ਟੰਕਾ
 ਓਗੁਰਾ ਹਾਇਕੁਨਿਨ ਇਸ਼ੂ ਦੇ ਕਾਰਡ ਗੇਮ ਸੰਸਕਰਣ ਦੇ ਕਵਿਤਾ ਕਾਰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਟੰਕਾ ਦੀ ਇੱਕ ਪਿਆਰੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ
|
ਟੰਕਾ (Če ਗੀਤ, "ਛੋਟੀ ਕਵਿਤਾ") ਕਲਾਸੀਕਲ ਜਾਪਾਨੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਧਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਜਪਾਨੀ ਸਾਹਿਤ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।[1]
ਵਿਉਤਪਤੀ
[ਸੋਧੋ]ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਕਵਿਤਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਮਨਯੋਸ਼ੂ (ਅੱਠਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਦੇ ਅੱਧੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ) ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ "ਛੋਟੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ" ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਚਾਕਾ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਨੌਵੀਂ ਅਤੇ ਦਸਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਕੋਕਿਨਸ਼ੂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦੇ ਨਾਲ, ਛੋਟੀ ਕਵਿਤਾ ਜਪਾਨ ਵਿੱਚ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਰੂਪ ਬਣ ਗਈ, ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਮ ਸ਼ਬਦ ਵਾਕਾ ਇਸ ਰੂਪ ਦਾ ਮਿਆਰੀ ਨਾਮ ਬਣ ਗਿਆ।[2] ਜਾਪਾਨੀ ਕਵੀ ਅਤੇ ਆਲੋਚਕ ਮਸਾਓਕਾ ਸ਼ਿਕੀ ਨੇ ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ ਟੰਕਾ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਇਸ ਬਿਆਨ ਲਈ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਵਾਕਾ ਦਾ ਨਵੀਨੀਕਰਨ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕੀਕਰਨ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਹਾਇਕੂ ਉਸ ਦੀ ਕਾਢ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਵੀ ਹੈ, ਜੋ ਉਸੇ ਵਿਚਾਰ ਨਾਲ ਇਕੱਲੇ ਹੋਕੂ ਦੇ ਸੰਸ਼ੋਧਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਵਿਧਾ
[ਸੋਧੋ]ਟੰਕਾ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਇਕਾਈਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ (ਜਦੋਂ ਰੋਮਨ ਜਾਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਅਕਸਰ ਇਹ ਵੱਖਰੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ) ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹੇਠ ਦਿੱਤੇ ਪੈਟਰਨ ਨਾਲ (ਅਕਸਰ, ਮੋਟੇ ਤੌਰ' ਤੇ, ਪ੍ਰਤੀ ਯੂਨਿਟ ਜਾਂ ਲਾਈਨ ਦੇ ਅੱਖਰਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੰਚ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ):
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Ueda, Makoto. Modern Japanese Tanka. NY: Columbia University Press, 1996. p1. ISBN 978-0-231-10433-3
- ↑ Keene, Donald. A History of Japanese Literature: Volume 1. NY: Columbia University Press, 1999. p98, 164. ISBN 978-0-231-11441-7