ਹਨੂੰਮਾਨ ਮੰਦਰ, ਕਨਾਟ ਪਲੇਸ
ਕਨਾਟ ਪਲੇਸ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹਨੂੰਮਾਨ ਮੰਦਿਰ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਹਿੰਦੂ ਮੰਦਰ ਹੈ ਅਤੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਮਹਾਭਾਰਤ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਪੰਜ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੋਰ ਚਾਰ ਮੰਦਰ ਹਨ ਕਾਲਕਾਜੀ, ਦੱਖਣੀ ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਇੱਕ ਕਾਲੀ ਮੰਦਿਰ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਵੈਅੰਬੂ (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ : "ਸਵੈ ਪ੍ਰਗਟ") ਚੱਟਾਨ ਦੀ ਮੂਰਤੀ, ਕੁਤੁਬ ਮੀਨਾਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਯੋਗਮਾਇਆ ਮੰਦਰ, ਪੁਰਾਣਾ ਕਿਲਾ ਨੇੜੇ ਭੈਰਵ ਮੰਦਰ ਅਤੇ ਨੀਲੀ ਛਤਰੀ ਮਹਾਦੇਵ (ਸ਼ਿਵ ਮੰਦਰ) ਹਨ। ਪੁਰਾਣੀ ਦਿੱਲੀ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਦੇ ਬਾਹਰ ਨਿਗਮਬੋਧ ਘਾਟ ਵਿਖੇ।[1][2][3]
ਮੰਦਿਰ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀ ਇੱਕ ਸਵੈ-ਪ੍ਰਗਟ ਮੂਰਤੀ ਹੈ, ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਸਾਧਾਰਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ ਜੋ ਊਮ ਜਾਂ ਸੂਰਜ ਦੇ ਹਿੰਦੂ ਪ੍ਰਤੀਕ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਚੰਦਰਮਾ ਚੰਦ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਪਾਇਰ (ਸ਼ਿਖਰ) ਵਿੱਚ ਸਥਿਰ ਹੈ ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੰਦੂ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੁਗਲ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਇਸ ਅਸਾਧਾਰਨ ਚਿੱਤਰਣ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਨ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ।[1]
ਮੰਦਰ ਦੀ ਮੂਰਤੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ "ਸ੍ਰੀ ਹਨੂਮਾਨ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ" (ਮਹਾਨ ਭਗਵਾਨ ਹਨੂੰਮਾਨ) ਵਜੋਂ ਸ਼ਰਧਾ ਨਾਲ ਪੂਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਬਾਲ ਹਨੂਮਾਨ ਅਰਥਾਤ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਹੈ।[1]
ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]
ਇਤਿਹਾਸਕ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਯਮੁਨਾ ਨਦੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਸਥਿਤ ਦਿੱਲੀ ਨੂੰ ਮਹਾਭਾਰਤ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਕਾਲ ਦੇ ਪਾਂਡਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਇੰਦਰਪ੍ਰਸਥ ਸ਼ਹਿਰ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਾਂਡਵਾਂ ਨੇ ਇੰਦਰਪ੍ਰਸਥ ਤੋਂ ਰਾਜ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕੌਰਵਾਂ ਨੇ ਹਸਤੀਨਾਪੁਰ (ਦੋ ਸੰਪੱਤੀ ਪਰਿਵਾਰ) ਤੋਂ ਕੁਰੂ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਦਲਾਲੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਰਾਜ ਕੀਤਾ। ਪਰ, ਇੱਕ ਪਾਸਿਆਂ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ, ਪਾਂਡਵਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਰਾਜ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ 12 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਮਿਆਦ ਲਈ ਜਲਾਵਤਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 13ਵੇਂ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਛੁਪਿਆ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ (ਇੱਕ ਸਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਖੋਜੇ ਗਏ ਤਾਂ ਉਹ ਗ਼ੁਲਾਮੀ ਤੋਂ ਗੁਜ਼ਰਨਗੇ)। ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਕਥਾ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਾਂਡਵਾਂ ਦੇ ਜਲਾਵਤਨ ਦੌਰਾਨ (ਕੌਰਵ ਵੰਸ਼ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾ ਦੁਰਯੋਧਨ ਦੁਆਰਾ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ), ਭੀਮ ਦੇ (ਪੰਜ ਪਾਂਡਵ ਭਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੂਜੇ) ਦੇ ਹੰਕਾਰ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਲਈ, ਹਨੂੰਮਾਨ ਨੂੰ ਭੀਮ (ਦੋਵੇਂ ਵਾਯੂ ) ਦਾ ਭਰਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਦੇ ਬੱਚੇ, ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਬੁੱਢੇ ਬਾਂਦਰ ਦੇ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਏ। ਭੀਮ, ਜਦੋਂ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਦ੍ਰੋਪਦੀ ਦੁਆਰਾ ਮੰਗੇ ਗਏ ਇੱਕ ਸੁਗੰਧਿਤ ਫੁੱਲ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ, ਹਨੂੰਮਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੂਛ ਨਾਲ ਲੇਟਿਆ ਹੋਇਆ ਪਾਇਆ, ਉਸ ਦਾ ਰਾਹ ਰੋਕ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ, ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ, ਉਸ ਨੂੰ ਅਪਣੀ ਪੂਛ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਪਰ ਹਨੂੰਮਾਨ ਨੇ ਭੀਮ ਨੂੰ ਪੂਛ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਬੁੱਢੇ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਇਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸੀ। ਭੀਮ ਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਬਹੁਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਬਹੁਤ ਤਾਕਤਵਰ ਆਦਮੀ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਇਸ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ। ਭੀਮ ਨੇ ਉਦੋਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਬਾਂਦਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਉਸਦਾ ਆਪਣਾ ਭਰਾ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਹੰਕਾਰੀ ਵਿਹਾਰ ਲਈ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹਨੂੰਮਾਨ ਨੂੰ ਉਸਦਾ ਅਸਲੀ ਰੂਪ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਦੋਂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਨੂੰਮਾਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਭੀਮ ਨੂੰ ਉਹ ਆਕਾਰ ਦਿਖਾਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਰਾਮਾਇਣ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਮਾਂ ਸੀਤਾ ਜੀ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਲੰਕਾ ਜਾਣ ਲਈ ਸਮੁੰਦਰ ਪਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਪਾਂਡਵਾਂ ਨੇ ਕੌਰਵਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੁਰੂਕਸ਼ੇਤਰ ਯੁੱਧ ਜਿੱਤਣ ਅਤੇ ਇੰਦਰਪ੍ਰਸਥ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ – ਬਾਅਦ, ਪਾਂਡਵ ਕਬੀਲੇ ਨੇ ਹਨੂੰਮਾਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੇ ਪੰਜ ਮੰਦਰਾਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ।[1][4]
ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਲਸੀਦਾਸ (1532-1623), ਜਿਸ ਨੇ ਰਾਮਚਰਿਤਮਾਨਸ (ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤੁਲਸੀ ਰਾਮਾਇਣ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਅਤੇ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀ ਉਸਤਤ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹਨੂੰਮਾਨ ਚਾਲੀਸਾ ਦੇ ਭਜਨ ਲਿਖੇ ਸਨ, ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਮੰਦਰ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਆਪਣੀ ਫੇਰੀ ਦੌਰਾਨ, ਤੁਲਸੀਦਾਸ ਨੂੰ ਮੁਗਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਚਮਤਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਜੋ ਉਸਨੇ ਭਗਵਾਨ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੇ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਸਮਰਾਟ ਤੁਲਸੀਦਾਸ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਹਨੂੰਮਾਨ ਮੰਦਿਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਇਸਲਾਮੀ ਚੰਦਰਮਾ ਚੰਦਰਮਾ ਦੇ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜੋ ਮੰਦਿਰ ਦੇ ਸਿਰੇ ਨੂੰ ਸ਼ਿੰਗਾਰਦਾ ਹੈ।[1] ਇਹ ਵੀ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਪਾਇਰ 'ਤੇ ਚੰਦਰਮਾ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਕਈ ਵਾਰ ਭਾਰਤ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਮੰਦਰ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[1]
ਕਥਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅੰਬਰ ਦੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਮਾਨ ਸਿੰਘ ਪਹਿਲੇ (1540-1614) ਦੁਆਰਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਅਕਬਰ ਦੇ (1542-1605) ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਦਾ ਪੁਨਰ ਨਿਰਮਾਣ ਮਹਾਰਾਜਾ ਜੈ ਸਿੰਘ (1688-1743) ਦੁਆਰਾ 1724 ਵਿੱਚ, ਜੰਤਰ-ਮੰਤਰ ਦੇ ਆਸਪਾਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੁਧਾਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਕੇਂਦਰੀ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਧਾਰਮਿਕ ਕੇਂਦਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[1][2][3][4]
ਇਸ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਪੂਜਾ ਦੀ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ 1 ਅਗਸਤ 1964 ਤੋਂ ਮੰਤਰ (ਭਜਨ) "ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ, ਜੈ ਰਾਮ, ਜੈ ਜੈ ਰਾਮ" ਦਾ 24 – ਘੰਟੇ ਜਾਪ ਹੈ। ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨਿਰੰਤਰ ਜਾਪ ਨੂੰ ਗਿਨੀਜ਼ ਬੁੱਕ ਆਫ਼ ਵਰਲਡ ਰਿਕਾਰਡ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[5]
ਮੰਦਰ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ[ਸੋਧੋ]
ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਬਾਬਾ ਖੜਕ ਸਿੰਘ ਮਾਰਗ (ਸੜਕ) ਰਾਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਹੁੰਚ ਸੜਕ ਦੇ ਪੱਧਰ ਤੋਂ ਸੰਗਮਰਮਰ ਦੀਆਂ ਪੌੜੀਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦੁਆਰਾ ਹੈ ਜੋ ਵੱਡੇ ਚਾਂਦੀ-ਪਲੇਟਿਡ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਰਾਹੀਂ ਮੰਦਰ ਦੇ ਮੁੱਖ ਫੋਅਰ ਤੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਰਾਮਾਇਣ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਉੱਕਰੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਫੋਇਰ ਕਲੇਸਟਰੀ ਵਿੰਡੋਜ਼ ਨਾਲ ਹਵਾਦਾਰ ਹੈ ਜੋ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੇ ਚਾਰ ਪਹਿਲੂਆਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਮੁੱਖ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ਿੰਗਾਰੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਹਰ ਹਨੂੰਮਾਨ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇ ਹੇਠਾਂ, ਤੁਲਸੀਦਾਸ ਦੇ ਸੁੰਦਰ ਕਾਂਡ ਦਾ ਪੂਰਾ ਪਾਠ ਦੀਵਾਰਾਂ 'ਤੇ ਚਿਪਕੀਆਂ ਸੰਗਮਰਮਰ ਦੀਆਂ ਫੱਟੀਆਂ 'ਤੇ ਉੱਕਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਪਾਵਨ ਅਸਥਾਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਹੈ, ਉੱਤਰੀ ਕੰਧ 'ਤੇ ਐਂਟਰੀ ਫੋਅਰ ( ਤਸਵੀਰ ਵਿੱਚ) ਦੇ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਬੇਸ-ਰਿਲੀਫ ਨੱਕਾਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਮੂਰਤੀ ਦੱਖਣੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਹੈ (ਤਸਵੀਰ ਵਿੱਚ)। ਰਾਮ, ਲਕਸ਼ਮਣ ਅਤੇ ਸੀਤਾ ਦੇ ਕੇਂਦਰੀ ਤ੍ਰਿਏਕ ਰਾਧਾ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਵੀ ਉਸੇ ਕੰਧ 'ਤੇ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਸਥਾਪਿਤ ਹਨ।[1]
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੱਖਣੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਹੈ, ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਮੂਰਤੀ ਦੀ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਅੱਖ ਨੂੰ ਵੇਖ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਮੂਰਤੀ ਖੱਬੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗਦਾ ( ਗਦਾ ਜਾਂ ਡੱਬਾ) ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਛਾਤੀ ਦੇ ਪਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਭਗਵਾਨ ਰਾਮ, ਲਕਸ਼ਮਣ ਅਤੇ ਸੀਤਾ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।[6] ਇੱਕ ਟੇਪਰਿੰਗ ਤਾਜ ਮੂਰਤੀ ਨੂੰ ਸਜਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਸੱਜੇ ਮੋਢੇ 'ਤੇ ਇੱਕ ਪਵਿੱਤਰ ਧਾਗਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਫੈਸ਼ਨ ਵਾਲੀ ਧੋਤੀ ਪਹਿਨੀ ਹੋਈ ਹੈ।[1][3] The height of the temple is reported to be 108 ft (32.9 m).[7] ਮੰਦਰ ਦੀ ਉਚਾਈ 108 ft (32.9 m) ਦੱਸੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[7] ਮੁੱਖ ਮੰਡਪ (ਹਾਲ ਜਾਂ ਮੰਡਪ) ਦੀ ਛੱਤ ਰਾਮਾਇਣ ਦੀ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਕਲਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਮਿਉਂਸਪਲ ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨ (NDMC) ਨੇ ਮੁੱਖ ਕੰਪਲੈਕਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸ਼ਿਵ, ਪਾਰਵਤੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਤੀਰਥ ਅਸਥਾਨ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਕੇ ਮੰਦਰ ਦੇ ਖੇਤਰ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਨਾਲ ਲੱਗਦੇ ਮੁੱਖ ਅਸਥਾਨ ਦੇ ਸਮਾਨ ਆਕਾਰ ਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਰਿਹਾਇਸ਼। ਦੁਰਗਾ, ਲਕਸ਼ਮੀ ਨਾਰਾਇਣ ਅਤੇ ਗਣੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਵਿਚ ਦੇਵੀ ਸੰਤੋਸ਼ੀ ਮਾਤਾ (ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਦੇਵੀ) ਦੀ ਮੂਰਤੀ। ਆਖਰੀ ਨਾਮ ਦੇ ਦੇਵਤੇ ਨੇ ਸ਼ੁੱਕਰਵਾਰ ਦੀ ਪੂਜਾ ਦੇ ਨਾਲ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਧਾਰਮਿਕ ਫੀਚਰ ਫਿਲਮ ਜੈ ਸੰਤੋਸ਼ੀ ਮਾਂ ਦੁਆਰਾ 1975 ਤੋਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[1][6]
ਯਾਤਰੀ ਜਾਣਕਾਰੀ[ਸੋਧੋ]
ਇਹ ਮੰਦਿਰ ਬਾਬਾ ਖੜਕ ਸਿੰਘ ਰੋਡ (ਪੁਰਾਣੀ ਇਰਵਿਨ ਰੋਡ) 'ਤੇ ਲਗਭਗ 250 m (820.2 ft) ਦੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ ਕੇਂਦਰੀ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਕਨਾਟ ਪਲੇਸ ਦੇ ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ, ਜੋ ਕਿ ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਵਪਾਰਕ ਕੇਂਦਰ ਹੈ।[2][5] ਮੰਗਲਵਾਰ ਅਤੇ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਪੂਜਾ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਦਿਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਹਨੂੰਮਾਨ ਜਯੰਤੀ (ਭਗਵਾਨ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੇ ਜਨਮਦਿਨ ਦੇ ਜਸ਼ਨ) ਹਰ ਸਾਲ ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀ (ਪੂਰਨਿਮਾ) ਦੇ ਦਿਨ ਚੈਤਰ (ਮਾਰਚ – ਅਪ੍ਰੈਲ) ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਚੰਦਰ ਹਿੰਦੂ ਪੰਚੰਗਮ ਜਾਂ ਹਿੰਦੂ ਕੈਲੰਡਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਬਹੁਤ ਧੂਮਧਾਮ ਨਾਲ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਰੰਗ-ਬਿਰੰਗੇ ਜਲੂਸ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੇ ਮਾਸਕ ਅਤੇ ਪੂਛਾਂ ਪਹਿਨੇ ਅਤੇ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਭਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।[5] ਮੰਦਰ ਕੰਪਲੈਕਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵਪਾਰਕ ਅਦਾਰੇ ਲੱਖ ਅਤੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਧਾਰਮਿਕ ਭੇਟਾਂ ਅਤੇ ਚੂੜੀਆਂ ਵੇਚਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਮਹਿੰਦੀ (ਆਰਜ਼ੀ ਮਹਿੰਦੀ ਦੇ ਟੈਟੂ) ਲਈ ਵੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸਥਾਨ ਹੈ।
ਇਹ ਮੰਦਰ ਸੜਕ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਦਿੱਲੀ ਮੈਟਰੋ ਨਾਲ ਵੀ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਸ਼ਿਵਾਜੀ ਸਟੇਡੀਅਮ ਸਭ ਤੋਂ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਹੈ ਅਤੇ ਨੇੜੇ ਹੀ ਏਅਰਪੋਰਟ ਐਕਸਪ੍ਰੈਸ ਮੈਟਰੋ ਲਾਈਨ ਵੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਜੀਵ ਚੌਕ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਮੈਟਰੋ ਸਟੇਸ਼ਨ ਹੈ।[5][8]
ਗੈਲਰੀ[ਸੋਧੋ]
-
ਕਨਾਟ ਪਲੇਸ ਵਿਖੇ ਹਨੂੰਮਾਨ ਮੰਦਰ ਲਈ ਵੱਡੇ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਪੌੜੀਆਂ -
ਕ੍ਰੇਸੈਂਟ ਮੂਨ ਦੇ ਨਾਲ ਸਪਾਇਰ -
ਹਨੂੰਮਾਨ ਮੰਦਰ ਮੁੱਖ ਗੋਪੁਰਮ
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 Philip Lutgendorf (2007). Hanuman's tale. by Oxford University Press US. p. 253. ISBN 978-0-19-530921-8. Retrieved 2009-05-07.
{{cite book}}:|work=ignored (help) - ↑ 2.0 2.1 2.2 Y.D.Sharma (1974) [1964]. Delhi and its Neighbourhood. New Delhi: Archaeological Survey of India. p. 99. Retrieved 2009-04-24.
Situated on the Baba Khark Singh Marg Road (old Irwin Road) about 250 m south-west of Connaught Place is of little architectural importance. The residents of Delhi are, however, particularly devoted to it. The original temple appears to have been constructed by Maharaja Jai Singh about the same time as the Jantar Mantar, but has undergone large scale renewals since then.
{{cite book}}:|work=ignored (help) - ↑ 3.0 3.1 3.2 Lucy Peck (2005). Delhi - A thousand years of Building. New Delhi: Roli Books Pvt Ltd. p. 263. ISBN 81-7436-354-8. Retrieved 2009-05-27.
Hanuman Temple: This was rebuilt by Mansingh of Amber and has now been rebuilt in the 20th Century so the building is not historic, although the site is supposed to be of great ancient antiquity. It is always thronging with devotees
{{cite book}}:|work=ignored (help) - ↑ 4.0 4.1 R.V.Smith (2005-11-28). "More than just a tailpiece!". The Hindu. Archived from the original on 2012-11-04. Retrieved 2009-05-27.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 "Hanuman temple". Archived from the original on 2004-07-02. Retrieved 2009-05-19.
- ↑ 6.0 6.1 "Hanuman Temple – Connaught Place". Archived from the original on 2019-04-14. Retrieved 2023-02-07.
- ↑ 7.0 7.1 "Obama to get Hanuman idol from India for luck". Thaiindian News. 2008-06-24. Archived from the original on 2009-11-21. Retrieved 2009-05-19.
- ↑ "Hanuman Jayanthi 2009". Retrieved 2009-05-19.