1999 ਸਿਡਨੀ ਗੜੇਮਾਰੀ
 ਗੜੇਮਾਰੀ ਸਮੇਂ ਪਏ ਗੜਿਆਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕ੍ਰਿਕਟ ਬਾਲ ਨਾਲ (7 cm or 2.8 in ਵਿਆਸ) | |
| Meteorological history | |
|---|---|
| Formed | 14 ਅਪਰੈਲ 1999, 4:25 ਸ਼ਾਮ ਏਆਈਐਸਟੀ (UTC+10:00) ਨੌਰਾ ਦੇ ਉੱਤਰ |
| Dissipated | 14 ਅਪਰੈਲ 1999, 10:00 ਸ਼ਾਮ ਏਆਈਐਸਟੀ (UTC+10:00) ਗੋਸਫੋਰਡ ਦਾ ਪੂਰਬ, ਆਫਸ਼ੋਰ |
| Overall effects | |
| Fatalities | 1 (ਬਿਜਲੀ, ਡੋਲਨਸ ਬੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ) |
| Damage | ਬੀਮਾ: A$1.7 ਬਿਲੀਅਨ ਕੁੱਲ: A$2.3 ਬਿਲੀਅਨ (ਅੰਦਾ.) |
1999 ਸਿਡਨੀ ਗੜੇਮਾਰੀ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਬੀਮਾ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗੀ ਕੁਦਰਤੀ ਆਫ਼ਤ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਨਿਊ ਸਾਊਥ ਵੇਲਜ਼ ਦੇ ਪੂਰਬੀ ਤੱਟ ਉੱਤੇ ਵਿਆਪਕ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਤੂਫਾਨ ਬੁੱਧਵਾਰ, 14 ਅਪ੍ਰੈਲ 1999 ਦੀ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਸਿਡਨੀ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰੀ ਵਪਾਰਕ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਸਮੇਤ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਪੂਰਬੀ ਉਪਨਗਰ ਵਿੱਚ ਆਇਆ।[1]
ਤੂਫਾਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਅੰਦਾਜ਼ਨ 500,000 ਟਨ ਗੜੇ ਸੁੱਟੇ।[2][3] ਤੂਫਾਨ ਕਾਰਨ ਬੀਮੇ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾ ਬਿਲ 1 ਅਰਬ 70 ਕਰੋਡ਼ ਡਾਲਰ (2018 ਵਿੱਚ 3 ਅਰਬ 80 ਕਰੋਡ਼ ਡਾਲਰ ਦੇ ਬਰਾਬਰ) ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁੱਲ ਬਿੱਲ (ਬਿਨਾਂ ਬੀਮੇ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਸਮੇਤ) ਲਗਭਗ 2 ਅਰਬ 30 ਕਰੋਡ਼ ਡਾਲਰ ਹੋਣ ਦਾ ਅਨੁਮਾਨ ਹੈ।[4][5][6] ਇਹ ਬੀਮਾ ਕੀਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਵਿੱਚ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗੀ ਕੁਦਰਤੀ ਆਫ਼ਤ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ 1989 ਦੇ ਨਿਊਕੈਸਲ ਭੂਚਾਲ ਕਾਰਨ ਹੋਏ ਬੀਮੇ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਵਿੱਚੋਂ 1 ਅਰਬ ਡਾਲਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੀ। ਤੂਫਾਨ ਦੌਰਾਨ ਬਿਜਲੀ ਡਿੱਗਣ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਜਾਨ ਵੀ ਗਈ ਅਤੇ ਇਸ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 50 ਲੋਕ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋਏ।[7][8]
ਇਸ ਦੇ ਅਸਥਿਰ ਸੁਭਾਅ ਅਤੇ ਅਤਿਅੰਤ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਹੋਰ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੂਫਾਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੁਪਰਸੈੱਲ ਵਜੋਂ ਸ਼੍ਰੇਣੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਘਟਨਾ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨ ਬਿਊਰੋ ਲਗਾਤਾਰ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਲਗਾਤਾਰ ਤਬਦੀਲੀਆਂ, ਨਾਲ ਹੀ ਗੜੇ ਦੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਅਤੇ ਤੂਫਾਨ ਦੀ ਮਿਆਦ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਸੀ। ਇਹ ਘਟਨਾ ਵੀ ਹੈਰਾਨੀ ਵਾਲੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਨਾ ਤਾਂ ਸਾਲ ਦਾ ਸਮਾਂ, ਦਿਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਆਮ ਮੌਸਮ ਸਬੰਧੀ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨੂੰ ਅਤਿਅੰਤ ਤੂਫਾਨ ਸੈੱਲ ਦੇ ਗਠਨ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[4][9]
ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਹਾਲਾਤ[ਸੋਧੋ]
ਬੁੱਧਵਾਰ, 14 ਅਪ੍ਰੈਲ ਨੂੰ ਸਿਡਨੀ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਸ਼ਾਂਤ ਸਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨ ਬਿਊਰੋ ਦੁਆਰਾ ਵਾਯੂਮੰਡਲ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਥੋੜ੍ਹੀ ਅਸਥਿਰਤਾ ਦਰਜ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਸਿਡਨੀ ਦੇ ਵੱਡੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਅਸਥਿਰਤਾ ਦੀਆਂ ਦੋ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਪਰ ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨ ਏਜੰਸੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਮਾਮੂਲੀ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਠੰਡਾ ਤੂਫਾਨ ਫਰੰਟ ਤੱਟ ਦੇ ਨਾਲ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਵਧ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਨੀਲੇ ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਦਰਮਿਆਨੀ ਵਰਖਾ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਅਤੇ ਅੰਕੜੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਆਮ ਵਾਯੂਮੰਡਲ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਤੂਫਾਨ ਦੇ ਗਠਨ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ "ਅਨੁਕੂਲ ਨਹੀਂ" ਸਨ।[10]
ਇਤਿਹਾਸਕ ਰਿਕਾਰਡ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਦਿਨ ਅਤੇ ਸਾਲ ਦੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਗੰਭੀਰ ਤੂਫਾਨ ਦਾ ਗਠਨ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਅਸੰਭਵ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਤੀਬਰਤਾ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣਗੇ ਅਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣਗੇ।[11][12] ਇਸ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਚੱਲ ਰਹੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੇ ਤੂਫਾਨ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਚੇਤਾਵਨੀ ਜਾਰੀ ਨਾ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨ ਬਿਊਰੋ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ।[10] 1999 ਦੀ ਘਟਨਾ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਸੀ ਜਦੋਂ ਅਪ੍ਰੈਲ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਸਿਡਨੀ ਮੈਟਰੋਪੋਲੀਟਨ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ 2 cm (0.8 in) ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ (0.8 ਇੰਚ) ਤੋਂ ਵੱਧ ਗੜੇ ਪਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ 200 ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਰਿਕਾਰਡ ਵਿੱਚ ਅਪ੍ਰੈਲ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸਿਡਨੀ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ ਸਿਰਫ ਪੰਜਵਾਰ ਗੜੇ ਪਏ ਸਨ।[13][14]
ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਤੂਫ਼ਾਨਾਂ ਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਰਿਹਾ ਹੈ। 1967 ਵਿੱਚ ਬੀਮਾ ਆਫ਼ਤ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਸੰਗਠਨ ਦੁਆਰਾ ਬੀਮੇ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨਾਂ ਦੇ ਰਿਕਾਰਡ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਿੰਨ ਹੋਰ ਗਡ਼ੇ-1986 ਅਤੇ 1990 ਵਿੱਚ ਸਿਡਨੀ ਅਤੇ 1985 ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਿਸਬੇਨ-1999 ਦੇ ਤੂਫਾਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਇੱਕ ਕੁਦਰਤੀ ਆਫ਼ਤ ਕਾਰਨ ਹੋਏ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਬੀਮੇ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨੇ ਜਾਣ ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਚੋਟੀ ਦੇ ਦਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਆਫ਼ਤਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਹੋਏ ਸਾਰੇ ਬੀਮੇ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾ 30% ਤੋਂ ਵੱਧ ਤੂਫਾਨ ਕਾਰਨ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਗਡ਼ੇਮਾਰੀ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾ ਲਗਭਗ ਤਿੰਨ-ਚੌਥਾਈ ਹਿੱਸਾ ਨਿਊ ਸਾਊਥ ਵੇਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਹੈ।[4]
ਤੂਫਾਨ ਦਾ ਵਿਕਾਸ[ਸੋਧੋ]
ਗਠਨ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਸਿਡਨੀ[ਸੋਧੋ]
ਤੂਫਾਨ ਸੈੱਲ ਸਿਡਨੀ ਤੋਂ ਲਗਭਗ 115 km (71 mi) ਕਿਲੋਮੀਟਰ (71 ਮੀਲ ਦੱਖਣ-ਦੱਖਣ ਪੱਛਮ) ਨੌਰਾ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮ 4:25 ਵਜੇ AEST 'ਤੇ ਬਣਿਆ। ਬਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਹ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਤੱਟ ਵੱਲ ਵਧਿਆ। ਸੈੱਲ ਲਗਭਗ 5:15 ਵਜੇ ਕਿਆਮਾ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਲੰਘਿਆ ਅਤੇ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨ ਬਿਊਰੋ ਤੋਂ 'ਗੰਭੀਰ' ਵਰਗੀਕਰਣ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ.[15] 'ਗੰਭੀਰ' ਇੱਕ ਵਰਗੀਕਰਣ ਹੈ ਜੋ ਮੌ ਬਿਊਰੋ ਦੁਆਰਾ ਤੂਫਾਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਖਾਸ ਮਾਪਦੰਡ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਰਥਾਤ 2 cm (0.8 in) ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ (0.8 ਇੰਚ) ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੇ ਵਿਆਸ ਵਾਲੇ ਗਡ਼ੇ, 90 km/h (56 mph) ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟਾ (56 ਮੀਲ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟੇ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ) ਦੀ ਹਵਾ ਦੇ ਝੱਖਡ਼ ਅਤੇ ਫਲੈਸ਼ ਹਡ਼੍ਹ, ਜਾਂ ਤੂਫਾਨ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਵਰਗੀਕਰਣ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਬਿਊਰੋ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੌਰਾਨ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਤੂਫਾਨ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਸ਼੍ਰੇਣੀਬੱਧ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[7][16]
ਤੂਫਾਨ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਵਧਦਾ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਸ਼ਾਮ 5:25 ਵਜੇ ਕਿਆਮਾ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਤੱਟ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਗਿਆ। ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਤੂਫਾਨ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਲਗਭਗ 37 km/h (23 mph) ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟਾ (23 ਮੀਲ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟੇ) ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ 15 ਮਿੰਟ ਲਈ ਤੱਟ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ। ਫਿਰ ਤੂਫਾਨ ਸ਼ਾਮ 5:40 ਵਜੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਵਧਿਆ ਅਤੇ ਤੱਟ ਦੇ ਸਮਾਨਾਂਤਰ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ। ਸ਼ਾਮ ਕਰੀਬ 6 ਵਜੇ, ਵੋਲੋਂਗੋਂਗ ਦੇ ਸਿੱਧੇ ਪੂਰਬ ਵੱਲ, ਤੂਫਾਨ ਨੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਦਿਸ਼ਾ ਬਦਲ ਦਿੱਤੀ, ਇਸ ਵਾਰ ਉੱਤਰ-ਉੱਤਰ ਪੂਰਬ ਵੱਲੋਂ, ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੰਢੇ ਦੇ ਸਮਾਨਾਂਤਰ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ। ਵੋਲੋਂਗੋਂਗ ਵਿੱਚ ਦਰਮਿਆਨੇ ਗਡ਼ੇ ਪਏ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਤੂਫਾਨ ਦਾ ਪੱਛਮੀ ਕਿਨਾਰਾ ਇਸ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਲੰਘਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਤੂਫਾਨ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰ ਵਜੋਂ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼੍ਰੇਣੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[15]
ਤੂਫਾਨ ਅਗਲੇ ਪੰਜਾਹ ਮਿੰਟਾਂ ਲਈ ਉੱਤਰ-ਉੱਤਰ ਪੂਰਬੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਤੱਟ ਦੇ ਸਮਾਨਾਂਤਰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਨੇ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਵਰਗੀਕਰਣ ਬਣਾਈ ਰੱਖਿਆ ਹਾਲਾਂਕਿ ਤੱਟਵਰਤੀ ਉਪਨਗਰਾਂ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਪਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੰਢੇ ਸੀ। ਤੂਫਾਨ ਦਾ ਪੱਛਮੀ ਕਿਨਾਰਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਿਡਨੀ ਤੋਂ 40 km (25 mi) ਕਿਲੋਮੀਟਰ (25 ਮੀਲ ਦੱਖਣ-ਦੱਖਣ ਪੱਛਮ) ਹੇਲੇਹੈਲਨਸਬਰਗ ਦੇ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਸ਼ਾਮ 7 ਵਜੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੰਢੇ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਗਿਆ। ਦਸ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਤੂਫਾਨ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਥੋਡ਼ੀ ਹੋਰ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਮੁਡ਼ ਗਈ ਅਤੇ ਤੂਫਾਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਸ਼ਾਮ 7:20 ਵਜੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਬੁੰਦੀਨਾ ਵਿਖੇ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ।[17]
ਤੁਰੰਤ ਸਿਡਨੀ ਖੇਤਰ[ਸੋਧੋ]
ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਬੋਟੈਨੀ ਬੇ ਨੇ ਸਿਡਨੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ, ਜੋ ਕਿ ਬੋਟਨੀ ਬੇ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਕੰਢੇ 'ਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਜਾਂ ਬਾਕੀ ਪੂਰਬੀ ਉਪਨਗਰਾਂ ਲਈ ਵੱਡੇ ਗਡ਼ੇ ਪੈਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਲਈ ਚੇਤਾਵਨੀ ਜਾਰੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹ ਤੂਫਾਨ ਦੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਵਧਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਬਲਕਿ ਤਸਮਾਨ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਲਗਾਤਾਰ ਉੱਤਰ-ਉੱਤਰ ਪੂਰਬੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਵਧਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਗੇ।[17][18]
ਤੱਟ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਤੂਫਾਨ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਵਧਦਾ ਰਿਹਾ, ਸ਼ਾਮ 7:40 ਵਜੇ ਬੋਟਨੀ ਬੇ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਇਹ ਬੋਟਨੀ ਬੇ ਅਤੇ ਸਿਡਨੀ ਹਾਰਬਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸ਼ਾਮ 7:45 ਵਜੇ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ 8:05 ਵਜੇ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਪੂਰਬੀ ਉਪਨਗਰ ਵਿੱਚ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪੂਰਬੀ ਉਪਨਗਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰੀ ਵਪਾਰਕ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਘਰਾਂ ਅਤੇ ਕਾਰੋਬਾਰਾਂ ਦੋਵਾਂ ਉੱਤੇ ਭਾਰੀ ਗਡ਼ੇ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ।[17] ਸਿਡਨੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਗਡ਼ੇ ਇਸ ਤੂਫਾਨ ਦੌਰਾਨ ਪੂਰਬੀ ਉਪਨਗਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਏ। ਪੂਰਬੀ ਉਪਨਗਰਾਂ ਵਿੱਚ 9 cm (3.5 in)" data-mw='{"parts":[{"template":{"target":{"wt":"convert","href":"./Template:Convert"},"params":{"1":{"wt":"13"},"2":{"wt":"cm"},"3":{"wt":"in"},"abbr":{"wt":"on"}},"i":0}}]}' data-ve-no-generated-contents="true" id="mwjw" typeof="mw:Transclusion">13 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ (5,1 ਇੰਚ ਵਿਆਸ ਦੇ ਗਡ਼ੇ ਪੈਣ ਦੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਮਿਲੀਆਂ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਗਡ਼ੇ 9 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ (3,5 ਇੰਚ) ਵਿਆਸ ਦਾ ਸੀ।[19] 52 ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਕਿ ਸਿਡਨੀ ਵਿੱਚ 8 cm (3.1 in) ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪੱਥਰ ਡਿੱਗੇ ਸਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਆਖਰੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ ਗਈ ਘਟਨਾ 1947 ਦੇ ਗਡ਼ੇ ਸੀ।[14]
ਤੂਫਾਨ ਸਿਡਨੀ ਬੰਦਰਗਾਹ ਦੇ ਪਾਰ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਵਧਣ ਲਈ ਥੋਡ਼੍ਹਾ ਬਦਲ ਗਿਆ। ਇਹ ਬੰਦਰਗਾਹ ਦੇ ਉੱਪਰੋਂ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਰਾਤ 8:15 ਵਜੇ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਤੂਫਾਨ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਆ ਗਿਆ। ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨ ਬਿਊਰੋ ਨੇ ਇਹ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਿਆ ਸੀ ਕਿ ਤੂਫਾਨ ਸਿਡਨੀ ਬੰਦਰਗਾਹ ਦੇ ਪਾਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਇਹ ਮੰਨਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇਹ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਵਧਣ ਨਾਲ ਕੋਈ ਹੋਰ ਵੱਡਾ ਗਡ਼ੇ ਨਹੀਂ ਪੈਣਗੇ ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਨੇ ਉੱਤਰੀ ਉਪਨਗਰਾਂ ਲਈ ਚੇਤਾਵਨੀ ਜਾਰੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ।[11][18]
ਉੱਤਰੀ ਉਪਨਗਰ ਅਤੇ ਵਿਸਥਾਪਨ[ਸੋਧੋ]
ਫਿਰ ਤੂਫ਼ਾਨ ਸਿਡਨੀ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਕਿਨਾਰੇ ਦੇ ਉਪਨਗਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀਹ ਮਿੰਟਾਂ ਲਈ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਤੂਫ਼ਾਨ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਵਿਕਸਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਦੁਬਾਰਾ ਤਾਕਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉੱਤਰ-ਉੱਤਰ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਮੁੜਦਾ ਰਿਹਾ। ਤੂਫਾਨ ਦੇ ਪੁਨਰ ਵਿਕਾਸ ਨੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨ ਬਿਊਰੋ ਦੇ ਆਫ-ਗਾਰਡ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਤੂਫਾਨ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਏ ਬਿਨਾਂ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਵੇਗਾ। [17]
ਇਹ ਮੋਨਾ ਵੇਲ ਅਤੇ ਪਾਮ ਬੀਚ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਬੀਚ ਉਪਨਗਰਾਂ 'ਤੇ ਰਾਤ 8:50 ਵਜੇ ਦੇ ਆਸਪਾਸ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਗੜੇ ਡਿੱਗਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ, ਅਤੇ ਤੂਫਾਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਤੱਟ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਰਾਤ 9:00 ਵਜੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਸ ਸਮੁੰਦਰ ਵੱਲ ਮੁੜ ਗਿਆ। ਤੂਫਾਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਤੀਬਰਤਾ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਤੇ ਬ੍ਰੋਕਨ ਬੇ ਦੇ ਪਾਰ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਵਧਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਤੂਫਾਨ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਕਿਨਾਰੇ ਦਾ ਮੱਧ ਤੱਟ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਉਪਨਗਰਾਂ 'ਤੇ ਰਾਤ 9:15 ਤੋਂ 9:30 ਵਜੇ ਦਰਮਿਆਨ ਮਾਮੂਲੀ ਅਸਰ ਪਿਆ।
ਤੂਫਾਨ ਰਾਤ ਕਰੀਬ 9:45 ਵਜੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੰਢੇ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਇਹ ਗੋਸਫੋਰਡ ਦੇ ਸਿੱਧੇ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਰਾਤ 9:55 ਵਜੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਿਆ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਤੂਫਾਨ ਸੈੱਲ 10:00 ਵਜੇ ਤੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।[1]
ਪਿੱਛੇ[ਸੋਧੋ]
ਸੈਕੰਡਰੀ ਤੂਫਾਨ ਸੈੱਲ[ਸੋਧੋ]
ਇੱਕ ਦੂਜਾ, ਬਹੁਤ ਛੋਟਾ ਤੂਫਾਨ ਸੈੱਲ 14 ਅਪ੍ਰੈਲ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਸਮਾਨ ਰਸਤੇ ਤੋਂ ਲੰਘਿਆ। ਇਸ ਸੈੱਲ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨ ਬਿਊਰੋ ਦੁਆਰਾ 'ਗੰਭੀਰ' ਦਾ ਵਰਗੀਕਰਣ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਇਹ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਗਾਮੀ ਵਾਂਗ ਇੱਕ ਸੁਪਰਸੈੱਲ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਹੋਇਆ ਸੀ।[20] ਇਸ ਲਈ, ਦੂਜੇ ਸੈੱਲ ਦਾ ਰਸਤਾ ਪਹਿਲੇ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸਿੱਧਾ ਅਤੇ ਅਨੁਮਾਨਤ ਸੀ, ਠੰਡੇ ਫਰੰਟ ਦੀ ਆਮ ਗਤੀ ਦੇ ਬਾਅਦ (ਵੇਖੋ ਹਾਲਾਤ ਅਤੇ ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨ ਬਿਊਰੋ ਨੇ ਦੂਜੇ ਸੈੱਲੇ ਦੇ ਅਨੁਮਾਨਤ ਮਾਰਗ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਹੋਰ ਤੂਫਾਨ ਦੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ.[21]
ਸੈਕੰਡਰੀ ਸੈੱਲ ਪਹਿਲੇ ਨਾਲੋਂ ਦੋ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਸਿਡਨੀ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਿਆ, ਜਦੋਂ ਸੁਪਰਸੈੱਲ ਨੇ ਸਿਡਨੀ ਤੋਂ ਲਗਭਗ 80 km (50 mi) ਕਿਲੋਮੀਟਰ (50 ਮੀਲ) ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਨੇ 2 cm (0.8 in) ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ (0.8 ਇੰਚ) ਵਿਆਸ ਤੱਕ ਗਡ਼ੇ ਡਿੱਗੇ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਭਾਰੀ ਵਰਖਾ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ। ਦੂਜੇ ਸੈੱਲ ਕਾਰਨ ਹੋਇਆ ਨੁਕਸਾਨ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪਹਿਲੇ ਸੈੱਲ ਤੋਂ ਗਡ਼ੇ ਪੈਣ ਨਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖਰਾਬ ਹੋਈਆਂ ਛੱਤਾਂ ਰਾਹੀਂ ਆ ਰਹੀ ਮੀਂਹ ਕਾਰਨ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਦੂਜੇ ਸੈੱਲ ਤੋਂ ਵੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ [12][22]
ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ[ਸੋਧੋ]
ਸਿਡਨੀ ਦੇ ਉਪਨਗਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅੰਦਾਜ਼ਨ 500,000 ਟਨ ਗਡ਼ੇ ਪੈਣ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਇਸ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਤੱਟਵਰਤੀ ਉਪਨਗਰਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ ਹੈ।[2][3] ਤਬਾਹੀ ਕਾਰਨ ਬੀਮੇ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਲਗਭਗ 1.70 ਬਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਦੀ ਕੁੱਲ ਲਾਗਤ ਲਗਭਗ 2.32 ਬਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਹੋਣ ਦਾ ਅਨੁਮਾਨ ਹੈ।[5][6] ਤੂਫਾਨ ਬੀਮੇ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗਾ ਕੁਦਰਤੀ ਆਫ਼ਤ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ 1989 ਦੇ ਨਿਊਕੈਸਲ ਭੂਚਾਲ ਨੂੰ ਲਗਭਗ 600 ਮਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਤੋਂ ਪਾਰ ਕਰ ਗਿਆ ਸੀ।[4] ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰ ਲਿਲੀ ਪਿਲੀ ਅਤੇ ਡਾਰਲਿੰਗ ਪੁਆਇੰਟ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਨ, ਜੋ ਸਿਡਨੀ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੰਢੇ 'ਤੇ 25 km (16 mi) ਕਿਲੋਮੀਟਰ (16 ਮੀਲ) ਦੀ ਦੂਰੀ' ਤੇ ਸਥਿਤ ਸਨ।[23]
ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਨੁਕਸਾਨ ਗਡ਼ੇ ਅਤੇ ਮੀਂਹ ਕਾਰਨ ਹੋਇਆ। ਲਗਭਗ 24,000 ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਛੱਤਾਂ ਦੇ ਛੇਕ ਰਾਹੀਂ ਪਾਣੀ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ ਜੋ ਵੱਡੇ ਗਡ਼ੇ ਪੈਣ ਕਾਰਨ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਤੂਫਾਨ ਦੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਪੱਥਰ 200 km/h (120 mph) ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟਾ (120 ਮੀਲ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟੇ) ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਯਾਤਰਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਲਗਭਗ 70,000 ਵਾਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਿਆ।[24] ਸਿਡਨੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ 'ਤੇ 23 ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਹੈਲੀਕਾਪਟਰਾਂ ਨੂੰ ਗਡ਼ੇ ਪੈਣ ਕਾਰਨ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਣ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਮਿਲੀ ਸੀ, ਜੋ ਤੂਫਾਨ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਹੈਂਗਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥਾ ਕਾਰਨ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨ ਬਿਊਰੋ ਤੋਂ ਚੇਤਾਵਨੀਆਂ ਦੀ ਘਾਟ ਨੂੰ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਤੂਫਾਨ ਉੱਤਰ-ਉੱਤਰੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਤਸਮਾਨ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਰਹੇਗਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪਹਿਲਾਂ ਯਾਤਰਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।[17]
ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬੀਮਾ ਲਾਗਤ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਜਾਇਦਾਦ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁੱਲ ਭੁਗਤਾਨਾਂ ਦੀ 31.8%, 28.6% ਨਾਲ ਮੋਟਰ ਵਾਹਨ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਲਈ ਜੋ ਵਪਾਰਕ ਅਤੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਖੇਤਰਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ 27.5%। ਹਵਾਬਾਜ਼ੀ ਜਾਇਦਾਦ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਿਡਨੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ' ਤੇ ਜਹਾਜ਼, ਦਾਅਵਿਆਂ ਦੇ 5,9%, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਾਰੇ ਬੀਮਾ ਭੁਗਤਾਨਾਂ ਦਾ 5,8% 'ਵਪਾਰਕ ਰੁਕਾਵਟ' ਲਈ ਅਤੇ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਹੋਰ ਵਿਭਿੰਨ ਦਾਅਵਿਆਂ ਨੂੰ ਹੋਏ ਨੁਕਸਾਨ ਲਈ.[24]
ਤੂਫਾਨ ਕਾਰਨ ਇੱਕ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ-ਇੱਕ 45 ਸਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ, ਜੋ ਪੋਰਟ ਹੈਕਿੰਗ ਮੁਹਾਨੇ ਵਿੱਚ ਡੋਲਨਸ ਬੇ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਕੰਢੇ ਤੋਂ ਲਗਭਗ 100 ਮੀਟਰ (300 ) ਦੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਮੱਛੀ ਫਡ਼ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਉਸਦੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਚਪੇਟ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ।[5] ਪੰਜਾਹ ਸੱਟਾਂ ਦਰਜ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਜੋ ਉਡਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ, ਸਡ਼ਕ ਹਾਦਸਿਆਂ ਕਾਰਨ ਘੱਟ ਦਿੱਖ ਅਤੇ ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਵਿੰਡਸਕ੍ਰੀਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਾਰਕਾਂ ਕਾਰਨ ਹੋਈਆਂ ਸਨ।[8][22]
ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ[ਸੋਧੋ]
ਤੂਫਾਨ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਸਟੇਟ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਸੇਵਾ ਨੂੰ ਨਿਊ ਸਾਊਥ ਵੇਲਜ਼ ਰੂਰਲ ਫਾਇਰ ਸਰਵਿਸ, ਨਿਊ ਸਾਊਥ ਵੇਲਸ ਫਾਇਰ ਬ੍ਰਿਗੇਡ ਅਤੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਕੈਪੀਟਲ ਟੈਰੀਟਰੀ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਸਰਵਿਸ ਦੁਆਰਾ ਰਿਕਵਰੀ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।[4] ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਤੂਫਾਨ ਆਉਣ ਦੇ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ 'ਆਫ਼ਤ ਖੇਤਰ' ਘੋਸ਼ਿਬੌਬ ਕੈਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਮੀਅਰ ਬੌਬ ਕਾਰ ਦੇ ਅਧੀਨ ਨਿਊ ਸਾਊਥ ਵੇਲਜ਼ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਣ ਅਤੇ ਤਾਲਮੇਲ ਦਿੱਤਾ।[25] ਤੂਫਾਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ, ਜੌਨ ਮੂਰ (ਰੱਖਿਆ ਮੰਤਰੀ) ਨੇ 300 ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਰੱਖਿਆ ਬਲ ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਰਿਕਵਰੀ ਕਾਰਜਾਂ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਨੂੰ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਦਿੱਤੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਲਈ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਰੋਤ ਵਧਾਏ ਗਏ ਸਨ। ਸਰਕਾਰ ਨੇ, ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਬਾਅਦ, "ਅਚਾਨਕ", ਰਾਜ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਪੂਰਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕੁਝ ਉਪਨਗਰਾਂ ਅਤੇ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਪੇਂਡੂ ਫਾਇਰ ਸਰਵਿਸ ਅਤੇ ਫਾਇਰ ਬ੍ਰਿਗੇਡ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ।[2][26]
ਸਿਡਨੀ ਵਿੱਚ ਤੂਫਾਨ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇ ਪੰਜ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਸਟੇਟ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਸਰਵਿਸ ਨੂੰ 1,092 ਵੱਖ-ਵੱਖ ਘਟਨਾਵਾਂ ਲਈ 2,000 ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਕਾਲਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈਆਂ।[27] ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ, ਸਟੇਟ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਸਰਵਿਸ ਨੂੰ 15,007 ਘਟਨਾਵਾਂ ਲਈ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ 25,301 ਕਾਲਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈਆਂ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਨਿਊ ਸਾਊਥ ਵੇਲਜ਼ ਰੂਰਲ ਫਾਇਰ ਸਰਵਿਸ ਨੂੰ ਵੀ 19,437 ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈਆਂ।[28] ਰਿਕਵਰੀ ਅਤੇ ਕਲੀਨ-ਅਪ ਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਸਥਾਈ ਮੁਰੰਮਤ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਅੰਦਾਜ਼ਨ 10 ਮਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਦੇ ਤਰਪਾਲ ਦੇ ਕਵਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ।[24]
ਨੌਂ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਲਗਭਗ 3,000 ਇਮਾਰਤਾਂ (ਕੁੱਲ 127,947 ਵਿੱਚੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਨੁਕਸਾਨੇ ਗਏ) ਅਜੇ ਵੀ ਸਹਾਇਤਾ ਅਤੇ ਟੁੱਟੀਆਂ ਛੱਤਾਂ ਅਤੇ ਖਿਡ਼ਕੀਆਂ ਦੇ ਅਸਥਾਈ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਹਫ਼ਤੇ ਬਾਅਦ ਸਹਾਇਤਾ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਈ ਤਰਪਾਲ ਅਲੱਗ ਹੋ ਗਏ ਜਾਂ ਹੋਰ ਬੇਅਸਰ ਹੋ ਗਏ ਸਨ) ।[4][26] ਤਬਾਹੀ ਤੋਂ ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ, ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੀ ਮੁੱਖ ਤਰਜੀਹ ਇਹ ਸੁਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕਰਨਾ ਸੀ ਕਿ ਅਸਥਾਈ ਸੁਧਾਰ ਜਾਰੀ ਰਹੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੂਫਾਨ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਸਿਡਨੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਮਾਡ਼ੇ ਮੌਸਮ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।[25][2][26]
ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਨਮੂਨਿਆਂ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 62% ਇਮਾਰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਛੱਤਾਂ, ਲਗਭਗ 34% ਖਿਡ਼ਕੀਆਂ ਅਤੇ 53% ਵਾਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਿਆ ਹੈ।[12] ਉਸ ਸਮੇਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ 2000 ਸਿਡਨੀ ਓਲੰਪਿਕ ਲਈ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸੀ ਕਿ ਵਪਾਰੀਆਂ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੱਤਾਂ ਅਤੇ ਖਿਡ਼ਕੀਆਂ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਲਈ ਠੇਕਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਤੂਫਾਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਸਿਡਨੀ ਵਿੱਚ 45,000 ਤੋਂ 50,000 ਵਪਾਰੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਉੱਚ ਮੰਗ ਦੇ ਕਾਰਨ "ਕੰਪਨੀਆਂ ਛੱਤਾਂ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਲਈ 14,000 ਡਾਲਰ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਘਰੇਲੂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦੇ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਜਿਸ ਦੀ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ 3,000 ਡਾਲਰ ਦੀ ਲਾਗਤ ਆਵੇਗੀ" ਸਥਿਤੀ ਨੇ ਤੂਫਾਨ ਦੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਨਿਰਪੱਖ ਵਪਾਰ ਮੰਤਰੀ, ਜੌਨ ਵਾਟਕਿਨਜ਼ ਤੋਂ ਇੱਕ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਘਰ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਕਿ ਘਰਾਂ ਦੀ ਮੁਰੰਮੇਵਾਰੀ ਨਿਭਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵਪਾਰੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯੋਗ ਅਤੇ ਜਾਇਜ਼ ਹਨ।[26][29]
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ 1.0 1.1 Zillman (1999), 19.
- ↑ 2.0 2.1 Steingold, et al. (1999), 2.
- ↑ 3.0 3.1 Henri (1999), 16.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 Schuster, et al. (2005), 1.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Emergency Management Australia (2006).
- ↑ 6.0 6.1 Coenraads (2006), 229.
- ↑ 7.0 7.1 Bureau of Meteorology (2007).
- ↑ 8.0 8.1 Emergency Management Australia (2003), 61.
- ↑ Zillman (1999), 29.
- ↑ 10.0 10.1 Whitaker (2005), 99.
- ↑ 11.0 11.1 Zillman (1999), i.
- ↑ 12.0 12.1 12.2 Leigh (1999).
- ↑ Bureau of Meteorology (1999).
- ↑ 14.0 14.1 Collings et al. (2000).
- ↑ 15.0 15.1 Zillman (1999), 17.
- ↑ Zillman (1999), 6.
- ↑ 17.0 17.1 17.2 17.3 17.4 Zillman (1999), 18
- ↑ 18.0 18.1 Department of the Environment and Heritage (1999), iii.
- ↑ Zillman (1999), iii.
- ↑ Whitaker (2005), 97.
- ↑ Whitaker (2005), 101.
- ↑ 22.0 22.1 Whitaker (2005), 103–4.
- ↑ NSW State Emergency Service (2005).
- ↑ 24.0 24.1 24.2 Schuster, et al. (2005), 2.
- ↑ 25.0 25.1 Emergency Management Australia (2004).
- ↑ 26.0 26.1 26.2 26.3 Head (1999).
- ↑ Wilson (n.d.).
- ↑ Geoscience Australia (n.d.).
- ↑ Australian Associated Press (1999).
ਸਰੋਤ[ਸੋਧੋ]
- Australian Associated Press (15 April 1999). "Beware shonky tradespeople after hail damage: Watkins".
- Bureau of Meteorology (1999). "NSW Lightning Bolt: Volume 6 Issue 1, May 1999". Bureau of Meteorology, New South Wales Severe Weather Section. Archived from the original on 16 ਸਤੰਬਰ 2008. Retrieved 16 ਨਵੰਬਰ 2007.
- Bureau of Meteorology (2007). "Severe Thunderstorms: Facts, Warnings and Protection". Archived from the original on 23 February 2002. Retrieved 8 September 2007.
- Coenraads, Robert (2006). Natural Disasters And How We Cope. Victoria, Australia: The Five Mile Press. pp. 228–9, 537. ISBN 1-74178-212-0.
- Collings, Anne; Lee, Lynette (2000). "Sydney hailstorms: the health role in the recovery process". The Medical Journal of Australia. 173 (11–12). The Medical Journal of Australia: 173: 579–582. doi:10.5694/j.1326-5377.2000.tb139348.x. PMID 11379494. S2CID 10228836.
- Department of the Environment and Heritage (1999). Bureau of Meteorology Annual Report 1998-99. Commonwealth of Australia.
- Emergency Management Australia (2003). Hazards, disasters and your community (PDF). Canberra, Australia: Emergency Management Australia. pp. 8 September 2007. ISBN 1-921152-01-X. Archived from the original (PDF) on 18 March 2009.
- Emergency Management Australia (2 August 2004). "Operations Archive: 14 April 1999 Sydney Hailstorm Damage". Australian Government – Attorney-General's Department. Retrieved 8 September 2007.[permanent dead link][permanent dead link]
- Emergency Management Australia (13 September 2006). "Sydney, NSW: Severe Hailstorm (incl Lightning)". Australian Government – Attorney-General's Department. Archived from the original on 26 September 2007. Retrieved 8 September 2007.
- Geoscience Australia (n.d.). "Sydney hailstorm". Australian Government. Archived from the original on 21 September 2007. Retrieved 8 September 2007.
- Head, Mike (23 April 1999). "Mounting anger over Sydney hailstorm disaster". World Socialist Web Site. Archived from the original on 30 September 2007. Retrieved 8 September 2007.
- Henri, Christopher (1999). "The Sydney hailstorm: the insurance perspective" (PDF). Australian Government – Attorney-General's Department. Archived from the original (PDF) on 29 February 2008. Retrieved 8 September 2007.
- Leigh, Roy (June 1999). "The April 1999 Sydney Hailstorm". National Hazards Quarterly, Macquarie University. Archived from the original on 29 August 2007. Retrieved 8 September 2007.
- NSW State Emergency Service (2005). "The largest hailstorm in our history". New South Wales Government. Archived from the original on 10 December 2007. Retrieved 15 November 2007.
- Schuster, Sandra; Blong, Russell; Leigh, Roy; McAneney, John (11 August 2005). "Characteristics of 14 April 1999 Sydney hailstorm based on ground observations, weather radar, insurance data and emergency calls" (PDF). Natural Hazards and Earth System Sciences. Retrieved 8 September 2007.
- Steingold, Malcolm; Walker, George (May 1999). "Sydney Hailstorm 14 April 1999: Impact on Insurance and Reinsurance" (PDF). Aon Re Australia Limited. Archived from the original (PDF) on 2 September 2007. Retrieved 8 September 2007.
- Whitaker, Richard (2005). Australia's Natural Disasters. Sydney, Australia: Reed New Holland. pp. 97, 99–104. ISBN 1-877069-04-3.
- Wilson, Pip (n.d.). "14 April". Wilsons Almanac. Archived from the original on 27 October 2007. Retrieved 8 September 2007.
- Zillman, Dr. John (1999). "Report by the Director of Meteorology on the Bureau of Meteorology's Forecasting and Warning Performance for the Sydney Hailstorm of 14 April 1999". Bureau of Meteorology. Retrieved 8 September 2007.