ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਸ਼ਾ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਉਹ ਭਾਸ਼ਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਰਾਸ਼ਟਰ ਜਾਂ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰੀ ਕੰਮਕਾਜ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਭਾਰਤ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਹਿੰਦੀ ਹੈ । ਕਿਸੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਇੱਕ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਇੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਤਕਰੀਬਨ 150 ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸੰਵਿਧਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।

ਅਧਿਕਾਰਕ ਬਨਾਮ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ[ਸੋਧੋ]

ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰਕ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ[ਸੋਧੋ]

ਅਮਰੀਕਾ[ਸੋਧੋ]

ਅਲਜੀਰੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਅਲਬਾਨੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਆਇਰਲੈਂਡ[ਸੋਧੋ]

ਅੰਡੋਰਾ[ਸੋਧੋ]

ਇਜ਼ਰਾਇਲ[ਸੋਧੋ]

ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਇਰਾਨ[ਸੋਧੋ]

ਸਰਬੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਸਲੋਵੇਨੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਸਵਿਟਜਰਲੈਂਡ[ਸੋਧੋ]

ਸਿੰਘਾਪੁਰ[ਸੋਧੋ]

ਹਾਇਤੀ[ਸੋਧੋ]

ਕਨੇਡਾ[ਸੋਧੋ]

ਕੀਨੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਚੀਨ[ਸੋਧੋ]

ਜਰਮਨੀ[ਸੋਧੋ]

ਟੂਨੇਸ਼ੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਤਾਈਵਾਨ[ਸੋਧੋ]

ਤੁਰਕੀ[ਸੋਧੋ]

ਨਾਈਜੀਰੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਨਾਮੀਬੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ[ਸੋਧੋ]

ਨੇਪਾਲ[ਸੋਧੋ]

ਪਾਕਿਸਤਾਨ[ਸੋਧੋ]

ਉਰਦੂ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜੀ

ਪੋਲੈਂਡ[ਸੋਧੋ]

ਫਿਨਲੈਂਡ[ਸੋਧੋ]

ਫਿਲੀਪਾਈਨਜ਼[ਸੋਧੋ]

ਬੁਲਗਾਰੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼[ਸੋਧੋ]

ਬੰਗਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ

ਭਾਰਤ[ਸੋਧੋ]

ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਹਨ। ਭਾਰਤ ਦੇ ਪੰਜਾਬ ਸੂਬੇ 'ਚ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਪ੍ਰਾਦੇਸ਼ਿਕ ਸਤਰ 'ਤੇ ਬੋਲੀ ਅਤੇ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਮਾਲਟਾ[ਸੋਧੋ]

ਯੁਗਾਂਡਾ[ਸੋਧੋ]

ਯੂ.ਕੇ[ਸੋਧੋ]

ਰੂਸ[ਸੋਧੋ]

ਰੋਮਾਨੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਲੈਬਾਨਨ[ਸੋਧੋ]

ਵੀਅਤਨਾਮ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]