ਮੈਰੀ ਐਨ ਡੱਫ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਮੈਰੀ ਐਨ ਡੱਫ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵਿੱਚ ਮੈਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ (ਜੇਮਜ਼ ਨੈਲਸਨ ਬਾਰਕਰ ਦੁਆਰਾ 1824) ਜੌਹਨ ਨੀਗਲ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਪੋਰਟਰੇਟ ਤੋਂ ਜੇਮਜ਼ ਬਾਰਟਨ ਲੋਂਗਏਕਰ ਦੁਆਰਾ ਉੱਕਰੀ ਗਈਜੌਨ ਨੇਗਲ

ਮੈਰੀ ਐਨ ਡੱਫ (ਜਨਮ ਮੈਰੀ ਐਨ ਡਾਇਕ 1794-5 ਸਤੰਬਰ 1857) ਇੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੁਖਾਂਤ ਸੀ, ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਸਮੇਂ ਅਮਰੀਕੀ ਸਟੇਜ ਉੱਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।[1] ਉਸ ਦਾ ਜਨਮ ਲੰਡਨ, ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ।

ਜੀਵਨੀ[ਸੋਧੋ]

ਮੈਰੀ ਐਨ ਡਾਇਕ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਅਤੇ ਐਨ ਸਾਰੇ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਸਨ, ਜੋ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਬੱਚੇ ਸਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲੰਡਨ ਦੇ ਕਿੰਗਜ਼ ਥੀਏਟਰ ਦੇ ਬੈਲੇ-ਮਾਸਟਰ ਜੇਮਜ਼ ਹਾਰਵੇ ਡੀ 'ਏਗਵਿਲ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸਟੇਜ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ।[2]

ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕੈਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]

ਡਾਇਕ ਭੈਣਾਂ ਨੇ 1809 ਵਿੱਚ ਡਬਲਿਨ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ "ਆਪਣੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਜਿੱਤਣ ਦੇ ਸੁਭਾਅ ਲਈ ਕਮਾਲ" ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਮੈਰੀ ਡਬਲਿਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਹ ਆਇਰਿਸ਼ ਕਵੀ ਥਾਮਸ ਮੂਰ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਰੀ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਲਗਾਵ ਬਣਾ ਲਿਆ ਸੀ ਜੋ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ।[2] ਮੂਰ ਨੇ ਆਪਣਾ ਧਿਆਨ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਵੱਲ ਮੋਡ਼ਿਆ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ। ਮੈਰੀ ਐਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੋਲ੍ਹਵੇਂ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਜੌਹਨ ਆਰ. ਡੱਫ (1787-1831), ਇੱਕ ਆਇਰਿਸ਼ ਅਦਾਕਾਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ।[3] (ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਐਨ ਨੇ ਹੈਰੀਅਟ ਮਰੇ ਦੇ ਭਰਾ ਵਿਲੀਅਮ ਮਰੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਪਰ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।) ਜੌਨ ਡੱਫ ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਮੂਰ ਦਾ ਸਹਿਪਾਠੀ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਸਟੇਜ ਵੱਲ ਖਿੱਚਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਡਬਲਿਨ ਵਿੱਚ ਅਭਿਨੇਤਾ ਥਾਮਸ ਅਪਥੋਰਪ ਕੂਪਰ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਬੋਸਟਨ ਥੀਏਟਰ ਦੇ ਪਾਵੇਲ ਅਤੇ ਡਿਕਸਨ ਨੂੰ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਤੁਰੰਤ ਮੰਗਣੀ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਉਹ ਅਤੇ ਮੈਰੀ, ਸਿਰਫ ਸੋਲਾਂ, 1810 ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕਾ ਚਲੇ ਗਏ। 1817 ਵਿੱਚ, ਜੌਨ ਬੋਸਟਨ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਹਿਭਾਗੀ ਬਣ ਗਿਆ ਪਰ ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਹਿੱਸਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।[4]

ਅਮਰੀਕੀ ਕੈਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]

ਮੈਰੀ ਐਨ ਡੱਫ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਬੋਸਟਨ ਵਿੱਚ 31 ਦਸੰਬਰ 1810 ਨੂੰ ਜੂਲੀਅਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਰੋਮੀਓ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੰਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ। ਮਰਕੁਟੀਓ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਜੌਹਨ ਬਰਨਾਰਡ ਦੁਆਰਾ ਖੇਡਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[2] ਹਾਲਾਂਕਿ ਇੱਕ ਆਲੋਚਕ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਆਕਰਸ਼ਣ 'ਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਜਵਾਨੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਨੁਭਵ ਅਤੇ ਗਰਭ ਦੀ ਘਾਟ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।[2]

ਉਸ ਦਾ ਅਗਲਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ 3 ਜਨਵਰੀ 1811 ਨੂੰ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੇ ਰਿਚਰਡ III ਵਿੱਚ ਲੇਡੀ ਐਨੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਸੀ ਅਤੇ ਸਿਰਲੇਖ ਰੋਲ ਵਿੱਚ ਜਾਰਜ ਫਰੈਡਰਿਕ ਕੁੱਕ ਨਾਲ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਲੇਡੀ ਰੋਡੋਲਫਾ ਲੰਬਰਕੋਰਟ ਨਾਲ ਚਾਰਲਸ ਮੈਕਲਿਨ ਦੇ ਮੈਨ ਆਫ ਦਿ ਵਰਲਡ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਰ ਪਰਟਿਨਾੈਕਸ ਮੈਕਸਾਈਕੋਫੈਂਟ ਨੂੰ ਚਾਰਲੋਟ ਨੂੰ ਉਸੇ ਲੇਖਕ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਦੇ ਸਰ ਆਰਚੀ ਮੈਕਸਰਕੈਸਮ ਇਨ ਲਵ ਏ ਲਾ ਮੋਡ ਅਤੇ ਲੇਡੀ ਪਰਸੀ ਨੂੰ ਹੈਨਰੀ IV, ਭਾਗ 1 ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਫਾਲਸਟਾਫ ਨਾਲ ਕੀਤਾ।[2] ਇਸ ਸਮੇਂ ਉਸ ਨੇ ਹੋਰ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਈਆਂ ਸਨ ਮਿਰਾਂਡਾ, ਉਸ ਦੇ ਪਤੀ ਮਾਰਪਲੋਟ ਦੇ ਨਾਲ, ਸੁਜ਼ਾਨਾ ਸੈਂਟਲੀਵਰ ਅਤੇ ਐਲੀਜ਼ਾ ਰੈਟਕਲਿਫ ਦੁਆਰਾ ਦਿ ਬਿਜ਼ੀ ਬੋਡੀ ਵਿੱਚ, ਰਿਚਰਡ ਕੰਬਰਲੈਂਡ ਦੁਆਰਾ ਦਿ ਯਹੂਦੀ ਵਿੱਚ ਜੌਹਨ ਬਰਨਾਰਡ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ੇਵਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ। ਉਹ ਵਿਲੀਅਮ ਰੀਵ ਦੁਆਰਾ ਪੇਂਟੋਮਾਈਮਜ਼ ਆਸਕਰ ਅਤੇ ਮਾਲਵੀਨਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਜੇਮਜ਼ ਹੇਵਿਟ ਦੁਆਰਾ ਡਾਂਸ ਅਤੇ ਬਰੇਜ਼ਨ ਮਾਸਕ ਵੀ ਕੀਤਾ। 29 ਅਪ੍ਰੈਲ 1811 ਨੂੰ ਡਫਸ ਇੱਕ ਲਾਭ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੈਰੀ ਨੇ ਇਕੱਲੇ ਨੱਚਿਆ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਪਤੀ ਨੇ ਪ੍ਰਿੰਸ ਹੋਰ ਦੁਆਰਾ ਦਿ ਥ੍ਰੀ ਐਂਡ ਦਿ ਡਿਊਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ। ਬਾਅਦ ਵਾਲਾ ਇੰਨਾ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੌਰਾਨ ਇਸ ਤੀਹਰੀ ਭੂਮਿਕਾ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਅੱਸੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਾਰ ਦੁਹਰਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਬੋਸਟਨ ਵਿੱਚ ਮੈਰੀ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸੀਜ਼ਨ ਹੰਨਾਹ ਕਾਉਲੀ ਦੀ ਏ ਬੋਲਡ ਸਟ੍ਰੋਕ ਫਾਰ ਏ ਹਸਬੈਂਡ ਵਿੱਚ ਵਿਕਟੋਰੀਆ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਇਆ।[2]

ਜੁਲਾਈ ਵਿੱਚ, ਕੰਪਨੀ ਨੇ ਪ੍ਰੋਵੀਡੈਂਸ, ਰ੍ਹੋਡ ਟਾਪੂ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਲਾਨਾ ਪ੍ਰਵਾਸ ਕੀਤਾ। ਐਲਨ ਡਾਰਲੀ (ਨੀ ਵੈਸਟਵਰੇ) ਪ੍ਰਮੁੱਖ "ਨਾਬਾਲਗ ਔਰਤ" ਵਜੋਂ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋਈ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਮੈਰੀ ਨੇ ਕਦਮ ਚੁੱਕਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪਾਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਰਹੀ।[2]

ਹੋਰ ਦੁਖਦਾਈ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਓਫਲੀਆ, ਡੇਸਮੋਨਾ ਅਤੇ ਲੇਡੀ ਮੈਕਬੇਥ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਸੰਨ 1821 ਵਿੱਚ, ਬੋਸਟਨ ਵਿੱਚ ਵੀ, ਉਸ ਨੇ ਐਂਬਰੋਜ਼ ਫਿਲਿਪਸ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਫ਼ਿਲਮ 'ਦਿ ਡਿਸਟਰਸਟ ਮਦਰ' ਵਿੱਚ ਹਰਮਾਈਨੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ, ਜੋ ਰੇਸੀਨ ਦੀ ਐਂਡਰੋਮਾਕ ਦੀ ਇੱਕ ਰੂਪਾਂਤਰ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਇੰਨਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸੀ ਕਿ ਐਡਮੰਡ ਕੀਨ ਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਭੁੱਲ ਜਾਵੇਗਾ ਕਿ ਉਹ "ਸਟਾਰ" ਸੀ। ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1823 ਵਿੱਚ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ ਵਿੱਚ, ਹਰਮਾਈਨੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਬੂਥ ਦੇ ਓਰੇਸਟੇਸ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ।

ਸੰਨ 1828 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਲੰਡਨ ਦੇ ਡ੍ਰੂਰੀ ਲੇਨ ਵਿਖੇ ਖੇਡੀ, ਪਰ ਛੇਤੀ ਹੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ ਜਿੱਥੇ ਮਿਸਟਰ ਡੱਫ ਦੀ ਸੰਨ 1831 ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਹ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਮਾਡ਼ੀ ਸਿਹਤ ਵਿੱਚ ਸਨ ਅਤੇ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵਿੱਚ ਗਿਰਾਵਟ ਆਈ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਤਨੀ, ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਯੋਗਤਾ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਘਟੀਆ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਡ਼ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੂਹ ਲਿਆ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਰੀ ਨੂੰ ਗਰੀਬੀ ਨਾਲ ਸਖਤ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨਾ ਪਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਦਸ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮਾਂ ਸੀ ਅਤੇ ਅਦਾਕਾਰਾਂ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕ੍ਰਮ ਦੇ, ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਤਨਖਾਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਸੰਨ 1826 ਵਿੱਚ, ਮਿਸਟਰ ਅਤੇ ਮਿਸਜ਼ ਡੱਫ ਨੂੰ ਸੰਯੁਕਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਸ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੌਰਾਨ, ਇੱਕ ਲਾਭ ਦੀ ਸ਼ੁੱਧ ਆਮਦਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਸਿਰਫ 55 ਡਾਲਰ ਪ੍ਰਤੀ ਹਫ਼ਤੇ ਦੀ ਤਨਖਾਹ ਮਿਲੀ। ਉਹ ਆਖਰੀ ਵਾਰ 1835 ਵਿੱਚ ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿੱਚ ਖੇਡੀ ਅਤੇ 1836 ਵਿੱਚ ਨਿਊ ਓਰਲੀਨਜ਼ ਦੇ ਜੋਏਲ ਜੀ. ਸੇਵੀਅਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ। 1838 ਵਿੱਚ ਸਟੇਜ ਤੋਂ ਉਸ ਦੀ ਵਿਦਾਇਗੀ ਉੱਥੇ ਹੋਈ।[5]

ਅੰਤਿਮ ਸਾਲ[ਸੋਧੋ]

ਉਹ ਨਿਊ ਓਰਲੀਨਜ਼ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਸਟੇਜ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ, ਕੈਥੋਲਿਕ ਧਰਮ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮੈਥੋਡਿਸਟ ਬਣ ਗਈ। ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਉਸ ਦਾ ਜੀਵਨ ਪਵਿੱਤਰ ਅਤੇ ਭਲਾਈ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਰਿਹਾ। ਲਗਭਗ 1854 ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮਹਾਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਅਭਿਨੇਤਰੀ, ਆਪਣੀ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਧੀ, ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਆਈ. ਰੀਲੀਅਕਸ ਨਾਲ, 36 ਵੈਸਟ ਨੌਵੀਂ ਸਟ੍ਰੀਟ, ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ 5 ਸਤੰਬਰ 1857 ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਕੈਂਸਰ ਤੋਂ ਪੀਡ਼ਤ ਸੀ, ਪਰ ਮੌਤ ਦਾ ਤੁਰੰਤ ਕਾਰਨ ਅੰਦਰੂਨੀ ਖੂਨ ਵਹਿਣਾ ਸੀ।

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. New International Encyclopedia
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Joseph Norton Ireland (1882) Mrs. Duff, James R. Osgood and Co., Boston
  3. John Bernard (1887) Retrospections of America, 1797–1811, Harper and Brothers, New York
  4. Abel Bowen (1888) Bowen's Picture of Boston, Otis, Broaders and Company, Boston
  5. Garff B. Wilson (Mar. 1955) "Forgotten Queen of the American Stage: Mary Ann Duff", Educational Theatre Journal, Vol. 7, No. 1, pp. 11–15