ਪਤੰਜਲੀ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ
ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ
Charan Gill (ਗੱਲ-ਬਾਤ | ਯੋਗਦਾਨ) ਪੰਜਾਬੀ ਸੁਧਾਈ |
Charan Gill (ਗੱਲ-ਬਾਤ | ਯੋਗਦਾਨ) ਪੰਜਾਬੀ ਸੁਧਾਈ |
||
ਲਾਈਨ 3: | ਲਾਈਨ 3: | ||
[[File:Patanjali.jpg|thumb|right|250px|]] |
[[File:Patanjali.jpg|thumb|right|250px|]] |
||
ਪਤੰਜਲੀ [[ਯੋਗਸੂਤਰ]] |
ਪਤੰਜਲੀ [[ਯੋਗਸੂਤਰ]] ਦੇ ਰਚਨਾਕਾਰ ਹੈ ਜੋ ਹਿੰਦੁਆਂ ਦੇ ਛੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ( ਨਿਆਂ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਕ, ਸਾਂਖ, ਯੋਗ, ਮੀਮਾਂਸਾ, [[ਵੇਦਾਂਤ]] ) ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ । ਭਾਰਤੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਪਤੰਜਲੀ ਦੇ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਤਿੰਨ ਮੁੱਖ ਗਰੰਥ ਮਿਲਦੇ ਹਨ : [[ਯੋਗਸੂਤਰ]], [[ਅਸ਼ਟਧਿਆਯੀ]] ਉੱਤੇ ਭਾਸ਼ਯ , ਅਤੇ [[ਆਯੁਰਵੇਦ]] ਉੱਤੇ ਗਰੰਥ । ਕੁੱਝ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦਾ ਮਤ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਤਿੰਨੋਂ ਗਰੰਥ ਇੱਕ ਹੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਲਿਖੇ ; ਹੋਰਾਂ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਵੱਖ ਵੱਖ ਆਦਮੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਹਨ । ਪਤੰਜਲੀ ਨੇ [[ਪਾਣਿਨੀ]] ਦੇ ਅਸ਼ਟਧਿਆਯੀ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਟੀਕਾ ਲਿਖਿਆ ਜਿਸਨੂੰ [[ਮਹਾਂਭਾਸ਼ਾਯ]] ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ (ਮਹਾਂ + ਭਾਸ਼ਯ (ਸਮੀਖਿਆ , ਟਿੱਪਣੀ , ਵਿਵੇਚਨਾ , ਆਲੋਚਨਾ))। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਾਲ ਕੋਈ 200 ਈ ਪੂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । |
||
{{ਛੋਟਾ}} |
{{ਛੋਟਾ}} |
17:05, 17 ਨਵੰਬਰ 2012 ਦਾ ਦੁਹਰਾਅ
ਪਤੰਜਲੀ ਯੋਗਸੂਤਰ ਦੇ ਰਚਨਾਕਾਰ ਹੈ ਜੋ ਹਿੰਦੁਆਂ ਦੇ ਛੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ( ਨਿਆਂ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਕ, ਸਾਂਖ, ਯੋਗ, ਮੀਮਾਂਸਾ, ਵੇਦਾਂਤ ) ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ । ਭਾਰਤੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਪਤੰਜਲੀ ਦੇ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਤਿੰਨ ਮੁੱਖ ਗਰੰਥ ਮਿਲਦੇ ਹਨ : ਯੋਗਸੂਤਰ, ਅਸ਼ਟਧਿਆਯੀ ਉੱਤੇ ਭਾਸ਼ਯ , ਅਤੇ ਆਯੁਰਵੇਦ ਉੱਤੇ ਗਰੰਥ । ਕੁੱਝ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦਾ ਮਤ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਤਿੰਨੋਂ ਗਰੰਥ ਇੱਕ ਹੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਲਿਖੇ ; ਹੋਰਾਂ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਵੱਖ ਵੱਖ ਆਦਮੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਹਨ । ਪਤੰਜਲੀ ਨੇ ਪਾਣਿਨੀ ਦੇ ਅਸ਼ਟਧਿਆਯੀ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਟੀਕਾ ਲਿਖਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਮਹਾਂਭਾਸ਼ਾਯ ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ (ਮਹਾਂ + ਭਾਸ਼ਯ (ਸਮੀਖਿਆ , ਟਿੱਪਣੀ , ਵਿਵੇਚਨਾ , ਆਲੋਚਨਾ))। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਾਲ ਕੋਈ 200 ਈ ਪੂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
{{{1}}}