ਚੈਰੀ ਦਾ ਫੁੱਲ

ਚੈਰੀ ਫੁੱਲ, ਜਾਂ ਸਾਕੁਰਾ, ਪਰੂਨਸ ਸਬਜੀਨਸ ਸੇਰਾਸਸ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦਾ ਫੁੱਲ ਹੈ। ਸਾਕੁਰਾ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਜਾਵਟੀ ਚੈਰੀ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਰੂਨਸ ਸੇਰੂਲਾਟਾ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ, ਨਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਫਲਾਂ ਲਈ ਉਗਾਏ ਗਏ ਰੁੱਖ [1]: 14–18 [2] (ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਫੁੱਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ)। ਚੈਰੀ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਵਨੀਲਾ ਵਰਗੀ ਗੰਧ ਹੋਣ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੂਮਰਿਨ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਉਂਦੀ ਹੈ।

ਚੈਰੀ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਜੰਗਲੀ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵੰਡੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉੱਤਰੀ ਗੋਲਿਸਫਾਇਰ ਵਿੱਚ।[1][2][3] ਇਹ ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਆਮ ਹਨ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ, ਜਿੱਥੇ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।[4]: 40–42, 160–161।

ਵਰਗੀਕਰਨ

ਚੈਰੀ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦਾ ਵਰਗੀਕਰਨ ਅਕਸਰ ਉਲਝਣ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਪਰਿਵਰਤਨ ਲਈ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਸੰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਫੁੱਲ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਵਿਭਿੰਨ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ (ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਦਾ ਉਪ-ਵਰਗੀਕਰਨ), ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਹਾਈਬ੍ਰਿਡ, ਅਤੇ ਕਿਸਮਾਂ ਮੌਜੂਦ ਹਨ। ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕੋ ਕਿਸਮ ਦੇ ਚੈਰੀ ਦੇ ਰੁੱਖ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਿਗਿਆਨਕ ਨਾਮ ਦਿੱਤੇ ਹਨ।[1]: 32–37

ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ, ਸਜਾਵਟੀ ਚੈਰੀ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰੂਨਸ ਜੀਨਸ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਉਪ-ਜੀਨਸ ਸੇਰਾਸਸ ("ਸੱਚੀ ਚੈਰੀ") ਦੇ ਅਧੀਨ ਸ਼੍ਰੇਣੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਸੇਰਾਸਸ ਵਿੱਚ ਚੈਰੀ ਦੇ ਰੁੱਖ ਦੀਆਂ ਲਗਭਗ 100 ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ, ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਝਾੜੀਆਂ ਦੀਆਂ ਚੈਰੀ, ਪੰਛੀ ਚੈਰੀ, ਜਾਂ ਚੈਰੀ ਲੌਰੇਲ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਹਨ (ਪ੍ਰੂਨਸ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਗੈਰ-ਸੇਰਾਸਸ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਪਲੱਮ, ਆੜੂ, ਖੁਰਮਾਨੀ ਅਤੇ ਬਦਾਮ ਹਨ)। ਸੇਰਾਸਸ ਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ 1700 ਵਿੱਚ ਡੀ ਟੂਰਨੇਫੋਰਟ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਜੀਨਸ ਵਜੋਂ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। 1753 ਵਿੱਚ, ਲਿਨੀਅਸ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਕਈ ਹੋਰ ਸਮੂਹਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਪ੍ਰੂਨਸ ਜੀਨਸ ਬਣਾਇਆ। ਸੇਰਾਸਸ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭਾਗ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇੱਕ ਉਪ-ਜੀਨਸ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਇਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਪਰ ਕੁਝ ਬਨਸਪਤੀ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਜੀਨਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਜ਼ਿੰਦਾ ਕੀਤਾ। [1] ਚੀਨ ਅਤੇ ਰੂਸ ਵਿੱਚ, ਜਿੱਥੇ ਯੂਰਪ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜੰਗਲੀ ਚੈਰੀ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਹਨ, ਸੇਰਾਸਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜੀਨਸ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾਣਾ ਜਾਰੀ ਹੈ। [2]: 14–18