ਮੈਕਸ ਵੈਬਰ

ਮੈਕਸ ਵੈਬਰ
ਜਰਮਨ ਸਮਾਜਸਾਸ਼ਤਰੀ, ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ, ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਰਥਸਾਸ਼ਤਰੀ
ਜਨਮ	ਮੈਕਸਮਿਲੀਅਨ ਕਾਰਲ ਐਮਿਲ ਵੈਬਰ 21 ਅਪਰੈਲ 1864 ਏਰਫਰਟ, ਸੈਕਸੋਨੀ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਪਰੂਸੀਆ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ
ਮੌਤ	14 ਜੂਨ 1920 ਮਿਊਨਿਖ, ਬਾਵਾਰੀਆ, ਜਰਮਨੀ
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ	ਜਰਮਨ
ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ	ਬਰਲਿਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਹੇਡਲਬਰਗ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ
ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ	ਵੈਬਰੀਆਂ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ, ਮੋਹਭੰਗ, ਆਦਰਸ਼ ਪ੍ਰਕਾਰ, ਲੋਹੇ ਦਾ ਪਿੰਜਰਾ, ਜੀਵਨ ਦੇ ਮੌਕੇ, Methodological individualism, ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਇਜਾਰੇਦਾਰੀ, ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਕਿਰਤ ਨੈਤਿਕਤਾ, ਰੈਸ਼ਨਲਾਈਜੇਸ਼ਨ, ਸਮਾਜਿਕ ਐਕਸ਼ਨ, ਪਰਤਬੰਦੀ ਦਾ ਤਿੰਨ-ਅੰਗ ਸਿਧਾਂਤ, ਅਥਾਰਟੀ ਦਾ ਤ੍ਰੈਧਿਰੀ ਵਰਗੀਕਰਨ, ਵੇਰਸਟੇਹਨ
ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ	ਮੈਕਸ ਵੈਬਰ ਸੀਨੀਅਰ, ਹੈਲਨ ਵੈਬਰ

ਮੈਕਸਮਿਲੀਅਨ ਕਾਰਲ ਐਮਿਲ ਮੈਕਸ ਵੈਬਰ (ਜਰਮਨ: [ˈmaks ˈveːbɐ]; 21 ਅਪਰੈਲ 1864 – 14 ਜੂਨ 1920) ਇੱਕ ਜਰਮਨ ਸਮਾਜਸਾਸ਼ਤਰੀ, ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ, ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਰਥਸਾਸ਼ਤਰੀ ਜਿਸਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸਿਧਾਂਤ, ਸਮਾਜਿਕ ਖੋਜ, ਅਤੇ ਖੁਦ ਸਮਾਜਸਾਸ਼ਤਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ। ਵੈਬਰ ਦਾ ਨਾਮ ਹਮੇਸ਼ਾ ਏਮੀਲ ਦੁਰਖਿਮ ਅਤੇ ਕਾਰਲ ਮਾਰਕਸ,ਦੇ ਨਾਲ ਸਮਾਜਸਾਸ਼ਤਰ ਦੇ ਤਿੰਨ ਬਾਨੀ ਨਿਰਮਾਤਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਵੇਬਰ ਫਸਟੌਲਿਜਿਕ ਐਂਟੀ-ਹੋਂਦਵਾਦੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਦਾ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਵਕੀਲ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹਿਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਮਾਜਕ ਕਾਰਜ ਦੁਆਰਾ ਵਿਆਖਿਆਤਮਕ (ਸਿਰਫ਼ ਸ਼ਾਤਵੀਂ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਦੀ ਬਜਾਏ) ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ, ਮਕਸਦ ਅਤੇ ਅਰਥ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ, ਜੋ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨ ਦੁਰਕਾਈਮ ਦੇ ਉਲਟ, ਉਹ ਮੋਨੋ-ਕਾਰਗੁਜਾਰੀ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਨਤੀਜੇ ਲਈ ਬਹੁਤੇ ਕਾਰਨ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ. [12]

ਮੁੱਖ ਬੌਧਿਕ ਚਿੰਤਾ ਤਰਕਸੰਗਤ, ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਅਤੇ "ਬੇਵਕੂਫੀ" ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਸਮਝ ਰਹੀ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕਤਾ ਦੇ ਵਾਧੇ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਸੀ. [13] ਉਸਨੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੰਸਾਰ ਬਾਰੇ ਨਵੇਂ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸੋਚਣ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ. [14] ਵੇਬਰਾ ਆਪਣੇ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਸਮਾਜ-ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਅਤੇ ਧਰਮ ਦੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ 'ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਐਥਿਕ' ਅਤੇ 'ਦਿ ਸਪਿਰਿਟ ਆਫ਼ ਕੈਪੀਟਲਿਜ਼ਮ' ਵਿੱਚ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਧਰਮ ਪ੍ਰਮੁੱਖ 'ਚੋਣਵੇਂ ਸਬੰਧਾਂ' ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਮਾਰਕੀਟ ਆਧਾਰਿਤ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੀ ਪੱਛਮੀ ਦੁਨੀਆਂ ਅਤੇ ਤਰਕਸ਼ੀਲ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਰਾਸ਼ਟਰ-ਰਾਜ. ਉਸ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟਾਂ ਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਮੂਲ ਭਾਵਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੈ।

ਮਾਰਕਸ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਭੌਤਿਕਵਾਦ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ, ਵੇਬਰ ਨੇ ਸਰਮਾਏ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਸਰਮਾਏਦਾਰੀ ਦੀ ਉਤਪਤੀ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਵਜੋਂ ਮਹੱਤਵ ਦਿੱਤਾ. [15] ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਐਥਿਕ ਨੇ ਵੇਬਰ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਜਾਂਚ ਵਿੱਚ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹਿੱਸਾ ਬਣਾਇਆ ਸੀ; ਉਹ ਚੀਨ ਦੇ ਧਰਮਾਂ, ਭਾਰਤ ਦੇ ਧਰਮਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਲਈ ਗਏ, ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਆਰਥਿਕ ਨਤੀਜਿਆਂ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨਤਾ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿਚ. [ਇਕ] ਇਕ ਹੋਰ ਵੱਡੇ ਕੰਮ ਵਿਚ "ਰਾਜਨੀਤੀ ਏ ਇਕ ਵੋਕੈਂਸ਼ਨ", ਵੇਬਰ ਨੇ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸੰਸਥਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ "ਇੱਕ ਦਿੱਤੇ ਖੇਤਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਭੌਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਜਾਇਜ਼ ਉਪਯੋਗ ਦੀ ਏਕਾਧਿਕਾਰ" ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਹੈ. ਉਹ ਸੋਸ਼ਲ ਅਥਾਰਿਟੀ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੂਪਾਂ ਵਿਚ ਵੰਡਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਵੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕ੍ਰਿਸ਼ਮਾਈ, ਰਵਾਇਤੀ ਅਤੇ ਤਰਕਸ਼ੀਲ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ ਤੇ ਲੇਬਲ ਕੀਤਾ. ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਆਧੁਨਿਕ ਰਾਜ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਤਰਕਸ਼ੀਲ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹਨ.

ਵੇਬਰ ਨੇ ਆਰਥਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਆਰਥਕ ਥਿਊਰੀ ਅਤੇ ਕਾਰਜ-ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਯੋਗਦਾਨ ਵੀ ਕੀਤੇ. ਵੇਬਰ ਦੇ ਆਧੁਨਿਕਤਾ ਅਤੇ ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਦੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਨੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਸਕੂਲ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਥਿਊਰੀ ਨੂੰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ. ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਜਰਮਨ ਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਬਾਨੀ ਸਨ. ਉਹ ਸੰਸਦ ਵਿਚ ਇਕ ਸੀਟ ਲਈ ਅਸਫਲ ਵੀ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਨੇ 1919 ਵਿਚ ਬੇਰੁਖੀ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਵਾਈਮਰ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦਾ ਖਰੜਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ. ਸਪੈਨਿਸ਼ ਫਲੂ ਦੇ ਇਕਰਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ 1920 ਵਿਚ ਨਿਊਯੋਨੋਨੀਆ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ. [7]

ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕੰਮ [ਸਰੋਤ ਸੋਧ]

ਆਪਣੇ ਅਭਿਆਸ ਅਤੇ ਅਭਿਆਸ ਦੇ ਮੁਕੰਮਲ ਹੋਣ ਦੇ ਵਿਚਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿਚ ਵੈਬਰ ਨੇ ਸਮਕਾਲੀ ਸਮਾਜਿਕ ਨੀਤੀ ਵਿਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦਿਖਾਈ. 1888 ਵਿਚ ਉਹ ਵਰੇਇਨ ਫੇਰ ਸੋਸ਼ਲਪੋਲਿਟਿਕ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ, [28] ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਕੂਲ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਜਰਮਨ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰੀਆ ਦੀ ਇਕ ਨਵੀਂ ਪੇਸ਼ਾਵਰ ਸੰਸਥਾ ਜਿਸ ਨੇ ਅਰਥਚਾਰੇ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਸਮਾਜਿਕ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੇ ਹੱਲ ਲੱਭਣ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੱਡੇ ਪੈਮਾਨੇ ' ਆਰਥਿਕ ਮੁੱਦਿਆਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਆਸਤ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਕੇ ਖੱਬੇ-ਪੱਖੀ ਇਵੈਨਜੇਲਿਕ ਸੋਸ਼ਲ ਕਾਂਗਰਸ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋ ਗਿਆ. [2 9] 1890 ਵਿੱਚ ਵੇਰੀਇਨ ਨੇ "ਪੋਲਿਸ਼ ਸਵਾਲ" ਜਾਂ ਓਸਟਫਲੁਟ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਖੋਜ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ: ਪੋਲਿਸ਼ ਫਾਰਮ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦਾ ਪੂਰਬੀ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਨਾਲ ਸਥਾਨਕ ਮਜ਼ਦੂਰ ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸਨਅਤੀਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ. [7] ਵੇਬਰ ਨੂੰ ਅਧਿਐਨ ਦਾ ਕੰਮ ਸੌਂਪਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਅੰਤਿਮ ਰਿਪੋਰਟ ਦਾ ਇਕ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ, [7] [28] ਜਿਸ ਨੇ ਕਾਫ਼ੀ ਧਿਆਨ ਅਤੇ ਵਿਵਾਦ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਵੈਬਰ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਨੂੰ ਇਕ ਸਮਾਜ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ. [7] 1893 ਤੋਂ 1899 ਤਕ, ਵੇਬਰ ਐਲਡਰਟੀਸਟਰ ਵਰਬਰਡ (ਪੈਨ-ਜਰਮਨ ਲੀਗ) ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ, ਇੱਕ ਸੰਸਥਾ ਜਿਸ ਨੇ ਪੋਲਿਸ਼ ਕਾਮਿਆਂ ਦੇ ਆਉਣ-ਜਾਣ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ; ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਧਰੁਵੀਕਰਨ ਅਤੇ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਨੀਤੀਆਂ ਲਈ ਵੈਬਰ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਅਜੇ ਵੀ ਆਧੁਨਿਕ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਹਿਸ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ. [30] [31] ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੁਝ ਕੰਮ ਵਿੱਚ, ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ 1895 ਵਿੱਚ "ਨੈਸ਼ਨ ਸਟੇਟ ਐਂਡ ਐਕਟਰੌਨਿਕ ਪਾਲਿਸੀ" ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ ਉਸਦੇ ਭੜਕਾਊ ਲੈਕਚਰ ਵਿੱਚ, ਵੇਬਰ ਨੇ ਪੋਲਾਂ ਦੀ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸਲਾਵਿਕ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਵਾਰਥੀ ਹਿੱਤਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਜੰਕ ਕਲਾਸ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਇਆ. [32]

1894 ਵਿਚ ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਮੈਰੀਅਨ

ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ 1893 ਵਿਚ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੂਰ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਮਾਰੀਆਨ ਸ਼ਨੀਟਗਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ, ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਇਕ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਕਾਰਕੁੰਨ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹੱਕ ਵਿਚ, [7] [33] ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੈਬਰ ਦੇ ਜਰਨਲ ਲੇਖਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਵਿਚ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਅ ਰਹੇ ਸਨ ਵਬਰ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਇਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਰੋਤ. [34] [35] ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ. [23] ਵਿਆਹ ਨੇ ਵੈਬਰ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਉਡੀਕਦੇ ਹੋਏ ਵਿੱਤੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਦਿੱਤੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ. [21] ਇਹ ਜੋੜਾ 1894 ਵਿਚ ਫ੍ਰੈਬਰਗ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਚਲਾ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਵੈਬਰ ਨੂੰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ਼ ਹਾਇਡਲਬਰਗ ਵਿਚ 1896 ਵਿਚ ਉਸੇ ਅਹੁਦੇ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦਾ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. [26] [27] ਉੱਥੇ ਵੇਬਰ ਇਕ ਕੇਂਦਰੀ ਚਿੱਤਰ ਬਣ ਗਿਆ ਇਸ ਅਖੌਤੀ "ਵੇਬਰ ਸਰਕਲ" ਵਿਚ, ਹੋਰ ਬੌਡੀਕਲਜ਼ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਮਾਰੀਆਨੇਨ, ਜੋਰਜ ਜੇਲਿਨੈਕ, ਅਰਨਸਟ ਟਿਊਲਲਟਸ, ਵਰਨਰ ਸੋਬਰਟ ਅਤੇ ਰਾਬਰਟ ਮਾਈਕਲਜ਼ ਆਦਿ ਹਨ. [7] ਵੈਬਰ ਵੀਰੇਨ ਅਤੇ ਇਵੈਨਜੇਲਿਕ ਸੋਸ਼ਲ ਕਾਂਗਰਸ ਵਿਚ ਵੀ ਸਰਗਰਮ ਰਹੇ. [7] ਉਸ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਅਰਥ-ਸ਼ਾਸਤਰ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨੀ ਇਤਿਹਾਸ ਉੱਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਸੀ. [36]

1897 ਵਿਚ ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਸੀਨੀਅਰ ਦੀ ਮੌਤ ਦੋ ਮਹੀਨਿਆਂ ਪਿੱਛੋਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨਾਲ ਇਕ ਗੰਭੀਰ ਲੜਾਈ ਹੋਈ ਜਿਸ ਦਾ ਕਦੇ ਹੱਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ. [7] [37] ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਵੈਬਰ ਡਿਪਰੈਸ਼ਨ, ਘਬਰਾਹਟ ਅਤੇ ਇਨਸੌਮਨੀਆ ਲਈ ਵਧਦੀ ਹੋਈ ਬਣ ਗਈ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਡਿਊਟੀ ਨਿਭਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਗਏ. [17] [26] ਉਸਦੀ ਹਾਲਤ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ 1899 ਦੀ ਪਤਝੜ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕੋਰਸ ਨੂੰ ਅਧੂਰਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ. ਗਰਮੀਆਂ ਅਤੇ 1900 ਦੀ ਪਤਝੜ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਕਈ ਮਹੀਨੇ ਬਿਤਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਾਲ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਵੈਬਰ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਇਟਲੀ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ ਅਪਰੈਲ 1902 ਤਕ ਹਾਇਡਲਗ ਵਿਚ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ. ਉਹ ਫਿਰ 1903 ਵਿਚ ਸਿੱਖਿਆ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰ ਦੇਣਗੇ ਅਤੇ 1919 ਤਕ ਇਸ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਉਣਗੇ. ਵੈਬਰ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਨਿਜੀ ਘਟਨਾਕ੍ਰਮ ਵਿਚ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਦੁਆਰਾ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਇਹ ਇਤਿਹਾਸਕ ਤੌਰ ਤੇ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਰੀਅਨ ਵੇਬਰ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਦਾ ਕੰਮ ਨਾਜ਼ੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਬਦਨਾਮ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਜੇ ਮਾਨਸਿਕ ਬੀਮਾਰੀ ਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਤਜਰਬਾ ਬਹੁਤ ਵਿਆਪਕ ਸੀ. [7] [38]ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕੰਮ [ਸਰੋਤ ਵਿੱਚ ਸੋਧ]

1890 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਵੇਬਰ ਦੀ ਵੱਡੀ ਉਤਪਾਦਕਤਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ 1898 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਅਤੇ 1 9 02 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪੇਪਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਅਖੀਰ 1903 ਦੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ. ਉਸ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋ ਗਿਆ, ਉਸ ਸਾਲ ਉਸ ਨੇ ਆਰਕਾਈਵਜ਼ ਫਾਰ ਸੋਸ਼ਲ ਲਈ ਐਸੋਸੀਏਟ ਐਡੀਟਰ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਕਲਿਆਣ, [3 9] ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਐਡਗਰ ਜਾਫ਼ੀ [ਡੀ] ਅਤੇ ਵਰਨਰ ਸੋਬਰਟ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ. [7] [40] ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਹੋਰ ਬੁਨਿਆਦੀ ਮੁੱਦਿਆਂ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਵੀਂ ਦਿਲਚਸਪੀ ਹੋਵੇਗੀ; ਇਸ ਪਿੱਛੋਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਮੁਢਲੇ ਵਿਆਖਿਆ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਆਧੁਨਿਕ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੇ ਹਨ. [36] 1904 ਵਿੱਚ, ਵੇਬਰ ਨੇ ਇਸ ਜਰਨਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰਮੁਖ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲੇਖ ਪ੍ਰੋਟੇਸਟੇਂਟ ਐਥਿਕ ਅਤੇ ਸਪਿਰਿਟ ਆਫ ਕੈਪੀਟਲਿਜ਼ਮ, ਜੋ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕੰਮ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ [41] ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਖੋਜ ਲਈ ਬੁਨਿਆਦ ਰੱਖੀ. ਆਰਥਿਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ 'ਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਧਰਮ. [42] ਇਹ ਲੇਖ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. 20 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਡੇਢ ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੌਰਾਨ ਲਿਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਰਚਨਾਵਾਂ, ਮਰਨ ਉਪਰੰਤ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈਆਂ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਧਰਮ, ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨੀ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਤੋਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ - ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬੌਧਿਕ ਯੋਗਦਾਨਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ. ]

1904 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸੇਂਟ ਲੁਈਸ ਵਿੱਚ ਵਰਲਡ ਫੇਅਰ (ਲੂਸੀਆਨਾ ਖਰੀਦ ਖ਼ਰਚੇ) ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਆਰਟਸ ਐਂਡ ਸਾਇੰਸਜ਼ ਦੇ ਕਾਂਗਰਸ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦਾ ਇਕ ਸਮਾਰਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਘਰ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਬਰ 'ਤੇ ਵੇਖੇ ਸਨ. ਏਰੀ, ਨਾਰਥ ਕੈਰੋਲੀਨਾ. [43]ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਅੰਸ਼ਕ ਵਸੂਲੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਵੈਬਰ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਵੇਲੇ ਨਿਯਮਤ ਸਿੱਖਿਆ ਦੁਬਾਰਾ ਨਹੀਂ ਦੇਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਸਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਵਿਦਵਾਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ, ਜਿਸਦੀ ਸਹਾਇਤਾ 1907 ਵਿੱਚ ਹੋਈ. [27] [3 9] ਵੈਰੇਨ ਦੇ ਨਾਲ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋ ਕੇ, 1909 ਵਿਚ, ਉਸ ਨੇ ਜਰਮਨ ਸੋਸ਼ੋਲੋਜੀਕਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ (ਡਾਇਟਸ ਗੈਸੈਲਸਫ੍ਰਟ ਫ਼ੌਰ ਸੋਜ਼ੀਓਜੀ, ਜਾਂ ਡੀਜੀਐਸ) ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਖਜ਼ਾਨਚੀ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ. [7] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ 1912 ਵਿਚ ਡੀਜੀਐਸ ਤੋਂ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ. [7] 1 9 12 ਵਿਚ, ਵੇਬਰ ਨੇ ਖੱਬੇ-ਪੱਖੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਸਮਾਜਕ-ਡੈਮੋਕਰੇਟ ਅਤੇ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਜੋੜਿਆਂ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ. ਇਹ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਅਸਫ਼ਲ ਰਹੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਸਮਾਜ-ਜਮਹੂਰੀਅਤ ਦੇ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਸਨ. [44]

ਰਾਜਨੀਤਕ ਸੰਬੰਧ [ਸਰੋਤ ਸੋਧੋ]



1 9 17 ਵਿਚ ਅਰਨਸਟ ਟੋਲਰ (ਸਾਹਮਣਾ) ਦੇ ਨਾਲ ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ (ਫੋਰਗਰਾਉਡ)

ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਤੇ 50 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ ਵਾਲਬਰ ਨੇ ਸੇਵਾ ਲਈ ਸਵੈਸੇਵਿਸ਼ੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਰਿਜ਼ਰਵ ਅਫ਼ਸਰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਹੈਦਲਬਰਗ ਵਿਚ ਫੌਜ ਦੇ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਦਾ ਕੰਮ ਸੌਂਪਿਆ ਗਿਆ, ਜੋ ਉਸ ਨੇ 1 915 ਦੇ ਅੰਤ ਤਕ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ. [3 9] [45] ] ਯੁੱਧ ਤੇ ਵੈਬਰ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਵਿਸਥਾਰ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਲੜਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ. [44] [45] [46] ਮੁੱਢਲੇ ਤੌਰ ਤੇ ਉਸਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਹਵਾਬਾਜ਼ੀ ਅਤੇ ਜੰਗ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਕੀਤੀ ਪਰੰਤੂ ਕੁਝ ਝਿਜਕ ਦੇ ਨਾਲ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਰਾਜ ਸੱਤਾ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਜਰਮਨੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਲੜਾਈ ਲੋੜੀਂਦੀ ਸੀ. ਸਮੇਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਵੈਬਰ ਜਰਮਨ ਪਸਾਰਵਾਦ ਅਤੇ ਕਾਇਸਰ ਦੀ ਜੰਗ ਦੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਆਲੋਚਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣ ਗਿਆ. [7] ਉਸਨੇ ਜਨਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬੈਲਜੀਅਨ ਐਕੈਨੀਸ਼ਨ ਨੀਤੀ ਅਤੇ ਬੇਰੋਕਸ਼ੀਲ ਪਣਡੁੱਬੀ ਜੰਗ' ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਸੁਧਾਰਾਂ, ਜਮਹੂਰੀਕਰਨ ਅਤੇ ਵਿਆਪਕ ਮਤਾਧਾਰੀ ਲਈ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ. [7]

ਵੇਬਰ ਨੇ 1918 ਵਿਚ ਵਰਕਰ ਅਤੇ ਸਿਪਾਹੀ ਕੌਂਸਿਲ ਹਾਇਡੇਲਬਰਗ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ. ਉਸ ਨੇ ਫਿਰ ਜਰਮਨ ਡੈਲੀਗੇਸ਼ਨ ਵਿਚ ਪੈਰਿਸ ਸ਼ਾਂਤੀ ਕਾਨਫਰੰਸ ਅਤੇ ਸੰਵਿਧਾਨਿਕ ਸੁਧਾਰ ਲਈ ਗੁਪਤ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਵਾਈਮਰ ਸੰਵਿਧਾਨ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ. [3 9] ਅਮਰੀਕਨ ਮਾਡਲ ਦੀ ਉਸ ਦੀ ਸਮਝ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋ ਕੇ, ਉਸ ਨੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਸੰਵਿਧਾਨਿਕ ਸੰਤੁਲਨ ਵਜੋਂ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ, ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਣ ਸਮਰਪਣ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕੀਤੀ. [7] ਵਿਵਾਦਪੂਰਨ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਉਸਨੇ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਵਿਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਅਹੁਦਿਆਂ ਲਈ ਵਿਵਸਥਾਵਾਂ ਦਾ ਵੀ ਬਚਾਅ ਕੀਤਾ ਜੋ ਵਾਈਮਰ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੇ ਆਰਟੀਕਲ 48 ਬਣ ਗਏ. ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਐਡੋਲਫ ਹਿਟਲਰ ਦੁਆਰਾ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਫਰਮਾਨ ਜਾਰੀ ਕਰਨ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਇਹਨਾਂ ਪ੍ਰਬੰਧਾਂ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਨੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਅਤੇ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ. [47]

ਵੀਬਰ ਵੀ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟਰੀ ਸੀਟ ਲਈ ਉਦਾਰ ਜਰਮਨ ਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਅਸਫਲ ਰਹੇ, ਜਿਸ ਦੀ ਉਸ ਦੀ ਸਹਿ-ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ. [7] [48] ਉਸਨੇ 1918-19 19 ਦੇ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਜਰਮਨ ਇਨਕਲਾਬ ਅਤੇ ਵਰਸੇਜ਼ ਦੀ ਸੰਧੀ ਨੂੰ ਨਿਯਮਿਤ ਕੀਤਾ, ਨਿਯਮਿਤ ਅਹੁਦਿਆਂ 'ਤੇ, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਜਰਮਨੀ ਵਿਚ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਰਾਧਨਾਂ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੰਦੇ ਸਨ, [7] ਅਤੇ ਜਿਸ ਨੇ ਫਰੀਡਰੀਚ ਐਬਰਟ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਹੋਵੇ, ਜੋ ਕਿ ਨਵੇਂ ਸਮਾਜ-ਜਮਹੂਰੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਜਰਮਨੀ, ਵੇਬਰ ਨੂੰ ਮੰਤਰੀ ਜਾਂ ਰਾਜਦੂਤ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰਨ ਤੋਂ. [45] ਵੈਬਰ ਨੇ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਸਤਿਕਾਰ ਕੀਤਾ ਪਰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ. [7] ਜਰਮਨ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿਚ ਵੈਬਰ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਇਸ ਦਿਨ ਲਈ ਵਿਵਾਦਗ੍ਰਸਤ ਹੋ ਗਈ ਹੈ.

ਵੈਬਰ ਦੀ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਸਪਾਰਟਾਕਸ ਲੀਗ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ - ਜਿਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਾਰਲ ਲਿਬਨੇਚਟ ਅਤੇ ਰੋਜ਼ਾ ਲਕਸਮਬਰਗ ਨੇ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬਰਲਿਨ ਦੀ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਦ ਕਿ ਵੇਬਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਾਰਟੀ ਲਈ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ- "ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇਹ [ਜਰਮਨ] ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਹੈ ਇਸ ਤੱਥ ਲਈ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਨਾ ਕਿ ਅਸੀਂ ਧਰੁੱਵਵਾਸੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇਕ ਵੀ ਭਾਗ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਾਂ.ਅਸੀਂ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਲ, ਮੱਕ, ਗੋਬਰ ਅਤੇ ਘੋੜਾ-ਖੇਡ ਕੁਝ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਲਿਬਨੇਚਟ ਪਾਊਡ ਹਾਊਸ ਅਤੇ ਰੋਜ਼ਾ ਲਕਸਮਬਰਗ ਵਿਚ ਜ਼ੂਲੇਗੀਨ ਬਗ਼ੀਚੇ ਵਿਚ ਹੈ. "[49] ] ਵੇਬਰ ਵਾਰਸੇਲਜ਼ ਸੰਧੀ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਸਮੇਂ ਜਰਮਨੀ ਵਿਚ ਅਨਿਆਂਪੂਰਣ ਤੌਰ 'ਤੇ "ਜੰਗ ਦਾ ਦੋਸ਼" ਮੰਨਦਾ ਸੀ. ਵੈਬਰ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੁਲਕਾਂ ਜਰਮਨੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਨ ਲਈ ਦੋਸ਼ੀ ਸਨ. ਇਸ ਕੇਸ ਨੂੰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਵਬਰ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ "ਇਸ ਯੁੱਧ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ ਇਕ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੇਵਲ ਇਕ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਵਿਚ ਲੋੜੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਗੋਲਕਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ: ਰੂਸ. ... ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਮੇਰੇ [ ਮਨ ਬੈਲਜੀਅਮ ਦੇ ਇੱਕ ਜਰਮਨ ਹਮਲੇ ਤੇ [1 9 14 ਵਿੱਚ] ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਇੱਕ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਕਾਰਜ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ. "[50]

ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਸੇ ਮਹੀਨੇ, ਜਨਵਰੀ 1919 ਵਿਚ, ਵੇਬਰ ਅਤੇ ਵੇਬਰ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਚੋਣਾਂ ਲਈ ਹਰਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਵੇਬਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਇਕ ਮਹਾਨ ਵਿੱਦਿਅਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ, ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਇਕ ਵੋਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਸ ਨੇ ਹਿੰਸਾ ਅਤੇ ਬੇਈਮਾਨੀ ਬਾਰੇ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ. ਕੇਵਲ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿਚ ਵੈਬਰ ਇਸ ਲਈ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ਤੇ ਸਰਗਰਮ ਸਨ. ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਦੇ ਸੁਭਾਅ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਿਆ ਕਿ "ਦਸਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨੌਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਬਾਰੇ ਹਵਾ ਨਾਲ ਫੁੱਲਾਂ ਮਾਰਦੀਆਂ ਹਨ. ਉਹ ਅਸਲੀਅਤ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਬੋਝ ਨੂੰ ਉਹ ਮੋਢੇ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਰੋਮਾਂਚਕ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਸ਼ਾਓ. "[51]

ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ [ਸਰੋਤ ਸੋਧ]

ਹਾਇਡਲਬਰਗ ਵਿੱਚ ਵੈਬਰ ਦੀ ਕਬਰ

ਰਾਜਨੀਤੀ ਤੋਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋ ਕੇ, ਵੇਬਰ ਨੇ ਮਿਊਨਿਖ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਵਿਏਨਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਸਿੱਖਿਆ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. [7] [27] [3 9] ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਾਸ਼ਣ ਵੱਡੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਗਏ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜਨਰਲ ਆਰਥਿਕ ਇਤਿਹਾਸ, ਸਾਇੰਸ ਵੋਕਨ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਇੱਕ ਵੋਟਿੰਗ. [7] ਮ੍ਯੂਨਿਚ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਜਰਮਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਦੀ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਲ ਦੀ ਪਦਵੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਮੂਨਿਕ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਜਰਮਨ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਸੱਜੇ-ਪੱਖੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ. [44] ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਨੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਫਲੂ ਨੂੰ ਇਕਰਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ 14 ਜੂਨ 1920 ਨੂੰ ਮ੍ਯੂਨਿਚ ਵਿਚ ਨਿਮੋਨਿਆ ਨਾਲ ਮਰ ਗਿਆ. [7] ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਵੈਬਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਹਾਨ ਸ਼ੋਅ ਸਮਾਜਿਕ ਸਿਧਾਂਤ 'ਤੇ ਲਿਖਣਾ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ: ਅਰਥਵਿਵਸਥਾ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਉਸਦੀ ਵਿਧਵਾ ਮਾਰੀਆਨ ਨੇ 1921-22 ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਛਪਾਈ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ

1921-22.

ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਦਾ ਵਿਚਾਰ [ਸਰੋਤ ਸੋਧੋ]

ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਦੇ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਥਿਊਰੀ ਜਾਂ ਮਾਡਲ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ "ਤਰਕਸ਼ੀਲ-ਕਾਨੂੰਨੀ" ਮਾਡਲ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਮਾਡਲ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਨੂੰ ਰਣਨੀਤਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ 9 ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਜਾਂ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਇਹ ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹਨ: [52]

ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਦਾ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਮਾਡਲ (ਤਰਕਸ਼ੀਲ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਮਾਡਲ) [ਸੋਧੋ]

ਵੈਬਰ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਜਨਤਕ ਅਤੇ ਨਿੱਜੀ ਦੋਵੇਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਆਧੁਨਿਕ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ.

"ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇਹ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦਫ਼ਤਰਾਂ ਦੇ ਸਹੀ-ਸਹੀ ਅਤੇ ਸੰਗਠਿਤ ਸਾਰੇ-ਬੋਰਡ ਦੀਆਂ ਕਾਬਲੀਅਤਾਂ ਦੇ ਆਮ ਸਿਧਾਂਤ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹੈ. ਇਹ ਮੁਲਾਂਕਣ ਨਿਯਮਾਂ, ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਜਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨਿਕ ਨਿਯਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਨਹੀਂ ਹਨ." [53] ਵੇਬਰ ਲਈ, ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ [54] ]

ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਦੀ ਇੱਕ ਸਖਤੀ ਡਵੀਜ਼ਨ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਜੋ ਖਾਸ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਨਿਯਮਤ ਕੰਮ ਅਤੇ ਕਰਤੱਵਾਂ ਨੂੰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ.

ਰੈਗੂਲੇਸ਼ਨ ਹੁਕਮ ਦੀ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਨਾਲ ਸਥਾਪਤ ਚੇਨ ਅਤੇ ਡਿਊਟੀਆਂ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ.

ਵਿਸ਼ੇਸ਼, ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਯੋਗਤਾ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਨਿਯਮਤ ਅਤੇ ਨਿਰੰਤਰ ਲਾਗੂ ਹੋਣ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ.

ਵੇਬਰ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਤਿੰਨੇ ਪਹਿਲੂ "... ਸਰਕਾਰੀ ਸੈਕਟਰ ਵਿਚ ... ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦਾ ਤੱਤ ਹੈ. ਨਿੱਜੀ ਖੇਤਰ ਵਿਚ, ਇਹ ਤਿੰਨ ਪਹਿਲੂ ਇਕ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਪ੍ਰਬੰਧ ਦਾ ਸਾਰ ਹਨ." [55]

ਮੁੱਖ ਸਿਧਾਂਤ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ):

ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ

1.ਯੋਗਤਾ 'ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਭਰਤੀ (ਜਿਵੇਂ, ਓਪਨ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦੁਆਰਾ ਟੈਸਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ)

2.ਇੱਕ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਪਲੇਸਮੈਂਟ, ਤਰੱਕੀ ਅਤੇ ਟ੍ਰਾਂਸਫਰ ਦੇ ਇਕਸਾਰ ਅਸੂਲ

3.ਵਿਵਸਾਇਕ ਤਨਖਾਹ ਦੇ ਢਾਂਚੇ ਨਾਲ ਕਰੀਅਰਿਜ਼ਮ

4.ਦਰਜਾਬੰਦੀ, ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਅਤੇ ਜਵਾਬਦੇਹੀ

5.ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਅਤੇ ਨਿਯੰਤ੍ਰਣ ਦੇ ਸਖਤ ਨਿਯਮਾਂ ਲਈ ਅਧਿਕਾਰਤ ਆਦੇਸ਼ ਦੇ ਅਧੀਨ

6.ਸੰਖੇਪ ਨਿਯਮਾਂ ਦੀ ਸਰਪਰਤਾ

7.ਨਿਰਪੱਖ ਅਧਿਕਾਰ (ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਅਹੁਦੇਦਾਰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਦਫਤਰ ਨਹੀਂ ਲਿਆਉਂਦਾ)

8.ਸਿਆਸੀ ਨਿਰਪੱਖਤਾ

ਮੈਰਿਟ:

ਜਿਵੇਂ ਵੇਬਰ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ, ਅਸਲੀ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਉਸਦੇ ਆਦਰਸ਼-ਕਿਸਮ ਦੇ ਮਾਡਲ ਤੋਂ ਘੱਟ ਅਨੁਕੂਲ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੈ. ਵੈਬਰ ਦੇ ਹਰ ਸਿਧਾਂਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ - ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਕਿਸੇ ਸੰਸਥਾ ਵਿਚ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਪੱਧਰ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਪਰ, ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਸੰਗਠਨ ਵਿੱਚ ਸਮੂਹ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਬਿਹਤਰ ਆਉਟਪੁੱਟ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਕੁ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੱਚ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਬੂਕਰਾਰਿਟੀਕਲ ਮਾਡਲ ਯੋਗਤਾ (ਗੁਣਾਂ), ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ (ਮਜ਼ਦੂਰੀ), ਸ਼ਕਤੀ, ਨਿਯਮ ਅਤੇ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਦਰਜਾਬੰਦੀ' ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. [56]

ਡੈਮੇਰਿਟਸ:

ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਮਰੱਥਾਵਾਂ, ਕਾਰਜਸ਼ੀਲਤਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਅਸਪਸ਼ਟ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਦੋਂ ਓਵਰਸਮੈਪਿਡ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣਾ ਹੋਵੇ. ਇਕ ਘਿਨਾਉਣਾ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਵਿੱਚ, ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਵੰਡਣ ਵਿੱਚ ਦ੍ਰਿੜ੍ਹਤਾ, ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਆਊਟਪੁਟ ਦੇ ਡਰ ਕਾਰਨ ਹਰੇਕ ਕਰਮਚਾਰੀ ਕੰਮ ਨੂੰ ਘੁੰਮਾਏ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਤੋਂ ਮੁਹਾਰਤ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਕੰਮ ਅਕਸਰ ਰੁਟੀਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬੋਰੀਅਤ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾ ਸਕਦੇ ਹਨ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਕਰਮਚਾਰੀ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਸੰਗਠਨ ਦੇ ਕੰਮ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਅਤੇ ਮਿਸ਼ਨਾਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਹਨ. ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਦੀ ਕੋਈ ਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ. ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਸੰਗਠਨ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਘੱਟ ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਵਰਕਰਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਨੂੰ ਨਿਯਮ, ਨਿਯਮਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਸਖਤੀ ਪਾਲਣ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਉਲਟ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. [52]

ਪ੍ਰੇਰਨਾ [ਸਰੋਤ ਸੋਧੋ]

ਵੇਬਰ ਦੀ ਸੋਚ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਜਰਮਨ ਆਦਰਸ਼ਵਾਦ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਨਿਓ-ਕੈਨਟਿਆਨਵਾਦ ਦੁਆਰਾ, ਉਹ ਫੇਰਿਬੁਰਗ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਲਲ ਸਹਿਯੋਗੀ ਹੇਨਰਿਚ ਰਿਕਰਟ ਦੁਆਰਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ. [7] ਵੈਬਰ ਦੇ ਕੰਮ ਲਈ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਇਹ ਨੂ-ਕਾਨਟੀਆਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਹਕੀਕਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਸਾਧਾਰਣ ਅਤੇ ਅਗਾਧ ਹੈ, ਜਿਸ ਤਰਕ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖੀ ਦਿਮਾਗ ਅਸਲੀਅਤ ਦੇ ਕੁਝ ਪਹਿਲੂਆਂ' ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਬਣੀਆਂ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰਦਾ ਹੈ. [7] ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਕਾਰਜਪ੍ਰਣਾਲੀ ਬਾਰੇ ਵੈਬਰ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਸਮਕਾਲੀ ਨਓ-ਕਾਂਤ ਦੇ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਅਤੇ ਪਾਇਨੀਅਰ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਜਾਰਜ ਸਿਮਮੈਲ ਦੇ ਕੰਮ ਨਾਲ ਮੇਲ-ਜੋਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ. [57]

ਵੈਬਰ ਕਾਨਟਿਆਨ ਨੈਿਤਕਤਾ ਤੋਂ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਸੋਚਣ ਲਈ ਆਇਆ ਸੀ ਕਿ ਇਕ ਆਧੁਨਿਕ ਯੁੱਗ ਵਿਚ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ. ਇਸ ਆਖਰੀ ਪ੍ਰਸੰਗ ਵਿਚ, ਫਰੀਡ੍ਰਿਕ ਨੀਟਸਜ਼ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ. [7] ਸਟੈਨਫੋਰਡ ਐਨਸਾਈਕਲੋਪੀਡੀਆ ਆਫ ਫ਼ਿਲਾਸਫ਼ੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, "ਕੈਨਟੀਅਨ ਨੈਤਿਕ ਅਸਹਿਮਤੀਆਂ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਨੈਿਤਜ਼ ਚੇਚਨ ਨਿਦਾਨ ਵਿਚਕਾਰ ਡੂੰਘੀ ਤਣਾਅ ਸਪਸ਼ਟ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਵੇਬਰ ਦੀ ਨੈਤਿਕ ਸੰਸਾਰਕ ਦਰਿਸ਼ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਅਚਾਨਕ ਦੁਖਦਾਈ ਅਤੇ ਅੰਨਾਵਾਦੀ ਸ਼ੈੱਡ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਹੈ." [7] ਵੇਬਰ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਇਕ ਹੋਰ ਵੱਡਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀਕਲ ਦੇ ਮਾਰਕਸਡ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਸਨ ਜੋ ਕਿ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸਰਗਰਮ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿਚ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਸੋਚ ਦਾ ਕੰਮ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਵੈਬਰ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਨਾਲ ਮਾਰਕਸ ਦੀ ਤੌਹੀਨ ਦੇ ਕੁਝ ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਖੁਦਮੁਖਤਾਰੀ ਦੀ ਘਾਟ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤਰਕ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਹੋਣ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਿਲਾਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਵਾਈਬਰ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਸਦਾ ਅਤੇ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ਤੇ ਝਗੜੇ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਭੌਤਿਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਪਲਬਧ ਯੂਟੋਪਿਆ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ. [ 58] ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਕੈਲਵਿਨਿਟੀ ਧਰਮਵਾਦ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵੈਬਰ ਦੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਕੰਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਨੇ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਡੂੰਘਾ, ਜੀਵਿਤ ਦਿਲਚਸਪੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖਿਆ, ਵੈਬਰ ਇਸ ਤੱਥ ਬਾਰੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਤੌਰ ਤੇ ਬੇਅਸਰ ਸਨ. [59] [60 ]

ਇੱਕ ਸਿਆਸੀ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਵੇਬਰ ਨੇ "ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ" ਜਰਮਨ ਇਤਿਹਾਸਕ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਸ਼ਾਸਤਰ ਸ਼ਾਸਨ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਤਿਨਿਧਤਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗੁਸਟਵ ਵਾਨ ਸਕਮੋਲਰ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵਰਨਰ ਸੋਬਰਟ. ਪਰ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਵੇਬਰ ਦੇ ਖੋਜ ਹਿੱਤ ਉਸ ਸਕੂਲ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਨ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਵਿਧੀ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦੂਜੇ ਜਰਮਨ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਕਾਫੀ ਵੱਖਰੇ ਸਨ ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿਚ, ਕਾਰਲ ਮੈਂਜਰ ਅਤੇ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਸਕੂਲ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸਨ, ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਕੂਲ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਵਿਰੋਧੀ. [61] [62]

ਨਵੇਂ ਖੋਜ ਤੋਂ ਪਤਾ ਚੱਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਵੇਬਰ ਦੇ ਕੁਝ ਸਿਧਾਂਤ, ਦੂਰ ਪੂਰਬੀ ਧਰਮ ਦੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਅਤੇ ਬੇਵਕੂਫੀ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦੇ ਤੱਤ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਸਲ ਵਿਚ ਵੇਬਰ ਦੀ ਸਮਕਾਲੀ ਜਰਮਨ ਜਾਦੂ ਦੇ ਅੰਕੜਿਆਂ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰ ਸਨ. [63]: 269-70 ਉਹ ਜਰਮਨ ਕਵੀ ਅਤੇ ਰਹੱਸਵਾਦੀ ਸਟੀਫਨ ਜੌਰਜ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਮੇ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦੇ ਕੁਝ ਤੱਤ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੇ ਹਨ. ਜੌਰਜ ਦੇਖਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹਾਲਾਂਕਿ, ਵੇਬਰ ਜਾਰਜ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਅਸਹਿਮਤ ਸੀ ਅਤੇ ਕਦੇ ਰਸਮੀ ਰੂਪ ਵਿਚ ਜਾਰਜ ਦੇ ਜਾਦੂਗਰੀ ਚੱਕਰ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਨਹੀਂ ਸਨ. [63]: 290-3 ਵੇਬਰੇ ਨੂੰ ਮਧਰੇ ਵੇਰੀਟਾ ਵਿਚ ਗੁਸਟਵ ਗ੍ਰਾਸਰ ਦੇ ਮਾਧਿਅਮ ਤੋਂ ਪੱਛਮਸ਼ੀਲ ਰੂਪ ਵਿਚ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਤਾਓਵਾਦ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸੰਪਰਕ ਸੀ. [63] ]: 275-6 ਜਾਦੂਗਰੀ ਨਾਲ ਵੈਬਰ ਦੀ ਸਰਗਰਮ ਰਿਸਰਚ ਬਾਰੇ ਖੋਜ ਨੇ ਕੁਝ ਜਰਮਨ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ [ਜੋ?] ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਭੰਬਲਭੂਸੇ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਮੁੜ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ.

ਕਾਰਜਵਿਧੀ [ਸਰੋਤ ਸੋਧੋ]

ਇਕਾਨਮੀ ਅਤੇ ਸੋਸਾਇਟੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੀਆਂ ਲਿਖਾਈ ਤੋਂ ਇੱਕ ਪੰਨਾ

ਕੁਝ ਹੋਰ ਕਲਾਸੀਕਲ ਅੰਕੜੇ ਦੇ ਉਲਟ (ਕਾਮਤੇ, ਦੁਰਕੇਮ) ਵੈਬਰ ਨੇ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਜਾਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਖ਼ਾਸ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ. [7] ਦੁਰਕਰਮ ਅਤੇ ਮਾਰਕਸ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਵਿੱਚ, ਵੈਬਰ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ 'ਤੇ ਵਧੇਰੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਤ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਇਹ ਉਸਦੀ ਕਾਰਜਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ. [17] ਹਾਲਾਂਕਿ ਦੁਰਕੇਮ ਨੇ ਸਮਾਜ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਵੈਬਰ ਨੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ (ਢਾਂਚਾ ਅਤੇ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿਵਾਦ) ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਮਾਰਕਸ ਨੇ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਉੱਪਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਤਰਜੀਹ ਲਈ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ ਵੈਬਰ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਵਜੋਂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਕਦਰ ਕੀਤੀ, ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਵੱਡੀ ਤਸਵੀਰ. [17] [64] [65]

ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਲਈ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ, ਇਹ ਹੈ:

... ਇਕ ਅਜਿਹਾ ਵਿਗਿਆਨ ਹੈ ਜੋ ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਵਾਈ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆਤਮਕ ਸਮਝ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਇਸ ਦੇ ਕੋਰਸ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨਾਮਾ ਵਿਆਖਿਆ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਸਕੇ.

- ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ [66]

ਵੇਬਰ ਨੂੰ ਨਿਰਬਲਤਾ ਅਤੇ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਦੇ ਸਵਾਲ ਨਾਲ ਚਿੰਤਾ ਸੀ. [7] ਵੈਬਰ ਨੇ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਵਹਾਰ ਤੋਂ ਸਮਾਜਿਕ ਰਵੱਈਆ ਅਪਣਾਇਆ ਹੈ, ਇਸ ਗੱਲ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿਵਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿ ਸਮਾਜਕ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਸ਼ੇਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ. [7] [67] ਵਿਆਖਿਆਤਮਕ ਸਾਧਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਾਵਧਾਨੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦਾ ਅਧਿਐਨ (Verstehen) ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਅਰਥ ਅਤੇ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਦੇ ਹਨ. [7] [36] ਸਮਾਜਕ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਪਛਾਣੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਰੰਤੂ ਵਧੇਰੇ ਅੰਤਰਮੁੱਖੀ ਅੰਤ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿਗਿਆਨਕ ਦੁਆਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਅੰਤ ਦੀਆਂ ਸਮਝਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਾ ਵਸਤੂ ਦੀ ਇਕ ਹੋਰ ਪਰਤ (ਵਿਗਿਆਨਕ ਦੀ ਹੈ) ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੈ. [7] ਵੇਬਰ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਅਕਤੀਗਤਤਾ ਦਾ ਮਹੱਤਵ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿਚ ਮੂਰਖ-ਸਬੂਤ ਬਣਾਉਣ, ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਗਿਆਨ ਨਾਲੋਂ ਵਿਸ਼ਵ-ਵਿਆਪੀ ਕਾਨੂੰਨ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹਨ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਣ ਵਾਲੇ ਉਦੇਸ਼ ਗਿਆਨ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਬਹੁਤ ਪੱਕੀ ਹੈ. [7] ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ, ਵੈਬਰ ਨੇ ਉਦੇਸ਼ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਟੀਚੇ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਇਕ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਟੀਚਾ ਹੈ-ਹਾਲਾਂਕਿ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਯੋਗ ਹੈ. [7]

ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਕੋਈ ਬਿਲਕੁਲ "ਉਦੇਸ਼" ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਨਹੀਂ ਹੈ ... ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਸਲੀਅਤ ਦਾ ਸਾਰਾ ਗਿਆਨ ... ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣਾਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਗਿਆਨ ਹੈ .... ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਦਾ "ਉਦੇਸ਼" ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ, ਜੋ ਕਿ ਥੀਸਿਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਆਦਰਸ਼ "ਕਾਨੂੰਨ" ਵਿੱਚ ਅਨੁਭਵੀ ਹਕੀਕਤ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣਾ ਹੈ, ਇਹ ਅਰਥਹੀਣ ਨਹੀਂ ਹੈ [...] ਕਿਉਂਕਿ ... ਸਮਾਜਿਕ ਨਿਯਮਾਂ ਦਾ ਗਿਆਨ ਸਮਾਜਿਕ ਅਸਲੀਅਤ ਦਾ ਗਿਆਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਸਗੋਂ ਇਹ ਸਾਡੇ ਦਿਮਾਗ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਾਧਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ. ਇਹ ਅੰਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ.

- ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ, 1904 ਵਿੱਚ ਸੋਸ਼ਲ ਸਾਇੰਸ ਵਿੱਚ "ਆਬਜੈਕਟਵਿਟੀ" [68]

ਵਿਧੀਗਤ ਵਿਅਕਤੀਵਾਦ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਸਮਾਜਕ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਿਆਂ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰਾਸ਼ਟਰਾਂ, ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ, ਸਰਕਾਰਾਂ, ਚਰਚਾਂ, ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨਾਂ ਆਦਿ) ਨੂੰ ਨਤੀਜਾ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇਸਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਵੇਬਰ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਰਥਿਕਤਾ ਅਤੇ ਸੁਸਾਇਟੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਅਧਿਆਇ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਦਲੀਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਿਰਫ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ "ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਸਮਝਣ ਯੋਗ ਕਾਰਵਾਈ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਏਜੰਟ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ". [62] [67] ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ, ਵੈਬਰ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵਿਗਿਆਨਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਦੇਸ਼ਪੂਰਣ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਦੇ ਮਾਧਿਅਮ ਦੁਆਰਾ ਕਬਜ਼ਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ - ਉਹ ਨਮੂਨੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ "ਆਦਰਸ਼ ਕਿਸਮ" ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ - ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਅਸਲ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਘਟਨਾਵਾਂ ਅਚਾਨਕ ਅਤੇ ਅਚਾਨਕ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਵਿਗਾੜਦੀਆਂ ਹਨ ਅਸਪੱਸ਼ਟ ਕਾਰਨ. [62] ਇਕ ਆਦਰਸ਼ ਕਿਸਮ ਦੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਬਣਤਰ ਅਸਲ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਉਦੇਸ਼ ਨਿਰਧਾਰਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬਨਮਾਰਕ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਦੇ ਅਸਲ ਜੀਵਨ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਮਾਪਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. [69]

ਸਾਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਗਿਆਨਕ ਨਿਰਧਾਰਤ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਇਹ ਸਾਡੇ ਯਤਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੀ ਆਲਮੀ ਸਮਾਜਵਾਦ ਦੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਉਮੈਦ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਬਣੇ.

- ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ, 1909 [70]

ਵੇਬਰ ਦੀ ਕਾਰਜ-ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਗਿਆਨ, ਮੈਥਸਨਸਟ੍ਰੇਟ ਦੀ ਕਾਰਜਪ੍ਰਣਾਲੀ ਬਾਰੇ ਵਿਆਪਕ ਬਹਿਸ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ. [36] ਵੇਬਰ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਇਤਿਹਾਸਵਾਦ ਦੇ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਪ੍ਰਸੰਗ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਲਈ ਵਿਅਕਤੀਆਂ (ਸਮਾਜਿਕ ਅਭਿਨੇਤਾ) ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਪ੍ਰੇਰਨਾਂ ਦੀ ਸਮਝ ਦੀ ਲੋਡ਼ ਹੈ. [36] ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਵਾਈਬਰ ਦੀ ਵਿਧੀ ਦੁਆਰਾ ਤੁਲਨਾਤਮਿਕ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਉੱਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ. [71] ਇਸ ਲਈ, ਵੈਬਰ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਾਉਣ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾ ਦਿਲਚਸਪੀ ਸੀ ਕਿ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਇਤਿਹਾਸਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਇੱਕ ਖਾਸ ਨਤੀਜਾ ਸੀ. [65]

ਤਰਕਸੰਗਤ [ਸਰੋਤ ਸੋਧੋ]

ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ ਵੈਬਰ ਦੇ ਕੰਮ ਦੇ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਧਦੀ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਦੱਸਿਆ ਹੈ. [7] [72] [73] [74] ਇਹ ਥੀਮ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਸੰਚਾਰਾਂ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ (ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ, ਧਰਮ) ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਢਾਂਚੇ (ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਆਰਥਿਕਤਾ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਧਾਰਤ) ਵਿਚਕਾਰ ਸਬੰਧਾਂ ਦੇ ਵੱਡੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਸੀ. [65]

ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਨਾਲ, ਵੇਬਰ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਮਝਿਆ, ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਕੀਮਤ-ਲਾਭ ਗਣਨਾ, ਦੂਜੀ, ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿਆਪਕ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਸੰਗਠਨ ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ, ਹੋਰ ਆਮ ਅਰਥਾਂ ਵਿਚ, ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੇ ਉਲਟ ਰਹੱਸ ਅਤੇ ਜਾਦੂ (ਅਸਪਸ਼ਟ). [74]

ਸਾਡੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਤਰਕਸੰਗਤ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀਕਰਣ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ, ਸਭ ਤੋਂ ਉਪਰ, "ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਭੜੱਕਾ"

- ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ [75]

ਵੇਬਰ ਨੇ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਐਥਿਕ ਅਤੇ ਸਪਿਰਿਟ ਆਫ਼ ਕੈਪੀਟਲਿਜ਼ਮ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇ ਦੀ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਸ਼ੀਵਾਦ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਅਤੇ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਅਤੇ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਸਾਕਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਧਾਰਨਾਵਾਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੈਲਵਿਨਵਾਦ, ਦੇ ਸਬੰਧਾਂ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਆਰਥਿਕ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ 'ਤੇ. [76] [77] ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਧਰਮ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਪ੍ਰਤੀ ਈਸ਼ਵਰਤਾ ਦੀ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਇਕ ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਯਾਤਰਾ (ਕਾਲ ਦੇ ਸੈਕੁਲਰਿਲੀਏਸ਼ਨ) ਰਾਹੀਂ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ. [77] ਇਸ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀਆਂ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਜੜ੍ਹਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ, ਛੇਤੀ ਹੀ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਬੰਧਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਨੁਰੂਪ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ. [78]

ਵੈਬਰ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਇਸ ਦੀ ਤਫ਼ਤੀਸ਼ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ' ਤੇ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿਚ ਅਤੇ ਤਿੰਨ ਪ੍ਰਕਾਰਾਂ-ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ-ਕਾਨੂੰਨੀ, ਰਵਾਇਤੀ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਮਾਇਣ-ਵਿਚ ਕਾਨੂੰਨੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਵਰਗੀਕਰਣ-ਜਿਸ ਵਿਚ ਤਰਕਸੰਗਤ-ਕਾਨੂੰਨੀ (ਅਫ਼ਸਰਸ਼ਾਹੀ ਦੁਆਰਾ) ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਹੈ ਆਧੁਨਿਕ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ. [7] ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਾਰਜਾਂ ਵਿਚ ਵੈਬਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਸੁਧਾਰੀਕਰਨ ਵੱਲ ਸਮਾਜ ਦੇ ਅੰਦੋਲਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਦੇਖਿਆ ਸੀ. [7] ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾ, ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਗਣਨਾ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਅਰਥਵਿਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਵੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. [7] ਵੇਬਰ ਨੇ ਮੁਢਲੇ ਨਿਯਮਾਂ ਬਾਕੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਯੂਰਪੀਅਨ ਪੱਛਮੀ ਤੈਅ ਕਰਨਾ. [7] ਤਰਕਸੰਗਤ ਨੈਿਤਕ, ਧਰਮ, ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੇ ਬਦਲਾਅ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੈ; ਬਦਲਾਵ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਪੱਛਮੀ ਸੱਭਿਅਤਾ ਵਿਚ ਆਏ ਸਨ. [7]

ਵਾਈਬਰ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਨਾ ਕੇਵਲ ਪੱਛਮੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਸੈਕੂਲਰਿਲੇਸ਼ਨ ਸੀ, ਸਗੋਂ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਸਮਾਜਾਂ ਦਾ ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ ਵਿਕਾਸ ਕਰਨਾ. ਸਮਾਜ ਦੇ ਨਵੇਂ ਢਾਂਚੇ ਦੋ ਵਿਵਹਾਰਕ ਤੌਰ ਤੇ ਇੰਟਰਮੇਸ਼ਿੰਗ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਦੇ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੂੰਜੀਵਾਦੀ ਉੱਦਮ ਦੇ ਸੰਗਠਿਤ ਕੋਰਾਂ ਅਤੇ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਰਾਜ ਉਪਕਰਣ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦਾ ਆਕਾਰ ਲਿਆ ਸੀ. ਵੇਬਰ ਨੇ ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਯੁੱਧਸ਼ੀਲ-ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦੇ ਸੰਸਥਾਕਰਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸਮਝ ਲਿਆ. ਅਜਿਹੀ ਡਿਗਰੀ ਜੋ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਇਸ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ, ਜੀਵਨ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਰੂਪਾਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ- ਜਿਸਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਆਧੁਨਿਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵਪਾਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਵੱਖਰੇ-ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ - ਉਹ ਭੰਗ ਹੋਏ ਸਨ.

- ਯੁਰਗਨ ਹੈਬਰਰਮਾਸ, ਟਾਈਮ ਦੀ ਆਧੁਨਿਕਤਾ ਦੀ ਚੇਤਨਾ, 1990 [1985] [13]

ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਦੇ ਲੱਛਣ ਵਿਚ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣਾ, ਨੰਗੇਪਨ ਵਧਣਾ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਪਦਾਰਥਕ ਜੀਵਨ ਦਾ ਵਧਿਆ ਹੋਇਆ ਨਿਯਮ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ. [7] ਵੇਬਰ ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਦੁਚਿੱਤੀ ਸੀ; ਇਹ ਮੰਨਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਡਵਾਂਸਾਂ ਲਈ ਜ਼ੁੰਮੇਵਾਰ ਸੀ, ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ, ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਰਵਾਇਤੀ, ਪ੍ਰਤਿਬੰਧਿਤ ਅਤੇ ਨਿਰਪੱਖ ਸਮਾਜਿਕ ਦਿਸ਼ਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰਨਾ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਸਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ "ਮਸ਼ੀਨ ਵਿਚ ਕਾਗਜ਼" ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਲੋਹੇ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੀ ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਵਿੱਚ ਫਸੇ. ਅਤੇ ਅਫ਼ਸਰਸ਼ਾਹੀ. [7] [72] [79] [80] ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਨਾਲ ਜੁੜਨਾ ਇੱਕ ਬੇਵਕੂਫੀ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੁਨੀਆਂ ਵਧੇਰੇ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਘੱਟ ਰਹੱਸਵਾਦੀ ਹੈ, ਬਹੁਧਰਮੀ ਧਰਮਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਇੱਕਦਲਸ਼ੀਲ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਤੱਕ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਬੇਵਕੂਫੀਆਂ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨ ਆਧੁਨਿਕਤਾ. [7] ਪਰ, ਵੈਬਰ ਦੀ ਧਰਮ ਅਸਹਿਮਤੀ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਿਆਖਿਆ, ਧਰਮ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਜੋਸਨ ਜੋਸਫਸਨ-ਸਟੋਰਮ ਦੁਆਰਾ ਉੱਨਤ, ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ ਕਿ ਵੇਬਰ ਰੇਸ਼ਨਸੀਜੇਸ਼ਨ ਅਤੇ ਜਾਦੂਈ ਸੋਚ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਬਾਈਨਰੀ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਵੇਬਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਜਾਦੂਗਰਾਂ ਅਤੇ ਕਾਰੋਬਾਰੀਕਰਨ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਬੇਵਕੂਫ਼ੀ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਾਦੂ ਦੇ ਗੁੰਮਸ਼ੁਦਾ ਨਹੀ. [63]: 299-300 ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਵੇਬਰ ਲਈ ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਸਾਰੇ ਸਮਾਜ 'ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, "ਜਨਤਕ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ" ਅਤੇ ਕਲਾ ਨੂੰ ਘੱਟ ਰਚਨਾਤਮਕ ਬਣਾਉਣਾ. [81]

ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਦੀ ਇੱਕ ਡਿਓਸਟੋਪੀਆ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਵਿੱਚ, ਵੇਬਰ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਆਧੁਨਿਕ ਸਮਾਜ ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਗਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਉਤਪਾਦ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਵਿਅਕਤੀਵਾਦ ਦੇ ਘੱਟ ਅਤੇ ਘੱਟ ਸਵਾਗਤ. [7]

ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰੁਝਾਨ ਦੇ ਕੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਰਥ ਵਿਚ "ਵਿਅਕਤੀਗਤ" ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਬਚੇ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਬਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ?

- ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ [7]

ਧਰਮ ਦਾ ਸਮਾਜ [ਸੋਧੋ]

ਧਰਮ ਦੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਵੇਬਰ ਦੇ ਕੰਮ ਨੇ ਪ੍ਰੋਟੇਸਟੇਂਟ ਐਥਿਕ ਅਤੇ ਸਪਰਿਟ ਆਫ਼ ਕੈਪੀਟਲਜ਼ਮ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਚੀਨ ਦੇ ਧਰਮ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ: ਕਨਫਿਊਸ਼ਿਅਨਸ ਐਂਡ ਟਾਓਆਈਜ਼ਮ, ਦ ਰਿਲੀਜਨ ਆਫ ਇੰਡੀਆ: ਹਿੰਦੂਵਾਦ ਦਾ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਅਤੇ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ. ਦੂਸਰੇ ਧਰਮਾਂ ਉੱਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ 1920 ਵਿਚ ਅਚਾਨਕ ਮੌਤ ਨੇ ਰੋਕਿਆ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਅਤੇ ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਅਧਿਅਨ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ ਨੂੰ ਮੰਨਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ. [82] ਲੇਖ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਤਿੰਨ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਆਰਥਿਕ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ, ਸਮਾਜਿਕ ਲਹਿਰਾਂ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਸਭਿਅਤਾ ਦੀਆਂ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸੰਬੰਧਾਂ ਬਾਰੇ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ. [83]

ਵੈਬਰ ਨੇ ਧਰਮ ਨੂੰ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਇਕ ਮੁੱਖ ਫੋਰਸ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ. [71] ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਪੱਕੇ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀਆਂ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਰਾਹਾਂ ਦਾ ਕਾਰਣ ਲੱਭਣਾ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਮਾਜਕ ਡਾਰਵਿਨਿਸਟਪਾਰਿਡਿਡਮ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕੁਝ ਸਮਕਾਲੀ ਵਿਚਾਰਕਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਣਾ ਜਾਂ ਮਹੱਤਵ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ; ਵੈਬਰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਪੱਛਮੀ ਸੱਭਿਅਤਾ ਦੇ ਵਿਲੱਖਣ ਤੱਤਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਲਈ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ. [83] ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦਾ ਕਵਲਵਿਨਵਾਦੀ (ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਆਪਕ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ) ਪੱਛਮ ਦੇ ਆਰਥਿਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਸਮਾਜਿਕ ਨਵੀਨਤਾ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਉੱਤੇ ਵੱਡਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ, ਪਰੰਤੂ ਇਹ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਵਿਕਾਸ ਵਿਚ ਇਕੋ-ਇਕ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਸਨ. ਵੇਬਰ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਏ ਗਏ ਹੋਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕਾਰਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨਕ ਅਭਿਆਸ ਦਾ ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ, ਗਣਿਤ, ਵਿਦਵਤਾ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਸ਼ਾਸਤਰ, ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਅਤੇ ਆਰਥਕ ਉੱਦਮਾਂ ਦਾ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਨਾਲ ਵਿਸਥਾਰ ਸਹਿਣ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ. [83] ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਵੇਬਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਧਰਮ ਦੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਅੰਦੋਲਨ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਪੱਛਮੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਖਰਾ ਭਾਗ, ਜਾਦੂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੀ ਕਮੀ, ਜਾਂ ਉਸਨੇ "ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਬੇਵਕੂਫੀ" ਕਿਹਾ ਸੀ. [83]

ਵੇਬਰ ਨੇ ਧਾਰਮਿਕ ਤਬਦੀਲੀ ਦੇ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਵੀ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਸਮਾਜ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਜਾਦੂ ਤੋਂ ਬਹੁਪੱਖੀਵਾਦ ਵੱਲ ਖਿੱਚਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਫਿਰ ਚੈਨੰਜੀਵਾਦ, ਇਕੋਤਸ਼ੀ ਅਤੇ ਆਖਿਰਕਾਰ, ਨੈਤਿਕ ਇਕੋਤਿਸ਼ਵਾਦ ਨੂੰ. [84] ਵੈਬਰ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਵਿਕਾਸ ਹੋਇਆ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਰਥਿਕ ਸਥਿਰਤਾ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ਾਵਰਾਨਾਕਰਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵਧੇਰੇ ਪੁਖਤਾ ਪੁਜਾਰੀਆਂ ਦੀ ਸਥਾਪਤੀ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ. [85] ਜਿਵੇਂ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਮੂਹਾਂ ਨੂੰ ਘੇਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਲੜੀ ਨੂੰ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਸ਼ਕਤੀ ਹੋਰ ਕੇਂਦਰੀ ਬਣ ਗਈ, ਇਕ ਸਿੰਗਲ ਸਰਬਵਿਆਪੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਅਤੇ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਬਣ ਗਈ. [86]

ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਧਰਮ ਅਤੇ ਸਰਮਾਏਦਾਰੀ ਦਾ ਆਤਮਾ [ਸੋਧੋ]

ਮੁੱਖ ਲੇਖ: ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਐਥਿਕ ਅਤੇ ਸਪਰਿਟੀ ਆਫ਼ ਕੈਪੀਟਲਿਜ਼ਮ

ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਐਥਿਕ ਅਤੇ ਸਪਿਰਿਟ ਆਫ ਕੈਪੀਟਲਿਜ਼ਮ ਦੇ ਇੱਕ ਜਰਮਨ ਐਡੀਸ਼ਨ ਦਾ ਢਾਂਚਾ

ਵੇਬਰ ਦੇ ਲੇਖ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਐਥਿਕ ਅਤੇ ਸਪਿਰਿਟ ਆਫ਼ ਕੈਪੀਟਲਿਸਿਜ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕੰਮ ਕੀਤਾ. [41] [ਜਿਸ ਦੁਆਰਾ?] ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੰਮ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਧਰਮ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰਪੂਰਵਕ ਅਧਿਐਨ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਵੈਬਰ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਕੰਮਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਵਿਹਾਰ ਦਰਮਿਆਨ ਆਪਸੀ ਮੇਲ-ਜੋਲ ਦੀ ਤਰਕਸੰਗਤ ਆਰਥਿਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ. [87] ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਐਥਿਕ ਅਤੇ ਪਾਇਟਿਲਿਟੀ ਦੀ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ, ਵੈਬਰ ਨੇ ਥੱਸੀ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕੈਲਵਿਨ ਵਿਸ਼ਿਸ਼ਟ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਦੇ ਹਨ. [87] ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਯੂਰਪ ਦੇ ਆਰਥਕ ਕੇਂਦਰ ਦੀ ਪੈਰਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇ ਸੁਧਾਰਾਂ ਨੂੰ ਫਰਾਂਸ, ਸਪੇਨ ਅਤੇ ਇਟਲੀ ਵਰਗੇ ਕੈਥੋਲਿਕ ਮੁਲਕਾਂ ਅਤੇ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼, ਇੰਗਲੈਂਡ, ਸਕੌਟਲੈਂਡ ਅਤੇ ਜਰਮਨੀ ਵਰਗੇ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟਾਂ ਦੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ. ਵੇਬਰ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਹੋਰ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟਾਂ ਵਾਲੇ ਮਹਾਤਮਾਸੀ ਉਹ ਸਨ ਜੋ ਵਧੇਰੇ ਵਿਕਸਤ ਪੂੰਜੀਵਾਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਵਾਲੇ ਸਨ. [88] ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਸਮਾਜ ਵਿਚ, ਸਭ ਤੋਂ ਸਫਲ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਆਗੂ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਸਨ. [87] ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੈਬਰ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਰੋਮਨ ਕੈਥੋਲਿਕਵਾਦ ਨੇ ਪੱਛਮੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਪੂੰਜੀਵਾਦੀ ਅਰਥਚਾਰੇ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਪਾਈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੋਰ ਧਰਮ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਨਫਿਊਸ਼ਿਅਸ ਅਤੇ ਦੁਨਿਆਵੀ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਕਿਤੇ ਹੋਰ.ਕਾਲ ਦੇ ਸੰਕਲਪ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਆਧੁਨਿਕ ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਪਸ਼ਟ ਜ਼ਮੀਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਮਿਹਨਤੀ ਕਾਮਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ. ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਵਿੱਚ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੁਆਰਾ ਅਨਾਦਿ ਮੁਕਤੀ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਉਂਦਿਆਂ ਅਤੇ ਸਹਿਕਾਰਤਾ ਦੀ ਭਾਰੀ ਸ਼ਰਧਾ ਦੀ ਤਨਖਾਹ ਵਜੋਂ ਦਿੱਤਾ.

- ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ [77]

ਇਤਿਹਾਸਕ ਤੌਰ ਤੇ ਈਸਾਈ ਧਾਰਮਿਕ ਸ਼ਰਧਾ ਨਾਲ ਇਤਿਹਾਸਕ ਕਦਮ ਚੁੱਕਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਆਰਥਿਕ ਪਿੱਛਾ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ. [89] ਵੇਬਰ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਧਰਮ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕਿਸਮਾਂ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੈਲਵਿਨਵਾਦ-ਆਰਥਿਕ ਲਾਭ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰਿਕ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦੀ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਪਿੱਠਭੂਮੀ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੇ ਸਨ ਨੈਤਿਕ ਅਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਮਹੱਤਤਾ ਦੇ ਨਾਲ. [76] ਵੇਬਰ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਪੁਨਰ-ਵਿਚਾਰ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆਧੁਨਿਕ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੀ ਉਤਪਤੀ ਲੱਭਣ ਦੇ ਕਈ ਕਾਰਨ ਸਨ. [90] ਖਾਸ ਕਰਕੇ, ਪ੍ਰੋਟੇਸਟੇਂਟ ਨੈਤਿਕ (ਜਾਂ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ, ਕੈਲਵਿਨ ਵਿਸ਼ਣਹਾਰ) ਨੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਕਾਰੋਬਾਰ ਵਿੱਚ ਸਫ਼ਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਸੁੱਖਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਹੋਰ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੁਨਾਫ਼ੇ ਨੂੰ ਮੁੜ ਨਿਵੇਸ਼ ਕੀਤਾ. [87] ਕਾਲ ਕਰਨ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਹਰੇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੁਕਤੀ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ; ਸਿਰਫ ਚਰਚ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਹੋਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. [77] ਪੂਰਵ ਆਰਥਿਕ ਅਸਮਾਨਤਾ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਗ਼ੈਰ-ਬਰਾਬਰੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਘਟਾਉਣਾ, ਇਸ ਦਾ ਅਰਥ ਸੀ ਕਿ ਪਦਾਰਥ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਮੁਕਤੀ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਵਜੋਂ ਇੱਕ ਭੌਤਿਕ ਦੌਲਤ ਲਏ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ. [87] [91] ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਲ ਮੁਨਾਫਿਆਂ ਦਾ ਜਾਇਜ਼ਾ ਲੈਣ ਲਈ ਉਚਿਤ ਠਹਿਰਾਉਂਦੇ ਸਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਨੈਤਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਲਾਲਚ ਜਾਂ ਲਾਲਸਾ ਉੱਤੇ ਸ਼ੱਕ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਇ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਇੱਕ ਉੱਚ ਨੈਤਿਕ ਅਤੇ ਸਤਿਕਾਰਤ ਦਰਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੁੰਦੇ ਸਨ. [87] ਇਸ ਵੇਬਰ ਨੇ "ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੀ ਭਾਵਨਾ" ਨੂੰ ਕਿਹਾ: ਇਹ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਸੀ-ਅਤੇ ਪੂੰਜੀਵਾਦੀ ਆਰਥਿਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਿਆ. [87] ਇਸ ਥਿਊਰੀ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਮਾਰਕਸ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾ-ਵਸਤੂ ਦੇ ਵਿਪਰੀਤ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਮਾਜ ਦਾ ਆਰਥਿਕ "ਆਧਾਰ" ਇਸਦੇ ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ. [76]

ਵੈਬਰ ਨੇ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਸ਼ੀ ਧਰਮ ਵਿਚ ਖੋਜ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਅਰਨਸਟ ਟਰੌਲੀਟਸੈਚ, ਇਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸ਼ਨਲ ਧਰਮ-ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਨੇ ਈਸਾਈ ਚਰਚਾਂ ਅਤੇ ਸੰਧੀਆਂ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਸੋਸ਼ਲ ਟੀਚਿੰਗ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਵੈਬਰ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਟ੍ਰਉਲ੍ਲੇਸਚ ਦੇ ਕੰਮ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਹ ਖੇਤਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪਸੰਦ ਸੀ: ਧਰਮ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਤੁਲਨਾਤਮਿਕ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਲਈ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚਾ. [92]

ਆਧੁਨਿਕ ਟਿੱਪਣੀ ਵਿਚ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸ਼ਬਦ "ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਅਸੂਲ" ਵੇਬਰ ਦੁਆਰਾ ਚਰਚਾ ਕੀਤੇ "ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਨੈਤਿਕ" ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਉਤਪੰਨ ਹੈ. ਇਹ ਉਦੋਂ ਅਪਣਾਇਆ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਨੈਤਿਕਤਾ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਜਾਪਾਨੀ ਲੋਕਾਂ, ਯਹੂਦੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰਨਾਂ ਗ਼ੈਰ-ਈਸਾਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਲਈ ਆਮ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਅਰਥ ਕੱਢੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ. [93]

ਚੀਨ ਦਾ ਧਰਮ: ਕਨਫਿਊਸ਼ਆਈ ਅਤੇ ਤਾਓਵਾਦ [ਸੋਧੋ]

ਮੁੱਖ ਲੇਖ: ਚੀਨ ਦਾ ਧਰਮ: ਕਨਫਿਊਸ਼ਿਅਨਵਾਦ ਅਤੇ ਤਾਓਵਾਦ

ਚੀਨ ਦਾ ਧਰਮ:

ਕਨਫਿਊਸ਼ਿਅਨਵਾਦ ਅਤੇ ਟਾਓਵਾਦ ਧਰਮ ਦੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਤੇ ਵੈਬਰ ਦਾ ਦੂਜਾ ਵੱਡਾ ਕੰਮ ਸੀ. ਸੀ. ਕੇ. ਵੈਂਗ ਦੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਦੇ ਨਾਲ ਹੰਸ ਐੱਚ. ਗਰਥ ਨੇ ਇਸ ਪਾਠ ਨੂੰ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ. [94] ਵੇਬਰ ਨੇ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪਹਿਲੂਆਂ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਤ ਕੀਤਾ ਜੋ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਸਵਾਲ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕਿਉਂ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਚੀਨ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਇਆ. [95] ਉਸਨੇ ਚੀਨੀ ਸ਼ਹਿਰੀ ਵਿਕਾਸ, ਚੀਨੀ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨਵਾਦ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਅਧਿਕਾਰ ਅਤੇ ਚੀਨੀ ਧਰਮ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਨ (ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ, ਕਨਫਿਊਸ਼ਿਅਨਵਾਦ ਅਤੇ ਤਾਓਵਾਦ) ਦੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਤ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਚੀਨੀ ਵਿਕਾਸ ਯੂਰਪੀਨ ਮਾਰਗ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਅਲੱਗ ਹੈ. [95]

ਵੈਬਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਕਨਫਿਊਸ਼ਿਅਨਵਾਦ ਅਤੇ ਧਰਮ-ਸ਼ਾਸਤਰੀਵਾਦ ਆਪਸ ਵਿਚ ਇਕੋ ਜਿਹੇ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਵਿਚਾਰ ਹਨ, ਹਰ ਇੱਕ ਧਾਰਮਿਕ ਮਾਨਤਾ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲਿਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ. [96] ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ਤੇ, ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਸੰਜਮ ਅਤੇ ਸੰਜਮ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਧਨ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਸਨ. [96] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹਨਾਂ ਦੋਹਾਂ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅੰਤਮ ਟੀਚਾ ਹੋਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਅੰਤਰ ਨਾਲ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਸੀ. [91] ਕਨਫਿਊਸ਼ਿਆਈ ਦਾ ਟੀਚਾ "ਇੱਕ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਸਥਿਤੀ ਸਥਿਤੀ ਸੀ", ਜਦੋਂ ਕਿ ਪੁਰਾਤੱਤਵਵਾਦ ਦਾ ਟੀਚਾ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਸੀ ਜੋ "ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸੰਦ" ਹਨ. [96] ਕਾਰਵਾਈ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ ਕਨਫਿਊਸ਼ਿਅਨਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੀ, ਪਰ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਆਮ ਸੀ. [96] ਦੌਲਤ ਲਈ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਇਕ ਸਹੀ ਕਨਫਿਊਸ਼ਿਅਨ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਸੀ. [91] ਇਸ ਲਈ, ਵੈਬਰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਮਾਜਿਕ ਰਵੱਈਏ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਵਿਚ ਇਹ ਫਰਕ ਅਨੁਸਾਰੀ, ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਧਰਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਪੱਛਮੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੀ ਗੈਰ-ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ. [96]

ਭਾਰਤ ਦਾ ਧਰਮ: ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਅਤੇ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਦਾ ਸਮਾਜ [ਸੋਧੋ]

ਮੁੱਖ ਲੇਖ:

ਭਾਰਤ ਦੇ ਧਰਮ: ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਅਤੇ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਦੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਕ, ਧਰਮ ਦੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਤੇ ਵੈਬਰ ਦਾ ਤੀਜਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕੰਮ ਸੀ. ਇਸ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਉਹ ਭਾਰਤੀ ਸਮਾਜ ਦੇ ਢਾਂਚੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੀਆਂ ਰੂੜ੍ਹੀਵਾਦੀ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਦੀਆਂ ਵਿਧੀਵਤ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਧਰਮਵਾਦ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਾਲ ਬਦਲਾਅ ਦੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਭਾਰਤੀ ਸਮਾਜ ਦੇ ਧਰਮ-ਨਿਰਪੱਖ ਨੈਤਿਕਤਾ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. [97] ਵੇਬਰ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਵਿਚ, ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ, ਚੀਨ ਵਿਚ ਕਨਫਿਊਸ਼ਵਾਦ ਵਰਗੇ, ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਲਈ ਰੁਕਾਵਟ ਸੀ. [91] ਭਾਰਤੀ ਜਾਤ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਆਪਣੀ ਜਾਤ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਅੱਗੇ ਵਧਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ. [91] ਆਰਥਿਕ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਸਮੇਤ ਸਰਗਰਮੀ, ਆਤਮਾ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿਚ ਬੇਯਕੀਨੀ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ. [91]

ਵੇਬਰ ਨੇ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਸਮਾਜ ਅਤੇ ਧਰਮ ਦੀ ਖੋਜ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਕੇ ਸਮੁੱਚੇ ਏਸ਼ੀਆਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਦੀ ਸਮਾਨਤਾ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਲਈ ਚੀਨ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਕੰਮ ਤੋਂ ਸੰਖੇਪ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਿਆ. [98] ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਅਰਥ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਪੱਧਰ ਦੇ ਰਹੱਸਵਾਦ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ. [98] ਇੱਕ ਨਬੀਆਂ ਜਾਂ ਸਿਆਣੇ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਅਣਪੜ੍ਹ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ, ਸਮਾਜਿਕ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਮੂਲ ਤੌਰ ਤੇ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵੰਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਜਾਦੂ ਦੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਆਂ ਉੱਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹੈ. [98] ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ, ਪੜ੍ਹੇ ਲਿਖੇ ਅਤੇ ਅਨਪੜ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਇਕੋ ਜਿਹੀ ਯੋਜਨਾ ਅਤੇ ਮਤਲਬ ਦੇਣ ਲਈ ਮਸੀਸੀ ਦੀ ਕੋਈ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. [98] ਵੇਬਰ ਨੇ ਮਿਥੁਨਿਕ ਅਗੰਮ ਵਾਕਾਂ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਨੈਤਿਕ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀਆਂ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ), ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਨੇੜਲੇ ਈਸਟ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਏਸ਼ੀਆਈ ਮੁੱਖ ਭੂ-ਮੱਧ 'ਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈਆਂ ਮਿਸਾਲੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀਆਂ ਤੱਕ ਮਿਲੀਆਂ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਕੁਲੀਨ ਲੋਕਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਜੀਣ ਦੇ ਸਹੀ ਢੰਗਾਂ' ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਪਦਾਰਥਕ ਸੰਸਾਰ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜ਼ੋਰ. [98] [99] ਇਹ ਉਹ ਅੰਤਰ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਛਮੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਮੁਲਕਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਚੀਨੀ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਸਭਿਅਤਾਵਾਂ ਦੇ ਰਾਹਾਂ ਤੋਂ ਪਾਲਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਸੀ. ਉਸ ਦੇ ਅਗਲੇ ਕੰਮ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ ਇਸ ਥਿਊਰੀ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਸੀ. [98]

ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ [ਸੋਧ ਸਰੋਤ]

ਮੁੱਖ ਲੇਖ: ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ (ਕਿਤਾਬ)

ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ ਵਿਚ, ਧਰਮ ਦੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਉੱਤੇ ਉਸ ਦਾ ਚੌਥਾ ਵੱਡਾ ਕੰਮ, ਵੈਬਰ ਨੇ ਤੱਥਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਓਰੀਐਂਟਲ ਅਤੇ ਪਖੰਡਿਕ ਧਰਮ ਦੇ ਵਿਚਲੇ ਮਤਭੇਦ ਪੈਦਾ ਹੋਏ. [100] ਉਸ ਨੇ ਪੱਛਮੀ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਦੁਨਿਆਵੀ ਤਪੱਸਵੀ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਵਿਕਸਿਤ ਕਿਸਮ ਦੇ ਰਹੱਸਵਾਦੀ ਚਿੰਤਨ ਨਾਲ ਕੀਤੀ. [100] ਵੇਬਰ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਦੇ ਕੁਝ ਪਹਿਲੂਆਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅਪੂਰਣਤਾਵਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਅਤੇ ਬਦਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ. [100] ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਦੀ ਇਸ ਬੁਨਿਆਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ (ਪੂਰਬੀ ਪੂਰਬੀ ਧਰਮਾਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਵਿੱਚ) ਮੂਲ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯਹੂਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. [101]

ਵੇਬਰ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ ਨੇ ਈਸਾਈ ਅਤੇ ਇਸਲਾਮ ਦਾ ਨਾ ਕੇਵਲ ਫੜਿਆ ਸੀ, ਸਗੋਂ ਆਧੁਨਿਕ ਪੱਛਮੀ ਰਾਜ ਦੇ ਉਭਾਰ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸੀ; ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੇਲੈਨਿਕਸ ਅਤੇ ਰੋਮੀ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੀ.

1920 ਵਿੱਚ ਵੇਬਰ ਦੀ ਅਚਨਚੇਤੀ ਮੌਤ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜ਼ਬੂਰ, ਜੀਵਨ ਦੀ ਕਿਤਾਬ, ਟਲਮੂਡਿਕ ਜੌਹਰੀ, ਮੁਢਲੇ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਅਤੇ ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਵਿਉਂਤਣ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ.

ਅਰਥਚਾਰਾ ਅਤੇ ਸਮਾਜ [ਸੋਧੋ]

ਮੁੱਖ ਲੇਖ: ਆਰਥਿਕਤਾ ਅਤੇ ਸੁਸਾਇਟੀ

ਵੇਬਰ ਦੀ ਮਹਾਨ ਕਿਰਦਾਰ ਆਰਥਿਕਤਾ ਅਤੇ ਸੁਸਾਇਟੀ ਉਸ ਦੇ ਲੇਖਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਿਹ ਹੈ ਜੋ ਉਹ 1920 ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਅੰਤਮ ਸੰਸਥਾ ਅਤੇ ਸੰਪਾਦਨਾ ਉਸ ਦੀ ਵਿਧਵਾ ਮਰੀਅਨ ਵੇਬਰ ਨਾਲ ਹੋਈ. 1 9 21 ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਆਖਰੀ ਜਰਮਨ ਫਾਰਮ ਵਿਚ ਮਾਰੀਆਨ ਵੇਬਰ ਦੇ ਕੰਮ ਅਤੇ ਬੌਧਿਕ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਏ. 1956 ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਜਰਮਨ ਕਾਨੂੰਨਸਾਥੀ ਜੋਨਸ ਵਿਕਲੇਮੈਨਬੇਗਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵੇਬਰ ਦੀ ਛੁੱਟੀ ਵਾਲੇ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਅਰਥਚਾਰੇ ਅਤੇ ਸੁਸਾਇਟੀ ਦੇ ਜਰਮਨ ਸੰਸਕਰਣ ਦਾ ਸੰਪਾਦਨ ਅਤੇ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ.

ਆਰਥਿਕਤਾ ਅਤੇ ਸੁਸਾਇਟੀ ਦੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸੰਸਕਰਣ 1968 ਵਿੱਚ ਇਕ ਇਕੱਤਰ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਰੂਪ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਛਾਪੇ ਗਏ ਸਨ, ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੰਟਰ ਰੋਥ ਅਤੇ ਕਲੌਸ ਵਿਤੀਚ ਦੁਆਰਾ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਜਰਮਨ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਐਡੀਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਅਾਗੋਲਨਾਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਹਨ.

ਆਰਥਿਕਤਾ ਅਤੇ ਸੁਸਾਇਟੀ ਵਿੱਚ ਸੋਸ਼ਲ ਸਲੋਸ, ਸੋਸ਼ਲ ਫਿਲਾਸਫੀ, ਰਾਜਨੀਤੀ, ਸੋਸ਼ਲ ਸਟ੍ਰੈਟਿਫਿਕੇਸ਼ਨ, ਵਰਲਡ ਰੀਲੀਜਨ, ਕੂਟਨੀਤੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਸੰਬੰਧੀ ਵੇਬਰ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਰੇਂਜ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ. ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਰਮਨ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੋਵਾਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੋ ਵਾਲੀਅਮ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਅਤੇ 1000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਪੰਨਿਆਂ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਹੈ.

ਕਿਸਮਤ ਅਤੇ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਵਸਤੂ [ਸੋਧੋ]

ਸਮਾਜਿਕ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕਿਸਮਤ ਅਤੇ ਦੁਰਭਾਗ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਵਸਤੂ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵੇਬਰ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ "ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਮਾਜਿਕ ਵਰਗਾਂ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ, ਜਾਂ ਥੀਓਡੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਮਾਜਕ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਅਪਣਾਉਂਦੇ ਹਨ." [102]

ਥੌਦਰਸੀ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਵੈਬਰ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਨਾਲ ਅਤੇ ਧਰਮ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾ ਬਾਰੇ ਉਸਦੇ ਨੈਤਿਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਵਾਧੇ ਨਾਲ ਵਧਾਈ ਗਈ ਸੀ. ਧਰਮ ਦਾ ਇਹ ਨੈਤਿਕ ਹਿੱਸਾ ਹੈ, "... (1) soteriology ਅਤੇ (2) ਥਿਓਡੀਸਰੀ. ਇਹ ਅਰਥ ਕ੍ਰਮਵਾਰ, ਕਿਵੇਂ ਲੋਕ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਲੌਕਿਕ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨਾਲ ਸਹੀ ਸਬੰਧ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਵਿਗਾੜ ਰਹੇ ਹਨ. ਜਾਂ ਚੰਗੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਬੁਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕਿਉਂ ਵਾਪਰਦੀਆਂ ਹਨ. "[103] ਕਲਾਸ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਵੱਖਰੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਦੀ ਵਿਭਾਜਨ ਹੈ. "ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਦੀ ਵਸਤੂਆਂ ਇਹ ਮੰਨਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਹੋਰ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਸੰਕੇਤ ਜਾਂ ਬੁਰਾਈ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਹਨ. ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਕਿਸਮਤ ਦੀਆਂ ਵਸਤੂਆਂ ਇਸ ਵਿਚਾਰ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰ ਇਕ ਬਰਕਤ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਹੱਕਦਾਰ ਹਨ." [103] ਵੈਬਰ ਵੀ ਲਿਖਦਾ ਹੈ ਕਿ "ਅਮੀਰ ਲੋਕ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਨੂੰ ਅਪਨਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਇਸ ਗੱਲ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ ... [ਜਦਕਿ] ਦੁਰਭਾਗ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਇਹ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਮੀਰੀ ਬੁਰਾਈ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿਚਲੀ ਦੁਖਾਂਤ ਨੂੰ ਅਗਲੇ ਵਿਚ ਇਨਾਮ ਮਿਲੇਗਾ." [102] ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਦੋ ਭੇਦਭਾਵ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਕਲਾਸ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਲਈ ਲਾਗੂ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਪਰ ਧਰਮ ਦੇ ਅੰਦਰ ਨਸਲੀ ਅਤੇ ਨਸਲੀ ਵਿਤਕਰੇ.

ਵਾਈਬਰ ਦੋ ਨੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਕਿਸ ਕਲਾਸ ਦੀਆਂ ਢਾਂਚਿਆਂ ਵਿਚਲੇ ਫਰਕ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰ ਕੇ ਧਰਮ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸਮਾਜਿਕ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਤ ਕਰਦਾ ਹੈ. "ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਅਸੂਲ" ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਥੀਸਡੀਸਟੀ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਹੈ; ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ, ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ "ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਅਸੂਲ" ਦੇ ਕਾਰਨ, ਉੱਚ ਪੱਧਰੀ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟਾਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਸਿੱਖਿਆ ਸੀ. [104] ਕਾਰਜਸ਼ੀਲਤਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਉਹ ਬਿਪਤਾ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾ ਵਸਤੂਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਬਾਅਦ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ. ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਦੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ ਉਦਾਹਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਹੇਠਲੇ ਦਰਜੇ ਦੇ ਲੋਕ, ਗਰੀਬ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦੇਣ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵਧੇਰੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਉਮੀਦ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਵਜੋਂ ਡੂੰਘੀ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਫੜੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਜਦਕਿ ਉੱਚੇ ਰੁਤਬੇ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਉਹ ਸੈਕਰਾਮੈਂਟਸ ਜਾਂ ਕੰਮ ਜੋ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੌਲਤ ਰੱਖਣ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹੱਕ ਸਾਬਤ ਕਰਦੇ ਹਨ. [102]

ਇਹ ਦੋ ਧਾਰਮਿਕ ਨਿਯਮਾਂ ਨੂੰ ਧਾਰਮਿਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੰਵਿਧਾਨਿਕ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗਤਾ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਮੁੱਖ ਵਿਭਾਜਨ ਮੁੱਖ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਅਤੇ ਈਵੈਂਟਲ ਭਾਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਬੰਧਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਥੀਸਡੀਟੀ ਦਾ ਸੰਬੰਧ ਹੈ. ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਮੁੱਖ ਵਰਗ ਕਲੀਸਿਯਾਵਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਉੱਚ ਪੱਧਰੀ ਸੰਗਠਨਾਂ ਨਾਲ, "... ਆਰਗੇਨਾਈਜ਼ੇਸ਼ਨ, ਸਥਿਰਤਾ ਅਤੇ ਰਾਖੀਵਾਦ ਨੂੰ ਹੱਲਾਸ਼ੇਰੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਵੰਡ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦਾ ਅਸਮਾਨਤਾਵਾਂ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਰੋਤ ਸਾਬਿਤ ਹੋਏ. ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਤਾਕਤ ਦਾ "ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਚਰਚ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਧੰਨ ਮੰਡਲੀ ਵੱਲੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ. [105] ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਪੈਂਟਾਕੋਸਟਲ ਚਰਚਾਂ ਨੇ ਦੁਰਭਾਗ ਦੇ ਥਿਆਸੀਸਕ ਨੂੰ ਅਪਣਾਇਆ. ਉਹ ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ "ਨਿਆਂ ਅਤੇ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਦੇ ਪੱਖ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਦੀ ਵਕਾਲਤ". [105] ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਸਿੱਖੀ ਅਤੇ ਉੱਚੇ-ਉੱਚੀ ਧਾਰਮਿਕ ਚਰਚ ਜੋ ਕਿ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਵਸਤੂ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਆਖਰਕਾਰ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਅਤੇ ਨਿਗਮ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਚਰਚਾਂ ਨੇ ਬਿਪਤਾ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਅਪਣਾਇਆ ਸੀ, ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਮਾਨਤਾ ਅਤੇ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ.

ਰਾਜਨੀਤੀ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ [ਸਰੋਤ ਦਾ ਸੰਪਾਦਨ]

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ: ਵੈਬਰ ਅਤੇ ਜਰਮਨ ਰਾਜਨੀਤੀ

ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿਚ, ਵੇਬਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਯੋਗਦਾਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਉਸ ਦਾ "ਰਾਜਨੀਤੀ ਇਕ ਅਹੁਦਾ" (ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਆਲਸ ਬੇਰੂਫ) ਦੇ ਲੇਖ ਹੈ. ਇਸਦੇ ਅੰਦਰ, ਵੈਬਰ ਨੇ ਰਾਜ ਦੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਕੋਲ ਹੈ ਜੋ ਭੌਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਜਾਇਜ਼ ਉਪਯੋਗ 'ਤੇ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਹੈ. [106] [107] [108] ਵੇਬਰ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਰਾਜ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਵੰਡ ਰਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਆਗੂ ਉਹ ਹਨ ਜੋ ਇਸ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ. [107] ਇੱਕ ਸਿਆਸਤਦਾਨ "ਸੱਚਾ ਮਸੀਹੀ ਨੈਤਿਕ" ਦਾ ਵਿਅਕਤੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੈਬਰ ਦੁਆਰਾ ਪਹਾੜੀ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇ ਨਿਆਇਕ ਹੋਣ ਵਜੋਂ ਸਮਝਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਮਤਲਬ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਹੋਰ ਗਲ੍ਹ ਬਦਲਣ ਦਾ ਹੁਕਮ. [109] ਅਜਿਹੇ ਨੈਤਿਕਤਾ ਦੇ ਇੱਕ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੰਤ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸਮਝਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਵੈਬਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਇਹ ਕੇਵਲ ਪਵਿੱਤਰ ਹੀ ਹੈ, ਜੋ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਇਸ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ. [109] ਰਾਜਨੀਤਕ ਖੇਤਰ ਸੰਤਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਜਗ੍ਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਇੱਕ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਨੂੰ ਰਵੱਈਆ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ ਨੈਤਿਕ ("ਵਰਨਟਵਾਵਰੰਗਸੀਥਿਕਸ ਗੈਸਿਨੂੰਗਸੀਟਿਕ" [110]) ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਲਈ ਅਤੇ ਦੋਨਾਂ ਆਪਣੇ ਰਵੱਈਏ (ਸ਼ਾਸਨ) ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਵਾਲਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. [ 109]

ਵੈਬਰ ਨੇ ਤਿੰਨ ਆਦਰਸ਼ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਸਿਆਸੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪਾਂ (ਵੱਖਰੇ ਤੌਰ ਤੇ ਤਿੰਨ ਕਿਸਮ ਦੇ ਦਬਾਅ, ਕਾਨੂੰਨੀ ਮਾਨਤਾ ਜਾਂ ਅਧਿਕਾਰ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ): [52] [111]

ਕ੍ਰਿਸ਼ੀ ਹਕੂਮਤ (ਪਰਿਵਾਰਕ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ),

ਰਵਾਇਤੀ ਹਕੂਮਤ (ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ, ਵਿਭਿੰਨਤਾ, ਸਾਮੰਤੀਵਾਦ) ਅਤੇ

ਕਾਨੂੰਨੀ ਹਕੂਮਤ (ਆਧੁਨਿਕ ਕਾਨੂੰਨ ਅਤੇ ਰਾਜ, ਅਫ਼ਸਰਸ਼ਾਹੀ). [112]

ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਅਨੁਸਾਰ, ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਹਰ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਸਬੰਧਾਂ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਤੱਤ ਸਨ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਤ੍ਰੈਪੱਖੀ ਤਪਸ਼ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. [113] ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕ੍ਰਿਸ਼ਮਈ ਅਥਾਰਟੀ ਦੀ ਅਸਥਿਰਤਾ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਹੋਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਢੁਕਵੇਂ ਬਣਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਵਿਚ "ਰੂਟੀਨਜ਼" ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ. [79] ਇੱਕ ਸ਼ੁੱਧ ਕਿਸਮ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਨਿਯਮ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਸਕ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਵਿਰੋਧ ਇੱਕ "ਰਵਾਇਤੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ" ਵੱਲ ਲੈ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਅਥਾਰਿਟੀ ਦੀ ਤਰਕਸ਼ੀਲ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਢਾਂਚੇ ਵੱਲ, ਇਕ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਢਾਂਚੇ ਨੂੰ ਵਰਤਣਾ, ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਅਟੱਲ ਹੈ. [114] ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸ ਥਿਊਰੀ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਕਾਸਵਾਦ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਇਸ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਦਮ ਦੀ ਅਢੁੱਕਵੀਂ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾ ਕੇ ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਧਾਰਨਾ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ. [79]

ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦਾ ਅਰਥ ਗਿਆਨ ਰਾਹੀਂ ਬੁਨਿਆਦੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਕੂਮਤ ਕਰਨਾ ਹੈ.

- ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ [115]

ਵੇਬਰ ਨੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਰਚਨਾ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰੀ ਅਤੇ ਸੁਸਾਇਟੀ (1922) ਵਿੱਚ ਜਨਤਕ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਕਈ ਆਦਰਸ਼ ਕਿਸਮਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ. ਸਮਾਜ ਦੇ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਉਸ ਦੇ ਅਲੋਚਨਾਤਮਕ ਅਧਿਐਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਥਿਰ ਅੰਗ ਬਣਾਇਆ. [79] [115] ਇਹ ਵੇਬਰ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਰਜਾਂ ਨੇ ਇਸ ਮਿਆਦ ਦੀ ਪ੍ਰਚਲਿਤਤਾ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ. [116] ਆਧੁਨਿਕ ਲੋਕ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਹਿਲੂ ਉਸਨੂੰ ਵਾਪਸ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮਹਾਂਦੀਪੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੰਗਠਿਤ ਸਿਵਲ ਸੇਵਾ ਨੂੰ "ਵਾਈਬੀਅਰ ਸਿਵਲ ਸਰਵਿਸ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. [117] ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਤੇ ਤਰਕਸੰਗਤ ਤਰੀਕਾ, ਵੇਬਰ ਲਈ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀਕਰਣ ਤਰਕਸ਼ੀਲ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਅਥਾਰਟੀ ਦਾ ਮੁੱਖ ਹਿੱਸਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਸਨੇ ਪੱਛਮੀ ਸਮਾਜ ਦੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਤਰਕਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ. [79] [115]

ਵੇਬਰ ਨੇ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹਾਂ ਦੇ ਉਭਾਰ ਲਈ ਕੁਝ ਪੂਰਵ-ਨਿਰਧਾਰਨਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਦਿੱਤੀ: [118] ਸਪੇਸ ਅਤੇ ਆਬਾਦੀ ਵਿਚ ਵਾਧਾ, ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕੀ ਕਾਰਜਾਂ ਦੀ ਗੁੰਝਲਦਾਰਤਾ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਆਰਥਿਕਤਾ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿਚ ਵਾਧਾ - ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਹੋਰ ਕੁਸ਼ਲ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ. [118] ਸੰਚਾਰ ਅਤੇ ਆਵਾਜਾਈ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੇ ਜਿਆਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਸੰਭਵ ਬਣਾਇਆ (ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ) ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰੀਕਰਨ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਤਰਕਸੰਗਤ ਦੇ ਕਾਰਨ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਕਿ ਨਵੀਂ ਪ੍ਰਣ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਬਰਾਬਰ ਸਲੂਕ ਕਰੇ. [118]

ਵੈਬਰ ਦੀ ਆਦਰਸ਼ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਰਗਰਮ ਖੇਤਰ ਦੇ ਅਥਾਰਿਟੀ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਵਾਲੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਲਿਖਤ ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਆਧਾਰ' ਤੇ, ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ, ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਨਾਲ ਅਤੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੁਆਰਾ ਲਾਗੂ ਕੀਤੇ ਗਏ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵੇਬਰ ਦੀ ਆਦਰਸ਼ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ ਸੰਗਠਨ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਣਾਏ ਗਏ ਤਕਨੀਕੀ ਯੋਗਤਾਵਾਂ 'ਤੇ ਤਰੱਕੀ, ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀਂ. [115] [118]

ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਅਗੇਤੇ ਲਈ ਨਿਰਣਾਇਕ ਕਾਰਨ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਅਦਾਰੇ ਤੋਂ ਇਸ ਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਤਕਨੀਕੀ ਮੁਹਾਰਤ ਰਿਹਾ ਹੈ.

- ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ [117]

ਅਫਸਰਸ਼ਾਹੀ ਨੂੰ ਸੰਸਥਾ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰੂਪ ਮੰਨਦਿਆਂ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਰਾਜ ਲਈ ਵੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਵੈਬਰ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਆਜ਼ਾਦੀਆਂ ਅਤੇ ਚਲ ਰਹੇ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਲਈ ਖ਼ਤਰਾ ਦੱਸਿਆ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹ "ਬਰਫ਼ ਦਾ ਅੰਨ੍ਹੀ ਧੁੰਦ ਦੀ ਧਾਰ" ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਤਰਕਸੰਗਤਤਾ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ, ਨਿਯਮ-ਅਧਾਰਿਤ, ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੇ "ਲੋਹੇ ਦੇ ਪਿੰਜਰੇ" ਵਿਚ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਫਾਹੀ. [115] [119] ਅਫ਼ਸਰਸ਼ਾਹਾਂ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਇਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਉਦਮੀਆਂ ਅਤੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. [115]

ਸਮਾਜਿਕ ਢਾਂਚਾ [ਸ੍ਰੋਤ

ਵੈਬਰ ਨੇ ਸੋਸ਼ਲ ਵਰਗ, ਸਮਾਜਿਕ ਰੁਤਬੇ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨਤਾ ਦੇ ਤਿੰਨ-ਤੱਤ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਧਾਰਨਪੂਰਵਕ ਵੱਖਰਾ ਤੱਤਾਂ ਵਜੋਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ. [120] ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨਤਾ ਦਾ ਤਿੰਨ-ਤੱਤ ਸਿਧਾਂਤ ਕਾਰਲ ਮਾਰਕਸ ਦੇ ਸਮਾਜਿਕ ਵਰਗ ਦੇ ਸਰਲ ਸਿਧਾਂਤ ਦੇ ਉਲਟ ਹੈ ਜੋ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਾਲਕੀ ਲਈ ਸਾਰੇ ਸਮਾਜਿਕ ਢਾਂਚੇ ਨਾਲ ਜੁੜਦਾ ਹੈ. ਵੇਬਰ ਦੀ ਥਿਊਰੀ ਵਿੱਚ, ਸਨਮਾਨ ਅਤੇ ਮਾਣ ਦੇ ਮੁੱਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ. ਇਸ ਫਰਕ ਨੂੰ ਵੈਬਰ ਦੇ ਲੇਖ ਕਲਾਸ, ਸਟੈਂਡੇ, ਪਾਰਟੀਆਂ ਵਿਚ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਈਕਨੋਮੀ ਐਂਡ ਸੋਸਾਇਟੀ ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ. [121] ਵੇਬਰ ਦੀ ਥਿਊਰੀ ਦੇ ਤਿੰਨ ਭਾਗ ਹਨ:

ਬਾਜ਼ਾਰ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਤੈਅ ਸਬੰਧਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਕਲਾਸ (ਮਾਲਕ, ਕਿਰਾਏਦਾਰ, ਕਰਮਚਾਰੀ, ਆਦਿ)

ਸਥਿਤੀ (ਜਾਂ ਜਰਮਨ ਸਟੈਂਡ ਵਿੱਚ), ਜੋ ਕਿ ਮਾਣ, ਮਾਣ ਅਤੇ ਧਰਮ ਵਰਗੇ ਗੈਰ-ਆਰਥਿਕ ਗੁਣਾਂ 'ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਹੈ

ਪਾਰਟੀ, ਜੋ ਸਿਆਸੀ ਡੋਮੇਨ ਵਿਚ ਸੰਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ

ਸਾਰੇ ਤਿੰਨੇ ਪੜਾਵਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਵਾਇਰ ਨੂੰ "ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ" (ਕਿਸੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ) ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. [120]

ਵੇਬਰ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਅਤੇ ਕਲਾਸ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬਹੁਤ ਫ਼ਰਕ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਬੇਤਰਤੀਬੇ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ, ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ. [122]

ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਅਧਿਐਨ [ਸੋਧੋ]

ਪੱਛਮੀ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਵਿਲੱਖਣ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਉਸ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਯਤਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਵੈਬਰ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਿਸਥਾਰਪੂਰਵਕ ਸਧਾਰਣ ਅਧਿਐਨ ਨੂੰ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਸਬੰਧਾਂ, ਰਾਜਨੀਤਕ ਪ੍ਰਬੰਧਾਂ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜੋ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਪੱਛਮ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਇਆ. ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਇਕ ਸ਼ਹਿਰ ਮੋਤੀਆਧਾਰ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ 1911-13 ਵਿਚ ਕਰਵਾਏ ਗਏ ਖੋਜ ਤੋਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਇਹ 1921 ਵਿਚ ਮਰਨ ਉਪਰੰਤ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 1924 ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਅਤੇ ਸੁਸਾਇਟੀ ਦੇ ਦੂਜੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਅਧਿਆਇ XVI, "ਦ ਸਿਟੀ (ਗੈਰ-ਜਾਇਜ਼ ਡੋਮੀਨੇਸ਼ਨ)".

ਵੈਬਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸ਼ਹਿਰ ਨੇੜਲੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤੀਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖ਼ੁਦਮੁਖ਼ਤਿਆਰ ਸੰਗਠਨ ਦੇ ਤੌਰ' ਤੇ, ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਖਾਸ ਟਰੇਡਾਂ ਵਿਚ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਭੌਤਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਸਿਰਫ਼ ਪੱਛਮ ਵਿਚ ਹੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਕਸਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਕ ਬਹੁਤ ਹੱਦ ਤੱਕ ਇਸਦਾ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਕਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ:

ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਦੁਨਿਆਵੀ ਨੈਤਿਕਤਾ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਚਿੰਤਕਾਂ ਅਤੇ ਨਬੀਆਂ ਦੀ ਦਿੱਖ ਦੇ ਨਾਲ ਪੱਛਮੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੈ [...] ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੋਸ਼ਲ ਪ੍ਰਸੰਗ ਵਿਚ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ ਜੋ ਕਿ ਏਸ਼ੀਆਈ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਲਈ ਪਰਦੇਸੀ ਸੀ. ਇਸ ਸੰਦਰਭ ਵਿਚ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ ਜੋ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਬੁਰਜ਼ਵਾਸਟੇਟਸ ਸਮੂਹ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਹੋਈਆਂ ਸਨ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਤਾਂ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ, ਨਾ ਹੀ ਈਸਾਈ ਧਰਮ, ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹੇਲੈਨਿਕਵਾਦੀ ਸੋਚ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਸੰਭਵ ਹੈ.

- ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ [123]

ਵੇਬਰ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਕਿ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ, ਮੁਢਲੀ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਸ਼ਾਸਤਰ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਵਿਗਿਆਨ, ਸ਼ਹਿਰੀ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਕੇਵਲ ਸੰਭਵ ਸਨ ਜੋ ਇਕੱਲੇ ਵੈਸਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੂਰਨ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚੇ ਸਨ. [124] ਉਸਨੇ ਮੱਧਯੁਗੀ ਈਰੌਪੀਅਨ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ "ਗੈਰ-ਜਾਇਜ਼ ਕਬਜਾ" ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਲੱਖਣ ਰੂਪ ਦੇ ਉਭਾਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦੇਖਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਜਾਇਜ਼ ਹਕੂਮਤ (ਰਵਾਇਤੀ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਮਈ ਅਤੇ ਤਰਕਸ਼ੀਲ-ਕਾਨੂੰਨੀ) ਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਰੂਪਾਂ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਉਦੋਂ ਤਕ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਸਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮੱਧਕਾਲੀ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ . [125] ਇਹ ਨਵਾਂ ਹਕੂਮਤ ਸ਼ਹਿਰੀ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ("ਨਾਗਰਿਕਾਂ") ਦੇ ਸੰਗਠਿਤ ਸਮਾਜ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਮਹਾਨ ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਸ਼ਕਤੀ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਸੀ.

ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ [ਸਰੋਤ ਸੋਧੋ]

ਵੇਬਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ "ਸਿਆਸੀ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰੀ", [126] [127] [128] ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸਮਝਿਆ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਾਰੀ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਲ ਨਿਯੁਕਤੀ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰੀ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਅੱਜ ਉਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਦੁਆਰਾ ਭਾਰੀ ਭਾਰੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਛਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ. ਇਕ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰੀ ਵਜੋਂ, ਵੇਬਰ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰੀ ਦੇ "ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ" ਜਰਮਨ ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਕੂਲ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ. [12 9] ਇਕ ਪਾਸੇ ਤੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਅਤੇ ਵਿਧੀਆਂ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਭਾਗਾਂ ਵਿਚ ਨਵੇਂ-ਨਵੇਂ ਨਰਕੂਲੇਸੀ ਸਕੂਲ (ਜਿਸ ਤੋਂ ਆਧੁਨਿਕ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰ ਕੱਢੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ) ਦੇ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਅੰਤਰ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅੱਜ ਦੇ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ 'ਤੇ ਵਾਈਬਰ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਔਖਾ ਕਿਉਂ ਹੈ. [130]

ਵਿਧੀਗਤ ਵਿਅਕਤੀਵਾਦ [ਸਰੋਤ ਸੋਧੋ]

ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖੋਜ ਹਿੱਤ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਜਰਮਨ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਦੇ-ਜੁਲਦੇ ਸਨ, ਆਰਥਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਜ਼ੋਰ ਦੇਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿਚ "ਵਿਧੀਗਤ ਵਿਅਕਤੀਵਾਦ" ਦੀ ਵਬਰ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨੇ ਉਸ ਸਕੂਲ ਦੇ ਨਾਲ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਅੰਤਰ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਆਰਗੂਮੈਂਟ ਜੋ ਕਿ 1 9 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਅਕਾਦਮਿਕ ਮੈਥਨਸਟਰੇਟ ("ਵਿਧੀਆਂ ਤੋਂ ਬਹਿਸ") ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ, ਔਸਟਿਅਨ ਸਕੂਲ ਆਫ ਇਕਨਾਮਿਕਸ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਕਾਰਲ ਮੈਂਜਰ ਦੁਆਰਾ ਇਤਿਹਾਸਕ ਵਿਰੁਧ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ. [62] ਮਾਈਕ੍ਰੋ-ਇਕਨਾਮਿਕਸ ਅਤੇ ਮੈਕਰੋਇਕਾਨੋਮਿਕਸ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੰਬੰਧਾਂ ਬਾਰੇ ਆਧੁਨਿਕ ਬਹਿਸਾਂ ਵਿੱਚ ਆਮ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਸ਼ਬਦ, ਵਿਅੰਜਨ ਵਿਅੰਜਨਵਾਦ ਨੂੰ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ-ਅਮਰੀਕੀ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰੀ ਜੋਸਫ ਸਕਮਿੱਟਰ ਨੇ 1908 ਵਿੱਚ ਵੇਬਰ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਸੀ. [62] ਵੇਬਰ ਦੇ ਥੀਸੀਸ, ਸੋਸ਼ਲ ਰਿਸਰਚ ਪੂਰੀ ਤਰਕਸੰਗਤ ਜਾਂ ਵਿਆਖਿਆਤਮਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਕੁਝ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਖੋਜਕਾਰ ਨੂੰ ਕੇਵਲ ਵਿਆਖਿਆ ਤੋਂ ਪਰੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ; ਵਿਆਖਿਆ ਨੂੰ "ਆਦਰਸ਼ (ਸ਼ੁੱਧ) ਕਿਸਮ ਦੇ" ਸੰਖੇਪ ਅਨੁਸਾਰ ਵਰਗੀਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ. [12 9] ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਅੰਤਮ-ਸੰਕੇਤਵਾਦੀ ਦਲੀਲਾਂ (Verstehen ਵੇਖੋ) ਦੇ ਨਾਲ, "ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਆਰਥਿਕ ਵਿਅਕਤੀ" (ਸਮੋ ਆਰਥਿਕਸ) ਦੇ ਮਾਡਲ ਦੇ ਮਾਧਿਅਮ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਧੀਗਤ ਧਰਮੀ ਸਿੱਧੀ ਵਜੋਂ ਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਅੱਜ ਦੇ ਮੁੱਖ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਦਿਲ ਉੱਤੇ ਹੈ. [62] [129]

ਮਾਰਜਿਨਵਾਦ ਅਤੇ ਸਾਇਕੋਫੇਜੀਕਸ [ਸ੍ਰੋਤ ਸੋਧੋ]

ਹੋਰ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਵੇਬਰ ਨੇ ਮੁੱਲ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਵੀ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ (ਜਿਸਨੂੰ "ਸੀਮਾਵਾਦ" ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਿਖਾਇਆ. [61] [131] 1908 ਵਿਚ, ਵੇਬਰ ਨੇ ਇਕ ਲੇਖ ਛਾਪਿਆ ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਸ ਨੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਅਰਥ-ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇਕ ਤਿੱਖਤੀ ਢੰਗ-ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾਅਵੇ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿਚ ਸਿਧਾਂਤ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਸਿਧਾਂਤ ਨੇ ਵੇਬਰ-ਫਿਸ਼ਰ ਕਾਨੂੰਨ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਉਤਪਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਿਕ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਦੇ ਰੂਪ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ. ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਦੇ ਲੇਖ ਨੂੰ ਲਿਓਨਲ ਰੌਬੀਨਜ਼, ਜਾਰਜ ਸਟਿਗਲਰ, [132] ਅਤੇ ਫ੍ਰਿਡੇਰਿਕ ਹੇੇਕ ਦੁਆਰਾ ਸਾਈਕੋਫਾਈਜਿਕਸ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਮੁੱਲ ਦੇ ਆਰਥਿਕ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਨਿਰਭਰਤਾ ਦਾ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਅਵੱਗਿਆ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਅਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਬੰਧ ਦਾ ਵਿਆਪਕ ਮੁੱਦਾ ਹੈ "ਵਿਵਹਾਰਕ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ" ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨਾਲ ਅਕਾਦਮਿਕ ਬਹਿਸ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਓ. [133]

ਆਰਥਿਕ ਇਤਿਹਾਸ [ਸੋਧੋ]

ਵੇਬਰ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਇਹ ਕੰਮ ਪੂੰਜੀਵਾਦੀ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਪੂਰਵ-ਹਾਲਤਾਂ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਧਰਮ ਅਤੇ ਸਰਮਾਏਦਾਰੀ ਦੇ ਸਬੰਧਾਂ, ਜਿਸਦਾ ਉਸਨੇ ਪ੍ਰੋਟੇਸਟੇਂਟ ਐਥਿਕ ਅਤੇ ਪਾਇਨੀਪਿਟਿਟੀ ਦੇ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਧਰਮ ਦੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਦੂਜੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਕੀਤੀ. [12 9] ਉਸ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਵਿਚ ਉਭਰਦੇ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਆਧੁਨਿਕ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੇ ਉਭਾਰ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਨ (ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਰੱਖ-ਰਖਾਓ ਅਤੇ ਰਸਮੀ ਤੌਰ ਤੇ ਮੁਫਤ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਦੇ ਸੰਗਠਨ ਸਮੇਤ), ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹ ਪੁਰਾਣੇ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ ਅੜਿੱਕਾ ਸਨ, ਜਿੱਤ, ਗੁਲਾਮੀ ਅਤੇ ਤੱਟਵਰਤੀ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਢਾਂਚਾ. [134] ਹੋਰ ਯੋਗਦਾਨਾਂ ਵਿਚ ਰੋਮੀ ਖੇਤੀ ਸਮਾਜ ਦੇ ਆਰਥਿਕ ਇਤਿਹਾਸ (1891) ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਜਰਮਨੀ (1892) ਵਿਚ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੇ ਸੰਬੰਧਾਂ ਬਾਰੇ ਉਸ ਦਾ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕੰਮ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਉਸ ਨੇ ਮੱਧ ਯੁੱਗ (188 9) ਵਿਚ ਵਪਾਰਕ ਸਾਂਝੇਦਾਰੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਦੀ ਮਾਰਕਸਵਾਦ ਦੀ ਸਮ੍ਰਿਤੀ, ਆਪਣੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਅਤੇ ਸੁਸਾਇਟੀ (1922) ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਜਨਰਲ ਆਰਥਿਕ ਇਤਿਹਾਸ (1 9 23) ਵਿੱਚ ਸਰਮਾਏਦਾਰੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਆਦਰਸ਼ਵਾਦ ਅਤੇ ਪਦਾਰਥਵਾਦ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ, ਜਰਮਨ ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਕੂਲ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਅਨੁਭਵੀ ਕੰਮ ਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਉਦਾਹਰਣ ਹੈ. [12 9]

ਭਾਵੇਂ ਅੱਜ ਵੈਬਰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਸਮਾਜ ਸਾਸ਼ਤਰੀਆਂ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਵੈਬਰ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਫਰੌਕ ਨਾਈਟ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਨੋਕੋਲਸੀਕਲ ਸ਼ਿਕਾਗੋ ਸਕੂਲ ਆਫ ਇਕੋਨਾਮਿਕਸ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ 1 9 27 ਵਿਚ ਵੇਬਰ ਦੇ ਜਨਰਲ ਆਰਥਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਸੀ. [135] ਨਾਈਟ ਨੇ 1956 ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਇਕੋ-ਇਕੋ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੀ, ਜੋ ਆਧੁਨਿਕ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੇ ਉਭਾਰ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਦਾ ਹੈ "... ਜੋ ਕਿ ਸਿਰਫ ਅਜਿਹੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ, ਤੁਲਨਾਤਮਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਕੋਣ ਹੈ ਵਿਆਪਕ ਅਰਥ. "[131]

ਆਰਥਿਕ ਗਣਨਾ [ਸਰੋਤ ਸੋਧੋ]

ਵੇਬਰ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਵਰਨਰ ਸੋਬਰਟ ਨੇ ਆਰਥਿਕ ਗਣਨਾ ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਲੇਖਾਕਾਰੀ ਦੀ ਡਬਲ ਐਂਟਰੀ ਬੁਕਿੰਗ ਵਿਧੀ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਆਧੁਨਿਕ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ. [136] ਵੇਬਰ ਨੇ ਆਰਥਿਕ ਗਣਨਾ ਦੇ ਮਹੱਤਵ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜਵਾਦ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਸਾਧਨਾਂ ਨੂੰ ਸਾਧਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ. [137] ਆਟੋ ਨੂਰਥ ਵਰਗੇ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਬੁੱਧੀਜੀਵ ਇਹ ਸਮਝ ਗਏ ਸਨ ਕਿ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਾਜਿਕ ਅਰਥ ਵਿਵਸਥਾ ਵਿੱਚ, ਕੀਮਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੀਆਂ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰੀ ਯੋਜਨਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਗਣਨਾ ਦੀ ਬਜਾਏ (ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ਤੇ) ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ. [137] [138] ਵੇਬਰ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਤਾਲਮੇਲ ਅਯੋਗ ਹੋਵੇਗਾ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਉਲੰਘਣਾ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਹੱਲ ਕਰਨ ਵਿਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੋਵੇਗਾ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੂੰਜੀਗਤ ਵਸਤਾਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਸਹੀ ਮੁੱਲਾਂ ਦਾ ਸਹੀ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨਾ). [137] [138] ਵੈਬਰ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਪੂਰੇ ਸਮਾਜਵਾਦ ਅਧੀਨ ,

ਉਤਪਾਦਨ ਦੇ ਸਾਧਨਾਂ ਦੀ ਤਰਕਸੰਗਤ ਉਪਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਸੰਭਵ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਅੰਦਰੂਨੀ ਲੇਖਾ-ਜੋਖਾ ਦੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ "ਪੂੰਜੀ" ਨਿਸ਼ਚਤ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ - ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਪੂੰਜੀਗਤ ਸਾਮਾਨ ਲਈ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੇ ਨਿਰਮਾਤਾ ਜੋ ਕਿ "ਕੀਮਤਾਂ" ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਵਰਤ ਸਕਦੇ ਹਨ ਆਧੁਨਿਕ ਬਿਜ਼ਨਸ ਅਕਾਊਂਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਮੁੱਲਾਂਕਣ ਵਿੱਚ. ਪਰ ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਸਪੱਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਸੂਚਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ, ਤਸਦੀਕ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ; ਮਿਸਾਲ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਕ ਉਤਪਾਦਨ ਯੂਨਿਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ (ਆਰਥਿਕ ਟਿਕਾਣੇ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ), ਜਾਂ ਕੀ ਉਹ ਪੂਰੀ ਅਰਥਵਿਵਸਥਾ ਲਈ ਇਕਸਾਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, "ਸੋਸ਼ਲ ਯੂਟਿਲਿਟੀ" ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ, (ਮੌਜੂਦਾ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੀ) ਖਪਤ ਲੋੜਾਂ [...] ਇਹ ਮੰਨ ਕੇ ਕੋਈ ਫਾਇਦਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਕਿ, ਜੇ ਕਿਸੇ ਗ਼ੈਰ-ਆਰਥਿਕ ਆਰਥਿਕਤਾ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਗੰਭੀਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਮਲਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਕ ਅਨੁਕੂਲ ਲੇਖਾ ਵਿਧੀ ਲੱਭੀ ਜਾਂ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਜਾਏਗੀ. ਸਮੱਸਿਆ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸੰਪੂਰਨ ਸਮਾਜਿਕਤਾ ਲਈ ਬੁਨਿਆਦੀ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਇਕ ਤਰਕ "ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਅਰਥ-ਵਿਵਸਥਾ" ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਇਸ ਨਿਰਣਾਇਕ ਸਨਮਾਨ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਤਰਕਸ਼ੀਲ "ਯੋਜਨਾ" ਵਿਸਤਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਸਾਧਨ ਨਹੀਂ ਹੈ.

- ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ [139]

ਸਮਾਜਵਾਦ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਇਹ ਦਲੀਲ ਸੁਤੰਤਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲੁੱਡਵਿਗ ਵਾਨ ਮੇਜਿਸ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ. [137] [140] ਵੇਬਰ ਦਾ ਮਾਈਸੇਜ਼ ਉੱਤੇ ਖਾਸ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਿੱਤਰਤਾ ਨਾਲ 1918 ਦੀ ਬਸੰਤ ਵਿਚ ਵਿਏਨਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਸਨ, [141] ਅਤੇ ਮਾਈਸਿਜ਼ ਦੁਆਰਾ 20 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿਚ ਆਸਟ੍ਰੀਅਨ ਸਕੂਲ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਕਈ ਹੋਰ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰੀਆਂ ਵਿਚ. [142] ਫਰੀਡ੍ਰਿਕ ਹਾਏਕੇ ਨੇ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵੈਬਰ ਅਤੇ ਮਾਈਜ਼ ਦੇ ਆਰਗੂਮੈਂਟਾਂ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਗਣਨਾ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਸਪਸ਼ਟ ਮਾਰਕੀਟ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਸਮਾਜਵਾਦ ਉੱਤੇ ਬੌਧਿਕ ਹਮਲੇ ਦੇ ਮੱਧ ਹਿੱਸੇ ਅਤੇ ਬਜ਼ਾਰਾਂ ਵਿੱਚ "ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਗਿਆਨ" ਦੇ ਸੁਭਾਵਿਕ ਤਾਲਮੇਲ ਲਈ ਇੱਕ ਮਾਡਲ ਵਿੱਚ ਸਪਸ਼ਟ ਕੀਤਾ. [143] ] [144] [145]

ਪੁਰਾਤਨ [ਸੋਧ ਸਰੋਤ]

ਯੂਰਪੀਨ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਵਿਚ ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਦੀ ਵੱਕਾਰ ਨੂੰ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋਵੇਗਾ. ਉਹ ਜਰਮਨ ਸਮਾਜ ਸਾਸ਼ਤਰੀਆਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ... ਯੂਰਪੀਅਨ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਣ ਗਏ ਹਨ.

- ਹੈਨਸ ਹੇਨਰਿਚ ਗਿਰਥ ਐਂਡ ਸੀ. ਰਾਈਟ ਮਿੱਲਜ਼, ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਤੋਂ: ਸਮਾਜਿਕ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿਚ ਐਸੇਜ਼, 1946/1991 [8]

ਵੇਬਰ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਕੰਮ ਆਰਥਿਕ ਸਮਾਜਿਕ ਸ਼ਾਸਤਰ, ਰਾਜਨੀਤਕ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਅਤੇ ਧਰਮ ਦੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਤੇ ਸੀ. ਕਾਰਲ ਮਾਰਕਸ ਅਤੇ ਐਮੀਲੀ ਦੁਰਕੇਮ ਦੇ ਨਾਲ, [127] ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਸਮਾਜ ਸਾਸ਼ਤਰੀਆਂ ਦੇ ਬਾਨੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਪਰੰਤੂ ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੁਰਕੇਮ, ਕੋਮੇਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਨੇਥਵਵਾਦ ਦੀ ਪ੍ਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਵੈਬਰ ਸਮਾਜ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਐਂਟੀਪੋਸਿਵਿਸਟ, ਹੇਰਮੇਨੇਟਿਕ, ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. [146] ਇਸ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ ਉਹ ਇਕੋ ਜਿਹੀ ਪਰੰਪਰਾ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਜਰਮਨ ਸਹਿਯੋਗੀ ਵਰਨਰ ਸੋਬਰਟ, ਜੋਰਜ ਸਿਮਮੈਲ ਅਤੇ ਵਿਲਹੈਲ ਡਿਲਟੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਗਿਆਨ ਲਈ ਢੁਕਵੇਂ ਢੰਗਾਂ ਵਿਚ ਅੰਤਰ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ. [146]

ਵੇਬਰ ਨੇ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਸਮਾਜੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ; ਉਹ ਕਾਰਵਾਈ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਰਵਾਇਤੀ, ਪਿਆਰ ਨਾਲ, ਮੁੱਲ-ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਸਾਧਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ. [147] [148]

[ਵਿਗਿਆਨ] ਉਹ ਵਿਗਿਆਨ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਵਸਤੂ ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਵਾਈ ਦੇ ਮਤਲਬ ਨੂੰ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿਸ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਾਰਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਿਆਨ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ "ਕਿਰਿਆ" ਦੁਆਰਾ ਮਨੁੱਖੀ ਵਤੀਰੇ ਦਾ ਮਤਲਬ ਉਸ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਜਿਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਏਜੰਟ ਜਾਂ ਏਜੰਟ ਇਸ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਾ-ਵਸਤੂ ਅਰਥਪੂਰਣ ਅਰਥਪੂਰਣ ਸਮਝਦੇ ਹਨ [...] ਜਿਸ ਦਾ ਅਸੀਂ ਮਤਲਬ ਕਰਾਂਗੇ ਉਹ ਜਾਂ ਤਾਂ (ਏ) ਭਾਵ ਜਾਂ ਤਾਂ ਜਾਂ ਤਾਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਇਤਿਹਾਸਕ ਮੌਕਿਆਂ ਤੇ ਜਾਂ ਵੱਖਰੇ ਕੇਸਾਂ ਦੇ ਅੰਦਾਜ਼ਨ ਔਸਤ ਤੇ ਕਈ ਏਜੰਟਾਂ ਦੁਆਰਾ, ਜਾਂ (ਬੀ) ਏਜੰਟ ਜਾਂ ਏਜੰਟ ਦੇ ਅਰਥਾਂ ਨੂੰ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਐਬਸਟਰੈਕਟ ਵਿਚ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸ਼ੁੱਧ ਕਿਸਮ ਵਿਚ, ਇਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਏਜੰਟ ਦੀ. ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ "ਅਰਥ" ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੁਝ ਤੱਤਕਲੀ ਕਸੌਟੀ ਦੁਆਰਾ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਰਪੱਖ "ਸਹੀ" ਜਾਂ "ਸੱਚਾ". ਇਹ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਪੂਰਵ-ਅਨੁਸਾਸ਼ਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨਿਆਂ ਸ਼ਾਸਤਰ, ਤਰਕ, ਨੈਿਤਕਤਾ, ਜਾਂ ਸੁਹਜ ਸ਼ਾਸਤਰੀ, ਜਿਸਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾ-ਵਸਤੂ "ਸਹੀ" ਜਾਂ "ਪ੍ਰਮਾਣਿਕ "ਭਾਵ. [14 9]

- ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ, ਦਿ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਸੋਸ਼ਲ ਐਕਸ਼ਨ, 1922

ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ, ਵੇਬਰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਇਕ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਅਤੇ ਇਕ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰੀ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. [127] [128] ਵੇਬਰ ਦੇ ਚਰਚਿਤ ਖਿਆਲਾਂ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਉਸ ਦੀ ਸਮਾਜਿਕ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਵਿੱਚ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ:

ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਧਰਮ, ਪੱਛਮੀ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਉਤਪਤੀ, ਧਰਮ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿਚ ਕ੍ਰਿਸ਼ਮੇ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ, ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਅਤੇ ਤਰੱਕੀ ਦੀ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਕੀਮਤ, ਯੋਗਤਾ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੇਤਾ ਦੀ ਔਲਾਦ, ਆਧੁਨਿਕ ਦੁਨੀਆ ਦੇ "ਭੜਕਾਊ", ਧਰਮ ਦੀ ਕਦੇ ਨਾ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਸ਼ਕਤੀ, ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਅਤੇ ਕਾਮੁਕਪੁਣਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਸਬੰਧ: ਇਹ ਸਭ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਵੈਬਰ ਦੀ ਸੋਚ ਦੇ ਸਥਾਈ ਮੋਹ ਨੂੰ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ.

- ਜੋਚੀਮ ਰਾਡਕਾ, ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ: ਇਕ ਬਾਇਓਗ੍ਰਾਫੀ, 2005 [150]

ਅੱਜ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਵੇਬਰ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਇਕੱਤਰਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ, ਸੋਧੀਆਂ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਮਰਨ ਉਪਰੰਤ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਅਜਿਹੇ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਵਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਤਲੋਕਟ ਪਾਰਸੌਨਸਡ ਸੀ. ਰਾਈਟ ਮਿੱਲਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ. ਪਾਜ਼ਰਨ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਵੇਬਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਾਰਜਕਾਰੀ, ਟੇਲੀਓਲੌਜੀਕਲ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਇਸ ਨਿੱਜੀ ਵਿਆਖਿਆ ਨੂੰ ਇੱਕ ਲੁਪਤ ਸੁਰਗੀਵਾਦ ਲਈ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ. [151]

ਵੇਬਰ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜਿਕ ਥਿਊਰੀਵਾਦੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਥੀਡੋਰ ਐਡੋਰਨੋ, ਮੈਕਸ ਹਾਰਕਹੀਮਰ, ਗੌਰਗੀ ਲੁਕੇਕਸ ਅਤੇ ਯੁਰਗਨ ਹਾਬੇਰਮਸ. [7] ਕਾਰਲ ਸਕਮਿਟ, ਜੋਸਫ ਸ਼ਿਪਮਿਟਰ, ਲੁਡਵਿਗ ਲੂਚਮਨ, ਲੀਓ ਸਟ੍ਰਾਸ, ਹੰਸ ਮੋਰਗੇਂਥੌ ਅਤੇ ਰੇਮੰਡ ਅਰੋਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਤੱਤਾਂ ਉੱਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. [7] ਆਸਟ੍ਰੀਅਨ ਦੇ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਲੂਡਵਗ ਵਾਨ ਮਾਈਸੇਜ ਅਨੁਸਾਰ ਵਿਵੇਨਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਵੇਬਰ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੋਈ ਸੀ,

ਇਸ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਮੌਤ ਜਰਮਨੀ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਤਬਾਹੀ ਸੀ. ਜੇ ਵੈਬਰ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਅੱਜ ਦੇ ਜਰਮਨ ਲੋਕ ਇੱਕ "ਆਰੀਆ" ਦੀ ਇਸ ਉਦਾਹਰਨ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣਗੇ, ਜੋ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਮਾਜਵਾਦ ਦੁਆਰਾ ਤੋੜਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਵੇਗਾ.

- ਲੁਡਵਗ ਵਾਨ ਮੈਸਸ, 1940 [152]

ਵੇਬਰ ਦੇ ਦੋਸਤ, ਮਨੋ-ਚਿਕਿਤਸਕ ਅਤੇ ਅਥਵਾਵਾਦੀ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਕਾਰਲ ਜਸਪੇਰਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ "ਸਾਡੇ ਯੁੱਗ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਜਰਮਨ" ਕਿਹਾ. ਵੇਬਰ ਦੀ ਬੇਵਕਤੀ ਮੌਤ ਜਸਪੇਰਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਈ "ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸਦੀ ਦੁਨੀਆ ਨੇ ਆਪਣਾ ਦਿਲ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਹੈ". [153] ਪੌਲ ਟਿਲਿਚ, ਹਾਰਵਰਡ ਦੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਨੇ ਵੇਬਰ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ "ਸ਼ਾਇਦ 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਵਿਦਵਾਨ" ਸੀ. (ਪਾਲ ਤਿਲਿਕ, "ਈਸਾਈ ਥਾਟ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ", 1968, ਸਫ਼ਾ 233)

ਵੇਬਰ ਦੇ ਗੰਭੀਰ ਜਵਾਬ [ਸੋਧ ਸਰੋਤ]

ਵੇਬਰ ਦੀ ਸਪੱਸ਼ਟੀਕਰਨ ਉਹਨਾਂ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਦੌਰਾਂ ਲਈ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ. [154] ਕੁਝ ਅਕਾਦਮਿਕ ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਕਿ ਇਸ ਤੱਥ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਕਿ ਵੇਬਰ ਨੇ 20 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਜੀਵਿਤ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ, ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ, ਅਤੇ ਅੱਜ ਸਮਾਜਿਕ ਰੂਪਾਂਤਰ. [155]

ਹਾਲਾਂਕਿ ਕਈ ਵਿਦਵਾਨ ਵੈਬਰ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਦਾਅਵਿਆਂ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਨਹੀਂ ਹਨ. ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰੀ ਜੋਸਫ ਸ਼ੱਫਿਟੇਰ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਉਦਯੋਗਿਕ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਪਰ 14 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਇਟਲੀ. [156] ਮਿਲਾਨ, ਵੇਨਿਸ ਅਤੇ ਫਲੋਰੈਂਸ ਵਿਚ, ਛੋਟੇ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ ਦੇ ਗ੍ਰਹਿ ਮੰਤਰਾਲੇ ਨੇ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਰੂਪਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ. [157] 16 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿਚ, ਐਂਟੀਵਰਪ ਯੂਰਪ ਦਾ ਵਪਾਰਕ ਕੇਂਦਰ ਸੀ. ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਸਕਾਟਲੈਂਡ ਦਾ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਕੈਲਵਿਨਵਾਦੀ ਦੇਸ਼ ਨੀਂਦਰਲੈਂਡ, ਇੰਗਲੈਂਡ ਅਤੇ ਨਿਊ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਵਾਂਗ ਹੀ ਆਰਥਿਕ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਆਨੰਦ ਨਹੀਂ ਮਾਣਦਾ. ਇਹ ਇਸ ਗੱਲ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼, ਜਿਸ ਕੋਲ ਕੈਲਵਿਨਿਅਲ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਸੀ, ਨੂੰ 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿਚ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਕੈਥੋਲਿਕ ਬੈਲਜੀਅਮ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਦਯੋਗਿਕ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ, ਜੋ ਯੂਰਪੀਅਨ ਮੇਨਲੈਂਡ ਉੱਤੇ ਸਨਅਤੀ ਇਨਕਲਾਬ ਦੇ ਕੇਂਦਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਸੀ. [158] ਐਮਿਲ ਕਾਡੇਰ ਨੇ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕੈਲਵਿਨਵਾਦ ਨੇ ਲੇਬਰ ਥਿਊਰੀ ਆਫ ਵੈਲਿਊ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਸਰਮਾਏਦਾਰੀ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਸੱਟ ਮਾਰੀ ਹੈ. [15 9]

ਵਰਕਸ [ਸਰੋਤ ਸੋਧੋ]

ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਸੂਚੀ ਲਈ, ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ਸੂਚੀ ਦੇਖੋ.

ਵੈਬਰ ਨੇ ਜਰਮਨ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਆਪਣੀ ਮੌਤ (1920) ਦੇ ਬਾਅਦ ਛਾਪੇ ਮੂਲ ਸਿਰਲੇਖਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਧੂਰੇ ਕੰਮਾਂ (ਕਲੈਕਟਿਡ ਅੱਸੇ ... ਫਾਰਮ) ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ. ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਨੁਵਾਦ ਕਈ ਜਰਮਨ ਮੂਲ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਜਾਂ ਭਾਗਾਂ ਤੋਂ ਬਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦ ਦੇ ਨਾਂ ਅਕਸਰ ਨਹੀਂ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਕਿ ਉਹ ਜਰਮਨ ਕੰਮ ਦਾ ਕੀ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਵੇਬਰ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਮਹਤਧਿਤ ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ-ਗੈਸਟੌਸਗਬੇ (ਕਲੈਕਟਡ ਵਰਕਸ ਐਡੀਸ਼ਨ) ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਟੂਬੀਨਨ ਵਿਚ ਮੁਹਰ ਸਿਏਬੈਕ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ.

ਹਵਾਲੇ:

3.ਬੇਲਾਮੀ, ਰਿਚਰਡ (1992), ਲਿਬਰਲਿਜ਼ਮ ਐਂਡ ਮਾਡਰਨ ਸੋਸਾਇਟੀ, ਪੋਲੀਟੀ, ਪੀ. 165

4.^ ਨਜੀਨੀ, ਜੌਨ ਐੱਮ. (2010). ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ ਕਪੀਨੀਅਨ ਤੋਂ ਮਾਕੀਆਵੇਲੀ ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪ੍ਰੈਸ ਪੀ. 259

5.^ ਤੱਕ ਛਾਲ ਕਰੋ: ਇੱਕ b ਮੋਮਸੇਨ, ਵੋਲਫਗਾਂਗ ਜੇ. (2013). ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿੰਤਨ. ਰੂਟਲੈਜ ਸਫ਼ੇ 8-10.

6.^ ਬੈਨਡੇਕਸ, ਰੇਇਨਹਾਰਡ; ਰੋਥ, ਗੇਂਟਹਾਰ (1971), ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਐਂਡ ਪਾਰਟੀਿਸਨਸ਼ਿਪ: ਐਸੇਜ਼ ਫਾਰ ਮੈਕਸ ਵੈਬਰ, ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਪ੍ਰੈਸ ਦੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪੀ. 244, ISBN 9780520041714.

7.^ "ਵੇਬਰ" ਰੈਂਡਮ ਹਾਊਸ ਵੈਬਸਟਰ ਦੀ ਅਨਬ੍ਰਿਜਡ ਡਿਕਸ਼ਨਰੀ.

8.^ "ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ", ਐਨਸਾਈਕਲੋਪੀਡੀਆ ਬ੍ਰਿਟੈਨਿਕਾ (ਆਨਲਾਈਨ ਈ.), 20 ਅਪ੍ਰੈਲ 2009

10.^ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਜਾਓ: a b ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ; ਹਾਨਸ ਹੇਨਿਰਫ ਗੇਰਥ; ਬਰਾਇਨ ਐਸ. ਟਰਨਰ (7 ਮਾਰਚ 1991). ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਤੋਂ: ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਲੇਖ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਪ੍ਰੈਸ ਪੀ. 1. ISBN 978-0-415-06056-1 22 ਮਾਰਚ 2011 ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤੀ

^11. ਰੇਡਕਾਉ, ਜੋਚਿਮ ਅਤੇ ਪੈਟਰਿਕ ਕੈਮਿਲਰ (2009). ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ: ਇਕ ਜੀਵਨੀ ਟ੍ਰਾਂਸ ਪੈਟਰਿਕ ਕੈਮਿਲਰ ਰਾਜਨੀਤੀ ਪ੍ਰੈਸ ISBN 978-0-74564147-8

12.^ ਗਿਡੇਨਜ਼, ਐਂਥਨੀ (1971). ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਸੋਸ਼ਲ ਥਿਊਰੀ: ਮਾਰਕਸ, ਦੁਰਕੇਮ ਅਤੇ ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਦੇ ਲਿਖਤਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ. ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪ੍ਰੈਸ ISBN 0-52109785-1

13.^ ਆਗਸਟੀ ਕਾਮਟੇ, ਮਾਰਕਸ ਐਂਡ ਵੀਬਰ: ਬੈਂਟਨ, ਟੈਡ (1977). ਫਿਲਾਸਫ਼ੋਕਿਲ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨਜ਼ ਆਫ਼ ਦ ਥ੍ਰੀ ਸੋਸ਼ਲਿਜਸਜ਼. ਲੰਡਨ: ਰਾਊਟ-ਕਟਵਾ ਅਤੇ ਕੇਗਨ ਪਾਲ ISBN 0-71008593-1

14.^ ਟਰਾਇਆਕੀਅਨ, ਐਡਵਰਡ ਏ. (2009). ਦੁਰਕੇਮ ਲਈ: ਇਤਿਹਾਸਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਐਸੇਜ਼. ਰਾਊਟ-ਕਟਾਈ ਪੀ. 321. ISBN 0-75467155-0

15^ ਏ ਬਾਬਰਰਮਸ, ਯੁਰਗਨ, ਦ ਫਿਲਾਸੋਫ਼ਿਕਲ ਡੋਕਸ ਆਫ ਮੌਡਰਟੀਲਾਈਟੀ (ਅਸਲ ਵਿਚ 1 9 85 ਵਿਚ ਜਰਮਨ ਵਿਚ ਛਪੀ), ਪੋਲਟੀ ਪ੍ਰੈਸ (1990), ਆਈ. ਐੱਸ. ਐੱਸ. 0-7456-0830-2, ਪੀ. 2.

16.^ ਮੈਕਨੀਸੀਸ, ਜੌਨ ਜੇ. (2012). ਸਮਾਜ ਵਿਗਿਆਨ (14 ਵੀਂ ਐਡੀ.) ਬੋਸਟਨ: ਪੀਅਰਸਨ ਪੀ. 88. ISBN 978-0-205-11671-3.

17.^ ਵੇਬਰ, ਮੈਕਸ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਐਥਿਕ ਅਤੇ "ਦਿ ਆਤਮਾ ਆਫ਼ ਕੈਪੀਟਿਜ਼ਮ" (1905). ਅਨੁਵਾਦ ਸਟੀਫਨ ਕਲਬਰਗ (2002), ਰੌਕਸਬਰੀ ਪਬ ਦੁਆਰਾ ਕੰਪਨੀ, ਪੰਨੇ 19, 35; ਵੇਬਰ ਦੇ "ਪੰਨੇ" ਅਤੇ "ਬੇਸ" ਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਪੰਨਿਆਂ ਤੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਵਾਲੇ ਮਾਰਕਸਵਾਦ ਦੇ ਅਧਾਰ / ਅਪਰਧਾਰਾ ਥਿਊਰੀ ਦੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਸੰਦਰਭ ਹਨ.

18.^ ਸਿਕਾ, ਐਲਨ (2004). ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ ਅਤੇ ਨਿਊ ਸੈਂਚਰੀ. ਲੰਡਨ: ਟ੍ਰਾਂਜੈਕਸ਼ਨ ਪਬਿਲਸ਼ਰ, ਪੀ. 24. ISBN 0-7658-0190-6.

19.^ ਏ ਤਕ ਛਾਲ ਕਰੋ: ਏ ਬੀ ਸੀ ਡੀ ਈ ਐੱਫ ਜੀ ਕ੍ਰੈਗ ਜੇ ਕੈਹੌਨ (2002). ਕਲਾਸੀਕਲ ਸਮਾਜਕ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿਲੇ-ਬਲੈਕਵੈਲ. ਪੀ. 165. ISBN 978-0-631-21348-2 19 ਮਾਰਚ 2011 ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤੀ

20.^ ਏ ਤਕ ਛਾਲ ਕਰੋ: ਏ ਬੀ. ਡੀ. ਕੇ. ਕੇਲਰ (1988). ਮੈਕਸ ਵੇਬਰ: ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਕੰਮ ਦੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ. ਸ਼ਿਕਾਗੋ ਪ੍ਰੈਸ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੀ. 2. ISBN 978-0-226-42560-3. 24 ਮਾਰਚ 2011 ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤੀ

21.^ ਮੈਕਕਿਨਨ, ਏ ਐੱਮ (2010), "ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਨੈਤਿਕ ਦੀ ਚੁਨੌਤੀ: ਵੈਬ ਅਤੇ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦੀ ਰਸਾਇਣ" (ਪੀਡੀਐਫ), ਸਮਾਜਿਕ ਸਿਧਾਂਤ, ਏਬੀਡੀਐਨ, 28 (1): 108-26, ਦੋ: 10.1111 / ਜ .1467-9558-2009 .01367.x.

22^ ਤੋੜੋ: ਏ ਬੀ ਜਾਰਜ ਰਿਤਜ਼ਰ (29 ਸਤੰਬਰ 2009). ਸਮਕਾਲੀ ਸਮਾਜਿਕ ਸਿਧਾਂਤ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਕਲਾਸੀਕਲ ਰੂਟਸ: ਬੁਨਿਆਦ. ਮੈਕਗ੍ਰਾ-ਹਿੱਲ ਪੀ. 32. ISBN 978-0-07-340438-7. 22 ਮਾਰਚ 2011 ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤੀ