ਸ਼੍ਰੀਕੁਮਾਰੀ ਰਾਮਚੰਦਰਨ
ਸ਼੍ਰੀਕੁਮਾਰੀ ਰਾਮਚੰਦਰਨ | |
|---|---|
 | |
| ਜਨਮ | ਸ਼੍ਰੀਕੁਮਾਰੀ 1950 (ਉਮਰ 74–75) ਕੋਚੀ, ਕੇਰਲਾ |
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਭਾਰਤੀ |
| ਨਾਗਰਿਕਤਾ | ਭਾਰਤੀ |
| ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ | ਕੇਰਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਨਾਵਲਕਾਰ, ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ, ਡਾਂਸਰ, ਬੁਲਾਰਾ, ਕਾਲਮਨਵੀਸ |
| ਸਰਗਰਮੀ ਦੇ ਸਾਲ | 1988 – ਮੌਜੂਦ |
ਸ਼੍ਰੀਕੁਮਾਰੀ ਰਾਮਚੰਦਰਨ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Sreekumari Ramachandran) ਇੱਕ ਮਲਿਆਲਮ ਭਾਸ਼ਾ - ਦੀ ਨਾਵਲਕਾਰ, ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਲੇਖਕ, ਸਪੀਕਰ, ਕਾਲਮਨਵੀਸ, ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਡਾਂਸਰ ਅਤੇ ਕੇਰਲਾ, ਭਾਰਤ ਦੀ ਇੱਕ ਨਿਪੁੰਨ ਗਾਇਕਾ ਹੈ।[1][2][3][4][5][6]
ਜੀਵਨੀ
[ਸੋਧੋ]ਸ਼੍ਰੀਕੁਮਾਰੀ ਦਾ ਜਨਮ ਅਤੇ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਕੋਚੀਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹੈ ਅਤੇ ਹਿੰਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਾਰਦ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ, ਉਸਨੂੰ ਕਰਨਾਟਕ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਨ੍ਰਿਤ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।
1960 ਵਿੱਚ, 10 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਕੇਰਲਾ ਰਾਜ ਸਕੂਲ ਯੁਵਾ ਉਤਸਵ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਨਾਚ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਇਨਾਮ ਜਿੱਤਿਆ। ਸਾਲ 1962 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਫਿਰ ਭਰਤਨਾਟਿਅਮ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਇਨਾਮ ਜਿੱਤਿਆ ਅਤੇ 1964 ਵਿੱਚ, ਸੰਗੀਤ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਇਨਾਮ ਜਿੱਤਿਆ। 1966 ਵਿੱਚ, ਮਹਾਰਾਜਾ ਕਾਲਜ ਏਰਨਾਕੁਲਮ ਤੋਂ ਕਰਨਾਟਕ ਸੰਗੀਤ ਲਈ ਰਮਨਕੁੱਟੀ ਮੈਨਨ ਗੋਲਡ ਮੈਡਲ ਜਿੱਤਿਆ।
ਐਡਵੋਕੇਟ ਸੀ. ਰਾਮਚੰਦਰ ਮੈਨਨ ਨਾਲ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਲਗਭਗ ਵੀਹ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਇੱਕ ਘਰੇਲੂ ਔਰਤ ਵਾਂਗ ਸ਼ਾਂਤ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕਰਨਾ ਚੁਣਿਆ। ਉਸਨੇ 1988 ਵਿੱਚ ਲਿਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। 1992 ਤੱਕ ਉਸਦਾ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਰੇਡੀਓ ਦੁਆਰਾ ਆਡੀਸ਼ਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਬੀ ਹਾਈ ਗ੍ਰੇਡ ਤੱਕ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[7] ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਉਸਨੇ ਏਆਈਆਰ ਤ੍ਰਿਚੁਰ ਅਤੇ ਦੂਰਦਰਸ਼ਨ ਤ੍ਰਿਵੇਂਦਰਮ 'ਤੇ ਸੁਗਮ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਭਗਤੀ ਸੰਗੀਤ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ।[8] ਉਹ ਇੰਡੀਅਨ ਸੋਸਾਇਟੀ ਆਫ਼ ਆਥਰਜ਼ (ਕੇਰਲ ਚੈਪਟਰ) ਦੀ ਸੰਸਥਾਪਕ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹੈ, ਟੂਨ ਆਰਟਸ ਇੰਡੀਆ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹੈ ਅਤੇ 2002 ਤੋਂ 2005 ਤੱਕ ਕੇਰਲ ਸੰਗੀਤ ਨਾਟਕ ਅਕੈਡਮੀ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕੇਰਲ ਰਾਜ ਫਿਲਮ ਅਵਾਰਡ ਕਮੇਟੀ, ਮਾਥਰੂਭੂਮੀ - ਮੈਡੀਮਿਕਸ ਫਿਲਮ ਅਵਾਰਡ ਕਮੇਟੀ ਅਤੇ ਫਿਲਮਫੇਅਰ ਅਵਾਰਡ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਜਿਊਰੀ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਕੰਮ
[ਸੋਧੋ]ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ
[ਸੋਧੋ]- ਨਿਰਮਲਯਮ – ਐਨਬੀਐਸ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ – 1993
- ਪਰਿਥਰਾਨਾਮ – DC ਬੁੱਕਸ −1995
- ਥਾਇਵੇਰੁ - ਗੀਤਾਂਜਲੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ -1997
- ਨਕਸ਼ਤਰੰਗਲੱਕੂ ਨਿਰਮੁੰਡੋ - ਪੈੱਨ ਬੁੱਕਸ - 1999
- ਵਿਧਾਵਕਲੁਦੇ ਗ੍ਰਾਮਮ - ਕਲਮ ਕਿਤਾਬਾਂ - 1999
- ਪਾਲਾ ਵੇਸ਼ੰਗਲਿਲ ਚਿਲਾ ਮਨੁਸ਼ਯਾਰ - ਪੈੱਨ ਬੁੱਕਸ - 2001
- ਸਾਈਲੈਂਸ ਆਫ਼ ਦ ਗਰੋਵ - ਮਿਲੇਨੀਅਮ ਬੁੱਕਸ ਦਿੱਲੀ - 2003
- ਮੁਹਾਜੀਰ - ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ - 2005
- ਪੁਲਾਚਿੰਥੂ[9] - ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ - 2008
- ਕਾਲ ਗਰਲ - ਐਨਬੀਐਸ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ - 2011
ਨਾਵਲ
[ਸੋਧੋ]- ਕਾਲਮੇ ਮਾਪੁ ਥਾਰੂ - ਗੀਤਾਂਜਲੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ - 1997
- ਬਾਇਓਂਡ ਦ ਫਾਈਨਲ ਐਪੀਸੋਡ - ਹਰਮਨ ਪਬਲਿਸ਼ਰਜ਼ ਦਿੱਲੀ - 2002
- ਜਲਸਮਾਧੀ - ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ - 2004
- ਅਗਨੀਵੀਨਾ - ਵਰਤਮਾਨ ਕਿਤਾਬਾਂ - 2005
- ਦਯਾਹਰਜੀ[10] - ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ - 2010
ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਦੰਤਕਥਾਵਾਂ
[ਸੋਧੋ]- ਮਾਲਾਬਾਰ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ - ਪ੍ਰਿਜ਼ਮ ਬੁੱਕਸ, ਬੰਗਲੌਰ - 2020
ਸੰਗੀਤ
[ਸੋਧੋ]- ਸਪਤਸਵਰੰਗਲ
- ਕਰਨਾਟਕ ਸੰਗੀਤਾ ਲੋਕਮ [11] - ਮਾਥਰੂਭੂਮੀ ਬੁਕਸ - 2007
ਜੀਵਨੀ
[ਸੋਧੋ]- ਮੀਰਾ - ਮਾਥਰੂਭੂਮੀ ਬੁਕਸ - 2006
- ਅਮਾਵਾਸੀਲੇ ਨਕਸ਼ਤਰੰਗਲ - ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ -2007
- ਸਕਥਾਨ ਥੰਮਪੁਰਨ - ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ
- ਭਰਥਥਿਲ ਰਿਸ਼ੀਕਾਵਿਕਲ (ਭਾਰਤ ਦੇ 150 ਸੰਤ ਕਵੀਆਂ ਦੀ ਜੀਵਨੀ, ਮਲਿਆਲਮ ਵਿੱਚ) - ਮਾਥਰੂਭੂਮੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ - 2019
ਪੁਰਸਕਾਰ
[ਸੋਧੋ]- ਰੋਟਰੀ ਸਾਹਿਤ ਅਵਾਰਡ - ਪਰਿਥਰਾਨਾਮ - 1997
- ਤਾਤਾਪੁਰਮ ਸੁਕੁਮਾਰਨ ਅਵਾਰਡ - ਵਿਧਾਵਕਾਲੁਡੇ ਗ੍ਰਾਮਮ - 1999
- ਮਲਿਆਲਾ ਦਿਨਮ ਅਵਾਰਡ - ਮਲਿਆਲਮ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ - 2008
- ਸੰਸਕਾਰ ਸਾਹਿਤ ਅਵਾਰਡ - ਮਲਿਆਲਮ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ - 2010
- ਖਸਕ ਅਵਾਰਡ - ਪੁਲਾਚਿੰਦੂ - 2011
- ਇਨਸਾ-ਸਾਹਿਤ ਪੁਰਸਕਾਰ - ਮਲਿਆਲਮ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ - 2011
- ਡਾ.ਸੁਵਰਨਾ ਨਲਪਤ ਟਰੱਸਟ ਅਵਾਰਡ - ਅਥੀਹਿਆਮਾਲਾ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ - 2014
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Apple itunes
- ↑ The Hindu News 08 May 2013
- ↑ "Interview in Asianet". Archived from the original on 19 August 2014. Retrieved 15 August 2014.
- ↑ M.G. University Library
- ↑ "Website of Cultural Academy for Peace". Archived from the original on 19 August 2014. Retrieved 15 August 2014.
- ↑ The New Indian Express News 01 September 2011
- ↑ "Interview in Asianet". Archived from the original on 19 August 2014. Retrieved 15 August 2014.
- ↑ "Interview in Asianet". Archived from the original on 19 August 2014. Retrieved 15 August 2014.
- ↑ "Website of Directorate of Public Libraries". Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 15 August 2014.
- ↑ "Website of Directorate of Public Libraries". Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 15 August 2014.
- ↑ "Website of Directorate of Public Libraries". Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 15 August 2014.