ਬੇਸੇਲਾ ਐਲਬਾ
ਬੇਸੇਲਾ ਐਲਬਾ ਬੇਸੇਲੇਸੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖਾਣਯੋਗ ਸਦੀਵੀ ਵੇਲ ਹੈ। ਇਹ ਖੰਡੀ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪੱਤੇ ਦੀ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਵਜੋਂ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਭਾਰਤੀ ਉਪ ਮਹਾਂਦੀਪ, ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਨਿਊ ਗਿਨੀ ਦਾ ਮੂਲ ਨਿਵਾਸੀ ਹੈ। ਇਹ ਚੀਨ, ਖੰਡੀ ਅਫਰੀਕਾ, ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ, ਬੇਲੀਜ਼, ਕੋਲੰਬੀਆ, ਵੈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼, ਫਿਜੀ ਅਤੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਪੋਲੀਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਹੈ।
ਵੇਰਵਾ
[ਸੋਧੋ]ਬੇਸੇਲਾ ਐਲਬਾ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਧਣ ਵਾਲੀ, ਨਰਮ-ਤਣ ਵਾਲੀ ਵੇਲ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਲੰਬਾਈ 10 ਮੀਟਰ (33 ਫੁੱਟ) ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੈ।[1] ਇਸਦੇ ਮੋਟੇ, ਅਰਧ-ਰਸੀਲੇ, ਦਿਲ ਦੇ ਆਕਾਰ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹਲਕਾ ਸੁਆਦ ਅਤੇ ਮਿਊਸੀਲਾਜੀਨਸ ਬਣਤਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।[2] ਇਸ ਦੀਆਂ ਦੋ ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ - ਹਰਾ ਅਤੇ ਲਾਲ। ਬੇਸੇਲਾ ਐਲਬਾ ਦਾ ਤਣਾ ਹਰੇ ਪੱਤਿਆਂ ਵਾਲਾ ਹਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਸਮ ਬੇਸੇਲਾ ਐਲਬਾ 'ਰੁਬਰਾ' ਦਾ ਤਣਾ ਲਾਲ-ਜਾਮਨੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਪੱਤੇ ਹਰੇ ਬਣਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਪੌਦਾ ਪਰਿਪੱਕਤਾ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ, ਪੁਰਾਣੇ ਪੱਤੇ ਪੱਤੇ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ ਇੱਕ ਜਾਮਨੀ ਰੰਗ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਕਰਨਗੇ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵੱਲ ਕੰਮ ਕਰਨਗੇ। ਜਦੋਂ ਤਣਾ ਕੁਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਖੁਸ਼ਬੂ ਛੱਡਦਾ ਹੈ। ਮਾਲਾਬਾਰ ਪਾਲਕ ਕਈ ਏਸ਼ੀਆਈ ਸੁਪਰਮਾਰਕੀਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਬਾਜ਼ਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਲੋੜੀਂਦੇ ਮਿੱਟੀ ਅਤੇ ਜਲਵਾਯੂ
[ਸੋਧੋ]ਬੇਸੇਲਾ ਐਲਬਾ ਗਰਮ, ਨਮੀ ਵਾਲੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ ਤਲ ਤੋਂ 500 ਮੀਟਰ (1,600 ਫੁੱਟ) ਤੋਂ ਘੱਟ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਧੁੱਪ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਧਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਸਵੀਕਾਰਯੋਗ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਸਿਖਰ-ਸੀਜ਼ਨ ਵਾਧਾ ਕਾਫ਼ੀ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਠੰਢੇ ਤਾਪਮਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਾਸ ਹੌਲੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਜੇਕਰ ਦਿਨ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ 10-15°C (50-59°F) ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਘੱਟ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਵਾਧਾ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ, ਜਿਸਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਪੈਦਾਵਾਰ ਘੱਟ ਹੋਵੇਗੀ। ਭਾਰਤੀ ਉਪ-ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਆਪਣੇ ਕੁਦਰਤੀ ਵੰਸ਼ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ, ਮਾਲਾਬਾਰ ਪਾਲਕ ਇੱਕ ਸੱਚਾ ਗਰਮ ਖੰਡੀ ਪੌਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ 21-32°C (70-90°F) ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦਿਨ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ ਲਈ ਕੁਦਰਤੀ ਤਰਜੀਹ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਇਹ 37°C (99°F) ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਵੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਵਾਧਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰੇਗਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਛਾਂਦਾਰ ਕੱਪੜਾ, ਸਕ੍ਰੀਨਿੰਗ, ਜਾਂ ਛੱਤਰੀ ਕਵਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਕੇ ਉੱਚ ਤਾਪਮਾਨ 'ਤੇ ਧੁੱਪ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। [1] ਸਾਲ ਦੇ ਛੋਟੇ-ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੌਰਾਨ ਫੁੱਲ ਫੁੱਲਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਕਾਸ ਵਾਲੀ ਅਤੇ ਦੋਮਟ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਜੈਵਿਕ ਪਦਾਰਥ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸਦਾ pH 5.5 ਤੋਂ 7.0 ਤੱਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜੇਕਰ ਸਮਾਯੋਜਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਤਾਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਘੱਟ ਜਾਂ ਵੱਧ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। [1]ਪੋਸ਼ਣ
ਖਾਣਯੋਗ ਪੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ 93% ਪਾਣੀ, 3% ਕਾਰਬੋਹਾਈਡਰੇਟ, 2% ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਚਰਬੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ (ਸਾਰਣੀ)। 100 ਗ੍ਰਾਮ ਸੰਦਰਭ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ, ਪੱਤੇ 19 ਕੈਲੋਰੀ ਭੋਜਨ ਊਰਜਾ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਵਿਟਾਮਿਨ ਏ ਅਤੇ ਸੀ, [1] ਫੋਲੇਟ, ਅਤੇ ਮੈਂਗਨੀਜ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਸਰੋਤ (ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਮੁੱਲ ਦਾ 20% ਜਾਂ ਵੱਧ) ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬੀ ਵਿਟਾਮਿਨ ਅਤੇ ਕਈ ਖੁਰਾਕੀ ਖਣਿਜ (ਸਾਰਣੀ) ਦੇ ਮੱਧਮ ਪੱਧਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਵਰਤੋਂ .
[ਸੋਧੋ]ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਵਿੱਚ, ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਾਲ ਦੇ ਨਾਲ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀਆਂ ਕਰੀਆਂ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਸਬਜ਼ੀ ਦੇ ਪੱਤੇ ਚਾਵਲਾਂ ਉੱਤੇ ਪਰੋਸੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਉਟਾਨ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਸਾਰੀ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੇ ਪਕਵਾਨ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਸਮੱਗਰੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹਨ। ਇਸਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਰਡੀਨ, ਪਿਆਜ਼, ਲਸਣ ਅਤੇ ਪਾਰਸਲੇ ਨਾਲ ਪਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੰਗਲੋਰੀਅਨ ਤੁਲੁਵਾ ਪਕਵਾਨ ਵਿੱਚ, ਨਾਰੀਅਲ ਅਧਾਰਤ ਗ੍ਰੇਵੀ ਜਿਸਨੂੰ ਗੈਸੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਬੇਸੇਲਾ ਐਲਬਾ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਾਸੇਲਾ ਗੈਸੀ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਸੁਆਦੀ ਚੀਜ਼ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਚੌਲਾਂ ਦੇ ਡੰਪਲਿੰਗ ਨਾਲ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਪੁੰਡੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਗ੍ਰੇਵੀ ਵਿੱਚ ਰਾਤ ਭਰ ਭਿੱਜੇ ਹੋਏ, ਜਾਂ ਲਾਲ ਚੌਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ। ਕੁਝ ਭਿੰਨਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੇਵੀ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਝੀਂਗੇ, ਕਲੈਮ, ਹਾਰਸਗ੍ਰਾਮ ਜਾਂ ਸੁੱਕੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਕੋਂਗੂ ਨਾਡੂ ਪਕਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚ, ਇਸਨੂੰ ਪਿਊਰੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਚੌਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕਰੀ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ
[ਸੋਧੋ]