ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ topographic ਨਕਸ਼ਾ

ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਦੱਖਣੀ ਯੂਰਪ ਦੇ ਇੱਕ ਦੇਸ਼, ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨੇ ਬਨਸਪਤੀ ਅਤੇ ਜੀਵ -ਜੰਤੂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇਹ ਦੇਸ਼ ਜਿਆਦਾਤਰ ਪਹਾੜੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਲੰਬਾ, ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਤੱਟਵਰਤੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਟਾਪੂ ਹਨ। ਜਲਵਾਯੂ ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਤੋਂ ਐਲਪਾਈਨ ਤੱਕ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹਾੜ, ਪਹਾੜੀਆਂ, ਜੰਗਲ, ਨਦੀਆਂ, ਝੀਲਾਂ, ਤੱਟਾਂ ਅਤੇ ਕਾਸ਼ਤ ਵਾਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।

ਭੂਗੋਲ[ਸੋਧੋ]

ਗ੍ਰੀਸ ਦੱਖਣੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਦੇ ਬਾਲਕਨ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਲਬਾਨੀਆ, ਉੱਤਰੀ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਅਤੇ ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਅਤੇ ਏਜੀਅਨ ਸਾਗਰ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਲੰਮਾ ਤੱਟ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰੀਟ ਟਾਪੂ ਅਤੇ ਕਈ ਛੋਟੇ ਟਾਪੂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਮੇਨਲੈਂਡ ਗ੍ਰੀਸ ਕੁੱਲ ਖੇਤਰ ਦੇ ਲਗਭਗ 80% ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪਹਾੜੀ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪਹਾੜੀ ਸਮੂਹ ਪਿਂਡਸ ਰੇਂਜ ਹੈ ਜੋ ਯੂਨਾਨੀ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਦੀ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਚੋਟੀ 2,637 m (8,652 ft) ਤੱਕ ਵਧਦੀ ਹੈ। ਸਮੁੰਦਰ ਤਲ ਤੋਂ ਉੱਪਰ। ਦੇਸ਼ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਪਹਾੜ, ਮਾਊਂਟ ਓਲੰਪਸ ਹੋਰ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਹੈ, ਅਤੇ 2,918 m (9,573 ft) ਤੱਕ ਵਧਦਾ ਹੈ ਸਮੁੰਦਰ ਤਲ ਤੋਂ ਉੱਪਰ। ਦੇਸ਼ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਪੇਲੋਪੋਨੀਜ਼ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ, ਕੋਰਿੰਥੀਅਨ ਅਤੇ ਸਰੌਨਿਕ ਖਾੜੀ ਦੁਆਰਾ ਬਾਕੀ ਯੂਨਾਨੀ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਕੋਰਿੰਥ ਦੇ ਇਸਥਮਸ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।[1]

ਜਲਵਾਯੂ[ਸੋਧੋ]

ਦੇਸ਼ ਦਾ ਬਹੁਤਾ ਹਿੱਸਾ ਗਰਮ ਜਾਂ ਗਰਮ, ਖੁਸ਼ਕ ਗਰਮੀਆਂ ਅਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪੈਣ ਵਾਲੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਜਲਵਾਯੂ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਟਾਪੂਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾਤਰ ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰੀ ਜਲਵਾਯੂ ਹੈ, ਕ੍ਰੀਟ ਦਾ ਜਲਵਾਯੂ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਮਾਹੌਲ ਅਤੇ ਅਫਰੀਕਾ ਨਾਲ ਨੇੜਤਾ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਦੇਸ਼ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰੀ ਹਿੱਸਿਆਂ ਦੇ ਉੱਚੇ ਖੇਤਰ, ਅਤੇ ਪੈਲੋਪੋਨੀਜ਼ ਦੇ ਪਹਾੜੀ ਹਿੱਸੇ, ਇੱਕ ਅਲਪਾਈਨ ਜਲਵਾਯੂ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਦੇਸ਼ ਭਰ ਵਿੱਚ ਜਲਵਾਯੂ ਬਹੁਤ ਭਿੰਨ ਹੈ; ਜੂਨ ਵਿੱਚ ਚੋਟੀਆਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਅਜੇ ਵੀ ਬਰਫ਼ ਪੈ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਨੀਵੇਂ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਤਾਪਮਾਨ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।[2]

ਫਲੋਰਾ[ਸੋਧੋ]

ਸਦਾਬਹਾਰ ਓਕ

ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਬਨਸਪਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਨਾੜੀ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। 2013 ਵਿੱਚ, ਕੁੱਲ 6,620 ਟੈਕਸਾ ਲਈ 5,752 ਕਿਸਮਾਂ ਅਤੇ 1,893 ਦੇਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਉਪ-ਜਾਤੀਆਂ ਸਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 1,278 ਸਥਾਨਕ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਅਤੇ 452 ਸਥਾਨਕ ਉਪ-ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।[3] ਜੂਨ 2018 ਤੱਕ, 6,695 ਟੈਕਸਾ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਦੀ ਸੰਖਿਆ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਸੰਸ਼ੋਧਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 5,828 ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਅਤੇ 1,982 ਉਪ-ਜਾਤੀਆਂ, 1,073 ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਅਤੇ 185 ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸਨ।[4]

ਗ੍ਰੀਸ ਦਾ ਬਹੁਤਾ ਹਿੱਸਾ ਏਜੀਅਨ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਤੁਰਕੀ ਸਕਲੇਰੋਫਿਲਸ ਅਤੇ ਮਿਸ਼ਰਤ ਜੰਗਲਾਂ ਦੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਮੈਕੀਸ ਝਾੜੀ ਵਾਲੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਦਾਬਹਾਰ ਓਕ ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਸਟ੍ਰਾਬੇਰੀ ਟ੍ਰੀ, ਨਾਲ ਹੀ ਕਰਮੇਸ ਓਕ, ਸਟ੍ਰਾਬੇਰੀ ਟ੍ਰੀ, ਹਰਾ ਜੈਤੂਨ, ਬੇ ਲੌਰੇਲ, ਸੀਡਰ, ਸਪੈਨਿਸ਼ ਝਾੜੂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਤੀਬਰ ਵਰਤੋਂ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਜੰਗਲਾਂ ਨੂੰ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ ਤੱਕ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਪਤਝੜ ਵਾਲੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਮ ਹਨ ਸੁਆਹ, ਐਲਮ, ਮੋਂਟਪੇਲੀਅਰ ਮੈਪਲ, ਜੂਡਾਸ ਟ੍ਰੀ, ਟੇਰੇਬਿੰਥ, ਸਮੋਕ ਟ੍ਰੀ ਅਤੇ ਹੋਰ। ਗ੍ਰੀਸ ਪਲੀਓਸੀਨ ਯੁੱਗ ਦੌਰਾਨ ਪੱਛਮੀ ਤੁਰਕੀ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਦੇਸ਼ ਆਪਣੇ ਬਨਸਪਤੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਪੌਦੇ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਹਨ।[5] ਕ੍ਰੀਟਨ ਖਜੂਰ ਦੀ ਦੱਖਣੀ ਗ੍ਰੀਸ ਅਤੇ ਕ੍ਰੀਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੀਮਤ ਸੀਮਾ ਹੈ, ਤੁਰਕੀ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਸਟੈਂਡਾਂ ਦੇ ਨਾਲ।[6]

ਜੀਵ[ਸੋਧੋ]

ਸੇਰੀਫੋਸ 'ਤੇ ਪੱਥਰੀਲੇ ਕਿਨਾਰੇ 'ਤੇ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਭਿਕਸ਼ੂ ਦੀ ਮੋਹਰ

ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਵੱਡੇ, ਮਾਸਾਹਾਰੀ ਥਣਧਾਰੀ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚ ਯੂਰਪੀਅਨ ਜੰਗਲੀ ਬਿੱਲੀ, ਬਾਲਕਨ ਲਿੰਕਸ, ਲਾਲ ਲੂੰਬੜੀ, ਸੁਨਹਿਰੀ ਗਿੱਦੜ, ਸਲੇਟੀ ਬਘਿਆੜ, ਯੂਰੇਸ਼ੀਅਨ ਭੂਰਾ ਰਿੱਛ, ਅਮਰੀਕਨ ਮਿੰਕ, ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਵੇਜ਼ਲ, ਯੂਰਪੀਅਨ ਪੋਲੇਕੈਟ, ਮਾਰਬਲਡ ਪੋਲੇਕੈਟ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਬੀਚ ਮਾਰਟਨ, ਯੂਰਪੀਅਨ ਪਾਈਨ ਮਾਰਟਨ, ਯੂਰਪੀਅਨ ਬੈਜਰ, ਯੂਰੇਸ਼ੀਅਨ ਓਟਰ ਅਤੇ ਚਮਗਿੱਦੜ ਦੀਆਂ ਵੀਹ ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ।[7] ਗਯਾਰੋਸ ਦਾ ਟਾਪੂ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪੈ ਰਹੀ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਭਿਕਸ਼ੂ ਸੀਲ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਆਬਾਦੀ ਲਈ ਪ੍ਰਜਨਨ ਖੇਤਰ ਹੈ,[8] ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਪਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵ੍ਹੇਲ ਮੱਛੀਆਂ, ਡਾਲਫਿਨ ਅਤੇ ਪੋਰਪੋਇਸਾਂ ਦੀਆਂ ਲਗਭਗ ਪੰਦਰਾਂ ਜਾਤੀਆਂ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[7]

ਕੇਂਦਰੀ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਵਿੱਚ ਗੋਲਡਨ ਗਿੱਦੜ

ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਅਨਗੁਲੇਟਾਂ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲੀ ਸੂਰ, ਲਾਲ ਹਿਰਨ, ਫੇਲੋ ਹਿਰਨ, ਰੋਅ ਹਿਰਨ, ਚਮੋਇਸ ਅਤੇ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪੈ ਰਹੇ ਕ੍ਰੇਟਨ ਆਈਬੈਕਸ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਯੂਰਪੀਅਨ ਖਰਗੋਸ਼ ਅਤੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਖਰਗੋਸ਼, ਦੱਖਣੀ ਚਿੱਟੀ-ਛਾਤੀ ਵਾਲਾ ਹੇਜਹੌਗ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਚਿੱਟੀ-ਛਾਤੀ ਵਾਲਾ ਹੇਜਹੌਗ, ਯੂਰਪੀਅਨ ਮੋਲ, ਸ਼ਰੂ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਦਸ ਕਿਸਮਾਂ ਅਤੇ ਚੂਹੇ ਦੀਆਂ ਲਗਭਗ ਤੀਹ ਕਿਸਮਾਂ ( ਗਿਲਹਰੀਆਂ, ਡੋਰਮਾਈਸ, ਚੂਹੇ, ਚੂਹੇ ਅਤੇ ਵੋਲਸ ) ਮੌਜੂਦ ਹਨ। )[7]

ਇਸਦੀ ਵਿਭਿੰਨ ਭੂਗੋਲ ਅਤੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਪੰਛੀ ਫੌਨਾ ਹੈ। ਇਹ ਤਿੰਨ ਮਹਾਂਦੀਪਾਂ ਦੇ ਪੰਛੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਮਿਲਣ ਦਾ ਸਥਾਨ ਹੈ, ਕੁਝ ਜਾਤੀਆਂ ਲਈ ਦੱਖਣੀ ਸੀਮਾ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਲਈ ਉੱਤਰੀ ਸੀਮਾ। ਨਿਵਾਸੀ ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਦੇ ਨਾਲ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਜਾਤੀਆਂ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮੌਸਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਜਨਨ ਦੇ ਸਥਾਨਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਰਦੀਆਂ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਘੁੰਮਦੀਆਂ ਹਨ। ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਪੰਛੀਆਂ ਦੀਆਂ ਲਗਭਗ 450 ਕਿਸਮਾਂ ਦਰਜ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।[9] ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਦਾਦੀਆ ਜੰਗਲ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਪੰਛੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਖੇਤਰ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਗਿਰਝਾਂ ਦੀਆਂ ਚਾਰ ਕਿਸਮਾਂ ਰੈਪਟਰ ਦੀਆਂ 36 ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਨ ਜੋ ਦਰਜ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।[10]

ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੈਕੀਸ ਝਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਪੰਛੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪੂਰਬੀ ਸਬਲਪਾਈਨ ਅਤੇ ਰਪੇਲ ਦੇ ਵਾਰਬਲਰ, ਚੱਕਰ, ਚੱਟਾਨ ਅਤੇ ਕਾਲੇ ਸਿਰ ਵਾਲੇ ਬੰਟਿੰਗਜ਼ , ਅਤੇ ਚੱਟਾਨ, ਲਾਲ ਪੈਰਾਂ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਚੁਕਰ ਤਿੱਤਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[5] ਵੈਟਲੈਂਡ ਦੇ ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਰਾਮਸਰ ਸਾਈਟਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੇਰਕਿਨੀ ਝੀਲ,[11] ਨੇਸਟੋਸ ਡੈਲਟਾ,[12] ਅਤੇ ਏਵਰੋਸ ਡੈਲਟਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਤਾਜ਼ੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਦਲਦਲ, ਝੀਲਾਂ, ਖਾਰੇ ਝੀਲਾਂ, ਖਾਰੇ ਪਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਚਿੱਕੜ ਦੇ ਫਲੈਟਾਂ ਦੁਆਰਾ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[13]

ਗ੍ਰੀਸ ਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ ਜਲ-ਜੰਗਲੀ ਜੀਵ-ਜੰਤੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ, ਸਥਾਨਕ ਤਾਜ਼ੇ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਦੀ ਵਿਭਿੰਨ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਨਾਲ, ਲਗਭਗ 160 ਕਿਸਮਾਂ ਨੂੰ 2015 ਵਿੱਚ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[14] ਲੈਂਪ੍ਰੇ ਦੀਆਂ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਵੀ ਹਨ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗ੍ਰੀਸ ਲਈ ਸਥਾਨਕ ਲੈਂਪਰੇ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਕਿਸਮਾਂ; ਐਪੀਰਸ ਬਰੂਕ ਲੈਂਪ੍ਰੇ, ਗ੍ਰੀਕ ਬਰੂਕ ਲੈਂਪ੍ਰੇ ਅਤੇ ਅਲਮੋਪੈਓਸ ਬਰੂਕ ਲੈਂਪ੍ਰੇ। ਝੀਲ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਵਿੱਚ ਸਥਾਨਕ ਮੈਸੇਡੋਨੀਅਨ ਸ਼ੈਡ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਮੱਛੀ ਜੋ ਵਪਾਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਫੜੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਸਾਈਪ੍ਰਿਨਿਡ ਮੱਛੀਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਬਾਰਬੇਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਈਵੀਆ ਬਾਰਬਲ, ਸਿਰਫ ਈਵੀਆ ਟਾਪੂ 'ਤੇ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਗੰਭੀਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿਚ ਹੈ ਅਤੇ ਵਧ ਰਹੇ ਸੋਕੇ ਅਤੇ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿਚ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੈ।

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Philip's (1994). Atlas of the World. Reed International. pp. 44–45. ISBN 0-540-05831-9.
  2. Tozer, Henry Fanshawe (1873). Lectures on the Geography of Greece. J. Murray. pp. 138–140.
  3. "Vascular plants of Greece: an annotated checklist". IUCN. 11 December 2013. Retrieved 25 April 2019.[permanent dead link]
  4. ""Flora of Greece" Web". Hellenic Botanical Society. Retrieved 25 April 2019.
  5. 5.0 5.1 "Southeastern Europe: Along the coastline of Greece and Turkey, stretching into Macedonia". Mediterranean forests, woodlands and scrubs. WWF. Retrieved 25 April 2019.
  6. Hazir, A.; Buyukozturk, H.D. (2013). "Phoenix spp. and other ornamental palms in Turkey: The threat from red palm weevil and red palm scale insects". Emirates Journal of Food and Agriculture. 25 (11): 843. Archived from the original on 2013-12-24. Retrieved 2022-12-26. {{cite journal}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  7. 7.0 7.1 7.2 This list is derived from the IUCN Red List which lists species of mammals and their distributions.
  8. Karamanlidis, A.A. (2016). "The Mediterranean monk seal Monachus monachus: status, biology, threats, and conservation priorities". Mammal Review. 46 (2): 92–105. doi:10.1111/mam.12053. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  9. "Birding in Greece". NHBS. Retrieved 26 April 2019.
  10. Gibbons, Bob (2003). Greece. Oxford University Press. pp. 87–89. ISBN 978-0-19-850437-5.
  11. "Artificial Lake Kerkini". Ramsar Sites Information Service. Ramsar. Retrieved 26 April 2019.
  12. "Nestos delta & adjoining lagoons". Ramsar Sites Information Service. Ramsar. Retrieved 26 April 2019.
  13. "Evros delta". Ramsar Sites Information Service. Ramsar. Retrieved 26 April 2019.
  14. Barbieri, R (2015). Freshwater fishes and lampreys of Greece an annotated checklist. Institute of Marine Biological Resources and Inland Water - IMBRIW Hellenic Centre for Marine Research. ISBN 978-960-9798-06-8.