ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਲੂਲੂ ਗ੍ਰੇਸ ਗ੍ਰੇਵਜ਼

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

 

ਲੂਲੂ ਗ੍ਰੇਸ ਗ੍ਰੇਵਜ਼ (1874-31 ਜੁਲਾਈ 1949) ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਡਾਇਟੀਸ਼ੀਅਨ ਸੀ, ਜੋ 1917 ਤੋਂ 1920 ਤੱਕ ਅਮੈਰੀਕਨ ਡਾਇਟੈਟਿਕ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸੀ।

ਮੁਢਲਾ ਜੀਵਨ

[ਸੋਧੋ]

ਲੂਲੂ ਗ੍ਰੇਸ ਗ੍ਰੇਵਜ਼ ਦਾ ਜਨਮ ਫੇਅਰਬਰੀ, ਨੇਬਰਾਸਕਾ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।[1] ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਅਧਿਆਪਕ ਵਜੋਂ ਸਿਖਲਾਈ ਲਈ ਅਤੇ ਕਾਲਜ ਲਈ ਪੈਸੇ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਪੜ੍ਹਾਇਆ। ਉਸਨੇ 1909 ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਕਾਗੋ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਘਰੇਲੂ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।[2][3]

ਕੈਰੀਅਰ

[ਸੋਧੋ]

ਗ੍ਰੇਵਜ਼ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਆਇਓਵਾ ਸਟੇਟ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਘਰੇਲੂ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰ ਦੀ ਐਸੋਸੀਏਟ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸੀ। ਉਹ ਕਾਰਨੇਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਘਰੇਲੂ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰ ਦੀ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਖੁਰਾਕ ਮਾਹਿਰਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।[1] ਗ੍ਰੇਵਜ਼ ਨੇ ਕਈ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਦੇ ਅਹੁਦਿਆਂ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 1911 ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਕਾਗੋ ਦੇ ਮਾਈਕਲ ਰੀਸ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਟ ਡਾਇਟੀਸ਼ੀਅਨ (ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਟਾਈਫਾਈਡ ਬੁਖਾਰ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਨਰਮ ਖੁਰਾਕ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ), 1914 ਤੋਂ ਕਲੀਵਲੈਂਡ ਦੇ ਲੇਕਸਾਈਡ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਡਾਇਟੀਸ਼ੀਅਨ, ਅਤੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਦੇ ਮਾਊਂਟ ਸਿਨਾਈ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਖੁਰਾਕ ਵਿਭਾਗ ਦੀ ਸੁਪਰਡੈਂਟ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।[2]

1917 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਅਤੇ ਲੇਨਾ ਫਰਾਂਸਿਸ ਕੂਪਰ ਨੇ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਜਨਤਕ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਭੋਜਨ ਸੰਭਾਲ ਦੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਲਈ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਖੁਰਾਕ ਮਾਹਿਰਾਂ ਲਈ ਅਮਰੀਕੀ ਡਾਇਟੀਸ਼ੀਅਨ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸੀ।[1][2] ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਹੁਦੇ 'ਤੇ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਕਾਰਜਕਾਲ ਖਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਗ੍ਰੇਵਜ਼ ਮਾਡਰਨ ਹਸਪਤਾਲ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਦੇ ਡਾਇਟੀਸ਼ੀਅਨ ਅਤੇ ਸੰਸਥਾਗਤ ਭੋਜਨ ਸੇਵਾ ਵਿਭਾਗ ਦੀ ਸੰਪਾਦਕ ਸੀ।[3] ਉਹ 1938 ਵਿੱਚ ਬਰਕਲੇ, ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਚਲੀ ਗਈ। 1947 ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਅਮਰੀਕਨ ਡਾਇਟੈਟਿਕਸ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਤੋਂ ਮਾਰਜੋਰੀ ਹਲਸਾਈਜ਼ਰ ਕੋਫਰ ਅਵਾਰਡ ਮਿਲਿਆ।[4][5][6]

ਮੌਤ ਅਤੇ ਵਿਰਾਸਤ

[ਸੋਧੋ]

ਗ੍ਰੇਵਜ਼ ਦੀ ਮੌਤ 1949 ਵਿੱਚ 75 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਬਰਕਲੇ ਸਥਿਤ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਦਿਲ ਦਾ ਦੌਰਾ ਪੈਣ ਕਾਰਨ ਹੋਈ। [1][2][3] ਅਕੈਡਮੀ ਆਫ਼ ਨਿਊਟ੍ਰੀਸ਼ਨ ਐਂਡ ਡਾਇਟੈਟਿਕਸ ਸਾਲਾਨਾ ਲੂਲੂ ਜੀ. ਗ੍ਰੇਵਜ਼ ਨਿਊਟ੍ਰੀਸ਼ਨ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਅਵਾਰਡ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। [4]

ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ

[ਸੋਧੋ]

ਗ੍ਰੇਵਜ਼ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਹਸਪਤਾਲ ਅਤੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬਿਮਾਰਾਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੇਣ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਅਧਿਐਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਆਧੁਨਿਕ ਡਾਇਟੈਟਿਕਸ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ (1917) ਬਿਮਾਰਾਂ ਲਈ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਕ ਬਣਾਉਣਾ (1926) ਡਾਇਬੀਟੀਜ਼ ਦੇ ਇਲਾਜ ਵਿੱਚ ਖੁਰਾਕ (1929) ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰੀ ਵਿੱਚ ਭੋਜਨ (1932) ਪੋਸ਼ਣ ਅਤੇ ਸਿਹਤ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨਕ ਫਰਿੱਜ (1936) ਅਤੇ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਪੋਸ਼ਣ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ (1938), ਕਲੇਰੈਂਸ ਵਿਲਬਰ ਟੈਬਰ ਨਾਲ। ਉਸ ਨੇ ਪੇਰੈਂਟਸ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਸਮੇਤ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾਂ ਲਈ ਖੁਰਾਕ ਅਤੇ ਕਸਰਤ ਬਾਰੇ ਲੇਖ ਵੀ ਲਿਖੇ।

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]