ਰੋਗਨ ਜੋਸ਼

ਰੋਗਨ ਜੋਸ਼
ਤਸਵੀਰ:ਰੋਗਨ ਜੋਸ਼.JPG ਰੋਗਨ ਜੋਸ਼
ਸਰੋਤ
ਇਲਾਕਾ	ਕਸ਼ਮੀਰ
ਖਾਣੇ ਦਾ ਵੇਰਵਾ
ਖਾਣਾ	ਵਾਜ਼ਵਾਨ ਮੁੱਖ
ਪਰੋਸਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ	ਗਰਮ
ਮੁੱਖ ਸਮੱਗਰੀ	ਲੇਲਾ ਜਾਂ ਬੱਕਰੀ, ਅਲਕਨੇਟ ਜੜ੍ਹ

ਰੋਗਨ ਜੋਸ਼ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ/ˌroʊγən ˈdɪbɑʃ/′) Kashmiri: [roːɡan dʒoːʃ]Kashmiri: [roːɡan dʒoːʃ] [roːgaan d ਒਱੍਱ੋ] ਰੋਘਨ ਜੋਸ਼ ਜਾਂ ਰੋਘਨ ਘੋਸਤ ਵੀ ਲਿਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਸ਼ਮੀਰ ਤੋਂ ਉਤਪੰਨ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ਬੂਦਾਰ ਕਰੀ ਮੀਟ ਡਿਸ਼ ਹੈ, ਇਹ ਰਵਾਇਤੀ ਮਲਟੀ-ਕੋਰਸ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਤਿਉਹਾਰ, ਵਾਜ਼ਵਾਨ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਪਕਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।Kashmiri: [roːɡan dʒoːʃ]

ਇਹ ਲਾਲ ਮਾਸ - ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲੇਲੇ, ਮੱਟਨ, ਜਾਂ ਬੱਕਰੀ - ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਲਕਨੇਟ ਫੁੱਲ (ਜਾਂ ਜੜ੍ਹ) ਅਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਮਿਰਚਾਂ ਨਾਲ ਰੰਗੀਨ ਅਤੇ ਸੁਆਦਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਰੋਗਨ ਜੋਸ਼[1] ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਭੁੰਨੇ ਹੋਏ ਚੌਲਾਂ ਜਾਂ ਨਾਨ ਨਾਲ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਇਸਦੇ ਅਮੀਰ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਬੂਦਾਰ ਸੁਆਦਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਪਕਵਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸਿਗਨੇਚਰ ਪਕਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।

ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ

ਨਾਮ ਦੇ ਕਈ ਮੂਲ ਸੁਝਾਏ ਗਏ ਹਨ। ਫ਼ਾਰਸੀ ਵਿੱਚ ਰਾਵਘਾਨ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਸਪੱਸ਼ਟ ਮੱਖਣ"[1] ਜਾਂ "ਤੇਲ", ਜਦੋਂ ਕਿ ਜੋਸ਼ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਭੁੰਲਣਾ" ਜਾਂ "ਬਰੇਸ"[2] ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕਿਰਿਆ ਜੋਸ਼ਿਦਾਨ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਉਬਾਲਣਾ"। ਇਸ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਅਨੁਸਾਰ, ਰੋਗਨ ਜੋਸ਼ ਦਾ ਅਰਥ "ਘਿਓ ਵਿੱਚ ਭੁੰਨਿਆ" ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।[2] ਇੱਕ ਵਿਕਲਪਿਕ ਵਿਉਤਪਤੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਨਾਮ ਜਾਂ ਤਾਂ ਰੋਗਨ ਸ਼ਬਦ (ਹਿੰਦੀ: रोगन, ਉਰਦੂ: रोगन), "ਭੂਰਾ" ਜਾਂ "ਲਾਲ",[3] ਜਾਂ ਕੋਸ਼ੂਰ ਰੋਗਨ, "ਲਾਲ",[4] ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਨਾਲ ਹੀ "ਮਾਸ" ਲਈ ਸ਼ਬਦ (gošt) ਅਕਸਰ "ਰੋਗਨ ਘੋਸ਼ਤ" ਜਾਂ "ਗੋਸ਼ਤ",[5] ਜਾਂ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਰਸ", "ਲਾਲ ਮਾਸ" ਜਾਂ "ਲਾਲ ਜੂਸ" ਦੇ ਸੰਭਾਵਿਤ ਅਰਥ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।[6] ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਸਹੀ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਅਜੇ ਵੀ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ "ਰੋਗਨ ਜੋਸ਼" ਅਤੇ "ਰੋਗਨ ਘੋਸ਼ਤ" ਦੋਵੇਂ ਸ਼ਬਦ ਇਸ ਪਕਵਾਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਕਿਹੜਾ ਨਾਮ ਅਸਲੀ ਹੈ।[5]

ਮੂਲ

ਰੋਗਨ ਜੋਸ਼ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਪਕਵਾਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਪਕਵਾਨ ਹੈ ਅਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਮਲਟੀ-ਕੋਰਸ ਭੋਜਨ, ਵਜ਼ਵਾਨ ਦੇ ਮੁੱਖ ਪਕਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਇਹ ਪਕਵਾਨ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮੁਗਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕਸ਼ਮੀਰ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਕਵਾਨ, ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ, ਫਾਰਸੀ ਪਕਵਾਨਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸੀ। ਮੱਧ ਭਾਰਤੀ ਮੈਦਾਨਾਂ ਦੀ ਬੇਰਹਿਮ ਗਰਮੀ ਮੁਗਲਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਖੇਤਰ, ਕਸ਼ਮੀਰ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਚਾਈ ਅਤੇ ਅਕਸ਼ਾਂਸ਼ ਦੇ ਕਾਰਨ ਠੰਡਾ ਮਾਹੌਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। [1]

ਤਿਆਰੀ

ਰੋਗਨ ਜੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਲੇਲੇ ਜਾਂ ਮਟਨ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲਸਣ, ਅਦਰਕ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਬੂਦਾਰ ਮਸਾਲਿਆਂ (ਲੌਂਗ, ਤੇਜ ਪੱਤੇ, ਇਲਾਇਚੀ ਅਤੇ ਦਾਲਚੀਨੀ) ਨਾਲ ਸੁਆਦੀ ਗ੍ਰੇਵੀ ਨਾਲ ਸੇਕਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚ ਪਿਆਜ਼ ਜਾਂ ਦਹੀਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।[1] ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਬਰੇਇੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਡਿਸ਼ ਨੂੰ ਡੈਂਪੋਖਟਕ ਹੌਲੀ-ਪਕਾਉਣ ਵਾਲੀ ਤਕਨੀਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। [2] ਇਸਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਗੂੜ੍ਹਾ ਲਾਲ ਰੰਗ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਲਕੰਨਾ ਟਿੰਕਟੋਰੀਆ (ਰਤਨ ਜੋਤ) [3] ਦੇ ਸੁੱਕੇ ਫੁੱਲਾਂ ਜਾਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਸੁੱਕੀਆਂ, ਬੀਜਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲਾਲ ਮਿਰਚ (ਲਾਲ ਮਿਰਚ) ਦੀ ਉਦਾਰ ਮਾਤਰਾ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।