ਇੱਜ਼ਤ ਖ਼ਾਤਰ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ
ਇੱਜ਼ਤ ਖ਼ਾਤਰ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਕਿਸੇ ਅਨੈਤਿਕ ਜਾਂ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਵਾਲੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਿਨਸੀ ਸੰਬੰਧ ਹੋਣੇ, ਕਿਸੇ ਘੋਟਾਲੇ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣਾ, ਜਾਂ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਹਾਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ, ਕਾਰਵਾਈ ਦੀ ਸ਼ਰਮ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਖਤਮ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਆਤਮ ਆਤਮ-ਹੱਤਿਆ ਤੋਂ ਕੁਝ ਵੱਖਰੀ ਹੈ ਕਿ ਵਿਸ਼ਾ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਜਾਂ ਤਾਂ ਨਿੱਜੀ ਜਾਂ ਜਨਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਜਾਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਮਰਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲੇ ‘ਚ ਲੱਗਿਆ ਹੈ। ਕੁਝ ਸਨਮਾਨ ਖ਼ਾਤਰ ਕੀਤੀਆਂ ਆਤਮ-ਹੱਤਿਆਵਾਂ ਨਿੱਜੀ ਪਸੰਦ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਹਨ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਦਰਭ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹਨ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਹਾਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਫੌਜੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਡੋਲਫ ਹਿਟਲਰ, ਮਾਰਕ ਐਂਟਨੀ, ਵਲਾਡੀਸਲਾਵ ਰਾਗਿਨਿਸ, ਯੋਸ਼ੀਤਸੁਗੂ ਸਾਇਟੋ, ਜੋਜ਼ੇਫ ਗੈਬਚਿਕ ਅਤੇ ਹਾਂਸ ਲੈਂਗਸਡੋਰਫ ਦੁਆਰਾ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆਵਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।
ਜਾਪਾਨ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਦਾ ਇੱਕ ਲੰਮਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ। ਸੇਪਪੁਕੂ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਰਸਮੀ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਹੈ ਜੋ ਸਮੁਰਾਈ ਦੁਆਰਾ ਕੈਦੀ ਹੋਣ ਦੀ ਸ਼ਰਮ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ, ਬੈਨਜ਼ਾਈ ਚਾਰਜ ਅਤੇ ਕਾਮੀਕਾਜ਼ੇ ਹਮਲੇ ਦੋਵੇਂ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਵਰਤੇ ਗਏ ਆਤਮਘਾਤੀ ਹਮਲੇ ਸਨ। ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਆਤਮ-ਹੱਤਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਗਲਤ ਕੰਮਾਂ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਨਿਰਾਸ਼ ਲਈ ਪ੍ਰਾਸਚਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [1]
ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ[ਸੋਧੋ]
- ਆਨਰ ਕਿਲਿੰਗ
- ਜਬਰਨ ਖਦਕੁਸ਼ੀ
- ਸੇਪਪੁਕੂ
- ਜੌਹਰ