ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ

ਗੁਣਕ: 29°18′36″N 112°57′00″E / 29.31000°N 112.95000°E / 29.31000; 112.95000
ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ
ਤੁੰਗ-ਤਿੰਗ ਝੀਲ
ਸਥਿਤੀਹੁਨਾਨ ਪ੍ਰਾਂਤ
ਗੁਣਕ29°18′36″N 112°57′00″E / 29.31000°N 112.95000°E / 29.31000; 112.95000
Primary inflowsYangtze, Xiang, Zi, Yuan, Li
Primary outflowsYangtze
Basin countriesਚੀਨ
Surface area2,820 km2 (1,090 sq mi)
flood season: 20,000 km2 (7,700 sq mi)
ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ
"Lake Dongting" in Chinese characters
ਚੀਨੀ洞庭湖
"Grotto Court Lake"
ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਵਗਦੀਆਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਨਦੀਆਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਨਕਸ਼ਾ

ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ ( Chinese: 洞庭湖 ) ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬੀ ਹੁਨਾਨ ਸੂਬੇ, ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡੀ, ਖੋਖਲੀ ਝੀਲ ਹੈ। ਇਹ ਯਾਂਗਸੀ ਨਦੀ ਦਾ ਇੱਕ ਹੜ੍ਹ ਬੇਸਿਨ ਹੈ, ਇਸਲਈ ਇਸਦੀ ਮਾਤਰਾ ਮੌਸਮ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹੁਬੇਈ ਅਤੇ ਹੁਨਾਨ ਦੇ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਝੀਲ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਥਾਨ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ: ਹੁਬੇਈ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਝੀਲ ਦਾ ਉੱਤਰ" ਅਤੇ ਹੁਨਾਨ, "ਝੀਲ ਦਾ ਦੱਖਣ"।

ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ ਚੀਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਡਰੈਗਨ ਬੋਟ ਰੇਸਿੰਗ ਦੇ ਮੂਲ ਸਥਾਨ ਵਜੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। ਇਹ ਜੁਨਸ਼ਾਨ ਟਾਪੂ ਦਾ ਸਥਾਨ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਨਲੇਸ ਪੋਰਪੋਇਸ, ਇੱਕ ਖ਼ਤਰੇ ਵਾਲੀ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਦਾ ਘਰ ਹੈ।

ਭੂਗੋਲ[ਸੋਧੋ]

ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ ਸਮੇਤ ਨਕਸ਼ਾ (ਤੁੰਗ-ਟਿੰਗ ਹੂ洞庭湖ਵਜੋਂ ਲੇਬਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ) (1953)
Dongting ਮੈਦਾਨ ਦਾ ਨਕਸ਼ਾ

ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਅਜੇ ਤੱਕ ਖੋਜੇ ਗਏ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਚੌਲਾਂ ਦੇ ਝੋਨੇ ਲਿਯਾਂਗ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਕਿਨਾਰੇ 'ਤੇ ਸੀ। [1] ਚੂ ਰਾਜ ਨੇ ਪੂਰਬੀ ਝੂ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਖੇਤਰ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਇਲਾਕਾ ਕਿਨ ਦੁਆਰਾ ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਹਾਨ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਯੂਨਮੇਂਗ ਮਾਰਸ਼ (雲夢大澤; Yúnmèng dàzé ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ "ਕਲਾਊਡ ਡ੍ਰੀਮ ਦਾ ਮਹਾਨ ਮਾਰਸ਼"), ਜੋ ਕਿ ਹੁਬੇਈ ਪ੍ਰਾਂਤ ਵਿੱਚ ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਯਾਂਗਸੀ ਦੇ ਮੁੱਖ ਹੜ੍ਹ-ਬੇਸਿਨ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਦਲਦਲ ਦੀ ਭਰਪੂਰ ਤਲਛਟ ਨੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ। ਨਦੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਬੰਨ੍ਹ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਯਾਂਗਸੀ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ ਖੇਤਰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਨਦੀ ਦਾ ਮੁੱਖ ਹੜ੍ਹ-ਬੇਸਿਨ ਬਣ ਗਿਆ। ਹਾਨ ਰਾਜ ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੇ ਬਸਤੀੀਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਹੜ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਲਿਯਾਂਗ ਵਿੱਚ ਡਾਈਕ ਬਣਾਏ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। [2]

ਉਸ ਸਮੇਂ ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ ਚੀਨ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਤਾਜ਼ੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਝੀਲ ਸੀ। ਇਸਦੇ ਆਕਾਰ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਇਸਨੂੰ ਅੱਠ-ਸੌ-ਲੀ-ਡੋਂਗਟਿੰਗ (八百里洞庭) ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ, ਇਹ ਪੋਯਾਂਗ ਝੀਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੂਜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਝੀਲ ਦਾ ਬਹੁਤ ਹਿੱਸਾ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਿਆ ਹੈ। [6] [3]

ਸਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਮਿਥਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ 'ਤੇ ਹਰਮਿਟ ਫਿਸ਼ਰਮੈਨ, ਵੂ ਜ਼ੇਨ ਦੁਆਰਾ (1287 – 1354)

ਇਹ ਖੇਤਰ ਚੀਨੀ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। "ਡੋਂਗਟਿੰਗ" ਦਾ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਅਰਥ ਹੈ "ਗ੍ਰੋਟੋ ਕੋਰਟ", ਅਤੇ ਝੀਲ ਦਾ ਨਾਮ ਉਸ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹਾਲ ਜਾਂ ਗੁਫਾ ਲਈ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਝੀਲ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਮੌਜੂਦ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਰਿਸ਼ੀ-ਰਾਜਾ ਸ਼ੂਨ ਦੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਈਹੁਆਂਗ ਅਤੇ ਨੁਇੰਗ ਦੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਗ੍ਰੋਟੋ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ, ਜਿਸਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਲਈ ਭੂਮੀਗਤ ਰਸਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਹਨ। [8] [4] ਡ੍ਰੈਗਨ ਬੋਟ ਰੇਸਿੰਗ ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ ਦੇ ਪੂਰਬੀ ਕਿਨਾਰਿਆਂ 'ਤੇ ਕਿਊ ਯੂਆਨ, ਚੂ ਕਵੀ (340-278 ਈ.ਪੂ.) ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਖੋਜ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਡਰੈਗਨ-ਕਿੰਗ ਨੂੰ ਜੀਵਤ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਝੀਲ ਦੇ ਤਲ 'ਤੇ.

ਜੁਨਸ਼ਾਨ ਦਾ ਨਾਮ ਵੀ ਸ਼ੂਨ ਦੀਆਂ ਦੇਵੀ-ਪਤੀਆਂ ਦੇ ਨਾਮ 'ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਡੁੱਬਣ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਥੇ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦਾ ਸੋਗ ਮਨਾਇਆ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਂਗ ਨਦੀ ਦੇ ਸਰੋਤ ਤੋਂ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਭਾਲ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਡੁੱਬ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਹੇਠਾਂ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਝੀਲ ਵਿੱਚ ਵਹਿ ਸਕਦਾ ਸੀ। [10] ਜੂਨਸ਼ਾਨ ਟਾਪੂ, ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਤਾਓਵਾਦੀ ਰੀਟਰੀਟ, ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ 1 km (0.62 mi) ਹੈ ਝੀਲ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿਚ 72 ਚੋਟੀਆਂ ਵਾਲਾ ਚੌੜਾ ਟਾਪੂ। ਇਹ ਟਾਪੂ ਆਪਣੀ ਜੂਨਸ਼ਾਨ ਯਿਨਜ਼ੇਨ ਚਾਹ ਲਈ ਵੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। [11] ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ ਦਾ ਬੇਸਿਨ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦਾ ਖੇਤਰ ਇਸਦੀ ਸੁੰਦਰ ਸੁੰਦਰਤਾ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ " ਜ਼ੀਓ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਂਗ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦਾ ਹੁਨਾਨ" (潇湘湖南; Xiāo-Xiāng Húnán ) ਵਾਕੰਸ਼ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]

ਜਿਉਈ ਪਹਾੜਾਂ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਅਤੇ ਹੇਠਾਂ ਜ਼ਿਆਓ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਂਗ ਨਦੀਆਂ ਦਾ ਅਕਸਰ ਚੀਨੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤਾਂਗ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਮਰਹੂਮ ਕਵੀ ਯੂ ਵੁਲਿੰਗ ਨੂੰ ਡੋਂਗਟਿੰਗ ਝੀਲ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰਿਆਂ ਦਾ ਸ਼ੌਕੀਨ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [12] ਗੀਤ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਅੱਠ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪੇਂਟ ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਫੈਸ਼ਨ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ Xiaoxiang ਦੇ ਅੱਠ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਾਨ ਸ਼ਿਜ਼ੋਂਗ ਫੌਜੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਵਸ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਫੈਸ਼ਨ ਜਪਾਨ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਓ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਂਗ ਨਦੀਆਂ ਦੀ ਥਾਂ ਹੋਰ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸਥਾਨਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ] ਝੀਲ ਦੇ ਭੂਗੋਲ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਤਾਲਾਬਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਕਿਯੋਟੋ ਵਿੱਚ ਦਾਈਕਾਕੂ-ਜੀ ਵਿਖੇ ਹੈ।

ਝੀਲ 'ਤੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸ਼ਹਿਰ[ਸੋਧੋ]

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Zhang Chi 張弛, “The Qujialing-Shijiahe Culture in the Middle Yangzi River Valley,” in A Companion to Chinese Archaeology, ed.
  2. Brian Lander, “State Management of River Dikes in Early China: New Sources on the Environmental History of the Central Yangzi Region.”
  3. Peter Perdue, Exhausting the Earth: State and Peasant in Hunan 1500–1850 (Cambridge: Harvard Univ.
  4. Murck, Alfreda (2000). Poetry and Painting in Song China: The Subtle Art of Dissent. Harvard Univ Asia Center. pp. 8–10. ISBN 978-0-674-00782-6.

ਸਰੋਤ[ਸੋਧੋ]

 

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]