ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਪਰਮਾਣੂ ਨਾ-ਪਲਰਨ ਸਮਝੌਤਾ| ਪਰਮਾਣੂ ਹਥਿਆਰ ਦੇ ਨਾ-ਪਲਰਨ ਉੱਤੇ ਸਮਝੌਤਾ |
|---|
 ਪਰਮਾਣੂ ਨਾ-ਪਲਰਨ ਸਮਝੌਤੇ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸੇਦਾਰੀ
|
ਮਾਨਤਾ-ਪ੍ਰਾਪਤ ਪਰਮਾਣੂ ਹਥਿਆਰਾਂ ਵਾ਼ਲੇ ਤਸਦੀਕਕਾਰ ਦੇਸ਼
ਹੋਰ ਤਸਦੀਕਕਾਰ
ਵਾਪਸ ਲਈ (ਉੱਤਰੀ ਕੋਰੀਆ)
ਨਾ-ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ, ਜੋ ਸਮਝੌਤੇ ਦਾ ਪੱਕਾ ਹੈ (ਤਾਈਵਾਨ)
|
ਮਾਨਤਾ-ਪ੍ਰਾਪਤ ਪਰਮਾਣੂ ਹਥਿਆਰਾਂ ਵਾਲ਼ੇ ਰਜ਼ਾਮੰਦ ਦੇਸ਼
ਹੋਰ ਰਜ਼ਾਮੰਦ ਜਾਂ ਜਾਨਸ਼ੀਨ
ਸਮਝੌਤੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ (ਭਾਰਤ, ਇਜ਼ਰਾਇਲ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ, ਦੱਖਣੀ ਸੁਡਾਨ)
| |
| ਦਸਤਖ਼ਤ ਹੋਏ | 1 ਜੁਲਾਈ 1968 |
|---|
| ਟਿਕਾਣਾ | ਨਿਊਯਾਰਕ, ਅਮਰੀਕਾ |
|---|
| ਲਾਗੂ | 5 ਮਾਰਚ 1970 |
|---|
| ਸ਼ਰਤ | ਸੋਵੀਅਤ ਸੰਘ, ਇੱਕਜੁਟ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ, ਇੱਕਜੁਟ ਰਾਜਾਂ ਅਤੇ 40 ਹੋਰ ਦਸਤਖ਼ਤੀ ਮੁਲਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਤਸਦੀਕੀ |
|---|
| ਹਿੱਸੇਦਾਰ | 190 (ਨਿਰਪੱਖ: ਭਾਰਤ, ਇਜ਼ਰਾਇਲ, ਉੱਤਰੀ ਕੋਰੀਆ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਸੁਡਾਨ |
|---|
| ਅਮਾਨਤੀਆ | ਅਮਰੀਕੀ, ਬਰਤਾਨਵੀ ਅਤੇ ਸੋਵੀਅਤ ਸਰਕਾਰਾਂ |
|---|
| ਬੋਲੀਆਂ | ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ, ਰੂਸੀ, ਫ਼ਰਾਂਸੀਸੀ, ਸਪੇਨੀ ਅਤੇ ਚੀਨੀ |
|---|
ਪਰਮਾਣੂ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਨਾ-ਪਲਰਨ ਉੱਤੇ ਸਮਝੌਤੇ, ਆਮ ਤੌਰੇ ਉੱਤੇ ਨਾ-ਪਲਰਨ ਸਮਝੌਤਾ ਜਾਂ ਐੱਨ ਪੀ ਟੀ (English: Non-proliferation Treaty), ਇੱਕ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਸੁਲ੍ਹਾਨਾਮਾ ਹੈ ਜਿਹਦਾ ਮਕਸਦ ਪਰਮਾਣੂ ਹਥਿਆਰਾਂ ਅਤੇ ਹਥਿਆਰ ਟੈਕਨਾਲੋਜੀ ਦੇ ਪਸਾਰ ਨੂੰ ਰੋਕਣਾ, ਪਰਮਾਣੂ ਊਰਜਾ ਦੀ ਅਮਨ-ਪਸੰਦ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਸਹਿਯੋਗ ਵਧਾਉਣਾ ਅਤੇ ਅੱਗੋਂ ਪਰਮਾਣੂ ਗ਼ੈਰ-ਹਥਿਆਰਬੰਦੀ ਅਤੇ ਆਮ ਤੇ ਮੁਕੰਮਲ ਗ਼ੈਰ-ਹਥਿਆਰਬੰਦੀ ਦੇ ਟੀਚੇ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ ਹੈ।[1]
