ਸੁਕਰਨੋ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ
ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ
No edit summary |
No edit summary |
||
| ਲਾਈਨ 74: | ਲਾਈਨ 74: | ||
== ਪਿਛੋਕੜ == |
== ਪਿਛੋਕੜ == |
||
ਸੁਕਰਨੋ ਦਾ ਜਨਮ ਇੱਕ ਜਾਵਾਈ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ ਦੇ ਅਧਿਆਪਕ ਅਤੇ ਰਈਸ ਸੋਏਕਮੀ ਸੋਸਰੋਦੀਹਾਰਜੋ ਅਤੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਵਰਣ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਉਸਦੀ ਹਿੰਦੂ ਬਾਲੀਨੀ ਪਤਨੀ ਇਡਾ ਆਯੂ ਨਿਓਮਨ ਰਾਏ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ। ਉਸਦਾ ਅਸਲ ਨਾਮ '''ਕੁਸਨੋ ਸੋਸਰੋਦੀਹਾਰਜੋ'''<ref>{{Cite web|url=http://bio.or.id/biografi-presiden-soekarno/|title=Biografi Presiden Soekarno|publisher=Biografi Tokoh|language=Indonesian}} CS1 maint: Unrecognized language ([[:ਸ਼੍ਰੇਣੀ:CS1 maint: Unrecognized language|link]]) [[ਸ਼੍ਰੇਣੀ:CS1 maint: Unrecognized language]]</ref> {{IPA-jv|kʊsnɔ}} ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। |
ਸੁਕਰਨੋ ਦਾ ਜਨਮ ਇੱਕ ਜਾਵਾਈ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ ਦੇ ਅਧਿਆਪਕ ਅਤੇ ਰਈਸ ਸੋਏਕਮੀ ਸੋਸਰੋਦੀਹਾਰਜੋ ਅਤੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਵਰਣ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਉਸਦੀ ਹਿੰਦੂ ਬਾਲੀਨੀ ਪਤਨੀ ਇਡਾ ਆਯੂ ਨਿਓਮਨ ਰਾਏ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ। ਉਸਦਾ ਅਸਲ ਨਾਮ '''ਕੁਸਨੋ ਸੋਸਰੋਦੀਹਾਰਜੋ'''<ref>{{Cite web|url=http://bio.or.id/biografi-presiden-soekarno/|title=Biografi Presiden Soekarno|publisher=Biografi Tokoh|language=Indonesian}} CS1 maint: Unrecognized language ([[:ਸ਼੍ਰੇਣੀ:CS1 maint: Unrecognized language|link]]) [[ਸ਼੍ਰੇਣੀ:CS1 maint: Unrecognized language]]</ref> {{IPA-jv|kʊsnɔ}} ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। |
||
== ਆਜ਼ਾਦੀ ਸੰਘਰਸ਼ == |
|||
ਸੁਕਰਨੋ [[ਓਮਰ ਸਾਇਦ ਜੋਕਰੋਆਮੀਨੋਤੋ]] ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਖ਼ਿਆਲਾਂ ਵੱਲ ਖਿੱਚਿਆ ਗਿਆ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਬਾਂਦੁੰਗ ਵਿਖੇ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋਏ ਇਸਨੇ ਯੂਰਪੀ, ਅਮਰੀਕੀ, ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ, ਕਮਿਊਨਿਸਟ, ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫ਼ਲਸਫ਼ਿਆਂ ਬਾਰੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਇਸਦੀ ਆਪਣੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸਵੈ-ਨਿਰਭਰਤਾ, ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਹੋਇਆ। |
|||
==ਹਵਾਲੇ== |
==ਹਵਾਲੇ== |
||
02:06, 27 ਮਈ 2018 ਦਾ ਦੁਹਰਾਅ
ਸੁਕਰਨੋ | |
|---|---|
ꦯꦸꦏꦂꦤ | |
 1949 ਵਿੱਚ ਸੁਕਰਨੋ | |
| ਪਹਿਲਾ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 18 ਅਗਸਤ 1945 – 12 ਮਾਰਚ 1967 | |
| ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ | Sutan Sjahrir Amir Sjarifuddin Muhammad Hatta Abdul Halim Muhammad Natsir Soekiman Wirjosandjojo Wilopo Ali Sastroamidjojo Burhanuddin Harahap Djuanda Kartawidjaja |
| ਉਪ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | Mohammad Hatta (until 1956) |
| ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | position established |
| ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Suharto |
| Prime Minister of Indonesia (self-appointed) | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 9 July 1959 – 25 July 1966 | |
| ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | ਖ਼ੁਦ |
| ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Djuanda Kartawidjaja |
| ਤੋਂ ਬਾਅਦ | position abolished |
| ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ | |
| ਜਨਮ | ਕੁਸਨੋ ਸੋਸਰੋਦੀਹਾਰਜੋ 6 ਜੂਨ 1901 Surabaya, East Java, Dutch East Indies[1] |
| ਮੌਤ | 21 ਜੂਨ 1970 (ਉਮਰ 69) ਜਕਾਰਤਾ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ |
| ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ | Indonesian National Party |
| ਕੱਦ | 1.72 m (5 ft 8 in) |
| ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ | Oetari (m. 1921–1922) Inggit Garnasih (m. 1923–1942) Fatmawati (m. 1943–1970, his death) Hartini (m. 1954–1970, his death) Kartini Manoppo (m. 1959–1968) Ratna Sari Dewi (Naoko Nemoto) (m. 1962–1970, his death) Haryati (m. 1963–1966) Yurike Sanger (m. 1964–1967) Heldy Djafar (m. 1966–1970, his death) |
| ਬੱਚੇ | From Inggit
With Fatmawati With Hartini With Ratna With Haryati
With Kartini
|
| ਮਾਪੇ | |
| ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ | Bandung Institute of Technology |
| ਦਸਤਖ਼ਤ |  |
ਸੁਕਰਨੋ (ਜਨਮ ਕੁਸਨੋ ਸੋਸਰੋਦੀਹਾਰਜੋ; ਜਾਵਾਈ: ꦯꦸꦏꦂꦤ; 6 ਜੂਨ 1901 – 21 ਜੂਨ 1970)[2] ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸੀ ਜਿਸਨੇ 1945 ਤੋਂ 1967 ਤੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ।
ਸੁਕਰਨੋ ਨੀਦਰਲੈਂਡ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਉਸਦੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਦਾ ਆਗੂ ਸੀ। ਇਹ ਡੱਚ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਲਹਿਰ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਨੇਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਇੱਕ ਦਹਾਕਾ ਤੋਂ ਵੱਧ ਡੱਚ ਹਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਸੀ ਅਤੇ ਅੰਤ ਜਪਾਨੀ ਫ਼ੌਜ ਦੇ ਕੂਚ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸਨੂੰ ਰਿਹਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਪਿਛੋਕੜ
ਸੁਕਰਨੋ ਦਾ ਜਨਮ ਇੱਕ ਜਾਵਾਈ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ ਦੇ ਅਧਿਆਪਕ ਅਤੇ ਰਈਸ ਸੋਏਕਮੀ ਸੋਸਰੋਦੀਹਾਰਜੋ ਅਤੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਵਰਣ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਉਸਦੀ ਹਿੰਦੂ ਬਾਲੀਨੀ ਪਤਨੀ ਇਡਾ ਆਯੂ ਨਿਓਮਨ ਰਾਏ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ। ਉਸਦਾ ਅਸਲ ਨਾਮ ਕੁਸਨੋ ਸੋਸਰੋਦੀਹਾਰਜੋ[3] ਫਰਮਾ:IPA-jv ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਆਜ਼ਾਦੀ ਸੰਘਰਸ਼
ਸੁਕਰਨੋ ਓਮਰ ਸਾਇਦ ਜੋਕਰੋਆਮੀਨੋਤੋ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਖ਼ਿਆਲਾਂ ਵੱਲ ਖਿੱਚਿਆ ਗਿਆ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਬਾਂਦੁੰਗ ਵਿਖੇ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋਏ ਇਸਨੇ ਯੂਰਪੀ, ਅਮਰੀਕੀ, ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ, ਕਮਿਊਨਿਸਟ, ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫ਼ਲਸਫ਼ਿਆਂ ਬਾਰੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਇਸਦੀ ਆਪਣੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸਵੈ-ਨਿਰਭਰਤਾ, ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਹੋਇਆ।
ਹਵਾਲੇ
- ↑ A. Setiadi (2013), Soekarno Bapak Bangsa, Yogyakarta: Palapa, pp. 21.
- ↑ Biografi Presiden Perpustakaan Nasional Republik Indonesia
- ↑ "Biografi Presiden Soekarno" (in Indonesian). Biografi Tokoh.
{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link) CS1 maint: Unrecognized language (link)
ਹਵਾਲਾ ਕਿਤਾਬਾਂ
- Kahin, Audrey R. and George McT. Subversion as Foreign Policy: The Secret Eisenhower and Dulles Debacle in Indonesia, The New Press, 1995.
- Blum, William. Killing Hope: U.S. Military and CIA Interventions Since World War II, Black Rose, 1998, pp. 193–198
- U.S. Central Intelligence Agency, Research Study: Indonesia—The Coup that Backfired, 1968, p. 71n.
- Bob Hering, 2001, Soekarno, architect of a nation, 1901–1970, KIT Publishers Amsterdam, ISBN 90-6832-510-8, KITLV Leiden, ISBN 90-6718-178-1
- Hughes, John (2002), The End of Sukarno – A Coup that Misfired: A Purge that Ran Wild, Archipelago Press, ISBN 981-4068-65-9
- Oei Tjoe Tat, 1995, Memoar Oei Tjoe Tat: Pembantu Presiden Soekarno(The memoir of Oei Tjoe Tat, assistant to President Sukarno), Hasta Mitra, ISBN 979-8659-03-1 (banned in Indonesia)
- Lambert J. Giebels, 1999, Soekarno. Nederlandsch onderdaan. Biografie 1901–1950. Biography part 1, Bert Bakker Amsterdam, ISBN 90-351-2114-7
- Lambert J. Giebels, 2001, Soekarno. President, 1950–1970, Biography part 2, Bert Bakker Amsterdam, ISBN 90-351-2294-1 geb., ISBN 90-351-2325-5 pbk.
- Lambert J. Giebels, 2005, De stille genocide: de fatale gebeurtenissen rond de val van de Indonesische president Soekarno, ISBN 90-351-2871-0
- Legge, John David. Sukarno: A Political Biography
- Ricklefs, M.C. (1991). A History of Modern Indonesia since c. 1300. MacMillan. ISBN 0-333-57690-X.
- Panitia Nasional Penyelenggara Peringatan HUT Kemerdekaan RI ke-XXX (National Committee on 30th Indonesian Independence Anniversary), 1979, 30 Tahun Indonesia Merdeka (I: 1945–1949) (30 Years of Independent Indonesia (Part I:1945–1949), Tira Pustaka, Jakarta