ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਦਾ ਸੰਗੀਤ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਦਾ ਸੰਗੀਤ ਉੱਨਾ ਹੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਅਤੇ ਵਿਲੱਖਣ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਕਿ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਵੱਸਣ ਵਾਲੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਅਤੇ ਲੋਕ। ਮੁੱਖ ਸਾਜ਼ਾਂ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੋ- ਜਾਂ ਤਿੰਨ-ਤਾਰਾਂ ਵਾਲੇ ਲੂਟਸ ਹਨ, ਗਰਦਨ ਜਾਂ ਤਾਂ ਫ੍ਰੇਟਡ ਜਾਂ ਫਰੇਟ ਰਹਿਤ; ਘੋੜੇ ਦੇ ਵਾਲ ਦੇ ਬਣੇ ; ਬੰਸਰੀ, ਜਿਆਦਾਤਰ ਦੋਹਾਂ ਸਿਰਿਆਂ 'ਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜਾਂ ਤਾਂ ਸਿਰੇ ਨਾਲ ਉਡਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਪਾਸੇ ਨਾਲ ਉਡਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਅਤੇ ਯਹੂਦੀ ਰਬਾਬ, ਜਿਆਦਾਤਰ ਧਾਤ। ਪਰਕਸ਼ਨ ਯੰਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਫਰੇਮ ਡਰੱਮ, ਟੈਂਬੋਰੀਨ ਅਤੇ ਕੇਟਲਡਰਮ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇੰਸਟ੍ਰੂਮੈਂਟਲ ਪੌਲੀਫੋਨੀ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲੂਟਸ ਅਤੇ ਫਿਡਲਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਝੁਕੇ ਹੋਏ ਸਤਰ ਦਾ ਮੂਲ[ਸੋਧੋ]

ਮੱਥਾ ਟੇਕਣ ਵਾਲੀ ਸਤਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਖਾਨਾਬਦੋਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੱਪ-ਚਮੜੀ, ਢੱਕੇ ਹੋਏ ਘੋੜੇ ਦੀ ਪੂਛ-ਬੋਲਡ ਲੂਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਮੰਗੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਮੋਰਿਨ ਖੂਰ ਜਾਂ ਘੋੜੇ ਦੇ ਸਿਰ ਦੀ ਬਾਜੀ ਵਰਗੇ ਸਾਜ਼ ਅੱਜ ਵੀ ਜਿਉਂਦੇ ਹਨ।

ਫਿਡਲ ਵੀਨਰ ਮੱਧ ਮੰਗੋਲੀਆ ਦੇ ਗੋਬੀ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਮੰਗੋਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਖੁਚਿਰ ਅਤੇ ਡੋਰਵੋਨ ਚਿਖਤੇਈ ਖੁਰ ਕ੍ਰਮਵਾਰ ਦੋ ਅਤੇ ਚਾਰ ਤਾਰਾਂ ਵਾਲੀ ਸਪਾਈਕਡ ਫਿਡਲ ਹੈ। ਰੈਜ਼ੋਨੇਟਰ ਬੇਲਨਾਕਾਰ ਜਾਂ ਬਹੁਭੁਜ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਲੱਕੜ ਜਾਂ ਧਾਤ ਦਾ ਬਣਿਆ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਚਿਹਰਾ ਭੇਡਾਂ ਜਾਂ ਸੱਪ ਦੀ ਖੱਲ ਨਾਲ ਢੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜਾਂ ਢਿੱਡ ਨਾਲ ਢੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜਾਂ ਆਵਾਜ਼ ਦੇ ਛੇਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੈ। ਤਾਰਾਂ ਜਾਂ ਤਾਂ ਅੰਤੜੀਆਂ ਜਾਂ ਧਾਤ ਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਟਿਊਨਿੰਗ ਬੂਬੂਕ੍ਰੰਬਸ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਟਰਿੰਗ ਅਤੇ ਮੈਟਲ ਵਿਨਰ ਦੇ ਇੱਕ ਲੂਪ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਫਟ (ਸਪਾਈਕ) ਵੱਲ ਖਿੱਚੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਕ ਘੋੜੇ-ਵਾਲ ਧਨੁਸ਼ ਨੂੰ ਤਾਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਧਾਗਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪੰਜਵੇਂ ਪਾਸੇ ਟਿਊਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੋਵਸਗੋਲ ਪ੍ਰਾਂਤ, ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਮੰਗੋਲੀਆ ਦੇ ਦਾਰਹਟਸ, ਇਸਨੂੰ ਹਯਾਲਗਾਸਨ ਹੂਰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸਤਰੀ ਜੋੜੀ-ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਦੁਆਰਾ। 12ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਯੁਆਨ-ਸ਼ੀਹ ਨੇ ਮੰਗੋਲ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੇ ਗਏ ਤਾਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬਾਂਸ ਦੇ ਇੱਕ ਟੁਕੜੇ ਨਾਲ ਝੁਕਣ ਵਾਲੇ ਦੋ-ਤਾਰਾਂ ਵਾਲੀ ਫਿਡਲ, ਜ਼ਿਕਿਨ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਮਾਂਚੂ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਮੰਗੋਲੀਆਈ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਮਾਨ ਦੋ-ਸਤਰਾਂ ਵਾਲੇ ਯੰਤਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਘੋੜੇ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਦੇ ਧਨੁਸ਼ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।

ਖੂਚਿਰ ਨੂੰ ਪੰਜਵੇਂ ਦੇ ਅੰਤਰਾਲ ਵਿੱਚ ਟਿਊਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਛੋਟਾ ਜਾਂ ਮੱਧ ਆਕਾਰ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਾਂਸ, ਲੱਕੜ ਜਾਂ ਤਾਂਬੇ ਦਾ ਬਣਿਆ ਇੱਕ ਛੋਟਾ, ਸਿਲੰਡਰ, ਵਰਗ ਜਾਂ ਕੱਪ ਵਰਗਾ ਰੈਜ਼ੋਨੇਟਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸੱਪ ਦੀ ਖੱਲ ਨਾਲ ਢੱਕਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਲੱਕੜੀ ਦਾ ਸਪਾਈਕ ਲੰਘਦਾ ਹੈ। ਸਾਜ਼ ਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਗਰਦਨ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਪੁਲ, ਚਮੜੀ ਦੀ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ, ਦੋ ਅੰਤੜੀਆਂ ਜਾਂ ਸਟੀਲ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਗੋਲਾਕਾਰ, ਬੇਚੈਨ ਗਰਦਨ ਨੂੰ ਦੋ ਪਿਛਲਾ ਖੰਭਿਆਂ ਤੱਕ ਅਤੇ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਲੰਘਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲੇ ਸਪਾਈਕ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਧਾਤ ਦੀ ਰਿੰਗ, ਗਰਦਨ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹੀ ਹੋਈ ਤਾਰਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਲੂਪ ਨਾਲ ਜੁੜੀ, ਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਦੀ ਪਿੱਚ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਲਈ ਐਡਜਸਟ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ 5ਵੇਂ ਤੱਕ ਟਿਊਨ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਮੋਟੀ, ਬਾਸ ਸਟ੍ਰਿੰਗ ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲੂ ਵਿੱਚ ਪਤਲੀ, ਉੱਚੀ ਸਤਰ ਦੇ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਧਨੁਸ਼ ਦੇ ਘੋੜੇ ਦੀ ਪੂਛ ਦੇ ਵਾਲ ਤਾਰਾਂ ਨਾਲ ਅਟੁੱਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨ।

ਹੋਰ ਸਮਾਨ ਯੰਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦੋ ਰੇਸ਼ਮ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਦੇ ਦੋ ਕੋਰਸ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪਹਿਲੇ ਅਤੇ ਤੀਜੇ ਟੌਨਿਕ, ਦੂਜੇ ਅਤੇ ਚੌਥੇ ਉੱਪਰ ਪੰਜਵੇਂ ਵਿੱਚ। ਚਾਰ-ਸਤਰ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ 'ਤੇ, ਧਨੁਸ਼ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਦੋ ਤਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਪਹਿਲੀ ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਸਤਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਦੂਜਾ ਤੀਜੇ ਅਤੇ ਚੌਥੇ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਥਿਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਚਿਖਤੇਈ ਦਾ ਅਰਥ ਮੰਗੋਲੀਆਈ ਵਿੱਚ "ਕੰਨ" ਹੈ ਇਸਲਈ ਉੱਥੇ ਦੇ ਸਾਧਨ ਦਾ ਨਾਮ "ਚਾਰ ਕੰਨਾਂ ਵਾਲੇ" ਸਾਧਨ ਵਜੋਂ ਵੀ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। music of asia

ਬੁਰਿਆਟ ਹੁਚਿਰ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਧਾਤ ਦੀ ਬਜਾਏ ਲੱਕੜ ਦਾ ਬਣਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬੁਰਿਆਟ ਰੇਸ਼ਮ ਜਾਂ ਧਾਤ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪੰਜਵੇਂ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਟਿਊਨ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ; ਚਾਰ-ਸਟਰਿੰਗ ਸਾਧਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ। ਹੁਚਿਰ ਮੰਗੋਲੀਆਈ ਹੂਚੀਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ। musical india

ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਯੰਤਰ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਖੱਬੇ ਉਪਰਲੇ ਪੱਟ 'ਤੇ, ਢਿੱਡ ਦੇ ਨੇੜੇ, ਟੇਬਲ ਦੇ ਨਾਲ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਤਿਰਛੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗਰਦਨ ਨੂੰ ਝੁਕਦਾ ਹੈ। ਖੱਬੇ ਹੱਥ ਦਾ ਅੰਗੂਠਾ ਸਾਜ਼ ਦੀ ਗਰਦਨ ਦੇ ਨਾਲ ਸਿੱਧਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਤੀਰਦਾਰ, ਬਾਂਸ ਦੇ ਧਨੁਸ਼ ਦੇ ਘੋੜੇ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਦੋ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਇੱਕ ਭਾਗ ਬਾਸ ਦੀ ਤਾਰ ਦੇ ਉੱਪਰ ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਉੱਪਰਲੀ ਸਤਰ ਦੇ ਉੱਪਰੋਂ ਲੰਘ ਜਾਵੇ। ਕਮਾਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਢਿੱਲੀ ਗੁੱਟ ਨਾਲ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੰਡੈਕਸ ਉਂਗਲ ਲੱਕੜ 'ਤੇ ਟਿਕੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਧਨੁਸ਼ ਦੇ ਵਾਲ ਮੱਧ ਅਤੇ ਰਿੰਗ ਫਿੰਗਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲੰਘਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਵਾਲਾਂ ਦੇ ਤਣਾਅ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। ਮੋਟੀ ਸਤਰ ਨੂੰ ਵਜਾਉਣ ਲਈ ਧਨੁਸ਼ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਰਿੰਗ ਫਿੰਗਰ ਨਾਲ ਖਿੱਚਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਪਤਲੀ ਸਤਰ ਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਦੇਣ ਲਈ, ਦੂਜੇ ਭਾਗ ਨੂੰ ਧੱਕਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਂਗਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਛੂਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਧੁਨਿਕ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਆਰਕੈਸਟਰਾ ਵਿੱਚ, ਛੋਟੇ-, ਦਰਮਿਆਨੇ- ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਆਕਾਰ ਦੇ ਹੂਚਿਰ ਹਨ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]

ਯੰਤਰ[ਸੋਧੋ]

  • ਚੂਰ (ਕਿਰਗਿਜ਼ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਯੰਤਰ), ਵੱਖ-ਵੱਖ ਲੰਬਾਈਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਿਰੇ ਵਾਲੀ ਬੰਸਰੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਾਨਾ ਜਾਂ ਲੱਕੜ ਨਾਲ 4 ਤੋਂ 5 ਛੇਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅੰਦਰੂਨੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਪਸ਼ੂ ਪਾਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਆਮ, ਇਸ ਯੰਤਰ ਨੂੰ ਸੁਊਰ (ਮੰਗੋਲੀਆਈ), ਚੂਰ (ਤੁਵਾਨ) ਅਤੇ ਸਿਬੀਜ਼ਗੀ (ਕਜ਼ਾਖ) ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
  • ਚੋਪੋ ਚੂਰ, 3 ਤੋਂ 6 ਛੇਕਾਂ ਵਾਲੀ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਬਣੀ ਇੱਕ ਓਕਰੀਨਾ , ਜੋ ਕਿਰਗਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ।
  • ਦੈਰਾ, ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਬੈਠੀ ਆਬਾਦੀ ਵਿੱਚ ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਜਾਇਆ ਗਿਆ ਜਿੰਗਲ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਫਰੇਮ ਡਰੱਮ ।
  • ਡੋਮਬਰਾ, ਦੋ-ਤਾਰਾਂ ਵਾਲੇ, ਲੰਬੇ-ਗਲੇ ਵਾਲੇ ਲੂਟਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼੍ਰੇਣੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਇੱਕ ਫਰੇਟਡ ਲੂਟ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਕਜ਼ਾਕਿਸਤਾਨ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਾਧਨ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਜਿਆਦਾਤਰ ਕੂਈ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਸੋਲੋ ਇੰਸਟਰੂਮੈਂਟਲ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਵਜਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਡੋਮਬਰਾ ਕਜ਼ਾਖ ਜਾਇਰੌ (ਬਾਰਡਸ) ਅਤੇ ਬੇਲ ਕੈਂਟੋ (ਗੀਤ ਦੇ ਗੀਤ) ਦੇ ਗਾਇਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸਹਿਯੋਗ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
  • ਦੁਤਾਰ, ਉਜ਼ਬੇਕ, ਉਇਗਰ, ਤਾਜਿਕ, ਤੁਰਕਮੇਨ, ਕਰਾਕਲਪਕ ਅਤੇ ਪਸ਼ਤੂਨਾਂ ਵਿੱਚ ਦੋ-ਤਾਰਾਂ ਵਾਲੇ ਲੰਬੇ-ਗਲੇ ਵਾਲੇ ਫਰੇਟੇਡ ਲੂਟਸ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ।[1]
  • ਗਾਰਮੋਨ, ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਉਜ਼ਬੇਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਖੋਰੇਜ਼ਮ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਖਲਫਾ (ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ) ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਅਕਾਰਡੀਅਨ।
  • ਘਿਜ਼ਾਕ, 3 ਜਾਂ 4 ਧਾਤ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਵਾਲਾ ਗੋਲ-ਸਰੀਰ ਵਾਲਾ ਸਪਾਈਕ ਫਿਡਲ ਅਤੇ ਉਇਗਰ, ਉਜ਼ਬੇਕ, ਤਾਜਿਕ, ਤੁਰਕਮੇਨ ਅਤੇ ਕਰਾਕਲਪਕ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਫਰੇਟ ਰਹਿਤ ਗਰਦਨ।
  • ਜਬਾੜੇ ਦੀ ਹਰਪ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਬੁਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਟੇਮੀਰ ਕੋਮਜ਼ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਜਬਾੜੇ ਦੀ ਹਰਪ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੂਰੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਪਸ਼ੂ ਪਾਲਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲੱਕੜ ਜਾਂ ਧਾਤ ਦੇ ਬਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
  • ਕੋਮੁਜ਼, ਇੱਕ ਤਿੰਨ-ਤਾਰਾਂ ਵਾਲਾ, ਲੰਬੇ-ਗਲੇ ਵਾਲਾ ਲੂਟ ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖੁਰਮਾਨੀ ਦੀ ਲੱਕੜ, ਗਿਰੀ ਦੀ ਲੱਕੜ ਜਾਂ ਜੂਨੀਪਰ ਦੀ ਲੱਕੜ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਿਰਗਿਜ਼ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਲੋਕ ਸਾਜ਼ ਹੈ। ਵਜਾਉਣ ਦੀਆਂ ਤਕਨੀਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਬਿਰਤਾਂਤ ਜੋੜਨ ਲਈ ਸਟਾਈਲਾਈਜ਼ਡ ਹੱਥ ਅਤੇ ਬਾਂਹ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਨਹੁੰਆਂ ਨਾਲ ਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨਾ, ਸਟਰਮਿੰਗ ਅਤੇ ਮਾਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।
  • ਕਾਈਲ ਕਯਾਕ, ਦੋ ਘੋੜਿਆਂ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਵਾਲੀ ਸਿੱਧੀ ਝੁਕੀ ਹੋਈ ਬਾਜੀ ਦਾ ਕਿਰਗਿਜ਼ ਨਾਮ। ਕਜ਼ਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਕਿਲਕੋਬੀਜ਼ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਡੇਕ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਊਠ ਜਾਂ ਗਊ ਦੇ ਖਾਲ ਤੋਂ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਲੱਕੜ ਦੇ ਇੱਕ ਟੁਕੜੇ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖੁਰਮਾਨੀ ਦੀ ਲੱਕੜ ਤੋਂ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਯੰਤਰ ਦਾ ਸ਼ਮਨਵਾਦ ਅਤੇ ਮੌਖਿਕ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਪਾਠ ਦੋਵਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸਬੰਧ ਸੀ।
  • ਰੁਬਾਬ, ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਬੈਠੀ ਆਬਾਦੀ ਵਿੱਚ ਹਮਦਰਦੀ ਵਾਲੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਬੇਚੈਨ ਲੂਟ।
  • ਰਵਾਪ, ਰੁਬਾਬ ਵਰਗਾ ਇੱਕ ਉਇਗਰ ਲੰਮੀ ਗਰਦਨ ਵਾਲਾ ਲੂਟ, ਪਰ ਹਮਦਰਦੀ ਵਾਲੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ।
  • ਸਤੋ, ਇੱਕ ਝੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਤੰਬੂਰ, ਜਾਂ ਲੰਮੀ ਗਰਦਨ ਵਾਲਾ ਲੂਟ, ਜੋ ਹੁਣ ਦੁਰਲੱਭ, ਤਾਜਿਕ - ਉਜ਼ਬੇਕ ਕਲਾਸੀਕਲ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
  • ਸਿਬੀਜ਼ਗੀ, ਇੱਕ ਕਿਰਗਿਜ਼ ਸਾਈਡ ਬਲਾਊਨ ਬੰਸਰੀ ਜੋ ਕਿ ਚਰਵਾਹਿਆਂ ਅਤੇ ਘੋੜਿਆਂ ਦੇ ਚਰਵਾਹਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵਜਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਖੜਮਾਨੀ ਦੀ ਲੱਕੜ ਜਾਂ ਪਹਾੜੀ ਝਾੜੀਆਂ ਦੀ ਲੱਕੜ ਤੋਂ ਬਣੀ ਹੈ। ਸਿਬੀਜ਼ਗੀ ਦੀ ਇਕੱਲੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਰੀਪਰਟੋਰੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੂ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਗੀਤਕਾਰੀ ਸਮੱਗਰੀ ਦੁਆਰਾ ਵੱਖਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
  • ਤਾਨਬਰ, ਉਜ਼ਬੇਕ, ਤਾਜਿਕ ਅਤੇ ਉਈਗਰ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਉੱਚੇ ਫਰੇਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਗਰਦਨ ਵਾਲਾ ਲੂਟ । ਇੱਕ ਅਫਗਾਨੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹਮਦਰਦੀ ਵਾਲੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ।
  • ਟਾਰ, ਇੱਕ ਡਬਲ-ਛਾਤੀ ਵਾਲਾ, ਚਮੜੀ ਦਾ ਸਿਖਰ ਵਾਲਾ, ਕਾਕੇਸ਼ਸ ਅਤੇ ਈਰਾਨ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰੀ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਕਈ ਹਮਦਰਦੀ ਵਾਲੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਵਾਲਾ ਲੂਟ (ਈਰਾਨੀ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ ਹਮਦਰਦੀ ਵਾਲੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਹਨ)। ਟਾਰ ਤਜ਼ਾਕਿਸਤਾਨ ਅਤੇ ਉਜ਼ਬੇਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ।

ਏਸ਼ੀਅਨ ਸੰਗੀਤਕ ਵਿਰਾਸਤ ਦੀ ਸੰਭਾਲ[ਸੋਧੋ]

2000 ਵਿੱਚ ਆਗਾ ਖਾਨ ਟਰੱਸਟ ਫਾਰ ਕਲਚਰ ਨੇ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਦੀ ਸੰਗੀਤਕ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਦੇ ਟੀਚੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ (AKMICA) ਵਿੱਚ ਆਗਾ ਖਾਨ ਸੰਗੀਤ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਪੂਰੇ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਪਰੰਪਰਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਖੇਤਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਜਾਵੇ। AKMICA ਨੇ ਸੰਗੀਤ ਟੂਰ ਅਤੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਅਤੇ ਸਪਾਂਸਰ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰਣ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਿਲਕ ਰੋਡ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਨਾਲ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਦਾ ਹੈ।[2]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. "Turkmen Dutar songs on Tmhits website". Archived from the original on 2010-05-19. Retrieved 2010-01-17.
  2. "Aga Khan Music Initiative in Central Asia on the AKDN website". Archived from the original on 2006-12-05. Retrieved 2006-12-08.