ਵਿਗਿਆਨ ਪ੍ਰਤੀ ਇਸਲਾਮੀ ਰਵੱਈਆ

ਵਿਗਿਆਨ ਤੇ ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ, ਮੁਸਲਿਮ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਦਾ ਇੱਕ ਸਪੈਕਟ੍ਰਮ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕੁਰਾਨ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸੱਚਾਈ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਰਤਾਰੇ ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨਕ ਖੋਜ ਦੁਆਰਾ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਭਰੂਣ ਦੀ ਬਣਤਰ, ਸਾਡੇ ਸੂਰਜੀ ਸਿਸਟਮ ਅਤੇ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦੀ ਰਚਨਾ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਬੰਧ, ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕੁਰਾਨ ਵਿੱਚ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਤੱਥ ਹਨ।

ਮੁਸਲਮਾਨ ਅਕਸਰ ਸੂਰਾ ਅਲ-ਬਕਾਰਾ ਦੀ ਆਇਤ 239 ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ - ਉਸਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ (ਸਾਰੇ) ਉਹ ਸਿਖਾਇਆ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਸੀ - ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿ ਕੁਰਾਨ ਨਵੇਂ ਗਿਆਨ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਮੁਸਲਿਮ ਲੇਖਕਾਂ ਲਈ, ਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਤੌਹੀਦ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।[6] ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਕੁਰਾਨ ਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕੁਦਰਤ ਜਾਂ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ।

ਮੱਧਕਾਲੀ ਮੁਸਲਿਮ ਸਭਿਅਤਾ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਬਨ-ਅਲ-ਹੈਥਮ) (ਸੱਤਵੀਂ ਅਤੇ ਤੇਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਫਾਰਸ ਅਤੇ ਅਰਬ ਦੇ ਮੁਸਲਮਾਨ) ਨੇ ਆਧੁਨਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਕਈ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ। ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਅੱਜ ਮੁਸਲਿਮ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਮਾਣ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮੁਸਲਿਮ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਘਾਟ ਬਾਰੇ ਵੀ ਮੁੱਦੇ ਉਠਾਏ ਗਏ।

ਨਿਰੀਖਣ

ਇਹ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁਰਾਨ ਦੀਆਂ ਲਗਭਗ 6236 ਆਇਤਾਂ ਕੁਦਰਤੀ ਵਰਤਾਰੇ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਆਇਤਾਂ (ਆਇਤਾਂ) ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਨੂੰ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ।