ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪਿੰਗਲਕ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਪਿੰਗਲਕ ਪੰਚਤੰਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਤਰ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਲੰਕਾਰਿਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਿੰਗਲਕ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਰਿਕਲਪਨਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅਸਲ ਨੈਤਿਕ ਅਤੇ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪ੍ਰਸੰਗਿਕ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪੰਚਤੰਤਰ, ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਜੋ ਮਨੁੱਖੀ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ (ਦੇਖੋ ਮਾਨਵ-ਵਿਗਿਆਨ, ਗਲਪ ਵਿੱਚ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੋ )। ਹਰ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ, ਹਰ ਇੱਕ ਜਾਨਵਰ ਦੀ ਇੱਕ "ਸ਼ਖਸੀਅਤ" ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਨੈਤਿਕ ਸਿਖਿਆ ਨਾਲ਼ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ.

ਪਹਿਲੇ ਅਧਿਆਇ ਨੂੰ "ਮਿੱਤਰਭੇਦ" ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਦੋਸਤਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸਘਾਤ। ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬਲਦ ਦੀ ਹੈ ਜੋ ਦੋਸਤ ਬਣ ਗਏ। ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਦੋਵਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਝਗੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਦੋਵਾਂ ਵਿਚ ਲੜਾਈ ਹੋ ਗਈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।

ਕਹਾਣੀ

[ਸੋਧੋ]

ਕਹਾਣੀ ਵਿਚ ਪਿੰਗਲਕ ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ ਹੈ। [1] ਸੰਜੀਵਕ ਇੱਕ ਬਲਦ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਅਸਮਰੱਥਾ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਸਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਯਮੁਨਾ ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਢੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਅਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤਕੜਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਕ ਵਾਰ ਜੰਗਲ ਦਾ ਰਾਜਾ ਪਿੰਗਲਕ ਨਾਂ ਦਾ ਸ਼ੇਰ ਆਪਣੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾਉਣ ਲਈ ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਢੇ ਆਇਆ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਸੰਜੀਵਕ ਦੀ ਡਰਾਉਣੀ ਅਜੀਬ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ ਤਾਂ ਉਹ ਇਕ ਦਰੱਖਤ ਹੇਠਾਂ ਲੁਕ ਗਿਆ। ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਦੋ ਚਲਾਕ ਗਿੱਦੜ ਮੰਤਰੀ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਂ ਕਾਰਕਟ ਅਤੇ ਦਮਨਕ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਦਰਿਆ ਹੋਇਆ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਦਮਨਕ ਸੰਜੀਵਕ ਕੋਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਿੰਗਲਕ ਅਤੇ ਸੰਜੀਵਕ ਵਿਚਕਾਰ ਦੋਸਤੀ ਕਰਾਉਣ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ। ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਇੰਨੀ ਡੂੰਘੀ ਹੋ ਗਈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਰਾਜ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਜੰਗਲ ਦੇ ਸਾਰੇ ਜਾਨਵਰ ਇਸ ਕਾਰਨ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਗਿੱਦੜ ਫਿਰ ਪਿੰਗਲਕ ਅਤੇ ਸੰਜੀਵਕ ਵਿਚਕਾਰ ਮਤਭੇਦ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਏ। ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਸ਼ੇਰ ਅਤੇ ਬਲਦ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ, ਬਲਦ ਮਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਾਤਰ * ਮਿੱਤਰ-ਭੇਦ : ਦੋਸਤਾਂ ਦਾ ਵਿਛੋੜਾ (ਸ਼ੇਰ ਅਤੇ ਬਲਦ) ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਹਨ।

ਇਸਦਾ ਮੂਲ ਭਾਰਤੀ ਰੂਪ ਮਿੱਤਰ-ਭੇਦ ਹੈ, ਦੋਸਤਾਂ ਦਾ ਵਿਛੋੜਾ। ਪਹਿਲੀ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ, ਜੰਗਲ ਦੇ ਰਾਜੇ ਸ਼ੇਰ ਪਿੰਗਲਕ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬਲਦ ਸੰਜੀਵਕ ਵਿਚਕਾਰ ਦੋਸਤੀ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਰਾਟਕ ('ਭਿਆਨਕ ਤੌਰ' ਤੇ ਅੜਿੰਗਣਾ') ਅਤੇ ਦਮਨਕ ('ਜੇਤੂ') ਦੋ ਗਿੱਦੜ ਹਨ ਜੋ ਸ਼ੇਰ ਰਾਜੇ ਦੇ ਨੌਕਰ ਹਨ। ਕਰਟਕ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ, ਦਮਨਕ ਨੇ ਈਰਖਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸ਼ੇਰ ਅਤੇ ਬਲਦ ਵਿਚਕਾਰ ਦੋਸਤੀ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀ। ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਵਿਚ ਤੀਹ ਦੇ ਕਰੀਬ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਦੋ ਗਿੱਦੜਾਂ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਪੰਜ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬੀ ਹੈ, ਰਚਨਾ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਦਾ ਲਗਭਗ 45% ਬਣਦੀ ਹੈ। [2]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ

[ਸੋਧੋ]
  1. Purnima Mazumdar, Ed. Stories from Panchtantra. ISBN 9788171828029.
  2. Olivelle 2006, p. 23