ਫੈਨੀਬੇਲ ਕਰਟਿਸ

ਫੈਨੀਬੇਲ ਕਰਟਿਸ
ਇੱਕ ਅੱਧਖੜ ਉਮਰ ਦੀ ਗੋਰੀ ਔਰਤ ਜਿਸਨੇ ਕੰਢੀ ਵਾਲੀ ਟੋਪੀ ਅਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਅਤੇ ਟਾਈ ਵਾਲੀ ਵਰਦੀ ਪਾਈ ਹੋਈ ਹੈ। ਫੈਨੀਬੇਲ ਕਰਟਿਸ 1919 ਵਿੱਚ, ਅਮਰੀਕਨ ਨੈਸ਼ਨਲ ਰੈੱਡ ਕਰਾਸ ਫੋਟੋ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਆਫ਼ ਕਾਂਗਰਸ ਤੋਂ
ਜਨਮ	ਫੈਨੀ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਕਰਟਿਸ 28 ਨਵੰਬਰ, 1867 ਨੌਰਵਾਕ, ਕਨੈਕਟੀਕਟ
ਮੌਤ	November 14, 1943 ਨੌਰਵਾਕ, ਕਨੈਕਟੀਕਟ
ਹੋਰ ਨਾਮ	ਫੈਨੀਬੈਲ ਕਰਟਿਸ, ਫੈਨੀ ਬੈੱਲ ਕਰਟਿਸ
ਪੇਸ਼ਾ	ਸਿੱਖਿਅਕ
ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ	ਸਟਾਈਲਸ ਕਰਟਿਸ (ਦਾਦਾ ਜੀ)

ਫੈਨੀਬੈਲ ਕਰਟਿਸ (28 ਨਵੰਬਰ, 1867-14 ਨਵੰਬਰ 1943) ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਸਿੱਖਿਅਕ ਸੀ। ਉਹ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ ਦੀ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਅਮਰੀਕੀ ਰੈੱਡ ਕਰਾਸ ਦੀ ਕਿੰਡਗਾਰਟਨ ਯੂਨਿਟ ਦੀ ਮੁਖੀ ਸੀ।

ਮੁਢਲਾ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ

ਕਰਟਿਸ ਦਾ ਜਨਮ ਨੌਰਵਾਕ, ਕਨੈਕਟੀਕਟ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, [1] ਉਹ ਡੇਵਿਡ ਸੀਮੌਰ ਕਰਟਿਸ ਅਤੇ ਕੋਰਨੇਲੀਆ ਇਜ਼ਾਬੇਲ ਰੇਮੰਡ ਕਰਟਿਸ ਦੀ ਧੀ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਨੌਰਵਾਕ ਵਿੱਚ ਗਲੀਆਂ ਅਤੇ ਸੀਵਰਾਂ ਦੇ ਕਮਿਸ਼ਨਰ ਸਨ। ਉਸਦੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਸਟੀਲਸ ਕਰਟਿਸ ਸਨ, ਇੱਕ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਅਤੇ ਬੈਂਕ ਪ੍ਰਧਾਨ। [2] ਉਸਦਾ ਵੱਡਾ ਭਰਾ ਫਰੈਡਰਿਕ ਸਟੀਲਸ ਕਰਟਿਸ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਜਾਪਾਨ, ਕੋਰੀਆ ਅਤੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੈਸਬੀਟੇਰੀਅਨ ਮਿਸ਼ਨਰੀਆਂ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਸਨ। [3] ਉਸਨੇ ਨਿਊ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਦੇ ਕਨੈਕਟੀਕਟ ਸਟੇਟ ਨਾਰਮਲ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਧਿਆਪਕ ਵਜੋਂ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿੱਚ ਜੇਰੋਮ ਐਲਨ ਨਾਲ ਕੀਤੀ। [1]

ਕੈਰਿਅਰ

ਨਿਊ ਇੰਗਲੈਂਡ

1884 ਵਿੱਚ, ਕਰਟਿਸ ਨੇ ਨਿਊ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਦੇ ਕਨੈਕਟੀਕਟ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਖੋਲ੍ਹਣ ਵਿੱਚ ਕਲਾਰਾ ਡਬਲਯੂ. ਮਿੰਗਿਨਸ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ, [1] ਫਿਰ ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਵਿਲੀਮੈਂਟਿਕ ਦੇ ਸਟੇਟ ਨਾਰਮਲ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ। [2] ਉਹ ਕਨੈਕਟੀਕਟ ਵੈਲੀ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਰਹੀ। [3] ਉਹ 1893 ਤੋਂ 1894 ਤੱਕ ਨਿਊਟਨ, ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਵਿੱਚ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਦੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਰਹੀ, ਫਿਰ ਨਿਊ ​​ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਦੇ ਨਾਰਮਲ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੀ ਰਹੀ। 1895 ਦੀਆਂ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਨੌਰਵਿਚ ਵਿਖੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਵਿਭਾਗ ਚਲਾਇਆ। [2]

ਨਿਊ ਯਾਰਕ

ਕਰਟਿਸ 1897[1] ਤੋਂ 1912 ਤੱਕ ਬਰੁਕਲਿਨ, ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿੱਚ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਦੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਸੀ।[2] ਉਹ ਬਰੁਕਲਿਨ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਯੂਨੀਅਨ ਦੀ ਉਪ-ਪ੍ਰਧਾਨ ਸੀ। 1899 ਦੀ ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, "ਉਸਦੇ ਉੱਦਮੀ ਹੱਥ ਹੇਠ ਕਈ ਵਿਹਾਰਕ ਮਦਦਗਾਰਾਂ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਲੱਭ ਲਿਆ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਰੁਕਲਿਨ ਸੈਂਡ ਟੇਬਲ ਬਲਾਕ,"।[3] ਉਸਨੇ ਬਰੁਕਲਿਨ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਆਰਟਸ ਐਂਡ ਸਾਇੰਸਜ਼ ਵਿਖੇ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿਭਾਗ ਦੀ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਕਮੇਟੀ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ, ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਕੀਤੀ।[4][5]

ਉਹ 1912 ਵਿੱਚ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ ਬੋਰਡ ਆਫ਼ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਦੀ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਬਣੀ।[1][2] ਉਸਨੇ ਕੋਨੀ ਆਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਸਮਰ ਕੈਂਪ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ, "ਤਾਂ ਜੋ ਮਾਵਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੰਢੇ 'ਤੇ ਅਕਸਰ ਦਿਨ ਬਿਤਾ ਸਕਣ ਅਤੇ ਇੱਕ ਠੰਢੀ ਸ਼ਾਂਤ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਣ।"[3] ਉਸਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ, ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸਕੂਲਾਂ ਨੇ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਲਈ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਸਿਖਲਾਈ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਅੰਨ੍ਹੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲੈਸ ਕਲਾਸਰੂਮ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ਾਂ ਦਾ ਵਿਸਤਾਰ ਕੀਤਾ।[4]

ਕਰਟਿਸ 1921 ਵਿੱਚ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ ਸਕੂਲ ਸਿਸਟਮ ਤੋਂ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਉਸਦੀ ਸਹਾਇਕ, ਲੂਏਲਾ ਏ. ਪਾਮਰ ਨੇ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਦੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।[1]

ਪਹਿਲਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ

ਕਰਟਿਸ ਨੇ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕੀ ਰੈੱਡ ਕਰਾਸ ਦੀ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਯੂਨਿਟ ਦੀ ਮੁਖੀ ਵਜੋਂ ਛੁੱਟੀ ਲਈ [1][2]। [3][4] ਉਸਨੇ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਅਤੇ ਖੇਡ ਦੇ ਮੈਦਾਨ, ਅਤੇ ਅਧਿਆਪਕ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇ ਫਰਾਂਸ ਦੇ "ਘਬਰਾਏ ਹੋਏ ਅਤੇ ਸੁੰਨ" [5] ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ। [6][7] ਉਸਨੇ ਅਮਰੀਕੀ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਨੂੰ ਫ੍ਰੈਂਚ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਵਿੱਚ ਵਰਤਣ ਲਈ ਸਮੱਗਰੀ ਲਈ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ। [8] ਉਸਨੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਯੂਨੀਅਨ ਲਈ ਯੂਨਿਟ ਦੇ ਕੰਮ 'ਤੇ ਵੀ ਲੈਕਚਰ ਦਿੱਤਾ। [9] "ਇਹ ਇੱਕ ਦੁਖਾਂਤ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਹੈ," ਉਸਨੇ ਸਮਝਾਇਆ। "ਹਰ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਮੇਲ ਹੋਰ ਤਰਸਯੋਗ ਕਹਾਣੀਆਂ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਬਚਪਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਹਨੇਰਾ ਸਮਾਂ ਹੈ।" [8]

ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕੀ ਸਿੱਖਿਅਕਾਂ ਦੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ ਅਤੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ।[1][2][3] 1925 ਵਿੱਚ, ਕਰਟਿਸ ਨੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਅਮਰੀਕੀ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹਿਲਾ ਓਵਰਸੀਜ਼ ਸਰਵਿਸ ਲੀਗ ਦੀਆਂ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਪੁਨਰ ਨਿਰਮਾਣ ਦੇ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਫਿਲਮ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ।[4] ਉਹ 1926 ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ, ਤਾਂ ਜੋ ਲੀਵਿਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਹਾਊਸ, ਮੇਸਨ ਡੀ ਟੌਸ ਦਾ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ਰੱਖਿਆ ਜਾ ਸਕੇ।[5]

ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ

• "ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਯੂਨਿਟ" (1918)[1]

• "ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਅਪੀਲ" (1918)[2]

• "ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਸਾਡੀ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਯੂਨਿਟ ਦਾ ਅੰਤਿਮ ਕੰਮ: ਮੈਸਨ ਡੀ ਟੂਸ ਦੀ ਇਮਾਰਤ" (1926)[3]

• "ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਯੂਨਿਟ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਦਾ ਸੰਬੋਧਨ" (1928)[4]

• "ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਬਿਊਰੋ ਆਫ਼ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ" (1929)[5]

ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ

ਕਰਟਿਸ ਦੀ ਮੌਤ 1934 ਵਿੱਚ, 75 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਦੱਖਣੀ ਨੌਰਵਾਕ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੋਈ।[1]