ਰੇਗਮਾਰ (ਸੈਂਡਪੇਪਰ)

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਸੈਂਡ ਪੇਪਰ ਅਤੇ ਗਲਾਸ ਪੇਪਰ, ਇਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੇਪਦਾਰ ਘ੍ਰਿਣਾਯੋਗ ਸਤਹ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸੰਦ ਹਨ, ਜਿਹਨਾਂ ਵਿਚ ਕਾਗਜ਼ ਦੀਆਂ ਚਾਦਰਾਂ ਜਾਂ ਕਪੜੇ ਦੀਆਂ ਸ਼ੀਟਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਕ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਚਿਪਕਿਆ ਹੋਇਆ ਘ੍ਰਿਣਾਯੋਗ (ਖਰੜਾ) ਪਦਾਰਥ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਨਾਵਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਨਾ ਤਾਂ ਰੇਤ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਹੁਣ ਇਨ੍ਹਾਂ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਵਿਚ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਲੂਮੀਨੀਅਮ ਆਕਸਾਈਡ ਜਾਂ ਸਿਲੀਕਾਨ ਕਾਰਬਾਈਡ ਵਰਗੇ ਹੋਰ ਘੋਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਦਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਸੈਂਡਪੇਪਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਕਾਰ ਦੇ ਅਕਾਰ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਤਹ ਤੋਂ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੁਲਾਇਮ ਬਣਾਉਣ ਲਈ (ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਪੇਂਟਿੰਗ ਅਤੇ ਲੱਕੜ ਦੇ ਮੁਕੰਮਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ), ਸਮੱਗਰੀ ਦੀ ਇੱਕ ਪਰਤ (ਜਿਵੇਂ ਪੁਰਾਣੀ ਪੇਂਟ) ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ, ਜਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਸਤਹ ਨੂੰ ਰਾਘਰ ਬਣਾਓ (ਉਦਾਹਰਣ ਲਈ, ਗਲੂਇੰਗ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਵਜੋਂ)। ਕਾਗਜ਼ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਘ੍ਰਿਣਾਯੋਗ ਦਾ ਨਾਮ ਵਰਤਣਾ ਆਮ ਹੈ, ਉਦਾਹਰਣ: "ਅਲਮੀਨੀਅਮ ਆਕਸਾਈਡ ਪੇਪਰ", ਜਾਂ "ਸਿਲਿਕਨ ਕਾਰਬਾਈਡ ਪੇਪਰ"।

ਸੈਂਡ ਪੇਪਰ ਨੂੰ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਕ੍ਰਿਕਟ ਟੀਮ ਨੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ ਦੇ ਆਪਣੇ ਦੌਰੇ ਦੌਰਾਨ ਗੇਂਦ ਵਿਚ ਛੇੜਛਾੜ ਵਿਚ ਵਰਤਿਆ।

ਸੈਂਡਪੇਪਰ ਦਾ ਆਕਾਰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਕ ਸੰਖਿਆ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਣ ਦੇ ਅਕਾਰ ਨਾਲ ਉਲਟ ਸਬੰਧਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਗਿਣਤੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ 20 ਜਾਂ 40 ਇੱਕ ਮੋਟੇ ਗਰੇਟ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ 1500 ਵੱਡੇ ਗਰੇਟ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ।

ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

ਰੇਤ ਦੀਆਂ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਰਿਕਾਰਡ ਉਦਾਹਰਣ 13 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਚੀਨ ਵਿਚ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕੁਚਲਿਆ ਸ਼ੈੱਲ, ਬੀਜ ਅਤੇ ਰੇਤ ਕੁਦਰਤੀ ਗੱਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ ਚਰਮ-ਪੱਕੇ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ।[1] ਸ਼ਾਰਕ ਚਮੜੀ ਨੂੰ ਘ੍ਰਿਣਾਯੋਗ ਵਜੋਂ ਵੀ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਜੀਵਿਤ ਜੈਵਿਕ ਕੋਲੇਕਾੰਥ ਦੇ ਮੋਟੇ ਪੈਮਾਨੇ ਨੂੰ ਕੋਮੋਰੋਸ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸੇ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[2] ਉਬਾਲੇ ਅਤੇ ਸੁੱਕੇ ਹੋਏ, ਮੋਟੇ ਹਾਰਸਟੇਲ ਪਲਾਂਟ ਨੂੰ ਜਪਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਵਾਇਤੀ ਪਾਲਿਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸਮੱਗਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰੇਤ ਦੇ ਪੇਪਰ ਨਾਲੋਂ ਵਧੀਆ। ਗਲਾਸ ਪੇਪਰ 1833 ਵਿੱਚ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਜੌਹਨ ਓਕੇ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਦੀ ਕੰਪਨੀ ਨੇ ਨਵੀਂ ਚਿਪਕਣ ਵਾਲੀਆਂ ਤਕਨੀਕਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤੀਆਂ ਸਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਵੱਡੇ ਉਤਪਾਦਨ ਨੂੰ ਸਮਰੱਥ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਗਲਾਸ ਫ੍ਰਿੱਟ ਵਿਚ ਤਿੱਖੇ-ਧੱਬੇ ਕਣ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੱਟਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਰੇਤ ਦੇ ਦਾਣੇ ਘੱਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਖਰਾਬ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਸਸਤੇ ਸੈਂਡਪੇਪਰ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਪੇਪਰ ਵਜੋਂ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ; ਸਟਾਲਕਰ ਅਤੇ ਪਾਰਕਰ ਨੇ 1688 ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਏ ਟ੍ਰੀਡੀਸ ਆਫ਼ ਜਪਾਨਿੰਗ ਐਂਡ ਵਾਰਨਿਸ਼ਿੰਗ ਵਿਚ ਇਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਵਧਾਨ ਕੀਤਾ।[3] 1921 ਵਿੱਚ, 3 ਐਮ ਨੇ ਸਿਲਿਕਨ ਕਾਰਬਾਈਡ ਗਰਿੱਟ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਟਰਪ੍ਰੂਫ ਐਡਸਿਵ ਅਤੇ ਬੈਕਿੰਗ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸੈਂਡਪੇਪਰ ਦੀ ਕਾਢ ਕੱਢੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਵੈੱਟ ਅਤੇ ਡ੍ਰਾਈ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਾਣੀ ਦੇ ਨਾਲ ਵਰਤਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਣ ਨੂੰ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਲੁਬਰੀਕੈਂਟ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕੜਕਣ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਐਪਲੀਕੇਸ਼ਨ ਆਟੋਮੋਟਿਵ ਪੇਂਟ ਰੀਫਿਨਿਸ਼ਿੰਗ ਵਿਚ ਸੀ।[4]

ਕਿਸਮਾਂ[ਸੋਧੋ]

  • ਬੈਕਿੰਗ
  • ਬਾਂਡ

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Casey, Don (May 3, 2016). "Know How: Sandpapers and Sanding". Sail Magazine. Retrieved 1 February 2019.
  2. Thomson, Keith Stewart (1992). Living Fossil: The Story of the Coelacanth. W. W. Norton & Company Limited. ISBN 978-0-393-30868-6. Archived from the original on 2014-06-27.
  3. Stalker & Parker (1971) [1688]. A Treatise of Japaning and Varnishing. Tiranti.
  4. Stalker & Parker (1971) [1688]. A Treatise of Japaning and Varnishing. Tiranti.