ਪਾਥਿਨ
ਪਥਿਨ ਇੱਕ ਲਪੇਟਿਆ ਹੋਇਆ ਸਕਰਟ ਹੈ ਜੋ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬੀ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਉਪ ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਹਾਜੋਂਗ ਕਬੀਲੇ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[1] ਇਹ ਛਾਤੀ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਲੱਤ ਦੇ ਵੱਛੇ ਤੱਕ ਸਰੀਰ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਅਤੇ ਹੇਠਲੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਢੱਕਦਾ ਹੈ। ਉੱਚ ਵਰਗ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਇੱਕ ਲੰਮਾ ਪਾਥੀਨ ਪਹਿਨਦੀਆਂ ਸਨ ਜੋ ਹੇਠਾਂ ਫਰਸ਼ 'ਤੇ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਹੇਠਲੇ ਵਰਗ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਪਾਥੀਨ ਪਹਿਨਦੀਆਂ ਸਨ ਜਿਸਦੀ ਲੰਬਾਈ ਗਿੱਟੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੈ।
ਪੈਥੀਨ ਇੱਕ ਖਿਤਿਜੀ ਧਾਰੀਦਾਰ, ਰੰਗੀਨ, ਆਇਤਾਕਾਰ ਕੱਪੜੇ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਾਲ ਧਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਮੋਟੀਆਂ ਲੇਟਵੀਂ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੰਗਾਂ ਦੀਆਂ ਬਦਲਵੇਂ ਸਮਮਿਤੀ ਪਰਤਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਸਨੂੰ ਚੱਪਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਾਥੀਆਂ ਨੂੰ 'ਸਿਪਨੀ ਬਾਣਾ' ਅਤੇ 'ਸਾਲ ਬਾਣਾ' ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਲੂਮਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਚਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅਸਾਮ ਵਿੱਚ ਮੇਖਲੇ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵੀ ਪਥੀਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਗੈਲਰੀ
[ਸੋਧੋ]-
ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਰੰਗਾ ਪਥੀਨ ਵਿੱਚ ਹਾਜੌਂਗ ਕੁੜੀਆਂ। -
ਰੰਗਾ ਪਥਿਨ ਅਤੇ ਫੂਲੇ ' ਅਰਗੋਨ। -
ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ, ਪਾਥੀਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੈਸ਼ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਐਪਰਨ ਵਜੋਂ ਵੀ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। -
ਅਸਾਮ ਦੇ ਹਾਜੋਂਗ ਡਾਂਸਰ -
ਨੂਰਦਾਵਾ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ, ਇੱਕ ਪਥਿਨ ਬੁਣਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਦਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। -
ਗਿਰੀ ਵਰਗ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਪਾਥੀਨ ਪਹਿਨਦੀਆਂ ਸਨ ਜੋ ਪੈਰਾਂ ਅਤੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਨੂੰ ਢੱਕਦੀਆਂ ਸਨ।
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ
[ਸੋਧੋ]ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Hajong, B. (2002). The Hajongs and their struggle. Assam, Janata Press.