ਗੋਆ ਸਟੇਟ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ
 ਗੋਆ ਸਟੇਟ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ, ਮਈ 2008 ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਸੈਲਾਨੀ | |
 | |
| ਸਥਾਪਨਾ | 29 ਸਤੰਬਰ 1977 ਅਤੇ 18 ਜੂਨ 1996 ਨੂੰ ਨਵੀਂ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ |
|---|---|
| ਟਿਕਾਣਾ | ਆਦਿਲ ਸ਼ਾਹ ਦਾ ਮਹਿਲ (ਪੁਰਾਣਾ ਸਕੱਤਰੇਤ),[1] ਪਣਜੀ, ਗੋਆ, ਭਾਰਤ |
| ਗੁਣਕ | 15°29′35″N 73°49′59″E / 15.4931401°N 73.8330715°E |
| ਵੈੱਬਸਾਈਟ | http://goamuseum.gov.in/ |
ਗੋਆ ਸਟੇਟ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਟੇਟ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਅਜਾਇਬ ਘਰ, ਪਣਜੀ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਗੋਆ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਹੈ। ਇਹ ਅਜਾਇਬ ਘਰ 1977 ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਪੁਰਾਤੱਤਵ, ਕਲਾ ਅਤੇ ਸ਼ਿਲਪਕਾਰੀ, ਅਤੇ ਭੂ-ਵਿਗਿਆਨ ਸਮੇਤ ਹੋਰ ਵੀ ਵਿਭਾਗ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਅਜਾਇਬ ਘਰ, 2008 ਤੱਕ, ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਲਗਭਗ 8,000 ਕਲਾਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਸਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੱਥਰ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ, ਲੱਕੜ ਦੀਆਂ ਵਸਤੂਆਂ, ਨੱਕਾਸ਼ੀ, ਕਾਂਸੀ, ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ, ਹੱਥ-ਲਿਖਤਾਂ, ਦੁਰਲੱਭ ਸਿੱਕੇ ਅਤੇ ਮਾਨਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਸਤੂਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ, ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਪਣਜੀ ਵਿੱਚ ਆਦਿਲ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਪੈਲੇਸ (ਪੁਰਾਣਾ ਸਕੱਤਰੇਤ) ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਪੱਟੋ, ਪਣਜੀ ਵਿੱਚ ਈਡੀਸੀ ਕੰਪਲੈਕਸ ਵਿੱਚ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਇਮਾਰਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੀ ਇਮਾਰਤ ਲਈ ਰਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਢਾਹ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।[2][3][4][5]
ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਪਹਿਲਾਂ ਪੱਟੋ, ਪਣਜੀ ਵਿੱਚ ਈਡੀਸੀ ਕੰਪਲੈਕਸ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਸੀ; ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇਸਨੂੰ ਸੇਂਟ ਇਨੇਜ਼, ਪਣਜੀ ਵਿਖੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[6] ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ, ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਪਣਜੀ ਵਿੱਚ ਆਦਿਲ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਪੈਲੇਸ (ਪੁਰਾਣਾ ਸਕੱਤਰੇਤ) ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਪੱਟੋ, ਪਣਜੀ ਵਿੱਚ ਈਡੀਸੀ ਕੰਪਲੈਕਸ ਵਿੱਚ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਇਮਾਰਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੀ ਇਮਾਰਤ ਲਈ ਰਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਢਾਹ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।[2][3][4][5]
ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]
ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਨੂੰ 1973 ਵਿੱਚ ਗੋਆ ਵਿੱਚ ਪੁਰਾਲੇਖ ਵਿਭਾਗ ਦੀ ਇੱਕ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਯੂਨਿਟ ਵਜੋਂ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, 29 ਸਤੰਬਰ 1977 ਨੂੰ ਕਿਰਾਏ ਦੀ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਕੰਪਲੈਕਸ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਸਦਾ ਰਸਮੀ ਉਦਘਾਟਨ 18 ਜੂਨ 1996 ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[6][7] ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਗੋਆ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਇਤਿਹਾਸਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਗੋਆ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪਹਿਲੂਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਥੀਮੈਟਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।[8][9]
ਗੋਆ ਰਾਜ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਚੌਦਾਂ ਗੈਲਰੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਥੀਮੈਟਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਵਸਥਿਤ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਹਨ: ਸਕਲਪਚਰ ਗੈਲਰੀ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਚੀਅਨ ਆਰਟ ਗੈਲਰੀ, ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਹਿਸਟਰੀ ਗੈਲਰੀ, ਬੈਨਰਜੀ ਆਰਟ ਗੈਲਰੀ, ਧਾਰਮਿਕ ਸਮੀਕਰਨ ਗੈਲਰੀ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਮਾਨਵ ਵਿਗਿਆਨ, ਸਮਕਾਲੀ ਆਰਟ ਗੈਲਰੀ, ਅੰਕ ਵਿਗਿਆਨ ਗੈਲਰੀ, ਗੋਆ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਗੈਲਰੀ, ਗੈਲਰੀ ਬ੍ਰੈਗਨਜ਼ਾ ਗੈਲਰੀ, ਫਰਨੀਚਰ ਗੈਲਰੀ, ਗੋਆ ਗੈਲਰੀ ਦੀ ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਰਾਸਤ, ਵਾਤਾਵਰਣ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਗੈਲਰੀ, ਅਤੇ ਭੂ-ਵਿਗਿਆਨ ਗੈਲਰੀ।[7] ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 8,000 ਕਲਾਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਨਾਲ ਹੀ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਮੇਨੇਜ਼ੇਸ ਬ੍ਰੈਗਾਂਜ਼ਾ ਆਰਟ ਗੈਲਰੀ ਅਤੇ ਕਲਾ ਅਕੈਡਮੀ ਤੋਂ 645 ਵਸਤੂਆਂ ਉਧਾਰ ਲਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।[6]
ਗੈਲਰੀਆਂ[ਸੋਧੋ]
ਕਲਾ[ਸੋਧੋ]
ਸਕਲਪਚਰ ਗੈਲਰੀ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ 4ਵੀਂ ਤੋਂ 8ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀਆਂ ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਜੈਨ ਮੂਰਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਲਾਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਾਂਸੀ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ[8]।[10] ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੇਤਰਾਵਲੀ ਤੋਂ ਕੁਬੇਰ, ਯਕਸ਼ੀ, ਉਮਾ ਅਤੇ ਮਹਿਸ਼ਾਸੁਰਮਰਦੀਨੀ ਦੀਆਂ ਹਨ। ਦੱਖਣੀ- ਸਿਲਹਾਰਾ ਕਾਲ ਦੀਆਂ ਦੋ ਅਣਡਿੱਠੀਆਂ ਪੱਥਰ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਹਨ, ਕੁੰਡਈ ਦੇ ਦੋ ਯੋਧਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਕਾਂਤਦੇਵ, ਜੋ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਨਵਦੁਰਗਾ ਮੰਦਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸਥਿਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੂਰਜ ਦੀ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼੍ਰੀ ਚੰਦਰੇਸ਼ਵਰ ਦੀ ਪਰਿਕਰਮਾ ( ਪ੍ਰਦੱਖਣੀਪੱਥ ) ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ। ਭੂਤਨਾਥ ਮੰਦਰ[11] ਇੱਥੇ ਕਾਂਸੀ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਕਲਾਉਡ ਅਤੇ ਡਾਲੋਨ ਸਮੇਤ ਯੂਰਪੀਅਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਨਕਲਾਂ ਹਨ। ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ ਕਦੰਬ ਰਾਜੇ ਵੀਰਾ ਵਰਮਾ ਦੀ ਇੱਕ ਤਾਂਬੇ ਦੀ ਪਲੇਟ ਉੱਤੇ 1049 ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਹੈ।[6]
ਕ੍ਰਿਸ਼ਚੀਅਨ ਆਰਟ ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ, ਸੰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀਆਂ ਲੱਕੜ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ, ਅਤੇ ਭਗਤੀ ਚਿੱਤਰ ਅਤੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਦੌਰ ਦੇ ਕੁਝ ਲੱਕੜ ਦੇ ਫਰਨੀਚਰ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਜੈਨ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਵੀ ਹਨ, ਰਾਹਤ ਵਿੱਚ ਕਲਾ ਦੇ ਤਿੰਨ ਵੱਡੇ ਉਭਾਰੇ ਗਏ ਕੰਮ, ਲੁਈਸ ਡੇ ਕੈਮੋਏਸ, ਅਫੋਂਸੋ ਡੇ ਅਲਬੂਕਰਕੇ, ਅਤੇ ਡੋਮ ਜੋਓ ਡੀ ਕਾਸਤਰੋ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤਾਂ, ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਮਿਉਂਸਪਲ ਗਾਰਡਨ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ 'ਤੇ ਸਨ।[10]
ਬੈਨਰਜੀ ਆਰਟ ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ ਗੋਆ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਰਾਜਪਾਲ, ਐਸਕੇ ਬੈਨਰਜੀ ਦੁਆਰਾ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਈ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਗੈਲਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਉੱਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਕੁਝ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਹਨ ਸਿੰਧੂ ਘਾਟੀ ਦੀ ਸਭਿਅਤਾ ਦੀਆਂ ਟੇਰਾਕੋਟਾ ਪੁਰਾਤਨ ਵਸਤਾਂ, ਜਨਪਦਾਂ ਦੀਆਂ ਮੋਹਰਾਂ, ਗੰਧਾਰ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਆਰਟ ਦੀ ਪਲਾਸਟਿਕ ਆਰਟ, ਦੱਖਣੀ ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ ਕਾਂਸੀ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ, ਦੱਖਣ ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਦੀਆਂ ਲੱਕੜ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ, ਅਤੇ ਕਲਾ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਢੋਕਰਾ ਗੈਰ-ਫੈਰਸ ਮੈਟਲ ਕਾਸਟਿੰਗ। ਜੈਪੁਰ ਸਕੂਲ, ਮਾਰਵਾੜ ਸਕੂਲ, ਮੇਵਾੜ ਸਕੂਲ ਆਦਿ ਦੀਆਂ ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੀਆਂ ਲਘੂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ, ਮੁਗਲ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ, ਨਾਥਦੁਆਰੇ, ਉੜੀਸਾ ਦੇ ਪਚਿੱਤਰ, ਅਤੇ ਸਮਕਾਲੀ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਵੀ ਹਨ।[6]
ਸਮਕਾਲੀ ਆਰਟ ਗੈਲਰੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਐਂਟੀਕ ਰੋਟਰੀ ਲਾਟਰੀ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਜੋੜਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।[8] ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲਿਸਬਨ ਵਿੱਚ ਨਿਰਮਿਤ ਪ੍ਰੋਵੇਡੋਰੀਆ ਲਾਟਰੀ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਕੁਝ ਤਸਵੀਰਾਂ ਇਹਨਾਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਨੂੰ ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਵਿਧੀ ਵੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।[12] ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੱਕੜ ਦੀਆਂ ਗੇਂਦਾਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਪਹਿਲੀ ਲਾਟਰੀ ਡਰਾਅ 1947 ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਖੇਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਲਘੂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਹਨ।[10] ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ ਗੋਆ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਆਰ. ਚਿਮੁਲਕਰ, ਐਫਐਨ ਸੂਜ਼ਾ, ਐਸਐਚ ਰਜ਼ਾ, ਐਮਐਫ ਹੁਸੈਨ, ਕੇਐਚ ਆਰਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਅਤੇ ਮੂਰਤੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਕਲਾ ਅਕੈਡਮੀ ਅਤੇ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ ਮੇਨੇਜ਼ੇਸ ਬ੍ਰਾਗੇਂਜ਼ਾ ਤੋਂ ਉਧਾਰ ਲਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਇੱਕ ਝੰਡਾ ਜੋ ਡੱਚ ਉੱਤੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਵੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[6]
ਮੇਨੇਜ਼ੇਸ ਬ੍ਰੈਗਾਂਜ਼ਾ ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ ਸਮਕਾਲੀ ਗੋਆ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਕਲਾ,[10] ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਗੋਆ ਦੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਗਵਰਨਰਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਪੋਰਟਰੇਟ ਤਸਵੀਰਾਂ ਹਨ।[6]
ਵਿਗਿਆਨ[ਸੋਧੋ]
ਵਿਰਾਗਲ ਜਾਂ ਹੀਰੋ ਪੱਥਰ, ਜੋ ਕਿ ਰਾਜਾ ਬੀਰਾਵਰਮਾ ਕਾਲ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸਨ, ਨੂੰ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਮਾਨਵ ਵਿਗਿਆਨ ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਪੱਥਰ ਗੋਪਾਲਪੱਟਨਮ ਅਤੇ ਹੋਨਾਵਰ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਦੀ ਫੌਜ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜੇ ਗਏ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਗੋਆ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਥਾਨਕ ਸਰਦਾਰ ਬੀਰਾਵਰਮਾ ਦੀ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਮਾਰੇ ਗਏ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੇ ਸੈਨਿਕਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਬਣਾਏ ਗਏ ਯਾਦਗਾਰੀ ਪੱਥਰ ਹਨ। ਪੱਥਰ ਉੱਨਤ ਤਕਨੀਕੀ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਯੁੱਧ ਲਈ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੇ ਸ਼ਿਲਪਕਾਰੀ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਭਿਆਸ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਇੱਕ ਵਿਰਾਗਲ ਸੱਤ ਰੋਵਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ "ਧੁਰੀ ਰੂਡਰ" ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਜਹਾਜ਼ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਿਰਾਗਲ ਵਿੱਚ, ਨੌ ਓਅਰ ਹੋਲ ਅਤੇ ਇੱਕ "ਸਟਰਨ-ਪੋਸਟ ਰੂਡਰ" ਹਨ ਜੋ ਧੁਰੀ ਰੂਡਰ ਨਾਲੋਂ ਇੱਕ ਹੋਰ ਤਕਨੀਕੀ ਸੁਧਾਰ ਸੀ। ਇਹ ਨੁਮਾਇਸ਼ਾਂ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਕੀਰਤੀਵਰਮਨ ਪਹਿਲੇ (566-597) ਵਰਗੇ ਚਾਲੂਕੀ ਰਾਜੇ ਗੋਆ ਦੇ ਖੇਤਰ 'ਤੇ ਰਾਜ ਕਰਦੇ ਸਨ।[13] ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪੁਰਾਤਨ ਸਮੇਂ ਦੇ ਉਪਯੋਗੀ ਜਹਾਜ਼, ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ, ਵਜ਼ਨ ਅਤੇ ਮਾਪ, ਗੰਨੇ ਦੀ ਪਿੜਾਈ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਤੀ, ਕਰੇਨ ਅਤੇ ਖੇਤੀ ਉਪਕਰਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਿੱਤਿਆਂ ਦੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਮਾਡਲ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[6]
ਵਾਤਾਵਰਣ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ ਗੋਆ ਦੇ ਕਈ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀਆਂ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਹਨ।[10] ਭੂ-ਵਿਗਿਆਨ ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ 10,000 ਬੀ.ਸੀ. ਦੀ ਇੱਕ ਜੈਵਿਕ ਹੱਡੀ ਹੈ।[6]
ਹੋਰ[ਸੋਧੋ]
ਧਾਰਮਿਕ ਸਮੀਕਰਨ ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ ਗੁਪਤਾ ਕਾਲ ਦੀ ਭਗਵਾਨ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦੀ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਮੂਰਤੀ ਹੈ। ਹੋਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਗੋਆ ਦੇ ਅਤੀਤ ਦੇ ਬਹੁ-ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਧਾਰਮਿਕ ਬੋਲਚਾਲ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। "ਤਰੰਗ", ਇੱਕ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਸੰਗੀਤ ਯੰਤਰ, ਧਾਰਮਿਕ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਵਰਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਭਾਂਡੇ, ਕਈ ਧਾਰਮਿਕ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਦੇ ਹੱਥ-ਲਿਖਤਾਂ ਅਤੇ ਕਈ ਧਾਰਮਿਕ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਦੇ ਕਾਗਜ਼ ਅਤੇ ਕਈ ਧਾਰਮਿਕ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਅਤੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਤਸਵੀਰਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਰੂਪ।[6]
ਨਿਊਮਿਜ਼ਮੈਟਿਕਸ ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਯੁੱਗ ਦੇ ਸਿੱਕਿਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਹੈ।[8] ਫਰਨੀਚਰ ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉੱਕਰੀ ਹੋਈ ਮੇਜ਼ ਅਤੇ ਉੱਚ-ਬੈਕਡ ਕੁਰਸੀਆਂ ਹਨ ਜੋ 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਗੋਆ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਜਾਂਚ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ। ਮੇਜ਼ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਸ਼ੇਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬਾਜ਼ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਚਾਰ ਆਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਹਨ।[8][10] ਫਰਨੀਚਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਗਵਰਨਰ ਜਨਰਲ ਦੀ ਕੁਰਸੀ, ਹਾਥੀ ਦੰਦ ਵਿੱਚ ਜੜ੍ਹੀ ਕੰਮ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਸੋਫਾ ਸੈੱਟ, ਛੋਟੇ ਆਕਾਰ ਦੇ ਹਾਥੀ ਦੰਦ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ, ਦਰਾਜ਼ਾਂ ਦੀ ਛਾਤੀ ਅਤੇ ਕੁਝ ਪੱਛਮੀ ਸ਼ੈਲੀ ਦਾ ਫਰਨੀਚਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[6] ਇਸ ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉੱਕਰੀ ਹੋਈ ਲੱਕੜ ਦੇ ਰੱਥ ਦੀ ਹੈ।[8][10]
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ "Adil Shah palace crowded, 18th century artefacts left on road - Times of India". indiatimes.com.
- ↑ 2.0 2.1 Sayed, Nida (10 May 2017). "Goa state museum gears up to shift to Adil Shah palace". Retrieved 26 June 2018.
- ↑ 3.0 3.1 "Goa state museum closed for visitors - Times of India". indiatimes.com.
- ↑ 4.0 4.1 "With 80% of artefacts packed, Goa state museum set to move - Times of India". indiatimes.com.
- ↑ 5.0 5.1 "Goa Museum - Government of Goa". goamuseum.gov.in. Archived from the original on 2019-12-01. Retrieved 2023-08-25.
- ↑ 6.00 6.01 6.02 6.03 6.04 6.05 6.06 6.07 6.08 6.09 6.10 "State Archaeology Museum, Panaji". Goa Tourism, Government of Goa. Retrieved 27 October 2015.
- ↑ 7.0 7.1 "About Us". Directorate of Museum, Government of Goa. Archived from the original on 1 ਨਵੰਬਰ 2019. Retrieved 27 October 2015.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 8.4 8.5 Thomas & Karafin 2009.
- ↑ "Home". Official website of the Museum. Archived from the original on 1 ਦਸੰਬਰ 2019. Retrieved 27 October 2015.
- ↑ 10.0 10.1 10.2 10.3 10.4 10.5 10.6 Harding 2003.
- ↑ Mitragotri 1999.
- ↑ McCulloch & Stott 2013.
- ↑ Malekandathil 2010.
ਬਿਬਲੀਓਗ੍ਰਾਫੀ[ਸੋਧੋ]
- Harding, Paul (2003). Goa. Melbourne London: Lonely Planet. ISBN 978-1-74059-139-3.
- McCulloch, Victoria; Stott, David (30 October 2013). Goa (with Mumbai). Bath: Footprint Travel Guides. ISBN 978-1-909268-42-5.
{{cite book}}:|work=ignored (help) - Malekandathil, Pius (2010). Maritime India: Trade, Religion and Polity in the Indian Ocean. Delhi: Primus Book. ISBN 978-93-80607-01-6.
- Mitragotri, Vithal Raghavendra (1999). A socio-cultural history of Goa from the Bhojas to the Vijayanagara. Institute Menezes Braganza.
- Thomas, Amelia; Karafin, Amy (2009). Goa and Mumbai. Vic. Oakland, CA: Lonely Planet. ISBN 978-1-74104-894-0.