ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੋਲਟਰੀ ਫਾਰਮਿੰਗ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਪੋਲਟਰੀ ਫਾਰਮਿੰਗ, ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਮਾਸ ਜਾਂ ਆਂਡੇ ਦੇ ਭੋਜਨ ਲਈ ਚਿਕਨ, ਬੱਤਖਾਂ, ਟਰਕੀ ਅਤੇ ਹੰਸ ਵਰਗੇ ਪਾਲਕ ਪੰਛੀਆਂ ਨੂੰ ਪਾਲਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ। ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਕੁੱਕੜ (ਜਾਂ ਮੁਰਗੀਆਂ) ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। 50 ਮੀਲੀਅਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੁਰਗੀਆਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੇ ਇੱਕ ਸਰੋਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹਰ ਸਾਲ ਵਧਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੀਟ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਂਡੇ ਦੋਵਾਂ ਲਈ. ਅੰਡੇ ਲਈ ਚੁੱਕੇ ਗਏ ਚਿਕਨੀਆਂ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਲੇਅਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੀਟ ਲਈ ਚੂਨੇ ਬਣਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਕਸਰ ਬਰੋਇਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚ, ਪੋਲਟਰੀ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਸਥਾ ਖੁਰਾਕ ਅਤੇ ਡਰੱਗ ਐਡਮਨਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨ (ਐਫ ਡੀ ਏ) ਹੈ। ਯੂਕੇ ਵਿਚ, ਕੌਮੀ ਸੰਸਥਾ ਵਾਤਾਵਰਨ, ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਪੇਂਡੂ ਮਾਮਲਿਆਂ (ਡਿਫਰਾ) ਦਾ ਵਿਭਾਗ ਹੈ।

ਤੀਬਰ ਅਤੇ ਵਿਕਲਪ

[ਸੋਧੋ]

ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਦੁਨੀਆ ਦੀਆਂ 74 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਪੋਲਟਰੀ ਮੀਟ ਅਤੇ 68 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਅੰਡੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 'ਘਾਤਕ' ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੋਟੇ ਪੋਲਟਰੀ ਖੇਤੀ ਲਈ ਇੱਕ ਬਦਲ ਮੁਫਤ ਸੀਮਾ ਹੈ ਜੋ ਹੇਠਲੇ ਸਟਾਕਿੰਗ ਘਣਤਾ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪੋਲਟਰੀ ਉਤਪਾਦਕ ਰੁਟੀਨ ਨਾਲ ਕੌਮੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਮਨਜ਼ੂਰਸ਼ੁਦਾ ਦਵਾਈਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਐਂਟੀਬਾਇਟਿਕਸ, ਫੀਡ ਜਾਂ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ, ਬੀਮਾਰੀ ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਜਾਂ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਵਿਗਾੜ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ। ਐੱਫ ਡੀ ਏ ਦੁਆਰਾ ਮਨਜ਼ੂਰ ਕੀਤੀਆਂ ਕੁਝ ਦਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸੁਧਾਰਿਆ ਫੀਡ ਉਪਯੋਗਤਾ ਲਈ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ।

ਅੰਡੇ- ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਕੁੱਕੜਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ

[ਸੋਧੋ]

ਵਪਾਰਕ ਮੁਰਗੀਆਂ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ 16 ਤੋਂ 20 ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਅੰਡੇ ਲਗਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਲਗਪਗ 25 ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਤਪਾਦਨ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 72 ਹਫਤਿਆਂ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ, ਇੱਜੜ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਗੈਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਬਣਾ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਲਗਭਗ 12 ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਡੇ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ 6 ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਕੁੱਝ ਰਹਿਣਗੇ। ਕੁਝ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ, ਐਂਡ-ਲੇਲਿੰਗ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮੁਰਗੀਆਂ ਨੂੰ ਜਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਵਾਤਾਵਰਨ ਸਥਿਤੀਆਂ ਅਕਸਰ ਸਵੈ-ਚਾਲਿਤ ਅੰਡੇ-ਰੱਖਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਵਿਚ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਚਾਨਣ ਦੇ ਪੜਾਅ ਦੀ ਮਿਆਦ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ 16-20 ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਉਮਰ ਤੇ ਅੰਡਾਣੂਆਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਵਧਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਦਿਨ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਹਰ ਸਾਲ ਅੰਡੇ ਰਖਣ ਲਈ ਮੁਰਗੀਆਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ, ਅੰਡੇ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਸਿਰਫ ਗਰਮ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਕੜੀ ਦੇ ਕੁਝ ਵਪਾਰਕ ਨਸਲ ਇੱਕ ਸਾਲ ਵਿੱਚ 300 ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਂਡੇ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]

ਖੁੱਲੀ-ਸੀਮਾ / ਫ੍ਰੀ ਰੇਂਜ ਪੋਲਟਰੀ

[ਸੋਧੋ]
ਕਮਰਸ਼ੀਅਲ- ਖੁੱਲੀ ਸੀਮਾ ਵਾਲੇ ਕੁੱਕੜ
ਖੁੱਲੀ ਸੀਮਾ ਵਾਲੇ ਕੁੱਕੜ ਚੋਗਾ ਚੁਗਦੇ ਹੋਏ

ਫ੍ਰੀ ਰੇਂਜ ਪੋਲਟਰੀ ਫਾਰਮਿੰਗ ਚਿਨਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਅਜ਼ਾਦੀ ਵਿਚ ਘੁੰਮਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸ਼ੈਡਾਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਜੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬੁਰਾ ਹੈ ਯੂਕੇ ਵਿੱਚ, ਵਾਤਾਵਰਨ, ਖੁਰਾਕ ਅਤੇ ਪੇਂਡੂ ਮਾਮਲੇ ਵਿਭਾਗ (ਡਿਫਰਾ) ਵਿਭਾਗ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਫਰੀ-ਰੇਂਜ ਚਿਕਨ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਅੱਧੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਖੁੱਲ੍ਹੀ-ਹਵਾ ਚਲਣ ਲਈ ਦਿਨ-ਸਮੇਂ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਉਲਟ, ਇਹ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਫ੍ਰੀ-ਸੀਡੀ ਅੰਡੇ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਮੁਰਗੀਆਂ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਯੂਰੋਪੀ ਸੰਘ ਨੇ ਅੰਡੇ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਲਈ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਮਾਪਦੰਡਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜੋ ਮੁਫਤ-ਸੀਮਾ ਅੰਡੇ ਲਈ ਇੱਕ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਸ਼ਰਤ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ "ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਲਗਾਏ ਗਏ ਅਸਥਾਈ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ," ਚੁੰਬਣਾਂ ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹੀ-ਖੁੱਸਣ ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਦਿਨ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਹੈ " ਆਰਐਸਪੀਸੀਏ "ਮੁੰਦਿਆਂ ਅਤੇ ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਵੈਲਫੇਅਰ ਸਟੈਂਡਰਡਜ਼" ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਟੌਕਿੰਗ ਦੀ ਰੇਟ ਉਪਲਬਧ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ (10 ਮੀ 2 ਪ੍ਰਤੀ ਕੁਕੜੀ) ਤੋਂ 1000 ਪੰਨਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਅਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਹੈਨਸ ਦੇ ਲਈ 8 ਮੀਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਓਵਰਹੈੱਡ ਸ਼ੇਡ / ਆਸਰਾ ਦੀ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਖੇਤਰ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।

ਅੰਡੇ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਮੁਰਗੀਆਂ ਦੇ ਫਰੀ-ਰੇਂਜ ਫਾਰਮਰਜ਼ ਦਾ ਮਾਰਕੀਟ ਦਾ ਆਪਣਾ ਹਿੱਸਾ ਵਧ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਡਿਫਰਾ ਅੰਕੜਿਆਂ ਤੋਂ ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਕਿ 2010 ਵਿੱਚ ਯੂਕੇ ਵਿੱਚ 45% ਅੰਡੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਫਰੀ-ਰੇਂਜ ਸੀ, 5% ਬਾਰਨ ਸਿਸਟਮ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਅਤੇ 50% ਪਿੰਜਰੇ ਤੋਂ। ਇਹ 2009 ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ 41% ਫਰੀ ਸੀਮਾ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਉਚਿਤ ਧਰਤੀ ਲਈ ਕੀੜੇ ਅਤੇ ਕੋਕਸੀਡੀਅਲ ਓਓਸਾਈਸਟਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਪ੍ਰਣਾਲੀ, ਪ੍ਰਚੱਲਤ ਹਵਾਵਾਂ, ਸਹੀ ਹਵਾਦਾਰੀ, ਪਹੁੰਚ ਅਤੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਲਈ ਸਹੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਵਧੇਰੇ ਗਰਮੀ, ਠੰਡੇ ਜਾਂ ਸਿੱਲ੍ਹੇ ਨਾਲ ਜਾਨਵਰਾਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਉਤਪਾਦਕਤਾ 'ਤੇ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਅਸਰ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਫ੍ਰੀ-ਰੇਂਜ ਦੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਪਿੰਜਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਕੰਟਰੋਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੁੱਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਖਾਣਾ ਖਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਗੈਰ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਉਤਪਾਦਕਤਾ ਪੈਦਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਪਲੀਮੈਂਟਰੀ ਫੀਡਿੰਗ ਇਸ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤਤਾ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਕੁਝ ਫਾਰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਫ੍ਰੀ ਸੀਮਾ ਕੁੱਕੜ ਦੀ ਰੂੜੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਫ਼ਸਲ ਨੂੰ ਲਾਭ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਕੁਕੜੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਫ੍ਰੀ-ਰੇਂਜ ਪੋਲਟਰੀ ਫਾਰਮਿੰਗ ਦੇ ਲਾਭਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਵਹਾਰਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਚੁੰਝ, ਝਰਕੀ, ਪਿਆਜ਼ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਕਸਰਤ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।

ਗਹਿਣਿਆਂ ਅਤੇ ਫ੍ਰੀ-ਸੀਮਾਂ ਦੋਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪਸ਼ੂ ਭਲਾਈ ਦੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਹਨ ਨਕਲੀਵਾਦ, ਖੰਭਕ ਚੁੰਝਣੀ ਅਤੇ ਵਿਛੋੜੇ ਚੁੰਝਨੇ ਆਮ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਕੁਝ ਕਿਸਾਨ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਚੁੰਝ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਟਾਕਿੰਗ ਦੀ ਦਰ ਘਟਾਉਣ ਨਾਲ ਇਹਨਾਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬੀਮਾਰੀਆਂ ਆਮ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬਰਨ ਸਿਸਟਮ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਮਾੜੀ ਪਾਗਲ ਭਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ, ਫ੍ਰੀ ਰੇਂਜ ਫਾਰਮਿੰਗ ਵਿੱਚ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਕਾਬੂ ਦੀ ਘਾਟ ਨੂੰ ਏਵੀਅਨ ਇਨਫਲੂਐਂਜ਼ਾ ਦੇ ਫੈਲਣ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।

ਔਰਗੈਨਿਕ

[ਸੋਧੋ]

ਜੈਵਿਕ ਅੰਡੇ-ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਮੁਰਗੀ ਵੀ ਮੁਫਤ-ਰੇਂਜ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜੈਵਿਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਸਿੰਥੈਟਿਕ ਯੋਕ ਕਲਨੋਰੇਟਸ, ਇਨ-ਫੀਡ ਜਾਂ ਇਨ-ਵਾਟਰ ਦਵਾਈਆਂ, ਹੋਰ ਭੋਜਨ ਐਡਿਟਵ ਅਤੇ ਸਿੰਥੈਟਿਕ ਐਮੀਨੋ ਐਸਿਡ ਦੀ ਨਿਯਮਤ ਵਰਤੋਂ ਅਤੇ ਪਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਘਣਤਾ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਸਮੂਹ ਦੇ ਆਕਾਰ ਦੀ ਨਿਯਮਤ ਵਰਤੋਂ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਉੱਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹਨ। ਯੂਕੇ ਵਿੱਚ ਜੈਵਿਕ ਇੱਜੜਾਂ ਨੂੰ ਤਸਦੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤੇ ਗਏ ਸੋਆਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੇ ਮਿਆਰ, ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ ਪ੍ਰਤੀ 1,000 ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਿਕਦਾਰ ਘਣਤਾ ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਪੋਲਟਰੀ ਘਰ ਵਿੱਚ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ 2000 ਹੇਨਸ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਯੂਕੇ ਵਿੱਚ, ਆਰਗੈਨਿਕ ਬਿਜਾਈ ਮੁਰਗੀਆਂ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ ਤੇ ਬੇਕ-ਟ੍ਰਿਮਡ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]

ਬੈਟਰੀ ਪਿੰਜਰੇ

[ਸੋਧੋ]
ਮੁਰਗੀਆਂ ਦੇ ਪਿੰਜਰੇ

ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮੁਰਗੀਆਂ ਬੈਟਰੀ ਦੇ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਯੂਰੋਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ ਕੌਂਸਲ ਡਾਇਰੈਕਟਰ 1999/74/ਈ.ਸੀ. ਨੇ ਯੂਰਪੀਨ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਜਨਵਰੀ 2012 ਤੋਂ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਬੈਟਰੀ ਕੈਫੇ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਇਹ ਛੋਟੇ ਪਿੰਜਰੇ ਹਨ, ਹਾਉਸਿੰਗ 3 ਤੋਂ 8 ਮੁਰਗੀਆਂ ਕੰਧਾ ਜਾਂ ਤਾਂ ਸਖ਼ਤ ਧਾਤ ਜਾਂ ਜਾਲ ਦੇ ਬਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫਰਸ਼ ਨੂੰ ਤਾਰ ਦੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਮਲਟੀਕੋਡਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ ਡਿੱਗਣ ਅਤੇ ਅੰਡੇ ਕੱਢਣ ਲਈ ਕਨਵੇਅਰ ਬੈਲਟ ਉੱਤੇ ਰੋਲ ਹੋਵੇ। ਪਾਣੀ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਓਵਰਹੈੱਡ ਨਿੱਪਲ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਰਸਾਇਣਕ ਚੇਨ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯਮਤ ਅੰਤਰਾਲਾਂ ਤੇ ਮੁੜ ਕੇ ਬਣੇ ਪਿੰਜਰੇ ਦੇ ਮੂਹਰਲੇ ਖੱਡੇ ਵਿੱਚ ਭੋਜਨ।

ਮੀਟ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਮੁਰਗੀਆਂ - ਪਾਲਤੂ ਸਿਸਟਮ

[ਸੋਧੋ]
ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਹਾਊਸ ਵਿੱਚ ਬਰੈਲਰ

ਅੰਦਰ ਪਾਲੇ ਜਾਂ ਵਾਲੇ ਬਰੈਲਰ

[ਸੋਧੋ]

ਮੀਟ ਚੂੜੀਆਂ, ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਰੈਲਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਖੁਲੀ ਫਰਸ਼ ਤੇ ਹਾਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਾਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੱਕੜ ਦੀਆਂ ਛੱਤਾਂ, ਮੂੰਗਫਲੀ ਦੇ ਸ਼ੈਲਰਾਂ, ਅਤੇ ਚੌਲ਼ਾਂ ਦਾ ਝੋਲਾ, ਮਾਹੌਲ-ਕੰਟਰੋਲ ਕੀਤੇ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ। ਆਧੁਨਿਕ ਖੇਤੀ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੇ ਤਹਿਤ, 5 ਤੋਂ 9 ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਘੁਸਪੈਠ ਦਾ ਭਾਰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਮੀਟ ਚਿਨਿਆਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਮੁਰਗੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਹਫ਼ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਆਕਾਰ ਦੇ 300 ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਤ ਨੂੰ ਵਧਾ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਨੌਂ ਹਫਤੇ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਚਿਕਨ ਸਰੀਰ ਦੇ ਭਾਰ ਵਿੱਚ 9 ਪੌਂਡ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਔਸਤ ਲਗਾ ਸਕਦੇ ਹਨ. ਨੌ ਹਫਤੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੁਕੜੀ ਲਗਭਗ 7 ਪੌਂਡ ਦੀ ਔਸਤ ਹੋਵੇਗੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕੁੱਕੜ 12 ਗੁਣਾ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੋਵੇਗਾ, ਜਿਸਦਾ ਨੌਂ ਪੌਂਡ ਔਸਤ ਹੈ।

ਬਰੈਲਰ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਪਾਲੇ ਜਾਂਦੇ. ਉਹ ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਢਾਂਚੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਪੰਛੀਆਂ ਨੂੰ ਹੈਚਰੀ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਧਣ ਤੋਂ 5 ਤੋਂ 9 ਹਫ਼ਤੇ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ, ਇਸਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਮਾਰਨ ਵਾਲੇ ਪਲਾਂਟ ਚੂਨੇ ਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਵੱਡੀ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਘਰ ਪੰਛੀਆਂ ਨੂੰ ਫੀਡ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇਣ ਲਈ ਮਕੈਨੀਕਲ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਨਾਲ ਲੈਸ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਹਵਾਦਾਰੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਅਤੇ ਹੀਟਰ ਹਨ ਜੋ ਲੋੜ ਅਨੁਸਾਰ ਕਾਰਜ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਘਰ ਦੇ ਮੰਜ਼ਿਲ ਨੂੰ ਬਿਸਤਰੇ ਦੇ ਢੱਕਣ ਨਾਲ ਢਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲੱਕੜ ਦੇ ਚਿਪਸ, ਚੌਲ਼ਾਂ, ਜਾਂ ਮੂੰਗਫਲੀ ਦੇ ਗੋਲੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਕੁਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸੁੱਕੇ ਲਿਟਰ ਜਾਂ ਖਾਦ ਉੱਤੇ ਵਧੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਖੁਸ਼ਕ ਪਿਸਤਣ ਝੁੰਡ ਦੀ ਸਿਹਤ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ("ਨਿੱਪਲ ਪਿੰਜਰ") ਨਾਲ ਨੱਥੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਸਪਿਲਗੇ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਫ੍ਰੀ-ਰੇਂਜ ਬਰੈਲਰਸ

[ਸੋਧੋ]
ਜੈਵਿਕ ਫਾਰਮ 'ਤੇ ਚਰਾਂਅ' ਤੇ ਟਰਕੀ

ਫ੍ਰੀ-ਰੇਂਜ ਬਰੋਲਰਾਂ ਨੂੰ ਫ੍ਰੀ-ਸੀਡਿੰਗ ਅੰਡੇ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਮੁਰਗੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸਮਾਨ ਸ਼ਰਤਾਂ ਦੇ ਤਹਿਤ ਪਾਲਣ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਨਸਲਾਂ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਨਡੋਰ ਪਾਲਣ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਧੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਲਗਭਗ 8 ਹਫਤੇ ਦੀ ਉਮਰ' ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਭਾਰ ਘਟਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਯੂਰਪੀ ਯੂਨੀਅਨ ਵਿੱਚ, ਹਰ ਇੱਕ ਮੁਰਗੇ ਕੋਲ ਬਾਹਰੀ ਜਗ੍ਹਾ ਦਾ ਇੱਕ ਵਰਗ ਮੀਟਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਫ੍ਰੀ-ਰੇਂਜ ਪੋਲਟਰੀ ਫਾਰਮਰਜ਼ ਦੇ ਫਾਇਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਵਹਾਰਾਂ ਦੇ ਮੌਕੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਚੁੰਝ, ਝੁਰਕੀ, ਪਿਆਜ਼ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਕਸਰਤ ਕਰਨਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਹੌਲੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਸਰਤ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਮੁਫਤ-ਸੀਮਾ ਬ੍ਰਿਓਲਰਾਂ ਕੋਲ ਅਕਸਰ ਵਧੀਆ ਲੱਤ ਅਤੇ ਦਿਲ ਦੀ ਸਿਹਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਔਰਗੈਨਿਕ ਬਰੈਲਰਸ

[ਸੋਧੋ]

ਜੈਵਿਕ ਬਰੈਲਰਸ ਨੂੰ ਫਰੀ-ਰੇਂਜ ਬਰੈਲਰ ਲਈ ਇੱਕੋ ਜਿਹੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਅਧੀਨ ਪਾਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਨ-ਫੀਡ ਜਾਂ ਇਨ-ਵਾਟਰ ਦਵਾਈਆਂ, ਦੂਜੇ ਭੋਜਨ ਐਡਿਟਿਵ ਅਤੇ ਸਿੰਥੈਟਿਕ ਐਮੀਨੋ ਐਸਿਡ ਦੀ ਨਿਯਮਤ ਵਰਤੋਂ ਬਾਰੇ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਨਾਲ। ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਵਧੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਵਧੇਰੇ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਨਸਲਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਆਮ ਕਰਕੇ ਲਗਪਗ 12 ਹਫਤੇ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਕਤਲੇਆਮ ਦੇ ਭਾਰ ਨੂੰ ਪਹੁੰਚਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਬਾਹਰ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਸਪੇਸ ਅਲਾਉਂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ (ਘੱਟੋ ਘੱਟ 2 ਵਰਗ ਮੀਟਰ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰੀ ਹਰ ਪੰਛੀ ਤੋਂ 10 ਵਰਗ ਮੀਟਰ ਤਕ) ਸੋਇਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੇ ਮਾਪਦੰਡਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ 2,500 ਪੰਛੀ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ ਦਾ ਘਣਤਾ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀ ਪੋਲਟਰੀ ਘਰ ਲਈ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ 1000 ਬਰੋਲਰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਵਿਸ਼ਵ ਚਿਕਨ ਆਬਾਦੀ

[ਸੋਧੋ]

ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਫੂਡ ਐਂਡ ਐਗਰੀਕਲਚਰ ਔਰਗੇਨਾਈਜੇਸ਼ਨ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੈ ਕਿ 2002 ਵਿੱਚ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ 16 ਅਰਬ ਮੁਰਗੀਆਂ ਸਨ, ਕੁੱਲ ਜਨਸੰਖਿਆ 15,853,900,000 ਸੀ. 2004 ਲਈ ਗਲੋਬਲ ਲਿਵਸਟਕ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਅਤੇ ਹੈਲਥ ਐਟਲਸ ਦੇ ਅੰਕੜਿਆਂ ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸਨ:

  1. ਚੀਨ (3,860,00,000) 
  2. ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ (1,970,000,000) 
  3. ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ (1,200,000,000) 
  4. ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ (1,100,00,000) 
  5. ਭਾਰਤ (729,209,000) 
  6. ਪਾਕਿਸਤਾਨ (691, 9 48, 000) 
  7. ਮੈਕਸੀਕੋ (540,000,000) 
  8. ਰੂਸ (340,000,000) 
  9. ਜਪਾਨ (286,00,000) 
  10. ਈਰਾਨ (280, 000,000) 
  11. ਤੁਰਕੀ (250,000,000) 
  12. ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ (172,630,000) 
  13. ਨਾਈਜੀਰੀਆ (143,500,000)

ਸਾਲ 2009 ਵਿੱਚ ਉਗਾਏ ਗਏ ਚਿਕਨ ਦੀ ਸਲਾਨਾ ਸੰਖਿਆ 50 ਅਰਬ ਡਾਲਰ ਸੀ, ਯੂਰੋਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ ਵਿੱਚ ਉਠਾਇਆ ਗਿਆ 6 ਬਿਲੀਅਨ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ 9 ਬਿਲੀਅਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਤੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ 7 ​​ਬਿਲੀਅਨ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ।

ਸਾਲ 1950 ਵਿਚ, ਔਸਤ ਅਮਰੀਕਨ ਨੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਲ 20 ਪੌਂਡ ਚਿਕਨ ਖਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ 2015 ਵਿੱਚ ਔਸਤਨ ਖਪਤ 89 ਪੌਂਡ ਹੋਵੇਗੀ. ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, 1980 ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮੁਰਗੀਆਂ ਨੂੰ ਵੇਚਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 2000 ਤਕ ਲਗਭਗ 90 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਮੁਰਗੀਆਂ ਨੂੰ ਵੇਚਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ. ਖਪਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਵਿੱਚ ਇਸ ਵਾਧੇ ਨੇ ਕਿੱਤੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।

ਆਰਥਿਕ ਪੱਖ

[ਸੋਧੋ]

ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ 72.2 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਆਬਾਦੀ ਪੇਂਡੂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗ਼ਰੀਬ, ਛੋਟੇ ਕਿਸਾਨ ਅਤੇ ਭੂਮੀ ਰਹਿਤ ਮਜ਼ਦੂਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਘਰ ਦੇ ਪਿਛਵਾੜੇ ਵਿੱਚ ਪੋਲਟਰੀ ਫਾਰਮਿੰਗ/ਮੁਰਗੀ ਪਾਲਣ ਦਾ ਧੰਦਾ, ਇੱਕ ਸਹਾਇਕ ਧੰਦੇ ਦੇ ਤੌਰ ’ਤੇ ਨਿੱਜੀ ਆਮਦਨ ਵਧਾਉਣ ਦਾ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਸਸਤਾ ਸਰੋਤ ਹੈ। ਭੂਮੀ ਰਹਿਤ ਗ਼ਰੀਬ ਕਿਸਾਨ ਇਸ ਧੰਦੇ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅਪਣਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬੈਕਯਾਰਡ ਪੋਲਟਰੀ ਫਾਰਮਿੰਗ (ਘਰ ਦੇ ਪਿਛਵਾੜੇ ਵਿੱਚ ਮੁਰਗੀ ਪਾਲਣ ਦਾ ਕੰਮ) ਘੱਟ ਲਾਗਤ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਵੱਧ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਧੰਦਾ ਹੈ। ਬੈਕਯਾਰਡ ਪੋਲਟਰੀ ਫਾਰਮਿੰਗ, ਪੇਂਡੂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਪੋਲਟਰੀ ਮੀਟ ਅਤੇ ਆਂਡਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ ਪ੍ਰਤੀ ਵਿਅਕਤੀ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਅਤੇ ਊਰਜਾ ਦੀ ਲੋੜੀਂਦੀ ਮਾਤਰਾ ਮੁਹੱਇਆ ਕਰਵਾਉਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਸਸਤਾ ਸਰੋਤ ਹੈ।[1]

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ

[ਸੋਧੋ]
  • Chicken harvester
  • Controlled-atmosphere killing (CAK)
  • Environmental issues with agriculture
  • Henopause
  • Poultry farming in the United States

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. "ਲਾਹੇਵੰਦ ਹੈ ਮੁਰਗੀ ਪਾਲਣ ਦਾ ਧੰਦਾ - Tribune Punjabi". Tribune Punjabi (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2018-08-31. Retrieved 2018-08-31.[permanent dead link]