ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤਹਿਰੀਕ-ਏ-ਇਨਸਾਫ਼

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤਹਿਰੀਕ-ਏ-ਇਨਸਾਫ਼
پاکستان تحريکِ انصاف
ਇਨਸਾਫ ਲਈ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਅੰਦੋਲਨ
ਛੋਟਾ ਨਾਮਪੀਟੀਆਈ
ਆਗੂਇਮਰਾਨ ਖ਼ਾਨ
ਪ੍ਰਧਾਨਪਰਵੇਜ਼ ਇਲਾਹੀ
ਚੇਅਰਪਰਸਨਇਮਰਾਨ ਖ਼ਾਨ
ਸਕੱਤਰ-ਜਨਰਲਉਮਰ ਆਯੂਬ ਖ਼ਾਨ
ਸੰਸਥਾਪਕਇਮਰਾਨ ਖ਼ਾਨ
ਸਥਾਪਨਾ25 ਅਪ੍ਰੈਲ 1996
(27 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ) (1996-04-25)
ਮੁੱਖ ਦਫ਼ਤਰਸੈਕਟਰ ਜੀ-6/4
ਇਸਲਾਮਾਬਾਦ
ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵਿੰਗਇਨਸਾਫ਼ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ
ਨੌਜਵਾਨ ਵਿੰਗਇਨਾਸਾਫ਼ ਨੌਜਵਾਨ ਵਿੰਗ[1]
ਔਰਤ ਵਿੰਗਇਨਸਾਫ਼ ਮਹਿਲਾ ਵਿੰਗ
ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ (2012)10 ਮਿਲੀਅਨ [ਅੱਪਡੇਟ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ]
ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ
ਸਿਆਸੀ ਥਾਂਕੇਂਦਰ[7][8]
ਰੰਗ            
ਚੋਣ ਨਿਸ਼ਾਨ
ਪਾਰਟੀ ਝੰਡਾ
ਵੈੱਬਸਾਈਟ
www.insaf.pk

ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤਹਿਰੀਕ-ਏ-ਇਨਸਾਫ਼ ( PTI ; Urdu: پاکستان تحريکِ انصاف , ਸ਼ਾ.ਅ. 'ਇਨਾਸਾਫ਼ ਲਈ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅੰਦੋਲਨ' ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਮੂਵਮੈਂਟ ਫਾਰ ਜਸਟਿਸ ' ) ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਇੱਕ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 1996 ਵਿੱਚ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਕ੍ਰਿਕਟਰ ਤੋਂ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਬਣੇ ਇਮਰਾਨ ਖਾਨ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ 2018 ਤੋਂ 2022 ਤੱਕ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਸੀ [9] PTI ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਮੁਸਲਿਮ ਲੀਗ-ਨਵਾਜ਼ (PML-N) ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਪੀਪਲਜ਼ ਪਾਰਟੀ (PPP) ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਤਿੰਨ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਸੈਂਬਲੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਪਾਰਟੀ ਹੈ। 2018 ਦੀਆਂ ਆਮ ਚੋਣਾਂ । ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ 10 ਮਿਲੀਅਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਹ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਦੁਆਰਾ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਦੁਨੀਆ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀਆਂ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। [10]

ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਖਾਨ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਵਿਅਕਤੀਤਵ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਪੀਟੀਆਈ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਫਲਤਾ ਸੀਮਿਤ ਸੀ: [11] ਇਹ 1997 ਦੀਆਂ ਆਮ ਚੋਣਾਂ ਅਤੇ 2002 ਦੀਆਂ ਆਮ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਮੂਹਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇੱਕ ਸੀਟ ਜਿੱਤਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੀ; ਕੇਵਲ ਖਾਨ ਖੁਦ ਇੱਕ ਸੀਟ ਜਿੱਤਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ। 2000 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੌਰਾਨ, ਪੀਟੀਆਈ ਪਰਵੇਜ਼ ਮੁਸ਼ੱਰਫ਼ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਰਹੀ, ਜਿਸ ਨੇ 1999 ਦੇ ਤਖ਼ਤਾ ਪਲਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਮੁਸਲਿਮ ਲੀਗ-ਕਾਇਦ (ਪੀਐਮਐਲ-ਕਿਊ) ਦੇ ਅਧੀਨ ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ; ਇਸ ਨੇ 2008 ਦੀਆਂ ਆਮ ਚੋਣਾਂ ਦਾ ਵੀ ਬਾਈਕਾਟ ਕੀਤਾ, ਇਹ ਦੋਸ਼ ਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇਹ ਮੁਸ਼ੱਰਫ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਧੋਖਾਧੜੀ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨਾਲ ਕਰਵਾਏ ਗਏ ਸਨ। ਮੁਸ਼ੱਰਫ ਦੇ ਦੌਰ ਦੌਰਾਨ " ਤੀਜੇ ਰਾਹ " ਦੀ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਨੇ ਕੇਂਦਰ-ਖੱਬੇ PPP ਅਤੇ ਕੇਂਦਰ-ਸੱਜੇ PML-N ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਦਬਦਬੇ ਤੋਂ ਭਟਕਦੇ ਹੋਏ, ਕੇਂਦਰਵਾਦ 'ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਮੂਹ ਦੇ ਉਭਾਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਮੁਸ਼ੱਰਫ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਬਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੀ.ਐੱਮ.ਐੱਲ.-ਕਿਊ ਨੇ ਗਿਰਾਵਟ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਕੇਂਦਰਵਾਦੀ ਵੋਟਰ ਬੈਂਕ ਪੀਟੀਆਈ ਕੋਲ ਗੁਆਚ ਗਿਆ। ਲਗਭਗ ਉਸੇ ਸਮੇਂ, 2012 ਵਿੱਚ ਯੂਸਫ਼ ਰਜ਼ਾ ਗਿਲਾਨੀ ਦੇ ਅਯੋਗ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੀਪੀਪੀ ਦੀ ਲੋਕਪ੍ਰਿਅਤਾ ਘਟਣ ਲੱਗੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਪੀਟੀਆਈ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਾਬਕਾ ਪੀਪੀਪੀ ਵੋਟਰਾਂ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਖੈਬਰ ਪਖਤੂਨਖਵਾ ਦੇ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਵਿੱਚ, ਲੋਕਪ੍ਰਿਅਤਾ ਬਾਰੇ ਆਪਣੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਕਾਰਨ।

2013 ਦੀਆਂ ਆਮ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ, ਪੀਟੀਆਈ 7.5 ਮਿਲੀਅਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵੋਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪਾਰਟੀ ਵਜੋਂ ਉਭਰੀ, ਵੋਟਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਦੂਜੇ ਨੰਬਰ 'ਤੇ ਅਤੇ ਜਿੱਤੀਆਂ ਸੀਟਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਤੀਜੇ ਨੰਬਰ 'ਤੇ ਰਹੀ। ਸੂਬਾਈ ਪੱਧਰ 'ਤੇ, ਇਸ ਨੂੰ ਖੈਬਰ ਪਖਤੂਨਖਵਾ ਵਿੱਚ ਸੱਤਾ ਲਈ ਵੋਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਪੀਟੀਆਈ, Tabdeeli Arahi Hai ( ਸ਼ਾ.ਅ. 'change is coming' ), ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੁੱਦਿਆਂ 'ਤੇ ਜਨਤਕ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਰੈਲੀਆਂ ਵਿਚ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲਾਮਬੰਦ ਕੀਤਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ 2014 ਦਾ ਅਜ਼ਾਦੀ ਮਾਰਚ ਸੀ। [12] 2018 ਦੀਆਂ ਆਮ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ, ਇਸਨੂੰ 16.9 ਮਿਲੀਅਨ ਵੋਟਾਂ ਮਿਲੀਆਂ - ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਰਕਮ। ਇਸਨੇ ਫਿਰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਪੰਜ ਹੋਰ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਗਠਜੋੜ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਰਕਾਰ ਬਣਾਈ, ਖਾਨ ਦੇ ਨਾਲ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਨਵੇਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਪ੍ਰੈਲ 2022 ਵਿੱਚ, ਖਾਨ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਇੱਕ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪੀਟੀਆਈ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਸੰਘੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ। ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ, ਪੀਟੀਆਈ ਸੂਬਾਈ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਖੈਬਰ ਪਖਤੂਨਖਵਾ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿੰਧ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਵਿਰੋਧੀ ਪਾਰਟੀ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਬਲੋਚਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। [13] [14]

ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਪੀਟੀਆਈ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਦਾ ਧਿਆਨ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨੂੰ ਇਸਲਾਮੀ ਸਮਾਜਵਾਦ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਮਾਡਲ ਕਲਿਆਣਕਾਰੀ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ 'ਤੇ ਹੈ, [3] [15] ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਤਕਰੇ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ 'ਤੇ ਵੀ ਹੈ। [16] [17] ਪੀਟੀਆਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਾਨਤਾਵਾਦ 'ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਇਸਲਾਮੀ ਜਮਹੂਰੀਅਤ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ status quo -ਵਿਰੋਧੀ ਲਹਿਰ ਦੱਸਦੀ ਹੈ। [5] [15] [18] ਇਹ ਪੀਪੀਪੀ ਅਤੇ ਪੀਐਮਐਲ-ਐਨ ਵਰਗੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਉਲਟ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੀ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਵੰਸ਼ਵਾਦੀ ਪਾਰਟੀ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। [19] 2019 ਤੋਂ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਮੁੱਦਿਆਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਅਰਥਵਿਵਸਥਾ, ਜੋ ਕਿ ਕੋਵਿਡ-19 ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲਤਾਵਾਂ ਲਈ ਸਿਆਸੀ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। [20] [21] [22] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਖਾਨ ਅਤੇ ਪੀਟੀਆਈ ਦੀ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਪੜਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਗਈ। [23] ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ 'ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਆਉਟਲੈਟਾਂ ਅਤੇ ਬੋਲਣ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ 'ਤੇ ਰੋਕਾਂ ਰਾਹੀਂ ਵਧੀ ਹੋਈ ਸੈਂਸਰਸ਼ਿਪ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। [24] [25] [26]

ਵਿਸਤਾਰ ਦੀ ਦੂਜੀ ਲਹਿਰ ਵਿੱਚ, ਪੀਟੀਆਈ ਨੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਮੁਸਲਿਮ ਲੀਗ (ਕਿਊ) ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਚੌਧਰੀ ਸ਼ੁਜਾਤ ਹੁਸੈਨ ਨਾਲ ਸਿਆਸੀ ਮਤਭੇਦਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਪਰਵੇਜ਼ ਇਲਾਹੀ, ਮੂਨਿਸ ਇਲਾਹੀ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਮੁਸਲਿਮ ਲੀਗ (ਕਿਊ) ਦੇ ਦਸ ਸਾਬਕਾ ਐਮਪੀਏਜ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਪੀ.ਐਮ.ਐਲ.(ਕਿਊ.) ਦੇ ਪੰਜਾਬ ਡਿਵੀਜ਼ਨ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸਨ। 7 ਮਾਰਚ 2023 ਨੂੰ, ਪਰਵੇਜ਼ ਇਲਾਹੀ ਨੇ ਪੀਟੀਆਈ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦਾ ਅਹੁਦਾ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ ਹੈ। [27] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪੀਟੀਆਈ ਦੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਜਿਸ ਨੂੰ 1 ਅਗਸਤ 2022 ਨੂੰ ਚੇਅਰਮੈਨ ਪੀਟੀਆਈ ਅਤੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਕੌਂਸਲ ਦੁਆਰਾ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਢਾਂਚੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹੈ। [28]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. ↑ "Lahore braces for PTI 'tsunami'". The Express Tribune (newspaper). 21 April 2022. Retrieved 22 April 2022.
  2. ↑ Waldman, Peter (2 December 1996). "Imran Khan Bowls Them Over With Populist Pakistani Pitch". The Wall Street Journal. ISSN 0099-9660.
  3. ↑ 3.0 3.1 "PTI foundation day: PM recalls mission to make country a welfare state". 25 April 2020.
  4. ↑ 4.0 4.1 "PTI to protect rights of minorities: Imran". Geo News. 14 December 2011.
  5. ↑ 5.0 5.1 Khan, Sidrah Moiz (27 June 2012). "'Pakistan's creation pointless if it fails to become Islamic welfare state'". The Express Tribune.
  6. ↑ "Imran Khan's PTI: The New Face of Liberal Nationalism". Countercurrents.org. 25 September 2017.
  7. ↑ "PTI govt's vision to turn Pakistan into a welfare state, says PM Imran Khan".
  8. ↑ "An egalitarian society inspired by 'Madina Ki Riyasat'". Tribune.com.pk. 2019-01-02. Retrieved 2021-11-25.
  9. ↑ "The Pathan Suits". magazine.outlookindia.com/. 4 February 2022.
  10. ↑ Malik, Mansoor (31 October 2012). "PTI marks 'Revolution Day'". Dawn.
  11. ↑ "The End of Ideology". Newsweek Pakistan. 17 August 2015.
  12. ↑ "Ahead of march against Nawaz Sharif, Pakistan bans protest, rallies in Islamabad for two months". Firstpost. 2016-10-27. Retrieved 2020-05-11.
  13. ↑ "Voting positions: PTI won more popular votes than PPP". The Express Tribune. 22 May 2013.
  14. ↑ "PTI — the new Left? – The Express Tribune". The Express Tribune. 28 May 2013.
  15. ↑ 15.0 15.1 Michaelsen, Marcus (27 March 2012). "Pakistan's dream catcher". Qantara.de. Archived from the original on 10 ਮਈ 2012. Retrieved 29 ਮਈ 2023.
  16. ↑ "PTI Ideology". PTI official. Archived from the original on 11 April 2018. Retrieved 4 September 2016.
  17. ↑ "Everyone is equal, state has no religion: Imran Khan". Dunya News. 16 April 2015.
  18. ↑ "Constitution of Pakistan Tahreek-e-Insaaf". PTI official. Archived from the original on 12 April 2018. Retrieved 26 February 2017.
  19. ↑ Malik, Samia (13 August 2012). "Behind closed doors, PTI has faced intra-party woes". The Express Tribune.
  20. ↑ "Imran Khan has had more failures than successes: Aseefa". The Dawn. 2019-09-02. Retrieved 2020-05-11.
  21. ↑ "What is Imran Khan's real problem?". The Economic Times. 2019-10-01. Retrieved 2020-05-11.
  22. ↑ Khattak, Daud (2020-04-21). "Are Imran Khan's Days as Pakistan's Prime Minister Numbered?". The Diplomat. Retrieved 2020-05-11.
  23. ↑ "Pakistan beats growth target as industries, services guide V-shaped recovery". 10 June 2021.
  24. ↑ Aamir, Adnan (2019-07-15). "Pakistan on the brink of civil dictatorship". The Interpreter. Retrieved 2020-05-11.
  25. ↑ Hussain, Zahid (2019-07-31). "Perils of authoritarianism". The Dawn. Retrieved 2020-05-11.
  26. ↑ Hussain, Zahid (2019-08-01). "After a year, Imran's PTI is authoritarian, not populist". Asian Age. Retrieved 2020-05-11.
  27. ↑ "PTI appoints Parvez Elahi as president". www.thenews.com.pk (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2023-03-07.
  28. ↑ "PTI Constitution". Pakistan Tehreek-e-Insaf (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2017-06-08. Retrieved 2023-03-07.
"https://pa.wikipedia.org/w/index.php?title=ਪਾਕਿਸਤਾਨ_ਤਹਿਰੀਕ-ਏ-ਇਨਸਾਫ਼&oldid=749724" ਤੋਂ ਲਿਆ