ਐਮੀ ਟੈਨ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਐਮੀ ਟੈਨ
2007 ਵਿੱਚ ਟੈਨ
2007 ਵਿੱਚ ਟੈਨ
ਜਨਮਐਮੀ ਰੂਥ ਟੈਨ
(1952-02-19) ਫਰਵਰੀ 19, 1952 (ਉਮਰ 72)
ਓਕਲੈਂਡ, ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ, ਯੂ.ਐਸ.
ਕਿੱਤਾਲੇਖਕ
ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕੰਮਦ ਜੌਏ ਲੱਕ ਕਲੱਬ (1989), ਦ ਬੋਨਸੈਟਰਸ ਡਾਟਰ (2001)
ਦਸਤਖ਼ਤ
ਚੀਨੀ ਨਾਮ
ਰਿਵਾਇਤੀ ਚੀਨੀ譚恩美
ਸਰਲ ਚੀਨੀ谭恩美
ਵੈੱਬਸਾਈਟ
www.amytan.net

ਐਮੀ ਰੂਥ ਟੈਨ (ਜਨਮ 19 ਫਰਵਰੀ, 1952) ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਲੇਖਕ ਹੈ ਜੋ ਨਾਵਲ ਦ ਜੋਏ ਲੱਕ ਕਲੱਬ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਵਲ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਫਿਲਮ ਵੀ ਬਣੀ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ, ਹੋਰ ਨਾਵਲ, ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਟੈਨ ਨੇ ਕਈ ਹੋਰ ਨਾਵਲ ਵੀ ਲਿਖੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ -ਜਿਵੇਂਨ ਗੌਡਜ਼ ਵਾਈਫ਼, ਦ ਹੰਡ੍ਰੇਡ ਸੀਕਰੇਟ ਸੈਂਸ, ਦ ਬੋਨੇਸੇਟਰਜ਼ ਡਾਟਰ, ਸੇਵਿੰਗ ਫਿਸ਼ ਫਰੌਮ ਡੁਬਣਾ, ਅਤੇ ਦ ਵੈਲੀ ਆਫ਼ ਅਮੇਜ਼ਮੈਂਟ|ਅਤੇ ਹੋਰ ਟੈਨ ਨੇ ਦੋ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵੀ ਲਿਖੀਆਂ ਹਨ: ਦ ਮੂਨ ਲੇਡੀ (1992) ਅਤੇ ਸਾਗਵਾ, ਚੀਨੀ ਸਿਆਮੀ ਬਿੱਲੀ [1]

ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ[ਸੋਧੋ]

ਟੈਨ ਦਾ ਜਨਮ ਓਕਲੈਂਡ, ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਇਲੈਕਟ੍ਰੀਕਲ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਅਤੇ ਬੈਪਟਿਸਟ ਮੰਤਰੀ ਸਨ ਜੋ ਚੀਨੀ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਦੀ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਗਏ ਸਨ[2][3] ਟੈਨ ਨੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਲਈ ਸਨੀਵੇਲ ਵਿੱਚ ਮਾਰੀਅਨ ਏ. ਪੀਟਰਸਨ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਪੀਟਰ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਛੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦਿਮਾਗ਼ ਦੇ ਟਿਊਮਰ ਕਾਰਨ ਮਰ ਗਏ।[4]

ਡੇਜ਼ੀ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਐਮੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ, ਜੌਨ ਜੂਨੀਅਰ ਨੂੰ ਸਵਿਟਜ਼ਰਲੈਂਡ ਲੈ ਜਾਇਆ, ਜਿੱਥੇ ਐਮੀ ਨੇ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਮੋਂਟੇ ਰੋਜ਼ਾ, ਮਾਂਟ੍ਰੇਕਸ ਵਿੱਚ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ।[5] ਇਸ ਮਿਆਦ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਐਮੀ ਨੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਵਿਆਹ ਬਾਰੇ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਚਾਰ ਬੱਚਿਆਂ (ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਰ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਤਿੰਨ ਧੀਆਂ) ਬਾਰੇ ਜਾਣਿਆ, ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ੰਘਾਈ ਵਿੱਚ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਘਟਨਾ ਟੈਨ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਨਾਵਲ, ਦ ਜੋਏ ਲੱਕ ਕਲੱਬ ਦੇ ਆਧਾਰ ਦਾ ਮੁੱਖ ਹਿੱਸਾ ਸੀ।[3] 1987 ਵਿੱਚ, ਐਮੀ ਡੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਚੀਨ ਗਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਤਿੰਨ ਸੌਤੇਲੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲੀ।[6]

ਟੈਨ ਦਾ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਮੁਸ਼ਕਲ ਰਿਸ਼ਤਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ 'ਤੇ, ਡੇਜ਼ੀ ਨੇ ਐਮੀ ਦੇ ਗਲੇ 'ਤੇ ਚਾਕੂ ਫੜਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਜਦੋਂ ਦੋਵੇਂ ਐਮੀ ਦੇ ਨਵੇਂ ਬੁਆਏਫ੍ਰੈਂਡ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਬਹਿਸ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਟੈਨ ਨੂੰ ਸੁਤੰਤਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਇਸ ਗੱਲ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਟੈਨ ਨੂੰ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸਵੈ-ਨਿਰਭਰ ਹੈ। ਟੈਨ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਗਰਭਪਾਤ ਕਰਵਾਏ ਸਨ। ਡੇਜ਼ੀ ਅਕਸਰ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਾਨੋਂ ਮਾਰਨ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਾਂ (ਟੈਨ ਦੀ ਦਾਦੀ, ਜਿਸਦੀ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਕਰਕੇ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ) ਨਾਲ ਜੁੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।[7] ਉਸਨੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਕਦੇ ਕਾਮਯਾਬ ਨਹੀਂ ਹੋਈ। [7] ਡੇਜ਼ੀ ਦੀ 1999 ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। [8]

ਟੈਨ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਛੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਟੈਨ ਨੇ ਬੈਪਟਿਸਟ ਕਾਲਜ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਦੇ ਸੈਨ ਜੋਸ ਸਿਟੀ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਬੁਆਏਫ੍ਰੈਂਡ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਲਈ ਓਰੇਗਨ ਵਿੱਚ ਲਿਨਫੀਲਡ ਕਾਲਜ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਸੀ। [3] [9] [10] ਟੈਨ ਉਸ ਨੂੰ ਬਲਾਈਂਡ ਡੇਟ 'ਤੇ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ 1974 ਵਿਚ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲਿਆ। [4] [9] [10] ਟੈਨ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸੈਨ ਜੋਸੇ ਸਟੇਟ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਬੈਚਲਰ ਅਤੇ ਮਾਸਟਰ ਡਿਗਰੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ। ਉਸਨੇ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਸੈਂਟਾ ਕਰੂਜ਼ ਅਤੇ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਬਰਕਲੇ ਵਿੱਚ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਡਾਕਟਰੇਟ ਕੋਰਸ ਕੀਤੇ। [11]

ਕੈਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]

ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ, ਟੈਨ ਨੇ ਲਿਖਤੀ ਕਰੀਅਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ - ਇੱਕ ਸਵਿੱਚਬੋਰਡ ਆਪਰੇਟਰ, ਕਾਰਹੌਪ, ਬਾਰਟੈਂਡਰ, ਅਤੇ ਪੀਜ਼ਾ ਮੇਕਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਅਜੀਬ ਨੌਕਰੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ। ਇੱਕ ਫ੍ਰੀਲਾਂਸ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਲੇਖਕ ਵਜੋਂ, ਉਸਨੇ AT&T, IBM, ਬੈਂਕ ਆਫ਼ ਅਮਰੀਕਾ, ਅਤੇ ਪੈਸੀਫਿਕ ਬੈੱਲ ਲਈ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਾਂ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਗੈਰ-ਚੀਨੀ-ਆਵਾਜ਼ ਵਾਲੇ ਉਪਨਾਮਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਲਿਖਿਆ। [4]

ਟੈਨ ਨੇ ਵਪਾਰਕ ਲੇਖਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਨਾਵਲ, ਦ ਜੋਏ ਲੱਕ ਕਲੱਬ ਲਿਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਡਰਾਫਟ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀ ਵਰਕਸ਼ਾਪ, ਸਕਵਾ ਵੈਲੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਈ। ਉਸਨੇ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਵਿੱਚ 'ਐਂਡਗੇਮ' ਸਿਰਲੇਖ ਵਾਲੀ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਡਰਾਫਟ ਨਾਵਲ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਲੇਖਕ ਮੌਲੀ ਗਾਈਲਸ, ਜੋ ਕਿ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਨੇ ਟੈਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਮੈਗਜ਼ੀਨਾਂ ਨੂੰ ਭੇਜਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ। ਟੈਨ ਦੁਆਰਾ ਕਹਾਣੀਆਂ, ਜੋਏ ਲੱਕ ਕਲੱਬ ਦੀ ਖਰੜੇ ਤੋਂ ਖਿੱਚੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਨੂੰ ਐਫਐਮ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਅਤੇ ਸੈਵਨਟੀਨ ਦੋਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ <i id="mwcw">ਨਿਊ ਯਾਰਕਰ</i> ਦੁਆਰਾ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਏਜੰਟ ਸੈਂਡਰਾ ਡਿਜਕਸਟ੍ਰਾ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਟੈਨ ਨੇ ਨਾਵਲ ਦੇ ਕਈ ਹੋਰ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਡਰਾਫਟ ਨਾਵਲ ਖਰੜੇ ਵਜੋਂ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਕਈ ਵੱਡੇ ਪਬਲਿਸ਼ਿੰਗ ਹਾਊਸਾਂ ਤੋਂ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈਆਂ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ AA Knopf, Vintage, Harper & Row, Weidenfeld & Nicolson, Simon and Schuster, ਅਤੇ Putnam Books ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੁਆਵਜ਼ੇ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਅਤੇ ਏਜੰਟ ਨੇ ਨਾਕਾਫ਼ੀ ਮੰਨਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਦਸੰਬਰ 1987 ਵਿੱਚ ਪੁਟਨਮ ਬੁੱਕਸ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦੂਜੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ, $50,000 ਵਿੱਚ [12] [13] ਜੋਏ ਲੱਕ ਕਲੱਬ, ਚਾਰ ਚੀਨੀ-ਅਮਰੀਕੀ ਮਾਂ-ਧੀ ਦੇ ਜੋੜਿਆਂ ਦੇ ਅਨੁਭਵਾਂ ਬਾਰੇ ਅੱਠ ਸੰਬੰਧਿਤ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਟੈਨ ਦਾ ਦੂਜਾ ਨਾਵਲ, ਦ ਕਿਚਨ ਗੌਡਜ਼ ਵਾਈਫ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਚੀਨੀ ਮਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਅਮਰੀਕੀ-ਜਨਮ ਧੀ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ 'ਤੇ ਵੀ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹੈ। [4] ਟੈਨ ਦਾ ਤੀਜਾ ਨਾਵਲ, ਦ ਹੰਡਰਡ ਸੀਕਰੇਟ ਸੈਂਸ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਸਪਾਂਸਰ ਕੀਤੇ ਅੱਧੇ-ਭੈਣ-ਭੈਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਟੈਨ ਦੁਆਰਾ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ, ਭੈਣਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਬੰਧਾਂ 'ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਪਹਿਲੇ ਦੋ ਨਾਵਲਾਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਵਿਦਾਇਗੀ ਸੀ। [14] ਟੈਨ ਦਾ ਚੌਥਾ ਨਾਵਲ, ਦ ਬੋਨੇਸੇਟਰ ਦੀ ਧੀ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਚੀਨੀ ਔਰਤ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਅਮਰੀਕੀ ਮੂਲ ਦੀ ਧੀ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। [15]

ਟੈਨ "ਲੀਡ ਰਿਦਮ ਡੋਮੀਨੇਟ੍ਰਿਕਸ", ਬੈਕਅੱਪ ਗਾਇਕ ਅਤੇ ਰਾਕ ਬਾਟਮ ਰਿਮੇਂਡਰਸ ਸਾਹਿਤਕ ਗੈਰੇਜ ਬੈਂਡ ਦੇ ਨਾਲ ਦੂਜਾ ਟੈਂਬੋਰੀਨ ਸੀ। ਬੈਂਡ ਦੇ ਦੌਰੇ ਤੋਂ ਸੰਨਿਆਸ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇਸਨੇ ਸਾਖਰਤਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਮਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਸਨ। ਟੈਨ ਸਿਮਪਸਨ ਦੇ ਸੀਜ਼ਨ 12 ਦੇ ਤੀਜੇ ਐਪੀਸੋਡ " ਇਨਸੇਨ ਕਲਾਊਨ ਪੋਪੀ ." [16]

ਟੈਨ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਕਈ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਢਾਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਜੋਏ ਲੱਕ ਕਲੱਬ ਨੂੰ 1993 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਰੂਪਾਂਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ; ਉਸੇ ਸਾਲ, ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਵੇਨ ਵੈਂਗ ਨੇ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਇੱਕ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਢਾਲਿਆ। ਬੋਨੇਸਟਰ ਦੀ ਧੀ ਨੂੰ 2008 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਓਪੇਰਾ ਵਿੱਚ ਢਾਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ [17] ਟੈਨ ਦੀ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਕਿਤਾਬ, ਸਾਗਵਾ, ਚੀਨੀ ਸਿਆਮੀ ਬਿੱਲੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੀਬੀਐਸ ਐਨੀਮੇਟਡ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਸ਼ੋਅ ਵਿੱਚ ਬਦਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਸਾਗਵਾ, ਚੀਨੀ ਸਿਆਮੀ ਬਿੱਲੀ ਵੀ ਹੈ। [18]

ਹੋਰ ਮੀਡੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਮਈ 2021 ਵਿੱਚ, ਡਾਕੂਮੈਂਟਰੀ ਐਮੀ ਟੈਨ: ਅਨਇੰਡਟੇਡ ਮੈਮੋਇਰ ਪੀਬੀਐਸ ' ਤੇ ਅਮਰੀਕਨ ਮਾਸਟਰਜ਼ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਰਿਲੀਜ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। (ਇਸ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ Netflix 'ਤੇ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।) [19]

ਲਿਖਣ ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ[ਸੋਧੋ]

  ਟੈਨ ਨੂੰ ਚੀਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤਰਣ ਲਈ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਆਲੋਚਨਾ ਮਿਲੀ ਹੈ। ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਬਰਕਲੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ, ਸੌ-ਲਿੰਗ ਸਿੰਥੀਆ ਵੋਂਗ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਟੈਨ ਦੇ ਨਾਵਲ "ਪ੍ਰਮਾਣਿਕਤਾ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਅਕਸਰ ਅਮਰੀਕੀ ਮੂਲ ਦੇ ਲੇਖਕ ਦੀ ਚੀਨੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਭਾਰੀ ਵਿਚੋਲਗੀ ਵਾਲੀ ਸਮਝ ਦੇ ਉਤਪਾਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ"। [20] ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਟੈਨ ਦੇ ਕੰਮ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਜਿਆਦਾਤਰ ਪੱਛਮੀ ਖਪਤਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ "ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਰੂੜ੍ਹੀਵਾਦੀ ਚਿੱਤਰਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਜਨਨ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਲੱਗਦਾ ਹੈ"। [21] ਲੇਖਕ ਫ੍ਰੈਂਕ ਚਿਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਨਾਵਲਾਂ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ "ਚੀਨੀ ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੇ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਕਾਸਟ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਨਿਹਿਤ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ"। [22] ਉਸਨੇ ਟੈਨ 'ਤੇ ਚੀਨੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਪੱਛਮੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ "ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ" ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਹੈ। [23]

ਐਮੀ ਟੈਨ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਆਲੋਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਖਾਰਜ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਇਹ ਦੱਸਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਮ ਚੀਨੀ/ਏਸ਼ੀਅਨ ਅਮਰੀਕੀ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧ ਵਜੋਂ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਣਾ ਹੈ। [21]

ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

ਜਦੋਂ ਟੈਨ ਬਰਕਲੇ ਵਿਖੇ ਪੜ੍ਹ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਰੂਮਮੇਟ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਟੈਨ ਨੂੰ ਲਾਸ਼ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨੀ ਪਈ ਸੀ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚੁੱਪ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਦਸ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਹਰ ਸਾਲ ਬਰਸੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਜਿਸ ਦਿਨ ਉਸ ਨੇ ਲਾਸ਼ ਦੀ ਸ਼ਨਾਖਤ ਕੀਤੀ, ਉਸ ਦਿਨ ਉਸ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਈ। [24]

1998 ਵਿੱਚ, ਟੈਨ ਨੂੰ ਲਾਈਮ ਬਿਮਾਰੀ ਹੋ ਗਈ, ਜਿਸਦਾ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਗਲਤ ਨਿਦਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਰਗੀ ਦੇ ਦੌਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਪੇਚੀਦਗੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। Tan ਨੇ LymeAid 4 Kids ਦੀ ਸਹਿ-ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਬੀਮਾ ਰਹਿਤ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇਲਾਜ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੀ ਹੈ। [25] ਉਸਨੇ ਦ ਨਿਊਯਾਰਕ ਟਾਈਮਜ਼ ਵਿੱਚ ਲਾਈਮ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ। [26]

ਟੈਨ ਵੀ ਡਿਪਰੈਸ਼ਨ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੈ, ਜਿਸ ਲਈ ਉਹ ਐਂਟੀ ਡਿਪ੍ਰੈਸ਼ਨ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਟੈਨ ਦੁਆਰਾ ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਇੱਕ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਮਾਨਸਿਕ ਅਸਥਿਰਤਾ ਦੀ ਇੱਕ ਜੈਨੇਟਿਕ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਪਾਸ ਕਰੇਗੀ-ਉਸਦੀ ਨਾਨੀ ਦੀ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਦੁਆਰਾ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਅਕਸਰ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਖੁਦ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ। [24]

ਟੈਨ, ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਦੇ ਸੌਸਾਲੀਟੋ ਵਿੱਚ ਸੈਨ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਲੂ ਡੀਮੈਟੇਈ (ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ 1974 ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਸੀ), ਇੱਕ ਘਰ ਵਿੱਚ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ "ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਘਰ ਵਾਂਗ ਖੁੱਲੇ ਅਤੇ ਹਵਾਦਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਈ, ਪਰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਜਗ੍ਹਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਬੁਢਾਪੇ ਵਿੱਚ" ਪਹੁੰਚਯੋਗਤਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ। [27] ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਪੰਛੀਆਂ [28] ਅਤੇ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਜਰਨਲਿੰਗ ਵਿੱਚ ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਰੁਚੀਆਂ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ। [29]

ਬਿਬਲੀਓਗ੍ਰਾਫੀ[ਸੋਧੋ]

ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ[ਸੋਧੋ]

  • "ਮਾਤਾ - ਭਾਸ਼ਾ"
  • " ਫਿਸ਼ ਚੀਕਸ " (1987)
  • "ਦੀਵਾਰ ਤੋਂ ਆਵਾਜ਼"
  • "ਖੇਡ ਦੇ ਨਿਯਮ"

ਨਾਵਲ[ਸੋਧੋ]

  • ਜੋਏ ਲੱਕ ਕਲੱਬ (1989)
  • ਦਿ ਕਿਚਨ ਗੌਡਜ਼ ਵਾਈਫ਼ (1991)
  • ਦ ਹੰਡ੍ਰੇਡ ਸੀਕ੍ਰੇਟ ਸੈਂਸ (1995)
  • ਬੋਨੇਸਟਰ ਦੀ ਧੀ (2001)
  • ਡੁੱਬਣ ਤੋਂ ਮੱਛੀ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣਾ (2005)
  • ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਘਾਟੀ (2013)

ਬੱਚਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ[ਸੋਧੋ]

  • ਦ ਮੂਨ ਲੇਡੀ, ਗ੍ਰੇਚੇਨ ਸ਼ੀਲਡਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ (1992)
  • ਸਾਗਵਾ, ਚੀਨੀ ਸਿਆਮੀ ਬਿੱਲੀ, ਗ੍ਰੇਚੇਨ ਸ਼ੀਲਡਜ਼ (1994) ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ

ਗੈਰ-ਕਲਪਨਾ[ਸੋਧੋ]

  • ਮਿਡ-ਲਾਈਫ ਕਨਫੀਡੈਂਸ਼ੀਅਲ: ਦ ਰੌਕ ਬੌਟਮ ਰਿਮੇਂਡਰਸ ਟੂਰ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਦ ਥ੍ਰੀ ਕੋਰਡਸ ਐਂਡ ਐਨ ਐਟਿਊਡ (ਡੇਵ ਬੈਰੀ, ਸਟੀਫਨ ਕਿੰਗ, ਤਬਿਥਾ ਕਿੰਗ, ਬਾਰਬਰਾ ਕਿੰਗਸੋਲਵਰ ਦੇ ਨਾਲ) (1994)
  • ਮਾਂ ( ਮਾਇਆ ਐਂਜਲੋ, ਮੈਰੀ ਹਿਗਿੰਸ ਕਲਾਰਕ ਦੇ ਨਾਲ) (1996)
  • ਸਰਬੋਤਮ ਅਮਰੀਕੀ ਲਘੂ ਕਹਾਣੀਆਂ 1999 (ਸੰਪਾਦਕ, ਕੈਟਰੀਨਾ ਕੇਨੀਸਨ ਨਾਲ) (1999)
  • ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਉਲਟ: ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਕਿਤਾਬ (ਜੀਪੀ ਪੁਟਨਮਜ਼ ਸੰਨਜ਼, 2003,ISBN 9780399150746 )
  • ਹਾਰਡ ਲਿਸਨਿੰਗ, ਜੁਲਾਈ 2013 ਵਿੱਚ ਸਹਿ-ਲੇਖਕ, ਇੱਕ ਲੇਖਕ/ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਬੈਂਡ, ਰੌਕ ਬੌਟਮ ਰਿਮੇਂਡਰਸ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਇੰਟਰਐਕਟਿਵ ਈ-ਕਿਤਾਬ। ਕੋਲੀਲੋਕੀ, ਐਲਐਲਸੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ। [30]
  • ਜਿੱਥੇ ਅਤੀਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਦੀ ਯਾਦ, (ਹਾਰਪਰਕੋਲਿਨ ਪਬਲਿਸ਼ਰਜ਼, 2017,ISBN 9780062319296 )

ਅਵਾਰਡ[ਸੋਧੋ]

  • 1989, Finalist National Book Award for The Joy Luck Club[31]
  • 1989, Finalist National Book Critics Circle Award for The Joy Luck Club[32]
  • Finalist Los Angeles Times Fiction Prize
  • Bay Area Book Reviewers Award
  • Commonwealth Gold Award
  • American Library Association's Notable Books
  • American Library Association's Best Book for Young Adults
  • 2005–2006, Asian/Pacific American Awards for Literature Honorable Mention for Saving Fish From Drowning[33]
  • The Joy Luck Club selected for the National Endowment for the Arts' Big Read[34]
  • The New York Times Notable Book
  • Booklist Editors Choice
  • Finalist for the Orange Prize
  • Nominated for the Orange Prize
  • Nominated for the International Dublin Literary Award
  • Audie Award: Best Non-fiction, Abridged
  • Parents' Choice Award, Best Television Program for Children
  • Shortlisted British Academy of Film and Television Arts award, best screenplay adaptation
  • Shortlisted WGA Award, best screenplay adaptation
  • 1996, Golden Plate Award of the American Academy of Achievement[35]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. O'Kelly, Lisa (2017-10-17). Where the Past Begins: A Writer's Memoir (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). New York: Ecco. ISBN 9780062319296. {{cite book}}: |work= ignored (help)
  2. Sherryl Connelly (February 27, 2001). "Mother As Tormented Muse Amy Tan Drew On A Dark Past For 'Daughter'". nydailynews.com. New York Daily News. Archived from the original on 2011-03-14. Retrieved 15 December 2013.
  3. 3.0 3.1 3.2 "Amy Tan Biography and Interview". www.achievement.org. American Academy of Achievement.
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 Huntley, E.D. (1998). Amy Tan: A Critical Companion. Westport, Conn.: Greenwood Press. pp. 5–7. ISBN 0313302073.
  5. "The Archives of my Personality", address to the American Association of Museums General Session (Los Angeles), May 26, 2010
  6. "Penguin Reading Guides - The Joy Luck Club - Amy Tan". Archived from the original on July 24, 2010. Retrieved August 7, 2010.
  7. 7.0 7.1 "'I Am Full Of Contradictions': Novelist Amy Tan On Fate And Family". NPR.org (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2018-04-23.
  8. Krug, Nora (2017-10-11). "Amy Tan talks about her new memoir, politics and why she's not always 'joy lucky'". The Washington Post (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). ISSN 0190-8286. Retrieved 2018-04-23.
  9. 9.0 9.1 Kinsella, Bridget (August 9, 2013). "'Fifty Shades of Tan': Amy Tan". Publishers Weekly. Retrieved October 11, 2014.
  10. 10.0 10.1 Tauber, Michelle (November 3, 2003). "A New Ending". People Magazine. Retrieved 11 October 2014.
  11. "Amy Tan Biography". Archived from the original on July 2, 2008. Retrieved July 19, 2008.
  12. Feldman, Gayle (7 July 1989). "The Making of Amy Tan's The Joy Luck Club: Chinese magic, American blessings and a publishing fairy tale". Publishers Weekly. Retrieved 2020-11-06.
  13. McDowell, Edwin (1989-04-10). "THE MEDIA BUSINESS; First Novelists With Six-Figure Contracts (Published 1989)". The New York Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). ISSN 0362-4331. Retrieved 2020-11-06.
  14. "Amy Tan" (interview) Seth Speaks Broadway! SiriusXM On Broadway, 16 May 2021.
  15. Hoyte, Kirsten Dinnal (March 2004). "Contradiction and Culture: Revisiting Amy Tan's 'Two Kinds' (Again)". Minnesota Review (61/62): 161.
  16. "Amy Tan, Novelist". TED.com.
  17. Kosman, Joshua (September 15, 2008). "Opera review: 'Bonesetter's Daughter'". SF Gate. Retrieved January 31, 2017.
  18. "Sagwa: About the show". PBS Kids. Archived from the original on October 17, 2014.
  19. "American Masters: Amy Tan". Retrieved May 23, 2021.
  20. Wong, Sau-ling Cynthia (1995). "Sugar Sisterhood: Situating the Amy Tan Phenomenon". p. 55.
  21. 21.0 21.1 Lee, Lily (2003). "Biographical Dictionary of Chinese Women: The Twentieth Century, 1912-2000". p. 503.
  22. Yin, Xiao-huang (2000). "Chinese American Literature Since the 1850s. p. 235.
  23. Huntley, E. D. (2001). "Maxine Hong Kingston: A Critical Companion". p. 58.
  24. 24.0 24.1 Jaggi, Maya (2001-03-03). "Interview with Amy Tan". the Guardian (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2018-04-23.
  25. Stone, Steven (August 2015). "Summertime Blues: To DEET or not to DEET...". Vintage Guitar. p. 60.
  26. Amy Tan (August 11, 2013). "My Plight with the Illness". The New York Times. Retrieved 2014-04-12.
  27. Tan, Amy (July 30, 2014). "Amy Tan on Joy and Luck at Home: The novelist builds a home she can grow old in". The Wall Street Journal. Retrieved October 11, 2014.
  28. "Christian Cooper and Amy Tan on How Birding Brings Them Joy". The New York Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2023-06-14. ISSN 0362-4331. Retrieved 2023-07-10.
  29. Laws, John Muir; Lygren, Emilie (2020). How to Teach Nature Journaling: Curiosity, Wonder, Attention by Emilie Lygren, John Muir Laws (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Heyday. ISBN 978-1-59714-490-2.
  30. "Hard Listening - Coming June 18th 2013". www.rockbottomremainders.com.
  31. "National Book Awards". Archived from the original on 12 ਅਕਤੂਬਰ 2018. Retrieved 11 October 2014.
  32. "All Past National Book Critics Circle Award Winners and Finalists". National Book Critics Circle. Archived from the original on April 27, 2019. Retrieved 11 October 2014.
  33. "APALA: 2005-2006 Awards". Archived from the original on October 16, 2014.
  34. "The Big Read: The Joy Luck Club". August 13, 2021. Archived from the original on ਜਨਵਰੀ 4, 2022. Retrieved ਮਈ 9, 2023.
  35. "Golden Plate Awardees of the American Academy of Achievement". www.achievement.org. American Academy of Achievement.
ਜਨਰਲ

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]