਕਟ ਕਵੀ (1700-1765)
- ਪਚੀਮੀਰੀਅਮ ਆਦੀਅੱਪਾ (18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ)
- ਸਦਾਸ਼ਿਵ ਬ੍ਰਹਮੇਂਦਰ (18ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਤਿਆਗਰਾਜ ਸਵਾਮੀ (1767-1847)
- ਅਨਾਇ ਆਇਆ ਭਰਾ (1776-1857)
- ਤਿਰੂਵਰੂਰ ਰਾਮਾਸਵਾਮੀ ਪਿਲਾਈ (1798-1852)
- ਰਾਮਾਸਵਾਮੀ ਦੀਕਸ਼ਿਤਰ (1735-1817)
- ਸਵਾਤੀ ਥਿਰੂਨਲ ਰਾਮ ਵਰਮਾ (1813-1846)
- ਸ਼ਿਆਮਾ ਸ਼ਾਸਤਰੀ (1762-1827)
ਪੋਸਟ-ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਯੁੱਗ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ (19ਵੀਂ ਸਦੀ)
[ਸੋਧੋ]- ਅਜਜਾਡਾ ਆਦਿਭਟਲਾ ਨਾਰਾਇਣ ਦਾਸੂ (1864-1945)
- ਮੁੱਖ ਯੋਗਦਾਨ ਹਰੀ ਕਥਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਲਿਖੀਆਂ ਹਰੀ ਕਥਾਵਾਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਕਈ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਵੀ ਬਣਾਈਆਂ।
- ਅੰਬੀ ਦੀਕਸ਼ਿਤਰ (1863-1936)
- ਮੁਥੂਸਵਾਮੀ ਦੀਕਸ਼ਿਤਰ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ
- ਇਸ ਸਮੇਂ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਉਪਲਬਧ ਲਗਭਗ 10 ਰਚਨਾਵਾਂ ਲਈ ਗੁਰੂਗੁਹਾ ਦੀ ਮੁਦਰਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।
- ਅੰਨਾਮਲਾਈ ਰੈਡੀਆਰ (1865-1891)
- ਚੇਯੂਰ ਚੇਂਗਲਵਰਾਏ ਸ਼ਾਸਤਰੀ (1810-1900)
- ਚਿਤੌਰ ਸੁਬਰਾਮਣੀਆ ਪਿਲਾਈ (1898-1975)
- ਧਰਮਪੁਰੀ ਸੁੱਬਾਰਯਾਰ
- 50 ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਾਵਾਲੀਆਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ
- ਐੱਨੱਪਦਮ ਵੈਂਕਟਾਰਾਮ ਭਾਗਵਤਾਰ (1880-1961)
- ਗੋਪਾਲਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਭਾਰਤੀ (1811-1896)
- ਜੈਚਾਮਰਾਜਾ ਵੋਡੇਅਰ (1919-1974)
- ਕਵੀ ਕੁੰਜਾਰਾ ਭਾਰਤੀ (1810-1896)
- ਕੋਟੇਸ਼ਵਰ ਅਈਅਰ (1870-1940)
- ਸਾਰੇ 72 ਮੇਲਾਕਾਰਤਾ ਰਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਪੋਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ
- ਕੋਟਥਵਾਸਲ ਵੈਂਕਟਾਰਾਮ ਅਈਅਰ (1810-1880)
- ਮਹਾ ਵੈਦਿਆਨਾਥ ਅਈਅਰ (1844-1893)
- ਸੰਗੀਤਬੱਧ ਮੇਲਾ ਰਾਗ ਮਾਲਿਕਾ
- ਮਾਨੰਬੂਚਾਵਦੀ ਵੈਂਕਟਸੁੱਬਬਈਆਡ਼
- ਮਯੂਰਾਮ ਵਿਸ਼ਵਨਾਥ ਸ਼ਾਸਤਰੀ (1893-1958)
- ਮੁਥੀਆ ਭਾਗਵਤਾਰ (1877-1945)
- ਮੈਸੂਰ ਟੀ. ਚੌਦੀਆ (1894-1967)
- ਮੈਸੂਰ ਵਾਸੂਦੇਵਾਚਾਰੀਆ (1865-1961)
- ਨੀਲਕੰਤਾ ਸਿਵਨ (1839-1900)
- ਪੱਲਵੀ ਸੇਸ਼ਾਇਅਰ (1842-1905)
- ਪਾਪਨਾਸਮ ਸਿਵਨ (1890-1973)
- ਪਟਨਾਮ ਸੁਬਰਾਮਣੀਆ ਅਈਅਰ (1845-1902)
- ਪੱਟਾਬਿਰਾਮਈਆ (ਅੰ. 1863)
- ਪੂਚੀ ਸ੍ਰੀਨਿਵਾਸ ਅਯੰਗਰ (1860-1919)
- ਰੱਲਾਪੱਲੀ ਅਨੰਤ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਸ਼ਰਮਾ (1893-1979)
- ਸੁੱਬਰਾਮਾ ਦੀਕਸ਼ਿਤਰ (1839-1906)
- ਸੁੱਬਰਾਇਆ ਸ਼ਾਸਤਰੀ (1803-1862)
- ਸ਼ਿਆਮਾ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਤਿਆਗਰਾਜ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪੀਡ਼੍ਹੀ ਦਾ ਚੇਲਾ
- ਮਹਾਕਵੀ ਸੁਬਰਾਮਣੀਆ ਭਾਰਤੀਅਰ (1882-1921)
- ਸ਼ੁੱਧਾਨੰਦ ਭਾਰਤੀ (1897-1990)
- ਤੰਜਾਵੁਰ ਚੌਕਡ਼ੀ (1801-1856)
- ਟਾਈਗਰ ਵਰਦਾਚਾਰੀਆਰ (1876-1950)
- <i id="mwyA">ਤਿਰੂਵੱਤਰੀਯੂਰ ਤਿਆਗਯਾ</i> (1845-1917)
- ਵੀਨਾ ਕੁੱਪਈਆ ਦਾ ਪੁੱਤਰ<i id="mwzA">ਵੀਨਾ ਕੁੱਪਾਇਆ</i>
- ਵੀਨਾ ਕੁੱਪਈਆ (1798-1860)
- ਤਿਆਗਰਾਜ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪੀਡ਼੍ਹੀ ਦੇ ਚੇਲੇ
- ਵੀਨੇ ਸ਼ੇਸ਼ਨਾ (1852-1926)
ਆਧੁਨਿਕ ਯੁੱਗ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ (20ਵੀਂ ਸਦੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਅੱਗੇ)
[ਸੋਧੋ]- ਏ. ਕੰਨਿਆਕੁਮਾਰੀ
- ਅੰਬੁਜਮ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ (1917-1989)
- ਅੰਨਾਵਰਪੂ ਰਾਮ ਸਵਾਮੀ (ਜਨਮ 1926)
- ਜੀ. ਐਨ. ਬਾਲਾਸੁਬਰਾਮਨੀਅਮ (1910-1965)
- ਕਲਿਆਣੀ ਵਰਦਰਾਜਨ (1923-2003)
- ਸਾਰੇ 72 ਮੇਲਾਕਾਰਤਾ ਰਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਪੋਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ
- ਕੇ. ਰਾਮਰਾਜ (1936-2009)
- ਲਾਲਗੁਡੀ ਜੈਰਾਮਨ (1930-2013)
- M.Balamuralikrishna (1930-2016)
- ਸਾਰੇ 72 ਮੇਲਾਕਾਰਤਾ ਰਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਪੋਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ 5 ਤੋਂ ਘੱਟ ਨੋਟਾਂ ਵਾਲੇ ਕਈ ਨਵੇਂ ਰਾਗ ਬਣਾਏ ਗਏ।
- ਐਮ. ਡੀ. ਰਾਮਨਾਥਨ (1923-1984)
- ਮਹਾਰਾਜਾਪੁਰਮ ਸੰਥਾਨਮ (1928-1992)
- ਐੱਨ. ਰਵੀਕਿਰਨ (ਜਨਮ 1967)
- ਸਾਰੇ 35 ਸੁਲਾਦੀ ਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ
- ਐਨ. ਐਸ. ਰਾਮਚੰਦਰਨ (1908-1981)
- ਨੱਲਨ ਚੱਕਰਵਰਤੁਲਾ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾਮਾਚਾਰੀਲੂ (1924-2006)
- ਪੇਰੀਆਸਾਮੀ ਥੂਰਨ (1908-1987)
- ਸਿਰਫ਼ ਬੋਲ ਹੀ ਲਿਖੇ ਹਨ। ਸੰਗੀਤ ਕੁੱਝ ਸਮਕਾਲੀ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
- ਸਾਮਵੇਦਮ ਸ਼ਨਮੁੱਖਾ ਸਰਮਾ (ਜਨਮ 1967)
- ਸਿਰਫ਼ ਬੋਲ ਹੀ ਲਿਖੇ ਹਨ। ਸੰਗੀਤ ਕੁੱਝ ਸਮਕਾਲੀ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
- ਸੁਗੁਨਾ ਪੁਰਸ਼ੋਥਮਨ (1941-2015)
- ਤਮਿਲ ਵਿੱਚ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ ਨਵਗ੍ਰਹਿ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ
- ਟੀ. ਵੀ. ਗੋਪਾਲਕ੍ਰਿਸ਼ਨਨ (ਅੰ. 1932)
- ਟੀ. ਆਰ. ਸੁਬਰਾਮਨੀਅਮ (1929-2013)
- ਆਰ. ਰਾਮਚੰਦਰਨ ਨਾਇਰ (ਥੁਲਾਸੀਵਨਮ-ਬੀ. 1939)
- ਸਿਰਫ਼ ਬੋਲ ਹੀ ਲਿਖੇ ਹਨ। ਸੰਗੀਤ ਕੁੱਝ ਸਮਕਾਲੀ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
- ਸੁੰਦਰਨਾਰਾਇਣ (1938-2013)
- ਸਿਰਫ਼ ਬੋਲ ਹੀ ਲਿਖੇ ਹਨ। ਸੰਗੀਤ ਕੁੱਝ ਸਮਕਾਲੀ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀ-ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਸੰਗੀਤਕਾਰ (17ਵੀਂ ਸਦੀ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ)
[ਸੋਧੋ]ਸੰਗੀਤਕਾਰ | ਸਾਲ. | ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ | ਲਗਭਗ. ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ | ਦਸਤਖਤ (ਇੰਸਿਗਨੀਆ) |
ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ |
---|---|---|---|---|---|
ਨਰਹਰਿਤੀਰਥ | 1250? – 1333) | ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | ਨਰਹਰਿ | ਸੰਗੀਤਬੱਧ ਦਸਹਿਰਾ ਪਦ | |
ਸ਼੍ਰੀਪਦਰਾਇਆ | 1404–1502 | ਕੰਨਡ਼, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | ਰੰਗਾ ਵਿੱਤਲਾ | ਸੰਗੀਤਬੱਧ ਦਸਹਿਰਾ ਪਦ | |
ਤਲਪਕਾ ਅੰਨਾਮਚਾਰੀਆ | 1408–1503 | ਤੇਲਗੂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | 36, 000 ਰਚਨਾਵਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲਗਭਗ 12,000 ਅੱਜ ਤੱਕ ਸਿਰਫ ਉਪਲਬਧ ਹਨ। | ਵੈਂਕਟਚਲਾ, ਵੇੰਕਟਗਿਰੀ, ਵੇੰਕਤਧਾਰੀ, ਵੇੰਕਟੇਸੂ | ਤੇਲਗੂ ਪਦ-ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਰੋੰਗਾਰਾ (ਲਵ) ਅਧਿਤਮ (ਭਗਤੀ) ਅਤੇ 100 ਰਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਰਚਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਸੰਗੀਤਕ ਪਾਠ ਸੰਕੀਰਤਨ ਲਕਸ਼ਨਾ ਦਾ ਲੇਖਕ ਵੀ ਹੈ। |
ਵਾਦਿਰਾਜਤੀਰਥ | 1480–1600) | ਕੰਨਡ਼, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | ਸੈਂਕਡ਼ੇ | ਹਯਾਵਦਾਨ | ਆਪਣੇ ਰਾਮਗਡ਼ਿਆ, ਵੈਕੁੰਠਵਰਨੇ ਅਤੇ ਲਕਸ਼ਮੀਸੋਬਨੇਹਦੂ ਵਿੱਚ ਦਸਾਰਾ ਪਦਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ |
ਅਰੁਣਗਿਰੀਨਾਥਰ | 1480– | ਤਾਮਿਲ | 760 | ਕੰਪੋਜ਼ਡ ਤਿਰੂਪੁਗਾਜ਼ | |
ਪੁਰੰਦਰ ਦਾਸਾ | 1484–1564 | ਕੰਨਡ਼, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | 475, 000, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਿਰਫ 2000 ਦੇ ਆਸ ਪਾਸ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆਏ ਹਨ | ਪੁਰੰਦਰਾ ਵਿੱਤਲਾ | ਕਰਨਾਟਕ ਸੰਗੀਤ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੈੱਟ ਕਰੋ-ਸਰਲੀ ਅਤੇ ਜਨਤਾ ਵਰਿਸਾਈ ਵਰਗੇ ਅਭਿਆਸ ਲਈ ਬੁਨਿਆਦੀ ਅਭਿਆਸਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ 'ਕਰਨਾਟਕ ਸੱਗੀਤ ਪਿਥਮਾਹਾ' ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਰਨਾਟਕ ਸৰਗੀਤ ਦਾ ਦਾਦਾ। |
ਕਨਕ ਦਾਸਾ | 1509–1609 | ਕੰਨਡ਼ | 300 | ਆਦਿ ਕੇਸ਼ਵ | ਸੂਲਾਡੀ ਅਤੇ ਉਗਭੋਗ ਵਰਗੇ ਮੂਲ ਮੈਟਰਿਕ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਦਸਾਰਾ ਪਦਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸ਼ਤਪਦੀ ਵਿੱਚ 5 ਕਲਾਸੀਕਲ ਕਾਵਿਆ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖੀਆਂ। |
ਮੁਥੂ ਥੰਡਾਵਰ | 1525–1625 | ਤਾਮਿਲ | 165 | ||
ਖੇਤਰਈਆ ਜਾਂ ਖੇਤਰਜਨ ਜਾਂ ਵਰਦੈਯਾ | 1600–1680 | ਤੇਲਗੂ | 100 | ਮੁਵਗੋਪਾਲਾ | ਸੰਗੀਤਬੱਧ ਅਮਰ ਪਦਮ ਜੋ ਅੱਜ ਭਰਤਨਾਟਿਅਮ ਅਤੇ ਕੁਚੀਪੁਡ਼ੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹਨ। ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਜਿਸ ਦੀਆਂ ਧੁਨਾਂ ਉਪਲਬਧ ਹਨ |
ਭਦਰਾਚਲ ਰਾਮ ਦਾਸੂ | 1620–1688 | ਤੇਲਗੂ | 500 | ਭਦਰਾਦਰੀ | ਭਗਤੀ ਗੀਤ |
ਨਾਰਾਇਣ ਤੀਰਥ ਜਾਂ ਤਲਵਝਲਾ ਗੋਵਿੰਦ ਸ਼ਾਸਤਰੀ | 1650–1745 | ਤੇਲਗੂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | 200 | ਵਾਰਾ ਨਾਰਾਇਣ ਤੀਰਥ | ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਲੀਲਾ ਤਰੰਗਿਨੀ ਦੀ ਰਚਨਾ |
ਪਾਪਾਨਾਸਾ ਮੁਦਾਲੀਆਰ | 1650–1725 | ਤਾਮਿਲ | |||
ਸਾਰੰਗਪਾਨੀ | 1680–1750 | ਤੇਲਗੂ | 220 | ਵੇਣੂਗੋਪਾਲ | |
ਪੈਡਲ ਗੁਰੂਮੂਰਤੀ ਸ਼ਾਸਤਰੀ | 17ਵੀਂ ਸਦੀ | ਤੇਲਗੂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੀਤਮਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਗੁੰਮ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। | ||
ਵਿਜੈ ਦਾਸਾ | 1682–1755 | ਕੰਨਡ਼ | 25,000 | ਵਿਜੈ ਵਿੱਤਲਾ | ਸੂਲਾਡੀ ਅਤੇ ਉਗਭੋਗ ਵਰਗੇ ਮੂਲ ਮੈਟ੍ਰਿਕ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਦਸਹਿਰਾ ਪਦਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ |
ਊਤੁੱਕਾਡੂ ਵੈਂਕਟ ਕਵੀ | 1700–1765 | ਤਾਮਿਲ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | 600 | ਸੰਕੀਰਨਾ ਮੱਤਿਆਮ ਅਤੇ ਮਿਸ਼ਰਾ ਅਤਾ ਵਰਗੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ। ... ਉਹ ਨਵਵਰਨ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਵੀ ਸੀ। ਐਸ.ਉਹ ਮੱਧਮਾ ਕਲਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਦੇ ਮੋਢੀ ਸਨ। ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਤਮਿਲ ਟੈਗ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦਾ ਵੀ ਗਿਆਨ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਸਪਤ ਰਤਨ ਤਿਆਗਰਾਜ ਦੇ ਪੰਚਰਤਨਾਂ ਦੇ ਪੂਰਵਗਾਮੀ ਸਨ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਮੱਧਮਕਲਾ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। | |
ਅਰੁਣਾਚਲ ਕਵੀ | 1711–1788 | ਤਾਮਿਲ | 320 | ||
ਮਰੀਮੂਟਥੂ ਪਿਲਾਈ | 1717–1787 | ਤਾਮਿਲ | 42 | ||
ਗੋਪਾਲ ਦਾਸਾ | 1722–1762 | ਕੰਨਡ਼ | 10,000 | ਗੋਪਾਲ ਵਿੱਤਲਾ | ਸੂਲਾਡੀ ਅਤੇ ਉਗਭੋਗ ਵਰਗੇ ਮੂਲ ਮੈਟ੍ਰਿਕ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਦਸਹਿਰਾ ਪਦਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ |
ਪਚੀਮੀਰੀਅਮ ਆਦੀਅੱਪਾ | 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ | ਤੇਲਗੂ | ਅਮਰ ਵਿਰੀਬੋਨੀ ਭੈਰਵੀ ਅਤਾ ਤਾਲ ਵਰਨਮ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ | ||
ਸਦਾਸ਼ਿਵ ਬ੍ਰਹਮੇਂਦਰ | 18ਵੀਂ ਸਦੀ | ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | 95 | ||
ਜਗਨਨਾਥ ਦਾਸਾ | 1728–1809 | ਕੰਨਡ਼ | 260 | ਜਗਨਨਾਥ ਵਿੱਤਲਾ | ਦਸਾਰਾ ਪਦਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਕਾਵਿਆ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਹਰੀਕਾਥਮ੍ਰਿਤਸਾਰ ਮੂਲ ਸ਼ਤਪਦੀ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਤੱਤਵ ਸੁਵਾਲੀ ਮੂਲ ਤ੍ਰਿਪਦੀ ਮੀਟਰ ਵਿੱਚ |
ਕੈਵਾਰਾ ਸ਼੍ਰੀ ਯੋਗੀ ਨਰਾਇਣ | 1730–1840 | ਕੰਨਡ਼ ਅਤੇ ਤੇਲਗੂ | 172 | ਅਮਰਾਨਾਰੇਯਾਨਾ | 20 ਕੰਨਡ਼ ਕੀਰਤਨਮ ਅਤੇ 152 ਤੇਲਗੂ ਪਦਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦੇਵਤਿਆਂ ਬਾਰੇ ਕਾਵਿਆ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖੀਆਂ। |
ਰਾਮਾਸਵਾਮੀ ਦੀਕਸ਼ਿਤਰ | 1735–1817 | ਤੇਲਗੂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | ਤਿਆਗੇਸ਼ਵਰ | ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਰਨਮ, ਪਦਮ ਅਤੇ ਕੀਰਤਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਮਸਦਵਾਨੀ ਦਾ ਖੋਜੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। |
ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ-ਯੁੱਗ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ (18ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ)
[ਸੋਧੋ]ਇਹ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਦੀਆਂ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤੀਆਂ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਹਨ।
ਸੰਗੀਤਕਾਰ | ਸਾਲ. | ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ | ਦਸਤਖਤ (ਇੰਸਿਗਨੀਆ) | ਲਗਭਗ. ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ | ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ |
---|---|---|---|---|---|
ਸ਼ਿਆਮਾ ਸ਼ਾਸਤਰੀ | 1762–1827 | ਤੇਲਗੂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | ਸ਼ਿਆਮਾ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ | 400 | ਤ੍ਰਿਮੂਰਤੀ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ। ਉਹ ਤੰਜਾਵੁਰ ਦੇ ਬੰਗਾਰੂ ਕਾਮਾਕਸ਼ੀ ਮੰਦਰ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀਆਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੇ ਕਈ ਦੇਵੀ ਮੰਦਰਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਚਿੱਟਾ ਸਵਰ ਸਾਹਿਤਮ ਅਤੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਤਾਲਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਆਨੰਦ ਭੈਰਵੀ ਰਾਗ ਦੇ ਆਧੁਨਿਕੀਕਰਨ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। |
ਤਿਆਗਰਾਜ ਸਵਾਮੀ | 1767–1847 | ਤੇਲਗੂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | ਤਿਆਗਰਾਜ | 24000 ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਅੱਜ ਸਿਰਫ 700 ਉਪਲਬਧ ਹਨ। | ਤ੍ਰਿਮੂਰਤੀ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ, ਭਗਵਾਨ ਰਾਮ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਸ਼ਿਵ ਅਤੇ ਪਾਰਵਤੀ ਦੇ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਸਮੂਹ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਵੀ ਬਣਾਈਆਂ। ਉਸ ਨੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਘਨਾਰਾਗ ਪੰਚਰਤਨ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਖਰਹਰਪਰੀਆ ਅਤੇ ਰਿਤਿਗੌਲਾ ਵਰਗੇ ਰਾਗਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ। |
ਮੁਥੂਸਵਾਮੀ ਦੀਕਸ਼ਿਤਰ | 1775–1835 | ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | ਗੁਰੂਗੁਹਾ | 400 | ਤ੍ਰਿਮੂਰਤੀ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ, ਉਹ ਮੱਧਮਕਲਾ ਸਾਹਿਤਮ, ਰਾਗ ਮੁਦਰਾ ਅਤੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਤੁਕਬੰਦੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਈ ਸਮੂਹ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ। |
ਈਰੀਆਮਨ ਟੈਂਪੀ | 1782–1856 | ਮਲਿਆਲਮ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | ਪਦਮਨਾਭ | 40 | |
ਘਨਮ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਅਈਅਰ | 1790–1854 | ਤਾਮਿਲ | ਮੁਥੂ ਕੁਮਾਰ | 85 | |
ਤਿਰੂਵਰੂਰ ਰਾਮਾਸਵਾਮੀ ਪਿੱਲੈ | 1798–1852 | ਤਾਮਿਲ | ਵੇਦਪੁਰਾ | ||
ਤੰਜਾਵੁਰ ਚੌਕਡ਼ੀ | 1801–1856 | ਤੇਲਗੂ, ਤਾਮਿਲ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | |||
ਕਵੀ ਕੁੰਜਾਰਾ ਭਾਰਤੀ | 1810–1896 | ਤਾਮਿਲ | ਕਵੀ ਕੁੰਜਰਨ | 200 | |
ਚੇਯੂਰ ਚੇਂਗਲਵਰਾਏ ਸ਼ਾਸਤਰੀ | 1810–1900 | ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਤੇਲਗੂ | ਚੇਂਗਲਵਰਾਯਦਾਸ | 1000 | |
ਸਵਾਤੀ ਥਿਰੂਨਲ | 1813–1846 | ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਤਮਿਲ, ਮਲਿਆਲਮ, ਕੰਨਡ਼, ਤੇਲਗੂ, ਹਿੰਦੀ, ਬ੍ਰਜ ਭਾਸ਼ਾ | ਪਦਮਨਾਭ, ਸਰਸੀਨਾਭਾ ਆਦਿ। | 300+ |
19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ
[ਸੋਧੋ]ਸੰਗੀਤਕਾਰ | ਸਾਲ. | ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ | ਲਗਭਗ. ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ | ਦਸਤਖਤ (ਇੰਸਿਗਨੀਆ) | ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ |
---|---|---|---|---|---|
ਮਹਾਕਵੀ ਸੁਬਰਾਮਣੀਆ ਭਾਰਤੀਅਰ | 1882–1921 | ਤਾਮਿਲ | 230 | ||
ਅੰਨਾਮਲਾਈ ਰੈਡੀਆਰ | 1865–1891 | ਤਾਮਿਲ | 40 | ||
ਅਨਾਇ ਆਇਆ ਭਰਾ | 19ਵੀਂ ਸਦੀ | ਤੇਲਗੂ, ਤਾਮਿਲ | 20 | ਉਮਾਦਾਸਾ | |
ਧਰਮਪੁਰੀ ਸੁੱਬਾਰਯਾਰ | 19ਵੀਂ ਸਦੀ | ਤੇਲਗੂ | 50 | ਧਰਮਪੁਰੀ | ਕਈ ਜਾਵਲੀਆਂ ਬਣਾਈਆਂਜਵਾਲੀਆਂ |
ਐੱਨੱਪਦਮ ਵੈਂਕਟਾਰਾਮ ਭਾਗਵਤਾਰ | 1880–1961 | ਵੈਂਕਟਾਰਮਨ | |||
ਗੋਪਾਲਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਭਾਰਤੀ | 1811–1896 | ਤਾਮਿਲ | 395 | ਬਾਲਾਕ੍ਰਿਸ਼ਨਨ | |
ਕੋਟੇਸ਼ਵਰ ਅਈਅਰ | 1870–1940 | ਤਾਮਿਲ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | 200 | ਕਵਿਕੁੰਜਰਦਾਸਨ | ਸਾਰੇ 72 ਮੇਲਾਕਾਰਤਾ ਰਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਪੋਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ |
<i id="mwA4E">ਕ੍ਰਿਸ਼ਣਰਾਜੇਂਦਰ ਵੋਡੇਅਰ III</i> | 1799–1868 | ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | |||
ਜੈਚਾਮਰਾਜਾ ਵੋਡੇਅਰ | 1919–1974 | ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | 70 | ਸ਼੍ਰੀਵਿਦਿਆ | |
ਮਹਾ ਵੈਦਿਆਨਾਥ ਅਈਅਰ | 1844–1893 | ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਤਾਮਿਲ | 100 | ਗੁਹਾਦਾਸ | 72-ਮੇਲਾਕਾਰਤਾ ਰਾਗ ਮਾਲਿਕਾ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ |
ਮਾਨੰਬੂਚਾਵਦੀ ਵੈਂਕਟਸੁੱਬਬਈਆਡ਼ | 19ਵੀਂ ਸਦੀ | ਤੇਲਗੂ, ਤਾਮਿਲ | 50 | ਵੈਂਕਟੇਸ਼ਾ | ਤਿਆਗਰਾਜ ਦਾ ਚਚੇਰਾ ਭਰਾ ਅਤੇ ਚੇਲਾ |
ਮਯੂਰਾਮ ਵਿਸ਼ਵਨਾਥ ਸ਼ਾਸਤਰੀ | 1893–1958 | ਤਾਮਿਲ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | 160 | ਵਿਸ਼ਵਮ, ਵੇਦਪੁਰੀ | |
ਮੁਥੀਆ ਭਾਗਵਤਾਰ | 1877–1945 | ਤਮਿਲ, ਕੰਨਡ਼ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | 390 | ਹਰੀਕੇਸ਼ਾ | ਮੈਸੂਰ ਦੇ ਰਾਜਿਆਂ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ 'ਤੇ ਦੇਵੀ ਚਾਮੁੰਡੇਸ਼ਵਰੀ' ਤੇ 108 ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਸਮੇਤ ਕਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ। |
ਮੈਸੂਰ ਸਦਾਸ਼ਿਵ ਰਾਓ | ਬੀ. 1790 | ਤੇਲਗੂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | 100 | ਸਦਾਸ਼ਿਵ | |
ਮੈਸੂਰ ਵਾਸੂਦੇਵਚਾਰੀਆ | 1865–1961 | ਤੇਲਗੂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | 250 | ਵਾਸੂਦੇਵ | |
ਨੀਲਕੰਠ ਸਿਵਨ | 1839–1900 | ਤਾਮਿਲ | 300 | ਨੀਲਕੰਠ | |
ਪੱਲਵੀ ਸੇਸ਼ਾਇਅਰ | 1842–1905 | ਤੇਲਗੂ | 75 | ਸ਼ਸ਼ੇਕ | |
ਪਾਪਨਾਸਾਮ ਸਿਵਨ | 1890–1973 | ਤਾਮਿਲ | 535 | ਰਾਮਦਾਸਨ | |
ਪਟਨਾਮ ਸੁਬਰਾਮਣੀਆ ਅਈਅਰ | 1845–1902 | ਤੇਲਗੂ | 100 | ਵੈਂਕਟੇਸ਼ਾ | |
ਪੱਟਾਬਿਰਾਮਈਆ | ਅ. 1863 | ਤਾਮਿਲ | ਕੰਪੋਜ਼ਡ ਜਾਵਾਲੀਜਵਾਲੀਆਂ | ||
ਪੂਚੀ ਸ੍ਰੀਨਿਵਾਸ ਅਯੰਗਰ | 1860–1919 | ਤੇਲਗੂ | 100 | ਸ੍ਰੀਨਿਵਾਸ | ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਮੋਹਨਮ ਰਾਗ ਵਰਨਮ ਨਿੰਨੂ ਕੋਰੀ ਸਮੇਤ ਵਰਨਮ, ਜਾਵਲੀ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ। |
ਸ਼ੁੱਧਾਨੰਦ ਭਾਰਤੀ | 1897–1990 | ਤਾਮਿਲ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | 1090 | ||
ਸੁੱਬਰਾਮਾ ਦੀਕਸ਼ਿਤਰ | 1839–1906 | ਤੇਲਗੂ | 50 | ਬਾਲੂਸਵਾਮੀ ਦੀਕਸ਼ਿਤਰ ਦਾ ਪੋਤਾ, ਮੁਥੂਸਵਾਮੀ ਦਿਕਸ਼ਿਤਰ ਦਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ। ਤੇਲਗੂ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗ੍ਰੰਥ ਸੰਗੀਤਾ ਸੰਪ੍ਰਦਿਆ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਨੀ ਦੇ ਲੇਖਕ | |
ਸੁੱਬਰਾਇਆ ਸ਼ਾਸਤਰੀ | 1803–1862 | ਤੇਲਗੂ | 12 | ਕੁਮਾਰ | ਸ਼ਿਆਮਾ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ |
<i id="mwBIA">ਤਿਰੂਵੱਤਰੀਯੂਰ ਤਿਆਗਯਾ</i> | 1845–1917 | ਤੇਲਗੂ | 80 | ਵੇਣੂਗੋਪਾਲ | ਵੀਨਾ ਕੁੱਪਈਆ ਦਾ ਪੁੱਤਰਵੀਨਾ ਕੁੱਪਾਇਆ |
<i id="mwBJA">ਵੀਨਾ ਕੁੱਪਾਇਆ</i> | 1798–1860 | ਤੇਲਗੂ | 100 | ਗੋਪਾਲਦਾਸ | ਤਿਆਗਰਾਜ ਦਾ ਚੇਲਾ |
ਅਜਜਾਡਾ ਆਦਿਭਟਲਾ ਨਾਰਾਇਣ ਦਾਸੂ | 1864–1945 | ਤੇਲਗੂ | 100 | ਸਾਰੇ 72 ਮੇਲਕਾਰਾਂ ਅਤੇ 90 ਰਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੀਤਾ-ਮਾਲਿਕਾ ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੰਜਰੀ ਮੀਟਰ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ 'ਦਸ਼ਾ ਵਿਧ ਰਾਗ ਨਵਤੀ' ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਸੰਕੀਰਨਾ ਚਾਪੂ |
ਆਧੁਨਿਕ ਯੁੱਗ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ (20ਵੀਂ ਸਦੀ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੈਦਾ ਹੋਏ)
[ਸੋਧੋ]ਸੰਗੀਤਕਾਰ | ਸਾਲ. | ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ | ਲਗਭਗ.
ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ |
ਦਸਤਖਤ (ਇੰਸਿਗਨੀਆ) | ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ |
---|---|---|---|---|---|
ਜੀ. ਐਨ. ਬਾਲਾਸੁਬਰਾਮਨੀਅਮ | 1910–1965 | ਤੇਲਗੂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਤਾਮਿਲ | 250 | ਕੋਈ ਨਹੀਂ। | ਰੰਜਨੀ ਨਿਰੰਜਨੀ, ਸਰਸਵਤੀ ਨਮੋਸਤੁਤ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀ ਚੱਕਰ ਰਾਜਾ ਨੀਲੇਏ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਰਚਨਾਵਾਂ ਹਨ। |
ਅੰਬੂਜਮ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ | 1917–1989 | ਕੰਨਡ਼, ਤੇਲਗੂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਤਾਮਿਲ | 600 | ਕੋਈ ਨਹੀਂ। | ਉਸ ਦੇ ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕਰਨਾਟਕ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਧੁਨ ਲਈ ਸੈੱਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। |
ਐਮ. ਡੀ. ਰਾਮਨਾਥਨ | 1923–1984 | ਤੇਲਗੂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਤਾਮਿਲ, ਮਲਿਆਲਮ | 300 | ਵਰਦਾਸ | ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਰਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਪੋਜ਼ਡ ਵਰਤੇ ਦਸਤਖਤ "ਵਰਦਾ ਦਾਸ" ਟਾਈਗਰ ਵਰਦਾਚਾਰੀਆਰ ਦਾ ਚੇਲਾ |
ਕਲਿਆਣੀ ਵਰਦਰਾਜਨ | 1923–2003 | ਤੇਲਗੂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਤਾਮਿਲ | 1000 + | ਕਲਿਆਣੀ | ਸਾਰੇ 72 ਮੇਲਾਕਾਰਤਾ ਰਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੇ ਦਸਤਖਤ "ਕਲਿਆਣੀ"
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੇਵਤਿਆਂ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸ਼ੋਲਿੰਗਨਾਲੂਰ ਨਰਸਿਮਹਾਰ, ਸ਼ੋਲਿੰਗਨਾਲੂਰ ਅੰਜਨੀਅਰ, ਥਾਈਅਰ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਾਰੀਆਂ ਦੇਵੀਆਂ' ਤੇ ਗੀਤ ਲਿਖੇ। |
ਕੇ. ਰਾਮਰਾਜ | 1936-2009 | ਤੇਲਗੂ, ਤਾਮਿਲ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ | 200+ | ਰਾਗਮੁਦਰ | ਇੱਕ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਮੁਦਰਾਵ ਵਾਗਗੇਯੱਕਰਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨੇ ਬੋਲ ਅਤੇ ਧੁਨ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ ਜੋ ਘੱਟ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਅਤੇ ਵਿਵਾਦੀ ਰਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਨ। |
M.Balamuralikrishna | 1930–2016 | ਤੇਲਗੂ, ਕੰਨਡ਼, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਤਾਮਿਲ | 400 | ਮੁਰਾਲੀ | ਸਾਰੇ 72 ਮੇਲਾਕਾਰਤਾ ਰਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਵਰਤੇ ਦਸਤਖਤ "ਮੁਰਲੀਗਾਨਾ"
4 ਨੋਟਾਂ ਅਤੇ 3 ਨੋਟਾਂ ਨਾਲ ਕਈ ਰਾਗ ਬਣਾਏ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਤਾਲ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਪਾਰੂਪੱਲੀ ਰਾਮਕ੍ਰਿਸ਼ਨਈਆ ਪੰਟੂਲੂ ਦਾ ਚੇਲਾ, ਤਿਆਗਰਾਜ ਦੇ ਸ਼ਿਸ਼ਯ ਪਰੰਪਰਾ (ਚੇਲਿਆਂ ਦਾ ਵੰਸ਼) ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਵੰਸ਼ਜ। |
ਲਾਲਗੁਡੀ ਜੈਰਾਮਨ | 1930–2013 | ਤੇਲਗੂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਤਾਮਿਲ | 100 | ਕੋਈ ਨਹੀਂ। | ਉਸ ਦਾ ਚਮਕਦਾਰ ਥਿਲਾਨਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ ਅਤੇ ਕਰਨਾਟਕ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹਾਂ ਦਾ ਮੁੱਖ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। |
ਮਹੇਸ਼ ਮਹਾਦੇਵ | ਮੌਜੂਦ | ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਕੰਨਡ਼ | ਸ੍ਰੀ ਸਕੰਡਾ | ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨਵੇਂ ਰਾਗ ਬਣਾਏ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ, ਵਰਨਮ ਅਤੇ ਦੇਵਰਨਾਮਾ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ [1][2] | |
ਮੈਸੂਰ ਮੰਜੂਨਾਥ | ਮੌਜੂਦ | ਯੰਤਰਿਕ | ਮੰਜੂਨਾਥ ਨੇ ਯਾਦੁਵੀਰਾ ਮਨੋਹਰੀ, ਭਰਤ ਸਮੇਤ ਕਈ ਨਵੇਂ ਰਾਗ ਬਣਾਏ ਹਨ।[3] |
ਹੋਰ ਸੰਗੀਤਕਾਰ
[ਸੋਧੋ]- ਰੱਲਾਪੱਲੀ ਅਨੰਤ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਸ਼ਰਮਾ (1893-1979) [4]
- ਐਨ. ਐਸ. ਰਾਮਚੰਦਰਨ
- ਸ਼ਿਸ਼ੁਨਾਲਾ ਸ਼ਰੀਫ
- ਮਦੁਰੈ ਐੱਨ. ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਨ
ਮੈਸੂਰ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਸੰਗੀਤਕਾਰ
[ਸੋਧੋ]- ਵੀਨੇ ਸ਼ੇਸ਼ਨਾ (1852-1926)
- ਰੱਲਾਪੱਲੀ ਅਨੰਤ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਸ਼ਰਮਾ (1893-1979) [4]
- ਮੈਸੂਰ ਟੀ. ਚੌਦੀਆ (1894-1967)
- ਜੈਚਾਮਰਾਜਾ ਵੋਡੇਅਰ (1919-1974)
- ਟਾਈਗਰ ਵਰਦਾਚਾਰੀਆਰ (1876-1950)
ਹੋਰ ਸੰਗੀਤਕਾਰ-ਭਗਤੀ ਸੰਤ
[ਸੋਧੋ]ਉਪਰੋਕਤ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਮੱਧਕਾਲੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਗਤੀ ਸੰਤਾਂ ਨੇ ਭਗਤੀ ਦੇ ਭਜਨ, ਛੰਦ ਅਤੇ ਗੀਤ ਵੀ ਲਿਖੇ। ਪਹਿਲੇ ਛੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਤਮਿਲ ਸੰਗੀਤ [ਪੰਨੀਕਾਈ] ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਕਰਨਾਟਕ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਹੋਇਆ। [ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ][<span title="This claim needs references to reliable sources. (October 2020)">citation needed</span>]
- ਕਰਾਈਕਲ ਅੰਮੇਅਰ (7ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਥਿਰੂਨਵੁਕ੍ਕਾਰਸਰ (7ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਥਿਰੂਗਨਾਨਾ ਸੰਬੰਥਾਰ (7ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਸੁੰਦਰਮੂਰਤੀ (7ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਅੰਡਾਲ (9ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਮਾਨਿਕਵਾਸਾਗਰ (10ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਮਧਵਾਚਾਰੀਆ (12ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਪਦਮਨਾਭ ਤੀਰਥ (12ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਅੱਲਾਮਾ ਪ੍ਰਭੂ (12ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਮੁਥੂ ਥਾਂਡਾਵਰ (14ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਸ਼੍ਰੀਪਦਰਾਜ (14ਵੀਂ ਸਦੀ)
- ਵਿਆਸਤਿਰਥ (1460-1539)
- ਵਾਦਿਰਾਜਤੀਰਥ (1480-1600)
- ਨਾਰਾਇਣ ਤੀਰਥ (1580-1660)
- ਕਨਕਦਾਸ (1509-1609)
- ਰਾਘਵੇਂਦਰ ਸਵਾਮੀ (1595-1671)
- ਵਿਜੈ ਦਾਸਾ (1682-1755)
ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ
[ਸੋਧੋ]
- ਰਾਗ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ
- ਕਰਨਾਟਕ ਸਾਜ਼ ਵਾਦਕਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Pinto, Arun (2023-01-19). "Sri Tyagaraja - a New Raga in Carnatic Music by Mahesh Mahadev". News Karnataka (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2023-01-20.
- ↑ "Bengaluru composer creating new ragas". Deccan Herald (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2021-08-10. Retrieved 2023-01-20.
- ↑ p, shilpa (2016-06-26). "'Yaduveer raga' for Mysuru royal wedding". Deccan Chronicle (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2020-09-05.
- ↑ 4.0 4.1 "rallapallisharma". sites.google.com. Retrieved 21 April 2018. ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid
<ref>
tag; name "rallapallisharma" defined multiple times with different content