ਕੁਆਈ (ਪਕਵਾਨ)
ਕੁਆਈ ( Chinese: 膾 ਜਾਂ 鱠 ) ਇੱਕ ਚੀਨੀ ਪਕਵਾਨ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੱਚੇ ਮਾਸ ਜਾਂ ਮੱਛੀ ਦੇ ਬਾਰੀਕ ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਟੁਕੜੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਚੀਨੀ ਰਾਜਵੰਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੀ। 202 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਅਤੇ 220 ਈਸਵੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੰਕਲਿਤ ਕਿਤਾਬ ਆਫ਼ ਰੀਟਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਕੁਆਈ ਵਿੱਚ ਕੱਚੇ ਮਾਸ ਦੇ ਛੋਟੇ ਪਤਲੇ ਟੁਕੜੇ ਜਾਂ ਪੱਟੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਸ ਨੂੰ ਪਤਲਾ ਕੱਟ ਕੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਪਤਲੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਪੱਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੱਟ ਕੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਆਧੁਨਿਕ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਪਕਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ 'ਕੱਚੀ ਮੱਛੀ ਦੇ ਟੁਕੜੇ' (生魚片; shēngyú piàn ) ਜਾਂ 'ਯੂਸ਼ੇਂਗ' (魚生; yúshēng ) ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕਾਰਪ (鯉) ਅਤੇ ਮੈਂਡਰਿਨ ਮੱਛੀ (鱖) ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਆਧੁਨਿਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸੈਲਮਨ (鮭) ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਇਤਿਹਾਸ
[ਸੋਧੋ]ਕੱਚੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਅਤੇ ਮਾਸ ਦੇ ਪਕਵਾਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮੂਹਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੁਆਈ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਝੌ ਰਾਜਵੰਸ਼ (1045-256 ਈਸਾ ਪੂਰਵ) ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਕਲਾਸਿਕ,[1] ਰੀਤਾਂ ਦੇ ਕਲਾਸਿਕ, ਐਨਲੇਕਟਸ [2] ਅਤੇ ਮੇਨਸੀਅਸ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[3] ਇੱਕ ਸੰਬੰਧਿਤ ਤਿਆਰੀ ਵਿਧੀ ਜ਼ੁਆਨ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਾਰਪੈਸੀਓ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੱਚੇ ਮਾਸ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਪਤਲੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੱਟਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਵਿਧੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਕੁਆਈ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਕੁਆਈ ਕੱਚੇ ਬੀਫ ਅਤੇ ਲੇਲੇ, ਜਾਂ ਕਾਰਪ ਵਰਗੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਦੀ ਪਸੰਦੀਦਾ ਤਿਆਰੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਜੰਗਲੀ ਹਿਰਨ ਅਤੇ ਸੂਰ ਦਾ ਮਾਸ ਜ਼ੁਆਨ ਵਜੋਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।[4] ਪਕਵਾਨ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਟੁਕੜਿਆਂ ਜਾਂ ਪੱਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਤਲਾਪਣ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕਾਰਕ ਸੀ।[5] ਝੌ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਅਤੇ ਜੰਗੀ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਸਾਰੇ ਜੀਵ-ਜੰਤੂਆਂ ਤੋਂ ਬਣੇ ਕੁਆਈ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖਪਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।
ਕਿਨ (221–206 ਈਸਾ ਪੂਰਵ) ਅਤੇ ਹਾਨ (206 ਈਸਾ ਪੂਰਵ–220 ਈਸਾ ਪੂਰਵ) ਰਾਜਵੰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਜ਼ਮੀਨੀ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਮਾਸ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਕੁਆਈ ਘੱਟ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਪਤਲੇ ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਕੱਚੇ ਮੱਛੀ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਪਕਵਾਨ ਸਾਰੇ ਵਰਗਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਅੱਖਰ kuài (鱠) ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਮੱਛੀ ਰੈਡੀਕਲ (魚) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ("" 膾 ਅੱਖਰ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ)
"ਮੀਟ ਰੈਡੀਕਲ)। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, huì (燴) ਵਰਗੇ ਅੱਖਰ ਫਾਇਰ ਰੈਡੀਕਲ (火) ਦੇ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਮੱਛੀਆਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ ਜੋ ਦੁਰਲੱਭ ਪੜਾਅ 'ਤੇ ਗਰਿੱਲ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਪਤਲੇ ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਜਾਪਾਨੀ ਤਾਟਾਕੀ ਵਾਂਗ ਹਨ। ਦਰਅਸਲ, ਕੁਆਈ ਅਤੇ ਕੱਚੀ ਮੱਛੀ ਇੰਨੀ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖਾਧੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਕਿ ਯਿੰਗ ਸ਼ਾਓ ਨੇ ਫੇਂਗਸੂ ਟੋਂਗੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ, ਇੱਕ ਹੱਥ-ਲਿਖਤ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਅਭਿਆਸਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਕਿ "ਝੂ ਅਤੇ ਈ ਵਿੱਚ, ਕੱਚੀ ਮੱਛੀ ਨਹੀਂ ਖਾਧੀ ਜਾਂਦੀ", [6] ਕੱਚੀ ਮੱਛੀ ਨਾ ਖਾਣ ਦੀ ਸਮਝੀ ਗਈ ਅਜੀਬਤਾ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ। ਇਸੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪਕਵਾਨ ਜਿਨਜੀ ਯੂਕੁਆਈ (金齏玉膾 ਵੀ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਬਹੇਜੀ ਸਾਸ (八和齏) ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ
[ਸੋਧੋ]- ਕਾਰਪੈਸੀਓ
- ਕੁੱਕੜ (ਪਕਵਾਨ)
- ਸਾਸ਼ਿਮੀ
- ਸਟੀਕ ਟਾਰਟੇਅਰ
- ਰੁਈ-ਬੇ
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ 詩經/六月 - 维基文库，自由的图书馆 (in ਚੀਨੀ). Zh.wikisource.org. Retrieved 2009-05-11.
- ↑ "The Analects of Confucius - Lun Yu X. 8. (248)". Afpc.asso.fr. Archived from the original on 2009-07-27. Retrieved 2009-05-11.
- ↑ 孟子/盡心下 - 維基文庫，自由的圖書館 (in ਚੀਨੀ). Zh.wikisource.org. Retrieved 2009-05-11.
- ↑ 江 (Chiang), 雅茹 (Ya-ju) (2010-05-01), 詩經：飲食品類研究 (The Foods and Beverages in the Book of Odes), 印書小舖, ISBN 978-986-6659-45-4
- ↑ (食不厭精，膾不厭細。食饐而餲，魚餒而肉敗，不食。色惡，不食。臭惡，不食。失飪，不食。不時，不食。割不正，不食。不得其醬，不食。) Xiang Dang (鄉黨), The Analects.
- ↑ (祝、阿不食生魚) Shi Ji (釋忌), Fengsu Tongyi.
ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ
[ਸੋਧੋ]- " ਕੁਆਈ ਅਤੇ ਸ਼ੇਂਗ ─ ਚੀਨੀ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਕੱਚੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਅਤੇ ਮਾਸ ਦੇ ਪਕਵਾਨ" Archived 2023-02-01 at the Wayback Machine., ਫੈਨ ਹਸਿਆਓ ਦੁਆਰਾ