ਲੈਵੀਨੀਆ ਐਡਵਰਡਜ਼

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਲੈਵੀਨੀਆ ਐਡਵਰਡਜ਼
ਮੌਤ
ਲੰਡਨ
ਪੇਸ਼ਾਅਭਿਨੇਤਰੀ

ਲੈਵੀਨੀਆ ਐਡਵਰਡਜ਼ (ਮੌਤ 1833, ਜਿਸ ਨੂੰ ਐਲੀਜ਼ਾ ਐਡਵਰਡਜ਼ ਜਾਂ ਮਿਸ ਵਾਲਸਟਾਈਨ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਸੀ। ਉਹ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਦੁਖਾਂਤ ਵਿੱਚ ਖੇਡੀ ਅਤੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਵਿੱਚ ਬੇਘਰ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਦੀ 24 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਫੇਫਡ਼ਿਆਂ ਦੀ ਸੋਜਸ਼ ਕਾਰਨ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।

ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

ਐਡਵਰਡਜ਼ ਦੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿ ਉਹ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਡਬਲਿਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਰਹੀ।[1] ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ ਮਿਲੀ ਸੀ-ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੁਖਾਂਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ਖਸੀਅਤਾਂ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੀ ਸੀ -ਉਹ ਆਖਰਕਾਰ ਬੇਘਰ ਹੋ ਗਈ।[2][3]

ਉਹ ਮਾਰੀਆ ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਐਡਵਰਡਜ਼ ਦੀ ਭੈਣ ਸੀ।[4] ਬੇਘਰਿਆਂ ਦੇ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਮਾਰੀਆ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਐਡਵਰਡਜ਼ ਨੂੰ "ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੱਜਣਾਂ ਦੁਆਰਾ" ਵਿੱਤੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।[5] ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਥਾਮਸ ਸਮਿਥ (ਜਿਸਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ) ਥਾਮਸ ਗ੍ਰਿਮਸਟੇਡ (ਜਿਸ ਨੇ ਐਡਵਰਡਜ਼ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਅਲਟੀਮੇਟਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ "ਫਰੈਡਰਿਕ" (ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਵੇਸਵਾਗਮਨੀ ਦਾ ਗਾਹਕ ਸੀ) ।[1][4] ਉਹ ਕਈ ਵਾਰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੋਵਾਂ ਲਈ ਪਾਸ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ (ਇੱਕ ਅਖਬਾਰ ਦੇ ਖਾਤੇ ਅਨੁਸਾਰ) ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਿਲਾ ਹੋਣ 'ਤੇ ਕਦੇ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ।[6][7]

ਮੌਤ[ਸੋਧੋ]

ਮਾਰੀਆ ਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸਣ ਤੋਂ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਹ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲ ਆ ਰਹੀ ਹੈ, ਐਡਵਰਡਜ਼ ਨੇ ਕਥਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਿਹਾ, "ਮਾਰੀਆ, ਮੈਂ ਮਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ-ਰੱਬ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ", ਅਤੇ ਫੇਫਡ਼ਿਆਂ ਦੀ ਸੋਜਸ਼ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।[8][9][4]

1832 ਵਿੱਚ, ਐਡਵਰਡਜ਼ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਨੇ ਜੇਰੇਮੀ ਬੈਂਥਮ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਐਨਾਟੋਮੀ ਐਕਟ 1832 ਪਾਸ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦਾ ਮੁਆਇਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[4] ਇਹ ਐਕਟ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੀ ਘੱਟ ਸਪਲਾਈ ਕਾਰਨ ਹੋਈਆਂ ਗੰਭੀਰ ਡਕੈਤੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲਡ਼ੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਾਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਉਸ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਖਾਤੇ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ "ਸੰਪੂਰਣ ਆਦਮੀ" ਵਜੋਂ ਵਰਣਿਤ, ਐਡਵਰਡਜ਼ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਵਾਲ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਅਨੁਸਾਰ ਇੱਕ 'ਨਾਰੀ ਦਿੱਖ' ਅਤੇ ਲੰਬੇ, ਨਾਰੀ ਵਾਲ ਸਨ।[4] ਉਸ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ "ਟੁੱਟ ਗਈ ਸੀ... ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੇ ਉਲਟ ਨਹੀਂ"।[1] ਕੋਰੋਨਰ ਦੀ ਜਿਊਰੀ ਉਸ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਇੰਨੀ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਸਨ ਕਿ ਕੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਬਦਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[4] ਉਸ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਦੀ ਜਾਂਚ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਪੇਟ ਸੰਪੂਰਨ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਅਫਵਾਹਾਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈਆਂ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਮੌਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜ਼ਹਿਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[4] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸ ਦੇ ਜਿਗਰ ਨੇ ਭਾਰੀ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਕਾਰਨ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੰਕੇਤ ਦਿਖਾਏ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਫੇਫਡ਼ਿਆਂ ਦੀ ਮਾਡ਼ੀ ਸਥਿਤੀ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।[4]

ਮਾਰੀਆ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਐਡਵਰਡਜ਼ ਨੂੰ ਜਨਮ ਵੇਲੇ ਮਰਦ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ।[4] ਐਡਵਰਡਜ਼ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਾਰੀਆ ਉੱਤੇ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ।[10] ਮਾਰੀਆ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਧੀ ਦਾ ਪਿਤਾ ਜਾਰਜ ਟ੍ਰੇਹਰਨ ਨਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ-ਮਾਰੀਆ ਇੱਕ ਵੇਸਵਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਈ ਹੋਰ ਆਦਮੀ ਸਨ ਜੋ ਪਿਤਾ ਹੋ ਸਕਦੇ ਸਨ-ਕਿ ਲਡ਼ਕੀ ਐਡਵਰਡਜ਼ ਸੀ।[4]

ਉਸ ਦਾ ਕੇਸ ਜਨਤਾ ਲਈ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਣ ਨਾਲ, ਐਡਵਰਡਜ਼ ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਮਾਨਤਾਵਾਂ ਖਿੱਚੀਆਂ ਗਈਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਲਿੰਗ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲਿੰਗ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਇੱਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਨੇ ਐਡਵਰਡਜ਼ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਮੈਰੀ ਹੈਮਿਲਟਨ (ਜਿਸ ਨੂੰ 1833 ਵਿੱਚ ਚਾਰਲਸ ਜਾਂ ਜਾਰਜ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ) ਨਾਲ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਚੌਦਾਂ ਪਤਨੀਆਂ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਹੈਮਿਲਟਨ ਨੂੰ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਕੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਛੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਮਿਆਦ ਲਈ ਕੈਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[11]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. 1.0 1.1 1.2 Davis 2014.
  2. Reynolds's Newspaper 1870.
  3. Brady 2005.
  4. 4.00 4.01 4.02 4.03 4.04 4.05 4.06 4.07 4.08 4.09 Gonda 2013.
  5. Lancaster Gazette 1833.
  6. Janssen 2020.
  7. Manchester Weekly Times 1869.
  8. McKenna 2013.
  9. Observer 1833a.
  10. Derry 2020.
  11. Observer 1833b.