ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਕਿਊਸ਼ੂ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਜਾਇਬਘਰ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਕਿਊਸ਼ੂ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਜਾਇਬ-ਘਰ 16 ਅਕਤੂਬਰ, 2005 ਨੂੰ ਫੁਕੂਓਕਾ ਦੇ ਨੇੜੇ ਡੈਜ਼ਾਫੂ ਵਿੱਚ, 100 ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜਪਾਨ ਦੇ ਪਹਿਲਾ ਨਵਾਂ ਕੌਮੀ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕਲਾ ਉੱਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਅਜਾਇਬ-ਘਰ ਹੈ।ਇਹ ਟੋਕੀਓ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਜਾਇਬਘਰ, ਕਿਓਤੋ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਜਾਇਬ-ਘਰ ਅਤੇ ਨਾਰਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਜਾਇਬ-ਘਰ ਨਾਲ ਜੁੜ ਕੇ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਚੌਥਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਜਾਇਬ-ਘਰ ਬਣ ਗਿਆ।[1] ਭਵਨ ਨਿਰਮਾਤਾ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਵੱਖਰੀ ਆਧੁਨਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਅਜਾਇਬ-ਘਰ ਦੁਆਰਾ ਤਕਨੀਕੀ ਨਵੀਨਤਾ ਦੇ ਇਸਤੇਮਾਲ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਜਾਇਬ-ਘਰ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਿਹਾਂ ਨੂੰ ਜਨਤਾ ਲਈ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਅਜਾਇਬ-ਘਰ ਦੀ ਉੱਚੀ ਰੈਜ਼ੋਲੂਸ਼ਨ ਵੀਡੀਓ ਪ੍ਰਣਾਲੀ, ਨਵੀਨਤਮ ਈਮੇਜ਼ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਅਤੇ ਰੰਗ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਸਾਫਟਵੇਅਰ ਦੇ ਨਾਲ, ਅਜਾਇਬ-ਘਰ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਵਸਤੂਆਂ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਵੱਡੀਆਂ, ਪਰ ਸੀਮਤ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ 'ਤੇ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।[2]

ਪਹਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਲੱਕੜ ਅਤੇ ਕੱਚ ਦੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਇਮਾਰਤ, ਇਹ ਕਿਉਯੁਸ਼ੂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਜਾਪਾਨੀ ਕਲਾਕਾਰੀ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਭੰਡਾਰਾਂ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਕਰਦੀ ਹੈ।ਅਜਾਇਬ-ਘਰਦੀ ਇਮਾਰਤ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਨੀਲੀ ਨਿਰਮਾਣ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਥਾਂ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਇੱਕ ਖੇਡ ਸਟੇਡੀਅਮ ਵਾਂਗ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।[3] ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਥਾਵਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਹਾਲ ਦੇ ਇਲਾਵਾ, ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੈਫੇ, ਦੁਕਾਨਾਂ, ਸੈਮੀਨਾਰ ਹਾਲ ਅਤੇ ਸਟੋਰੇਜ ਖੇਤਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇਮਾਰਤ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕੁਦਰਤੀ ਨਜ਼ਾਰੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖੇ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਹਰ ਸੀਜ਼ਨ ਤਾਜ਼ਾ ਅਨੁਭਵ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।[4]

ਇਹ ਤੀਜੀ ਮੰਜ਼ਲ 'ਤੇ ਅਸਥਾਈ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਸਥਾਈ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਚੌਥੇ ਮੰਜ਼ਲ 'ਤੇ ਹਨ। ਇਸ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿਚ ਕਿਊਸ਼ੂ ਦਾ ਪੂਰਵ ਇਤਿਹਾਸ ਤੋਂ ਮੀਜੀ ਯੁੱਗ ਅਤੇ ਗੁਆਂਢੀ ਚੀਨ ਅਤੇ ਕੋਰੀਆ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਆਦਾਨ-ਪ੍ਰਦਾਨ ਦੇ ਅਮੀਰ ਇਤਿਹਾਸ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਜਪਾਨ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਅਜਾਇਬ-ਘਰਾਂ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਜੋ ਕਿ ਸੰਭਾਲ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿਊਸ਼ੂ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲੈਬਾਂ ਅਤੇ ਸੰਬੰਧਿਤ ਸਟਾਫ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਾਈਟ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸਾਰੇ ਪੱਛਮੀ ਜਪਾਨ ਲਈ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸੰਭਾਲ ਕੇਂਦਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਅਜਾਇਬ-ਘਰ ਕਾਇਰੋਨੀ ਕਿਕੂਟਾਕੇ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[5]

ਇਤਿਹਾਸ

[ਸੋਧੋ]

ਅਜਾਇਬ-ਘਰ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਧਿਆਨ "ਏਸ਼ੀਅਨ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਜਪਾਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਗਠਨ 'ਤੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ" 'ਤੇ ਹੈ।

ਟਾਈਮਲਾਈਨ

[ਸੋਧੋ]

ਅੱਜ ਦੇ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਇੱਕ ਵਿਕਸਿਤ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਰਹੀ ਹੈ:

  • 1994—ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਮਾਮਲੇ ਲਈ ਏਜੰਸੀ (ਐਸੀਏ) "ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਕਿਸਮ ਦੇ ਅਜਾਇਬਘਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੀ ਜਾਂਚ ਲਈ ਕਮੇਟੀ" ਬਣਾਈ ਗਈ।[6]
  • 1995—ਦਾਜਾਫੂ ਨੂੰ ਨਵਾਂ "ਕਿਊਸ਼ੂ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ" ਦਾ ਸਥਾਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਇਹ ਸਾਈਟ ਡੈਜ਼ਾਫੂ ਟੈਨਮਨ-ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਹੈ।
  • 1997 -- "ਕਿਊਸ਼ੂ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਲਈ ਨੀਤੀ ਦਾ ਮੁੱਢਲਾ ਬਿਆਨ" ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ।
  • 1998 -- "ਕਿਊਸ਼ੂ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਲਈ ਮੁੱਢਲਾ ਬਿਆਨ" ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ।
  • 1999 -- "ਬੇਸਿਕ ਕੰਸਟ੍ਰਕਸ਼ਨ ਡਿਜ਼ਾਈਨ" ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ।
  • 1999 -- "ਨਿਯਮਿਤ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਯੋਜਨਾ" ਪੂਰੀ ਹੋ ਗਈ।
  • 2000 -- "ਉਸਾਰੀ ਦਾ ਕੰਮਕਾਜ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਡਿਜ਼ਾਈਨ" ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ।
  • 2000 -- "ਬੇਸਿਕ ਐਗਜ਼ੀਬਿਸ਼ਨ ਡਿਜਾਈਨ" ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ।
  • 2001 --"ਕੰਸਟਰੱਕਸ਼ਨ ਪੜਾਅ" - ਇੱਕ 3-ਸਾਲਾ ਯੋਜਨਾ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਹਿੱਸਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
  • 2002 -- "ਐਗਜ਼ੀਬਿਸ਼ਨ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦਾ ਕੰਮਕਾਜ" ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।
  • 2003 -- "ਨਿਰਮਾਣ ਪੜਾਅ" ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ।
  • 2003 -- "ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਦੌਰ" (2-ਸਾਲਾ ਯੋਜਨਾ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਹਿੱਸਾ) ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।
  • 2004—ਇਮਾਰਤ ਦਾ ਕੰਮ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ।
  • 2005—ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਨੂੰ "ਸੁਤੰਤਰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕੀ ਸੰਸਥਾ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ" (ਆਈਏਆਈ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ) ਦੇ "ਕਿਊਸ਼ੂ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ" ਦਾ ਨਾਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।
  • 2007—ਆਈਏਆਈ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਸੁਤੰਤਰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨਿਕ ਸੰਸਥਾ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਟੋਕੀਓ ਅਤੇ ਨਾਰਾ ਵਿਖੇ ਕੌਮੀ ਸੰਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਕੌਮੀ ਸੰਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਚਾਰ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਜਾਇਬਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਾ ਕੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਰਾਸਤ ਲਈ ਕੌਮੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਹਨ।[7]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. Japan National Tourist Organization: Museum "focuses on history."
  2. NHK: "Super Hi-Vision Becomes a Permanent Exhibit at the Kyushu National Museum" (p. 2), Broadcast Technology, no.25, Winter 2006; Masaoka, Kenichiro et al. (2006). "Image Quality Management for the Super Hi-Vision System at the Kyushu National Museum" (abstract), Archived 2007-01-26 at the Wayback Machine. IEICE Transactions on Fundamentals of Electronics, Communications and Computer Sciences. E89-A: 2938-2944.
  3. https://www.japan-guide.com/e/e4855.html
  4. https://www.fukuoka-now.com/en/visit-the-kyushu-national-museum/
  5. Kiyonori Kikutake Architects Archived 2012-01-19 at the Wayback Machine., retrieved 17 March 2015
  6. IAI National Museum. (2005). Institutional overview, PFDF/p. 16. Archived 2009-08-16 at the Wayback Machine.
  7. IAI National Institutes for Cultural Heritage. (2007). Outline, PDF/p. 5.

ਨੋਟਸ

[ਸੋਧੋ]

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

[ਸੋਧੋ]