ਪੇਤਰੋਵਿਚ ਮੁਸੋਰਗਸਕੀ
ਮੋਦਸਤ ਪੇਤਰੋਵਿਚ ਮੁਸੋਰਗਸਕੀ (Russian ; 21 ਮਾਰਚ - 28 ਮਾਰਚ) ਇੱਕ ਰੂਸੀ ਕੰਪੋਜ਼ਰ ਸੀ, " ਦ ਫਾਈਵ " ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਉਹ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਰੂਸੀ ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਕਾਢਕਾਰ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਪੱਛਮੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀਆਂ ਸਥਾਪਿਤ ਰਵਾਇਤਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਠੁਕਰਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿਲੱਖਣ ਰੂਸੀ ਸੰਗੀਤਕ ਪਛਾਣ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।
ਉਸ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਰੂਸੀ ਇਤਿਹਾਸ, ਰੂਸੀ ਲੋਕਧਾਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਥੀਮਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸਨ। ਅਜਿਹੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਓਪੇਰਾ ਬੋਰਿਸ ਗੋਦੂਨੋਵ, ਆਰਕੈਸਟ੍ਰਲ ਟੋਨ ਕਵਿਤਾ ਗੰਜੇ ਪਹਾੜ ਤੇ ਰਾਤ ਅਤੇ ਇਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਤਸਵੀਰਾਂ ਪਿਆਨੋ ਸੂਟਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਮੁਸੋਰਗਸਕੀ ਦਾ ਕੰਮ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਹੋਰ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸੰਸ਼ੋਧਿਤ ਜਾਂ ਸੰਪੂਰਨ ਕੀਤੇ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਰਚਨਾਵਾਂ ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਅਸਲ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਮੂਲ ਸਕੋਰ ਹੁਣ ਵੀ ਉਪਲਬਧ ਹਨ।
ਨਾਮ[ਸੋਧੋ]
ਕੰਪੋਜ਼ਰ ਦੇ ਨਾਮ ਦੇ ਸਪੈਲਿੰਗ ਅਤੇ ਉਚਾਰਨ ਨੇ ਕੁਝ ਭੰਬਲਭੂਸਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਪਰਵਾਰਕ ਨਾਮ 15 ਵੀਂ ਜਾਂ 16 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਪੂਰਵਜ, ਰੋਮਨ ਵਾਸਿਲੀਏਵਿਚ ਮੋਨਾਸਤੀਰਿਓਵ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਵੈਲਵੇਟ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ, ਰੂਸੀ ਬੋਅਰਾਂ ਦੀ 17 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਵੰਸ਼ਾਵਲੀ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਰੋਮਨ ਵਾਸਿਲੀਏਵਿਚ ਨੇ "ਮੁਸੂਰਗਾ" ਉਪਨਾਮ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਉਹ ਪਹਿਲੇ ਮੁਸੋਰਗਸਕੀ ਦਾ ਦਾਦਾ ਸੀ। ਕੰਪੋਜ਼ਰ ਰੁਰਿਕ ਤੱਕ ਆਪਣੀ ਵੰਸ਼ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਰੂਸ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ 9 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੰਸਥਾਪਕ ਸੀ।[1]
ਮੁਸੋਰਗਸਕੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਨਾਮ ਦੇ ਸਪੈਲਿੰਗ ਵੱਖ ਵੱਖ ਮਿਲਦੇ ਹਨ: "ਮੁਸਾਰਸਕੀ", "ਮੁਸੇਸਰਕੀ", "ਮੁਸੀਰਸਕੋਏ", "ਮੁਸੇਰਰਸਕੋਏ", "ਮੁਸੋਰਸਕੀ" ਅਤੇ "ਮੁਸੁਰਸਕੀ"। ਬਪਤਿਸਮਾ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਰਿਕਾਰਡ ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਦਾ ਨਾਮ "ਮੁਸੇਰਸਕੀ" ਮਿਲਦਾ ਹੈ।[2]
ਮਿਲੀ ਬਾਲਕੀਰੇਵ ਨੂੰ ਲਿਖੀਆਂ ਚਿੱਠੀਆਂ ਵਿੱਚ (1858 ਤਕ), ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਨੇ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ''ਮੁਸੋਰਸਕੀ '' (Мусoрскій) ਹਸਤਾਖਰਾਂ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਹੈ।[3] "ਜੀ" 1863 ਵਿੱਚ ਬਾਲਕੀਰੇਵ ਨੂੰ ਲਿਖੇ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਲਿਖਿਆ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।[4] ਮੁਸੋਰਗਸਕੀ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਵੇਂ ਸਪੈਲਿੰਗਾਂ (Мусoргскій, ਮੁਸੋਰਗਸਕੀ) ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਪਹਿਲੇ ਵਾਲੇ "ਮੁਸੋਰਸਕੀ" ਵੀ ਵਰਤ ਲੈਂਦਾ ਸੀ।[5][6] ਨਾਮ ਵਿੱਚ "ਜੀ" ਜੋੜਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਫਿਲਾਰੇਤ ਨੇ ਨਾਮ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਇੱਕ ਭੱਦੇ ਰੂਸੀ ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਮਿਲਦੇ ਹੋਣ ਨੂੰ ਧੁੰਦਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਸੀ:[7]
- мусoр (ਮਿਸੋਰ) — ਨਾਂਵ, ਪੁਲਿੰਗ ਮਲਬਾ, ਕੂੜਾ ਕਰਕਟ, ਇਨਕਾਰ[8]