ਕਸਤੂਰੀ ਪੱਟਨਾਇਕ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਕਸਤੂਰੀ ਪੱਟਨਾਇਕ
ਜਾਣਕਾਰੀ
ਜਨਮ (1965-08-03) 3 ਅਗਸਤ 1965 (ਉਮਰ 58)
ਕੱਟਕ, ਭਾਰਤ
ਵੈਂਬਸਾਈਟwww.kasturipattanaik.com

ਕਸਤੂਰੀ ਪੱਟਨਾਇਕ ਇੱਕ ਅਨੂਸੰਧਾਨ ਉੜੀਸੀ ਨਾਚ ਵਕੀਲ, ਪ੍ਰਫਾਮਰ, ਕੋਰੀਓਗ੍ਰਾਫਰ, ਅਧਿਆਪਕ, ਟ੍ਰੇਨਰ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਹੈ।[1]

ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ[ਸੋਧੋ]

ਉੜੀਸੀ ਡਾਂਸ ਵਿੱਚ ਕਸਤੂਰੀ ਪੱਟਨਾਇਕ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਕੋਰੀਓਗ੍ਰਾਫੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੌਲਿਕਤਾ ਅਤੇ ਸਿਰਜਣਾਤਮਕ ਭਿੰਨਤਾ ਲਈ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਹੈ।[2] ਉਸਨੇ ਉੜੀਸੀ ਨਾਚ ਰੈਪਰਰੀ ਵਿੱਚ ਨਵ ਸੰਕਲਪਾਂ, ਨਵੀਆਂ ਵਿਚਾਰਾਂ, ਨਵੀਆਂ ਤਕਨੀਕਾਂ, ਨਵੀਂ ਤਾਲਮੇਲ, ਨਵੀਂ ਕੜੀ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਥੀਮ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਹਨ।[3]

ਪੱਟਨਾਇਕ ਇੱਕ ਨਿਪੁੰਨ ਇਕੱਲੇ ਅਤੇ ਸਮੂਹ ਪੇਸ਼ਕਾਰ, ਦੋਨੋਂ ਹਨ। ਉਹ ਉੜੀਸੀ ਡਾਂਸ ਡਰਾਮੇ ਦੀ ਇੱਕ ਪਾਇਨੀਅਰ ਹੈ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਉੜੀਸਾ ਦੀਆਂ ਕਲਾਸੀਕਲ ਅਤੇ ਲੋਕ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦੀ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਪੈਨ-ਭਾਰਤੀ ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਮਾਹਿਰ ਉੜੀਸੀ ਸੰਗੀਤ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਪੱਟਨਾਇਕ ਨੇ ਉੜੀਸੀ ਨਾਚ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਨਵੀਨਤਾਕਾਰੀ ਅਤੇ ਕਲਪਨਾਤਮਕ ਰਚਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਕੋਰੀਓਗ੍ਰਾਫੀਆਂ ਵਿੱਚ ਓਡੀਸੀ ਸੰਗੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਸਲ ਅਤੇ ਅਨਕੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।[4]

ਕਸਤੂਰੀ ਪੱਟਨਾਇਕ ਨੇ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਕਥਕ ਡਾਂਸ ਦੇ ਨਾਲ ਉੜੀਸੀ ਡਾਂਸ ਸਿੱਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਉੜੀਸਾ ਦੇ ਕੱਟਕ, ਵੱਕਾਰੀ ਸ਼ੈਲਾਬਲਾ ਮਹਿਲਾ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ; ਉਸਨੇ ਉੜੀਸੀ ਡਾਂਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਉੱਨਤ ਇੰਟੈਂਸਿਵ ਕੋਰਸ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਬੈਚ ਵਿੱਚ ਭੁਵਨੇਸ਼ਵਰ ਦੇ ਉੜੀਸੀ ਰਿਸਰਚ ਸੈਂਟਰ (ਓਆਰਸੀ)[5] ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ।

ਪੱਟਨਾਇਕ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਓਡੀਸੀ ਨ੍ਰਿਤ ਗੁਰੂਆਂ / ਮਹਾਂਰਾਸਕਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸਿੱਖਣ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦਾ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਫ਼ਰਕ ਹੈ; ਜਿੰਨਾ ਵਿੱਚ ਸਵਰਗੀ ਰਘੁਨਾਥ ਦੱਤਾ, ਸਵਰਗਵਾਸੀ ਪਦਮ ਵਿਭੂਸ਼ਣ ਕੈਲੁਚਰਨ ਮੋਹਪਾਤਰਾ, ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ ਕੁਮਕੁਮ ਮੋਹੰਤੀ, ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ ਗੰਗਾਧਰ ਪ੍ਰਧਾਨ, ਰਮਣੀ ਰੰਜਨ ਜੇਨਾ ਅਤੇ ਦਯਾਨਿਧੀ ਦਾਸ਼ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[6]

ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ, ਉਸਨੇ ਉੜੀਸੀ ਨ੍ਰਿਤ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਕਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਵਰਕਸ਼ਾਪਾਂ ਵੀ ਕੀਤੀਆਂ; ਜਿੰਨਾ ਵਿੱਚ ਹਾਂਗ ਕਾਂਗ, ਯੂ.ਐਸ.ਐਸ.ਆਰ., ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ, ਥਾਈਲੈਂਡ, ਸਿੰਗਾਪੁਰ, ਉੱਤਰੀ ਕੋਰੀਆ ਅਤੇ ਚੀਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।

ਪੱਟਨਾਇਕ ਨੇ ਉੜੀਸੀ ਨਾਚ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼-ਵਿਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਸੌ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਹੈ; ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕਈਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਾਂ ਤਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਜਾਂ ਗੁਰੂਆਂ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।

ਕੋਰੀਓਗ੍ਰਾਫਰ ਵਜੋਂ ਉੜੀਸੀ ਰਿਸਰਚ ਸੈਂਟਰ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਕਾਰਜਕਾਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ;[5] ਉਹ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਨੋਡਲ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਗਠਨ-‘ਸੈਂਕਲਪ ’ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਡਾਇਰੈਕਟਰ (ਸਭਿਆਚਾਰ) ਅਤੇ ਸਿਰਜਣਾਤਮਕ ਮੁਖੀ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਈ। ਸੈਨਕਾਲਪ ਵਿਚ, ਸਿੱਖਿਆ, ਖੋਜ ਅਤੇ ਨੀਤੀਗਤ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਭਾਰਤੀ ਕਲਾ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਉਸ ਦੀਆਂ ਮੁੱਖ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਸਨੇ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਕੀਤਾ।

ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਮਾਹਿਰ ਕਮੇਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵੀ ਕੀਤੀ ਹੈ।

ਪੱਟਨਾਇਕ ਨੇ ਉੜੀਸੀ ਫਿਲਮਾਂ ਅਤੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਦੂਰਦਰਸ਼ਨ ਚੈਨਲ ਸੀਰੀਅਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਈਆਂ ਹਨ। ਉਸਦਾ ਦੂਰਦਰਸ਼ਨ ਸੀਰੀਅਲ '' ਦੇਬਾਦਾਸੀ '' ਦੇਬਾਦਾਸੀ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਕਲਾਸਿਕ ਮਹਤਵਪੂਰਣ ਕਲਾ ਹੈ।[1]

ਉਹ ਸੈਂਟਰਲ ਬੋਰਡ ਆਫ਼ ਫਿਲਮ ਸਰਟੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਦੀ ਖੇਤਰੀ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮਨੁੱਖੀ ਸਰੋਤ ਵਿਕਾਸ ਮੰਤਰਾਲੇ, ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸਟੇਟ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਟੈਕਨਾਲੋਜੀ (ਐਸਆਈਟੀ), ਭੁਵਨੇਸ਼ਵਰ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਦੇ ਅੱਠ ਐਪੀਸੋਡ ਵੀ ਐਂਕਰ ਕੀਤੇ ਹਨ।

ਉਸਨੇ ਛੱਤੀਸਗੜ੍ਹ ਦੇ ਖਹਿਰਾਗੜ, ਇੰਦਰਾ ਦੀ ਕਲਾ ਸੰਗੀਤ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਦਿਆਲਿਆ (ਆਈਕੇਐਸਵੀਵੀ) ਦੇ ਉੜੀਸੀ ਡਾਂਸ ਵਿੱਚ ਬੀ.ਏ. ਅਤੇ ਬੀ.ਏ. (ਆਨਰਜ਼) ਦੇ ਕੋਰਸਾਂ ਲਈ ਸਿਲੇਬਸ ਤਿਆਰੀ ਵਿੱਚ ਮੋਹਰੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸਾਲਾਨਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ 'ਕਾਲੀਦਾਸ ਸਨਮਾਨ' ਅਤੇ 'ਤੁਲਸੀ ਸਨਮਾਨ', ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਲਾ ਕਲਾ ਪੁਰਸਕਾਰਾਂ ਦੀ ਜਿਉਰੀ ਵਜੋਂ ਵੀ ਸੇਵਾਵਾਂ ਨਿਭਾਈਆਂ ਹਨ।

ਉਸਨੇ ਭਾਰਤੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੀ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਲਈ ਕਈ ਪੁਰਸਕਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਵਾਂ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ।

ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਅਤੇ ਯੋਗਦਾਨ[ਸੋਧੋ]

ਪੱਟਨਾਇਕ ਅਜੇ ਵੀ 'ਸੰਕਲਪ' ਦੇ ਨਾਲ ਹਨ,[7] ਇੱਕ ਐਨ.ਜੀ.ਓ. "ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ" ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਕਮੇਟੀ ਦੁਆਰਾ "ਖਾਸ ਦਿਲਚਸਪੀ" ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਜਿਸਦੀ ਅਗਵਾਈ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਚੀਫ ਜਸਟਿਸ ਜੇ.ਐਸ. ਵਰਮਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਲਈ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਪੱਟਨਾਇਕ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।[8]

ਉਸਨੇ ਨੌਂ ਪੈਲਵੀਆਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ :

    • ਚਾਰੁਕੇਸ਼ੀ
    • ਪੱਟਦੀਪ
    • ਗਤਿ ਸੰਮੀਕ੍ਰੁਤਾ
    • ਹੰਸਧੋਨੀ
    • ਨਾਰਾਇਣੀ
    • ਜਨਸਮਮੋਹਿਨੀ
    • ਅਸਾਵਰੀ
    • ਬਾਗੇਸ਼੍ਰੀ
    • ਸੰਕਰਵਰਣ -1-ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ
    • ਸੰਕਰਾਵਰਣ 2
    • ਕੁਸ਼ਿਕ ਧਵਨੀ
    • ਯੋਗ

ਡਾਂਸ ਨਾਟਕਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ :

  • ਹਿਰਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਸਰਾ ( ਕ੍ਰਿਸ਼ਣਾਸਰ ਮੁਰਗਾ )
  • ਯਾਮ ਸਾਵਿਤ੍ਰੀ ਸ਼ਬਦ
  • ਰਸ ਟ੍ਰਾਈ
  • ਕੰਚੀ ਅਭਿਆਨ
  • ਚਿਤਰਾਂਗਦਾ
  • ਸਿਤਿਤਾਪ੍ਰਜਨਾ
  • ਸਬਰੀ ਉਪਾਖਿਆਨਮ

ਆਈ.ਸੀ.ਸੀ.ਆਰ. ਏਮਪੈਨਲਡ ਆਰਟਿਸਟ[ਸੋਧੋ]

ਕਸਤੂਰੀ ਪੱਟਨਾਇਕ ਨੂੰ ਇੰਡੀਅਨ ਕੌਂਸਲ ਫਾਰ ਕਲਚਰਲ ਰਿਲੇਸ਼ਨਜ਼ (ਆਈ.ਸੀ.ਸੀ.ਆਰ.) ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਸਨਮਾਨ[ਸੋਧੋ]

  • ਰਾਜੇਂਦਰ ਪ੍ਰਸਾਦ ਪੁਰਸਕਾਰ, ਉੜੀਸਾ, 1997 ਦੇ ਕਟਕ ਵਿਖੇ "ਰਾਜੇਂਦਰ ਪ੍ਰਸਾਦ ਸਮਰਿਤੀ ਸੰਸਦ" ਤੋਂ
  • ਉੜੀਸਾ ਦੇ ਪੁਰੀ ਵਿਖੇ ਵਿਸ਼ਣੂਪ੍ਰਿਯਾ ਸਮਰਿਤੀ ਸੰਮਾਨ ਤੋਂ ਓਡੀਸੀ ਨਾਚ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਭਿਨੈ ਲਈ “ਅਭਿਨੰਦਨਿਕਾ - 1999”
  • ਸਾਲ 1987 ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਤੋਂ ਵਜ਼ੀਫੇ ਅਤੇ 2000 ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਸਰੋਤ ਵਿਕਾਸ ਮੰਤਰਾਲੇ
  • "ਦੇਬਾਦਾਸੀ ਸਨਮਾਨ" ਉਦਯਾਨ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤਿਕ ਅਨੁਸਥਾਨ, 2003 ਤੋਂ
  • ਸੈਂਟਰਲ ਬੋਰਡ ਆਫ਼ ਫਿਲਮ ਸਰਟੀਫਿਕੇਸ਼ਨ 2002 ਦੀਆਂ ਜਿੱਰੀਜ
  • 1999 ਵਿੱਚ ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੀ ਕੁਚੀਪੁੜੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਵਿੱਚ ਕੁਚੀਪੁਡੀ ਨਾਟਯਕਲਾ ਮੰਡਲੀ ਤੋਂ ਸਨਮਾਨਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ
  • ਆਦਿ ਗੁਰੂ ਪੰਕਜ ਚਰਨ ਦਾਸ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਮਹਾਂਰੀ ਅਵਾਰਡ -2015,[9]

ਤਿਉਹਾਰ[ਸੋਧੋ]

  • ਇੰਡੀਆ ਫੈਸਟੀਵਲ, ਯੂਐਸਐਸਆਰ, 1987
  • ਬਸੰਤ ਉਤਸਵ, ਉੱਤਰੀ ਕੋਰੀਆ, 1990 (ਆਈ.ਸੀ.ਸੀ.ਆਰ.)[10]
  • ਕਲਿੰਗਾ ਬਾਲੀ ਯਾਤਰਾ (ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ, ਜਕਾਰਤਾ, ਬਾਲੀ, ਸਿੰਗਾਪੁਰ, ਥਾਈਲੈਂਡ)
  • ਸੋਲੋ ਪਰਫਾਰਮੈਂਸ (ਹਾਂਗ ਕਾਂਗ, ਚੀਨ, ਜਪਾਨ), 1994
    • ਖਜੂਰਹੋ ਤਿਉਹਾਰ, 1992 ਅਤੇ 2007
    • ਏਕਮਰਾ ਉਤਸਵ, 2007
    • ਐਲੋਰਾ ਫੈਸਟੀਵਲ, 1991
    • ਨੀਸਾਗਾਂਧੀ ਤਿਉਹਾਰ, 1989
    • ਸੂਰਿਆ ਫੈਸਟੀਵਲ, 1990, 1992, 2010
    • ਸਿੱਧੇਂਦਰ ਯੋਗੀ ਡਾਂਸ ਫੈਸਟੀਵਲ, ਕੁਚੀਪੁੜੀ, 1998, 1999, 2000
    • ਉਦਿਆ ਸ਼ੰਕਰ ਡਾਂਸ ਫੈਸਟੀਵਲ, 2000
    • ਕਨਾਰਕ ਡਾਂਸ ਫੈਸਟੀਵਲ, 1989 ਤੋਂ 2004
    • ਕੋਂਰਕਾ ਨਾਤਾ ਮੰਡਪ ਫੈਸਟੀਵਲ, 1988
    • ਕੇਂਦਰੀ ਐਸ ਐਨ ਏ ਯੂਥ ਫੈਸਟੀਵਲ
    • ਯੁਵਾ ਨ੍ਰਿਤਾ ਉਤਸਵ, 1992, 1996, 2003
    • ਓਡੀਸੀ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ, ਭੁਵਨੇਸ਼ਵਰ, 2010
  • ਉਤਕਲ ਦਿਵਸ-ਰੁੜਕੇਲਾ, 2010,[11] 2014[12][13]
  • ਸੈਨਕਾਲਪ ਫੈਸਟੀਵਲ ਸੀਰੀਜ਼, ਮੈਸੂਰ 2010 ਅਤੇ ਬੇਂਗੂਲੁਰੂ 2010
  • ਰਾਸ਼ਟਰਮੰਡਲ ਖੇਡ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ, 2010
  • ਉੜੀਆ ਸਿਨੇਮਾ 75 ਸਾਲਾ ਜਸ਼ਨ ਦਿਵਸ, ਭੁਵਨੇਸ਼ਵਰ, 2011
  • ਉਤਕਲ ਦੇਵਾਸ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, 2011
  • ਭੋਪਾਲ, 2011, ਗੁਰੂ ਰਬਿੰਦਰਨਾਥ ਟੈਗੋਰ ਦੀ 150 ਵੀਂ ਜਨਮ ਵਰੇਗੰਢ ਦਾ ਉਦਘਾਟਨ ਸਮਾਰੋਹ
  • ਬੈਤਵਾ ਮਹੋਤਸਵ, ਵਿਦਿਸ਼ਾ, 2011
  • ਸਤਨਾ ਮਹੋਤਸਵ, ਸਤਨਾ, 2012
  • ਉੜੀਸੀ ਨਾਚ ਵਿੱਚ ਨਿਊ ਕ੍ਰਿਏਸ਼ਨਜ਼ 'ਤੇ ਸੰਕਲਪ ਦਾ ਕੌਮੀ ਤਿਉਹਾਰ, 2012[14][15]
  • ਕਨਾਰਕ ਫੈਸਟੀਵਲ, 2012[16]
  • ਖਜੁਰਾਹੋ ਤਿਉਹਾਰ, 2014[17][18][19]

ਖੋਜ[ਸੋਧੋ]

ਕਸਤੂਰੀ ਪੱਟਨਾਇਕ ਯੋਜਨਾ ਕਮਿਸ਼ਨ, ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਖੋਜ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਕੋਆਡੀਨੇਟਰ ਸਨ, ਜਿਸ ਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਸੀ “ਭਾਰਤ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੀ ਭਿੰਨਤਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣਾ, ਕੇਂਦਰੀ ਸੰਗੀਤ ਨਾਟਕ ਅਕੈਡਮੀ (ਐੱਸ. ਐੱਨ. ਐੱਨ.) ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਮੁਲਾਂਕਣ ਅਧਿਐਨ”।[20] ਇਹ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤਕ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਖੁੱਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਸਥਾ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਅਧਿਐਨ ਹੈ।

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. 1.0 1.1 http://bharatdiary.org/index.php/digital-cities/noida/191-classical/dances/odissi/157-mrs-kasturi-pattanaik[permanent dead link]
  2. Pattanaik, Kasturi. "Brief Profile of Kasturi Pattanaik". Archived from the original on 26 August 2013. Retrieved 26 July 2013.
  3. Panda, N. Capital sways to Odissi creations. The Daily Telegraph, 24 March 2012.
  4. https://www.thehindu.com/entertainment/music/almost-there/article27298134.ece
  5. 5.0 5.1 Odissi Research Centre. "Our Shining Stars". Archived from the original on 2021-05-08. Retrieved 2020-03-25.
  6. https://www.veethi.com/india-people/kasturi_pattanaik-profile-12222-42.htm
  7. SANKALP.org Archived 2013-08-09 at the Wayback Machine.
  8. http://list.ly/list/1xD-kasturi-oddissi
  9. http://mail.dailypioneer.com/state-editions/bhubaneswar/kasturi-patnaik-gets-mahari-award.html[permanent dead link][permanent dead link]
  10. The Hindu
  11. http://www.business-standard.com/article/pti-stories/rsp-celebrates-utkal-dibas-114040200857_1.html
  12. "Archived copy". Archived from the original on 2014-04-16. Retrieved 2014-04-14.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  13. http://www.rourkelacity.com/top-news/odishi-nrutyangana-kasturinka-nrutya-pradarshana/#.Uz6XlL7NbeA
  14. http://odisha.360.batoi.com/2011/12/22/innovations-within-the-tradition-fourth-day-of-odissi-international/
  15. "ਪੁਰਾਲੇਖ ਕੀਤੀ ਕਾਪੀ". Archived from the original on 2014-01-12. Retrieved 2020-03-25.
  16. "Orissa Tourism". Archived from the original on 30 August 2013. Retrieved 26 July 2013.
  17. "Archived copy". Archived from the original on 22 February 2014. Retrieved 12 February 2014.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  18. "Archived copy". Archived from the original on 14 March 2014. Retrieved 14 March 2014.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  19. http://www.dailypioneer.com/state-editions/bhubaneswar/kasturi-presents-scintillating-odissi-at-khajuraho-fest.html
  20. http://planningcommission.gov.in/reports/sereport/ser/ser_sna.pdf