ਵਿਅੰਜਨ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਵਿਅੰਜਨ ਅਜਿਹੀ ਭਾਸ਼ਾਈ ਧੁਨੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਉਚਾਰਨ ਸਮੇਂ ਫੇਫੜਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਹਵਾ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਪੋਲ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ਉੱਤੇ ਪੂਰਨ ਜਾਂ ਅਪੂਰਨ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਰੋਕਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਦੇ ਤੌਰ ਉੱਤੇ /ਪ/ ਧੁਨੀ ਦੇ ਉਚਾਰਨ ਲਈ ਹਵਾ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਰੋਕ ਕੇ ਛੱਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਦਸ ਸਵਰਾ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਵਾਕੀ ਬਚੀਆ ਧੁੰਨੀਆ ਵਿਅੰਜਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ[1]

ਕਿਸਮਾਂ[ਸੋਧੋ]

ਵਿਅੰਜਨ ਦੇ ਬਹੁਤ ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ: ਕੋਈ ਦੰਦਾਂ ਨਾਲ, ਜਿਵੇਂ ਦੋਵੇਂ-ਦੰਦ ਵਿਅੰਜਨ, ਬੁੱਲ੍ਹ-ਦੰਦ ਵਿਅੰਜਨ, ਦੰਦ-ਬੁੱਲ੍ਹ ਵਿਅੰਜਨ, ਦੰਦਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵਿਅੰਜਨ ਅਤੇ ਦੰਦ-ਜ਼ਬਾਨ ਵਿਅੰਜਨ

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. ਬੂਟਾ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ (2012). ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਆਕਰਨ: ਸਿਧਾਂਤ ਅਤੇ ਵਿਹਾਰ. ਚੇਤਨਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ. pp. 191–220. ISBN 978-81-7883-496-0. {{cite book}}: Check |isbn= value: checksum (help)