ਇਨਕਲਾਬੀ ਸਮਾਜਵਾਦੀ (ਮਿਸਰ)

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਇਨਕਲਾਬੀ ਸਮਾਜਵਾਦੀ (ਅਰਬੀ: الاشتراكيون الثوريون) (ਆਰ.ਐੱਸ.) ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਟ੍ਰਾਟਸਕੀਵਾਦੀ ਸੰਗਠਨ ਹੈ ਜੋ 'ਹੇਠਾਂ ਤੋਂ ਸਮਾਜਵਾਦ' ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।ਮੋਹਰੀ ਆਰਐਸ ਮੈਂਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜ-ਵਿਗਿਆਨੀ ਸਾਮੇਹ ਨਗੀਬ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[1][2]ਇਹ ਸੰਸਥਾ ਦ ਸੋਸ਼ਲਿਸਟ ਨਾਮਕ ਅਖਬਾਰ ਤਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।

ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

ਗਰੁੱਪ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ 1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਟਰਾਟਸਕੀਵਾਦ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਛੋਟੇ ਸਰਕਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਈ।ਅਪ੍ਰੈਲ 1995 ਤੱਕ ਮੌਜੂਦਾ ਨਾਮ ਅਪਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਆਰ ਐਸ ਕੁਝ ਸਰਗਰਮ ਮੈਂਬਰਾਂ ਤੋਂ ਵਧਿਆ, ਜਦੋਂ ਮਿਸਰੀ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭੂਮੀਗਤ ਸੀ,[3] ਦੂਜੀ ਫਲਸਤੀਨੀ ਇੰਤਿਫਾਦਾ ਦੁਆਰਾ ਸੌ ਦੇ ਇੱਕ ਜੋੜੇ ਨੂੰ। ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਹੋਸਨੀ ਮੁਬਾਰਕ ਦੇ ਅਧੀਨ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨਾਲ ਜਥੇਬੰਦ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ,[4][5]ਫਲਸਤੀਨੀ ਏਕਤਾ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਮੂਹ ਦੀ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਅਜੇ ਵੀ ਵਧੀ ਹੈ।ਇੰਤਿਫਾਦਾ ਦਾ ਮਿਸਰ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ 'ਤੇ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੁਬਾਰਕ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਦਬਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।[6]

ਗੈਰਕਾਨੂੰਨੀ ਮੁਸਲਿਮ ਬ੍ਰਦਰਹੁੱਡ ਨਾਲ ਆਰਐਸ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਵੀ ਮਿਸਰ ਦੀਆਂ ਪਿਛਲੀਆਂ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਹੈ ਜੋ ਮਿਸਰ ਦੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਸਮਾਨ ਅਹੁਦਿਆਂ 'ਤੇ ਸੀ, ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸਲਾਮਵਾਦ ਨੂੰ ਫਾਸ਼ੀਵਾਦ ਨਾਲ ਬਰਾਬਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਆਰ.ਐੱਸ.ਐੱਸ, ਨਾਅਰੇ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ "ਕਦੇ ਇਸਲਾਮੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਕਦੇ ਵੀ ਰਾਜ ਨਾਲ ਨਹੀਂ"। ਇਹ ਨਾਅਰਾ ਸੋਸ਼ਲਿਸਟ ਵਰਕਰਜ਼ ਪਾਰਟੀ ਆਫ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਦੇ ਕ੍ਰਿਸ ਹਰਮਨ ਨੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ, ਪੈਗੰਬਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਲੇਤਾਰੀ,[7] ਜਿਸ ਦਾ ਅਰਬੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ 1997 ਵਿੱਚ RS ਦੁਆਰਾ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਰ.ਐਸ. ਕਈ ਵਾਰ ਬ੍ਰਦਰਹੁੱਡ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਉਦਾਹਰਣ ਲਈ, ਪੱਖੀ ਅਤੇ ਜੰਗ ਵਿਰੋਧੀ ਲਹਿਰਾਂ ਦੌਰਾਨ।[8]

2011 ਦਾ ਮਿਸਰੀ ਇਨਕਲਾਬ[ਸੋਧੋ]

ਮਾਰਕ ਲੇਵਿਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ, RS "ਤਹਿਰੀਰ ਨੂੰ ਸੰਗਠਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ (2011 ਦੀ ਮਿਸਰ ਦੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੌਰਾਨ) ਅਤੇ ਹੁਣ ਮਜ਼ਦੂਰ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ" ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਹੋਸਨੀ ਮੁਬਾਰਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ।[9]

ਆਰ ਐਸ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ ਕਿ, ਬਾਕੀ ਮਿਸਰੀ ਦੂਰ-ਖੱਬੇ ਦੇ ਨਾਲ ਅਤੇ 6 ਅਪ੍ਰੈਲ ਯੁਵਾ ਅੰਦੋਲਨ, 25 ਜਨਵਰੀ 2011 ਨੂੰ ਲਾਮਬੰਦ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ, ਮਿਸਰ ਦੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹੋਏ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਾਕਤਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਮਿਲੀਆਂ ਅਤੇ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੀਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਾਹਿਰਾ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਾ, ਤਹਿਰੀਰ ਚੌਕ 'ਤੇ ਮਾਰਚ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਸੁਰੱਖਿਆ ਬਲਾਂ ਦੀ ਇਕਾਗਰਤਾ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ।[1]

ਆਰਐਸ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਿਆਨ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਿਸਰ ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਆਖਰਕਾਰ ਮੁਬਾਰਕ ਨੂੰ ਬੇਦਖਲ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਮ ਹੜਤਾਲ ਭੜਕਾਉਣ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ:

ਸ਼ਾਸਨ ਬੈਠਣ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦਿਨ ਲਈ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਹਫ਼ਤੇ, ਪਰ ਜੇ ਕਰਮਚਾਰੀ ਹੜਤਾਲਾਂ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰ ਵਜੋਂ ਵਰਤਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇਹ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ ਚੱਲ ਸਕਦਾ। ਰੇਲਵੇ 'ਤੇ ਹੜਤਾਲ, ਜਨਤਕ ਆਵਾਜਾਈ 'ਤੇ, ਹਵਾਈਅੱਡੇ ਅਤੇ ਵੱਡੀਆਂ ਉਦਯੋਗਿਕ ਕੰਪਨੀਆਂ! ਮਿਸਰੀ ਕਾਮੇ, ਬਾਗੀ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ ਖੂਨ ਦੀ ਤਰਫੋਂ, ਇਨਕਲਾਬ ਦੀ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਵੋ, ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਅਤੇ ਜਿੱਤ ਸਾਡੀ ਹੋਵੇਗੀ!

ਪ੍ਰਣਾਮ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਨੂੰ!
ਸਿਸਟਮ ਦੇ ਨਾਲ ਥੱਲੇ!
ਸਾਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ!
ਇਨਕਲਾਬ ਦੀ ਜਿੱਤ!

[10]

ਪੋਸਟ-ਮੁਬਾਰਕ[ਸੋਧੋ]

ਮੁਬਾਰਕ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ, ਆਰ.ਐੱਸ.ਐੱਸ. ਸਥਾਈ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦੇ ਰਹੀ ਹੈ।[11] ਮਈ ਦਿਵਸ 2011 ਨੂੰ ਸ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ "ਸਰਮਾਏਦਾਰਾ ਸਰਕਾਰ ਵਿਰੁੱਧ ਮਜ਼ਦੂਰ ਇਨਕਲਾਬ" ਦੇ ਨਾਅਰੇ ਲਾਏ, ਤਹਿਰੀਰ ਚੌਕ ਵੱਲ ਮਾਰਚ ਕਰਦੇ ਹੋਏ।[12] ਉਹ ਦਲੀਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮਜ਼ਦੂਰ ਵਰਗ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਕਾਹਿਰਾ ਦੇ, ਸਿਕੰਦਰੀਆ ਅਤੇ ਮਨਸੌਰਾ ਮੁਬਾਰਕ ਨੂੰ ਬੇਦਖਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਖਿਡਾਰੀ ਸਨ, ਮਿਸਰੀ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਵੱਲੋਂ ਸੋਸ਼ਲ ਨੈੱਟਵਰਕਿੰਗ ਸਾਈਟਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫੇਸਬੁੱਕ ਅਤੇ ਟਵਿੱਟਰ,[13] ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।[14]

ਮਾਰਚ 2011 ਵਿੱਚ ਸ, ਆਰਐਸ ਕਾਰਕੁਨ ਅਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੋਸਾਮ ਅਲ-ਹਮਾਲਾਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨਾਸਰ ਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਸੁਰੱਖਿਆ ਜਾਂਚ ਸੇਵਾ ਦੇ ਦਫਤਰਾਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਇਮਾਰਤ ਨੂੰ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਜ਼ਰਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਅਲ-ਹਮਾਲਾਵੀ ਉਸ ਕੋਠੜੀ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਕੈਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਟਵਿੱਟਰ ਫੀਡ 'ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਉਹ ਰੋਣਾ ਨਹੀਂ ਰੋਕ ਸਕਿਆ।[15][16]

ਆਰਐਸ ਨੇ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਮਿਲਟਰੀ ਕੌਂਸਲ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ, ਫੌਜ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਫੋਰਸ, ਅਤੇ ਮੁਬਾਰਕ ਲਈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਾਬਕਾ ਸ਼ਾਸਨ, ਮੁਹੰਮਦ ਹੁਸੈਨ ਤੰਤਵੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, (ਜੋ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਮਿਲਟਰੀ ਕੌਂਸਲ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਨ) ਮੁਕੱਦਮੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਲਈ।[17] ਉਹ ਫ਼ਰਮਾਨ-ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਹੜਤਾਲਾਂ ਨੂੰ ਅਪਰਾਧ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ, ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ 24 ਮਾਰਚ 2011 ਨੂੰ ਕੌਂਸਲ ਦੁਆਰਾ ਲਗਾਏ ਗਏ ਧਰਨੇ।[18]

ਜੁਲਾਈ 2013 ਵਿੱਚ ਸ, ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਮੋਰਸੀ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਫੌਜੀ ਤਖ਼ਤਾ ਪਲਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਨਕਲਾਬੀ ਸਮਾਜਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਤੀਜੇ ਵਰਗ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ, ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਇੱਕ ਲਹਿਰ, ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਅਤੇ ਅਤੇ ਮੱਧਮ ਇਸਲਾਮੀ ਕਾਰਕੁਨ ਜੋ ਮੁਸਲਿਮ ਬ੍ਰਦਰਹੁੱਡ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਸ਼ਾਸਨ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਦੇ ਹਨ।[19]

23 ਅਗਸਤ 2013 ਨੂੰ, ਇਨਕਲਾਬੀ ਸਮਾਜਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਕਾਹਿਰਾ ਵਿੱਚ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ, ਸਾਬਕਾ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਹੋਸਨੀ ਮੁਬਾਰਕ ਦੀ ਜੇਲ੍ਹ ਤੋਂ ਰਿਹਾਈ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ।[20] ਇੱਕ ਬਿਆਨ ਵਿੱਚ ਸ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਮੁਬਾਰਕ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਦੋਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਬਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਨਿਆਂਪਾਲਿਕਾ ਨੂੰ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਸਜ਼ਾਵਾਂ ਜਾਰੀ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਹੀਂ ਸੀ।[21]

ਇਨਕਲਾਬੀ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਹੋਰ ਅੰਦੋਲਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਠੁਕਰਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ, ਵਿਰੋਧੀ, ਅਤੇ 2013 ਵਿੱਚ ਮਿਸਰ ਦੀ ਪਰਿਵਰਤਨਸ਼ੀਲ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਪਾਸ ਕੀਤੇ ਇੱਕ ਵਿਰੋਧੀ-ਵਿਰੋਧੀ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨਾ।[22]

ਆਰ ਐਸ ਦੇ ਮੈਂਬਰ, ਜਿਵੇਂ ਹੈਥਮ ਮੁਹੰਮਦੈਨ, ਰੋਡ ਆਫ ਦਿ ਰੈਵੋਲਿਊਸ਼ਨ ਫਰੰਟ ਸੰਗਠਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇਨਕਲਾਬੀ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਲਹਿਰ ਫਰੰਟ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਿੱਸਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।[23]

ਇਨਕਲਾਬੀ ਸਮਾਜਵਾਦੀਆਂ ਨੇ 2014 ਦੇ ਮਿਸਰੀ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦਾ ਇਸ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ 'ਤੇ ਫੌਜੀ ਦਬਦਬਾ ਕਾਇਮ ਕਰੇਗਾ, ਠੋਸ ਅਤੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਦੇ ਫੌਜੀ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣਾ, ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਅਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਨਾਕਾਫ਼ੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਜ਼ਦੂਰ ਅਧਿਕਾਰ।[24][25]

ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੁੱਦਿਆਂ 'ਤੇ ਸਥਿਤੀਆਂ[ਸੋਧੋ]

2006 ਵਿੱਚ, ਸਾਮੇਹ ਨਗੁਇਬ - ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਆਰਐਸ ਮੈਂਬਰ - ਨੇ 2006 ਦੇ ਲੇਬਨਾਨ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨਾਲ ਹਿਜ਼ਬੁੱਲਾ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ "ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਵਿੱਚ ਜੰਗ ਵਿਰੋਧੀ ਲਹਿਰ ਲਈ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਜਿੱਤ" ਦਾ ਲੇਬਲ ਦਿੱਤਾ, ਇਹ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇਸ ਨੇ ਈਰਾਨ ਅਤੇ ਸੀਰੀਆ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਅਮਰੀਕੀ ਅਤੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਜਾਂ ਦੇਰੀ ਕੀਤੀ।[26]

ਆਰਐਸਐਸ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਮਾਜਵਾਦੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜ਼ਿੰਬਾਬਵੇ ਦੇ ਰਾਬਰਟ ਮੁਗਾਬੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ ਅਤੇ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿੰਬਾਬਵੇ ਦੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਸੰਗਠਨ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਸਨ, ਟਿਊਨੀਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਇਨਕਲਾਬਾਂ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਮੀਟਿੰਗ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਕਰਨ ਲਈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਟਿਊਨੀਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਮਿਸਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਨਿਰੰਕੁਸ਼ ਸ਼ਾਸਨ ਕਿੰਨਾ ਵੀ ਲੰਮਾ ਹੋਵੇ, ਇਨਕਲਾਬ ਦਾ ਭੁਚਾਲ ਕੰਧਾਂ ਅਤੇ ਬੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਓ ਕਿ ਭੂਚਾਲ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੁਗਾਬੇ ਡਿੱਗ ਜਾਵੇਗਾ--"।[27]

20 ਮਾਰਚ 2011 ਨੂੰ ਸ, ਲੀਬੀਆ ਦੇ ਵਿਦਰੋਹ ਦੌਰਾਨ, ਆਰਐਸ ਨੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ, ਯੂਰਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ ਅਤੇ ਓਬਾਮਾ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੋ-ਫਲਾਈ ਜ਼ੋਨ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਫੈਸਲੇ 'ਤੇ ਅਤੇ ਲੀਬੀਆ ਵਿੱਚ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਫੌਜੀ ਦਖਲ "ਵਿਰੋਧੀ-ਇਨਕਲਾਬ ਦੇ ਹਿੱਸੇ" ਵਜੋਂ। ਹੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੱਕ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਜਦੋਂ ਕਿ ਗੱਦਾਫੀ, ਅਤੇ ਅਰਬ ਸ਼ਾਸਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਵਰਗਾ, ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਦਬਾਇਆ ਅਤੇ ਦੌਲਤ ਦੇ ਢੇਰ ਲਗਾ ਦਿੱਤੇ ...ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਸਰਕਾਰਾਂ ਗਰੀਬਾਂ ਲਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮਾਜਿਕ ਸਹਾਇਤਾ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੁਦਰਾ ਫੰਡ ਦੀਆਂ ਸਿਫਾਰਿਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ...ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਕੰਪਨੀਆਂ ਗਲੋਬਲ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਲਈ ਆਪਣੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਖੋਲ੍ਹਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ..."।[28]

ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. ↑ 1.0 1.1 "Conversation with an Egyptian socialist". Socialist Worker (US). 23 February 2011. Retrieved 11 December 2013.
  2. ↑ Levinson, Charles (18 February 2011). "Splits Emerge Among Egypt's Young Activists". The Wall Street Journal. Retrieved 11 December 2013.
  3. ↑ "What's left of Egypt's Left". Al-Masry Al-Youm. 26 March 2011. Retrieved 11 December 2013.
  4. ↑ "Egyptian revolutionary: 'We are changed forever'". Socialist Worker (Britain). Socialist Worker (UK). 1 February 2011. Archived from the original on 16 January 2013. Retrieved 11 December 2013.
  5. ↑ "Egyptian socialists: 'This won't stop at Mubarak'". Socialist Worker (Britain). Socialist Worker (UK). 15 February 2011. Archived from the original on 16 January 2013. Retrieved 11 December 2013.
  6. ↑ "Revolutionary Socialists (Egypt)". Links International Journal of Socialist Renewal. Retrieved 11 December 2013.
  7. ↑ "The prophet and the proletariat". REDS – Die Roten. 1994. Retrieved 11 December 2013.
  8. ↑ "Comrades and Brothers". Middle East Report. 7 February 2011. Retrieved 11 December 2013.
  9. ↑ "Breathless in Egypt". Al Jazeera. 10 May 2011. Retrieved 11 December 2013.
  10. ↑ "A call from Egyptian socialists". Socialist Worker (US). 7 February 2011. Retrieved 11 December 2013.
  11. ↑ "Making the revolution permanent". Socialist Worker (US). 15 March 2011. Retrieved 11 December 2013.
  12. ↑ "Egypt's May Day celebrations end on sour note". Ahram Online. 2 May 2011. Retrieved 11 December 2013.
  13. ↑ "Egypt's spreading strikes". Socialist Worker (US). 18 February 2011. Retrieved 11 December 2013.
  14. ↑ "Interview with Hisham Fouad from Revolutionary Socialists of Egypt". Socialist Worker (Ireland). 27 May 2011. Retrieved 11 December 2013.[permanent dead link][permanent dead link]
  15. ↑ Stack, Liam; MacFarquhar, Neil (9 March 2011). "Egyptians Get View of Extent of Spying". The New York Times. Retrieved 11 December 2013.
  16. ↑ "A first step towards prosecutions?". Al Jazeera. 6 March 2011. Retrieved 11 December 2013.
  17. ↑ "Egyptian socialists on the state attacks on protesters in Tahrir Square". Socialist Worker (Britain). Socialist Worker (UK). 10 April 2011. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 11 April 2011.
  18. ↑ "Egypt protests against anti-protest law". Ahram Online. 24 March 2011. Retrieved 11 December 2013.
  19. ↑ "Between Tahrir and Rabaa: The Third Square". Al Jazeera English. 29 July 2013. Retrieved 11 December 2013.
  20. ↑ "Mubarak's release angers many". Daily News Egypt. 22 August 2013. Retrieved 11 December 2013.
  21. ↑ "وقفة احتجاجية ضد الإفراج عن السفاح مبارك". Revolutionary Socialists Facebook page. 21 August 2013. Retrieved 11 December 2013.
  22. ↑ "Thousands demonstrate against Protest Law". ahram online. 27 November 2013. Retrieved 22 March 2014.
  23. ↑ "New anti-military, anti-Brotherhood front to be launched Tuesday". ahram online. 23 September 2013. Retrieved 22 March 2014.
  24. ↑ "Revolutionary Socialists call for "no" vote on constitution". Aswat Masriya. 18 December 2013. Retrieved 22 March 2014.
  25. ↑ "Way of the Revolution Front to vote no to constitution". ahram online. 9 January 2014. Retrieved 22 March 2014.
  26. ↑ "Sameh Naguib in Egypt: 'Israel's defeat has transformed the region'". Socialist Worker (Britain). Socialist Worker (UK). 26 August 2006. Archived from the original on 16 ਜਨਵਰੀ 2013. Retrieved 11 December 2013.
  27. ↑ "Mugabe regime feels pressure". Socialist Worker (US). 29 March 2011. Retrieved 11 December 2013.
  28. ↑ "Egyptian socialists on Libya, foreign intervention and counter-revolution". Socialist Worker (Britain). Socialist Worker (UK). 2 April 2011. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 11 December 2013.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]

"https://pa.wikipedia.org/w/index.php?title=ਇਨਕਲਾਬੀ_ਸਮਾਜਵਾਦੀ_(ਮਿਸਰ)&oldid=750278" ਤੋਂ ਲਿਆ