ਮੁੜ-ਵਿਆਹ
ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ਾਦੀ ਇੱਕ ਐਸੀ ਸ਼ਾਦੀ ਹੈ ਜੋ ਪਿਛਲੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਬੰਧਨ ਦੇ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤਲਾਕ ਜਾਂ ਵਿਧਵਾ ਹੋਣ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕੁੱਝ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ਾਦੀ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ; ਸੰਭਾਵਨਾ ਦੇ ਫ਼ਰਕ ਦਾ ਅਧਾਰ ਪਿਛਲੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਸਥਿਤੀ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤਲਾਕਸ਼ੁਦਾ ਬਨਾਮ ਵਿਧਵਾ), ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਵਿੱਚ ਰੁਚੀ ਦਾ ਪੱਧਰ, ਹੋਰ ਕਾਰਕਾਂ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਲਿੰਗ, ਨਸਲ, ਅਤੇ ਉਮਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਕਰਾਉਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿਣਾ ਜਾਂ ਅੱਡ ਅੱਡ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਨੇੜਲੀ ਸਾਂਝ ਰੱਖਣਾ ਬਦਲਵੇਂ ਰਾਹਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ਾਦੀ ਵੀ ਮਾਨਸਿਕ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਸਿਹਤ ਲਾਭ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਬਿਹਤਰ ਸਿਹਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਮੁੜ ਸ਼ਾਦੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਾੜੀ ਸਿਹਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਲਗਾਤਾਰ ਸ਼ਾਦੀਸ਼ੁਦਾ-ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਤਲਾਕ ਜਾਂ ਵੱਖ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੁੜ-ਵਿਆਹ
[ਸੋਧੋ]1995 ਤਕ, ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸੰਗਿਕ ਤੱਥਾਂ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ, ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚਲੇ 50% ਜੋੜਿਆਂ ਨੇ ਤਲਾਕ ਜਾਂ ਪੱਕੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜੁਦਾ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਸਮਾਪਤ ਕੀਤਾ (ਭਾਵ ਜੋੜੇ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਲਾਕ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਪਰ ਉਹ ਹੁਣ ਇਕੱਠੇ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੇ ਜਾਂ ਜਾਇਦਾਦ ਦੀ ਸਾਂਝ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ)।[1] ਜੋੜੇ ਇਸ ਲਈ ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਹਿਭਾਗੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਨਾਖੁਸ਼ ਹਨ; ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਜੋੜੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਵਿਆਹ ਦੀ ਸੰਸਥਾ ਨੂੰ ਤਿਲਾਂਜਲੀ ਦੇ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤਲਾਕ ਲੈ ਲਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ (80% ਤਕ) ਫਿਰ ਤੋਂ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਹਨ।[2] ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਤਲਾਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ 4 ਸਾਲ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ; ਘੱਟ ਉਮਰ ਦੇ ਬਾਲਗ ਵੱਡੀ ਉਮਰ ਦੇ ਬਾਲਗਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜਲਦੀ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਵਿੱਚ ਰੁਚਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। [3] ਮਿਸਾਲ ਲਈ, 5 ਸਾਲ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਫਿਰ ਤੋਂ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਤਲਾਕ ਹੋਣ ਤੋਂ 10 ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ 75% ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।
ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਾਰਕ
[ਸੋਧੋ]ਤਲਾਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ 'ਤੇ ਕਈ ਕਾਰਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ੍ਵ੍| 2006 ਦੀ ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਾਰੀ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਮਰਦ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਕਸਰ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਦੇ ਹਨ| ਰਿਫਰੈਜਿਕ ਦਰਾਂ ਨਸਲੀ ਕਾਰਨ ਵੀ ਵੱਖਰੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ| ਚਿੱਟੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਪੁਨਰ-ਵਿਆਹ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਮ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਕਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਾਉਣ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ| ਉਮਰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕਾਰਕ ਹੈ ਤਲਾਕ ਦੇ ਸਮੇਂ 25 ਸਾਲ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਵਿਆਹ ਦੀਆਂ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਦੇ ਸਮੇਂ ਛੋਟੀਆਂ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਆਹ ਕਰਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ| ਬੱਚੇ ਹੋਣ ਨਾਲ ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਮੁੜ ਵਿਆਹਾਂ ਦੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਦਰਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ| ਰਿਅਰ੍ਰੇਜ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਦੀ ਸੈਟਿੰਗ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਸ਼ਹਿਰੀ ਖੇਤਰਾਂ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਔਰਤਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਨੁਪਾਤ ਵਾਲੇ ਔਰਤਾਂ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੀ ਘੱਟ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵਾਲੇ ਹਨ| ਕੁਝ ਵਾਤਾਵਰਣਕ ਕਾਰਕ, ਸਾਰੀਆਂ ਨਸਲਾਂ 'ਤੇ ਅਸਰ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦੇ: ਉੱਚ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰੀ ਅਤੇ ਗਰੀਬੀ ਵਾਲੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀਆਂ ਸਿਰਫ ਗ਼ੈਰ-ਗੋਰੇ ਔਰਤਾਂ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਘਟੀਆਂ ਹਨ|
ਕੁਝ ਔਰਤਾਂ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਤਲਾਕ ਦੇ ਬਾਅਦ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਲਗੱਡ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ| ਕਿਸੇ ਤਲਾਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਫਾਈ ਕਰਨ ਦੇ ਇਸ ਨਮੂਨੇ ਸਰੀਰਕ ਵਿਪਰੀਤ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਬੰਧਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਲਈ,ਕੋਈ ਬੱਚੇ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਜਿਹੜੇ ਵਧੇਰੇ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਥਿਰ ਕਮਿਊਨਿਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ|
ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੇ ਨਤੀਜੇ
[ਸੋਧੋ]ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮਾਜਕ-ਆਰਥਿਕ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੇ ਤਲਾਕ ਕੀਤੇ ਜਾਂ ਵੱਖਰੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ| ਮੁੜ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਤਲਾਕ ਦੀ ਬਿਹਤਰ ਤਾਲਮੇਲ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਤਲਾਕਿਤ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ| ਤਲਾਕਸ਼ੁਦਾ ਜੋੜਿਆਂ ਦੀ ਭੌਤਿਕ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਆਪਕ ਲੜੀ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਵਧੇਰੇ ਜੋਖਮ ਹੈ, ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਨਾਲ, ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਸਿਹਤ ਖਤਰੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ| ਦੂਜਾ ਵਿਆਹ: ਉਮੀਦ ਉੱਤੇ ਫੈਸਲੇ ਦੀ ਜਿੱਤ? ਅਕਸਰ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੂਜਾ ਵਿਆਹ ਪਹਿਲੇ ਵਿਆਹਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੈ - 1791 ਵਿੱਚ ਸੈਮੂਅਲ ਜੌਨਸਨ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਚਲਿਤ "ਤਜ਼ਰਬੇ ਤੋਂ ਆਸ ਦੀ ਜਿੱਤ". ਕੌਮੀ ਅੰਕੜਾ ਵਿਭਾਗ (ਓ.ਐੱਨ.ਐੱਸ.) ਵੱਲੋਂ ਜਾਰੀ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅੰਕੜੇ ਦੇ ਨਵੇਂ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਨੇ ਇਸ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਦਰਅਸਲ, ਦੂਜੇ ਵਿਆਹਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੇ ਵਿਆਹਾਂ ਨਾਲੋਂ ਲਗਾਤਾਰ ਚੰਗਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ| ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਵਿਆਹੁਤਾ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਵਿਆਹ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਅੱਜ ਜੋ ਵਿਆਹ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ-ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਤਲਾਕ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਨ 31% ਜੋਖਮ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਜੋੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤਲਾਕ ਦਾ ਅਨੁਮਾਨਤ 45% ਜੋ ਕਿ ਦੋਵੇਂ ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਵਿਆਹ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਦੂਜਾ ਵਿਆਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਹਿਲੇ ਨਾਲੋਂ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ| ਫਿਰ ਤਲਾਕ ਅਤੇ ਵਿਛੋੜੇ ਦੀ ਦਰ ਜਨਸੰਖਿਆ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਕ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਵੱਖਰੀ ਹੈ| ਦੂਜੀ ਵਿਆਹ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਕਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਅਤੇ ਕਮਿਊਨਿਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਸੰਭਾਵੀ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਹਨ ਜੋ ਘੱਟ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੰਦ ਹਨ| ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਦੂਜੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤਲਾਕ ਦੀ ਉਮਰ ਘਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ| ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਜਿਹੜੇ ਬੱਚੇ ਆਪਣੇ ਦੂਜੇ ਬੱਚੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ|
ਦੂਜੇ ਵਿਆਹਾਂ ਲਈ ਕਮਜ਼ੋਰੀ
[ਸੋਧੋ]ਇਸ ਦੇ ਕਈ ਕਾਰਨ ਹਨ ਕਿ ਕਿਉਂ ਦੂਜੀ ਵਿਆਹ ਵਿਘਨ ਲਈ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਜੋੜੀਦਾਰ ਉਸੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ,ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਗੁਣਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ| ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਤਲਾਕ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਏ ਹਨ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਸੰਗਤ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਸਥਾਪਨਵਾਦੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ| ਦੂਜੇ ਵਿਆਹਾਂ ਵਿਚ, ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਵਾਧੂ ਜਟਿਲਤਾ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪਹਿਲੇ ਵਿਆਹਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨਾ| ਸਤਾਏ ਹੋਏ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਰਿਲੀਅਰਾਂ ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭੰਗ ਦੀ ਵਧੇਰੇ ਦਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ|
ਵਿਧਵਾ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣਾ
[ਸੋਧੋ]2006 ਦੀ ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਾਰੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ 65 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ 32% ਔਰਤਾਂ ਵਿਧਵਾ ਸੀ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕ ਸਹਿਭਾਗੀਆਂ ਨੂੰ ਗੁਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਸਮਾਯੋਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਸੋਗ ਦੇ ਨਮੂਨੇ 'ਤੇ ਖੋਜ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਤੀਜਾ ਲਚਕੀਲਾਪਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈ| ਫਿਰ ਵੀ, ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹੁਤਾ ਦਰ ਕਾਫੀ ਘੱਟ ਹੈ, ਅਤੇ ਵੱਡੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਘੱਟ ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮੁੜ ਵਿਆਹਾਂ ਦੀਆਂ ਦਰਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦਿਆਂ, ਨਵੇਂ ਰੋਮਾਂਸਵਾਦੀ ਸਬੰਧਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ|
ਮੁਰੰਮਤ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ
[ਸੋਧੋ]ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੀਆਂ ਕਾਰਨ ਦਰਾ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਵਾਪਸ (ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਰੁਮਾਂਟਿਕ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ) ਦੀ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਭਿੰਨ ਹਨ| ਇੱਕ ਪਤੀ ਜਾਂ ਪਤਨੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਡੇਢ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, 15% ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਅਤੇ 37% ਵਿਧਵਾ ਜੋ 65 ਸਾਲ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਉਮਰ ਦੇ ਸਨ, ਨੂੰ ਮੁਲਾਕਾਤ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਸੀ| ਵਾਪਸੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਵਿਆਹ ਅਤੇ ਵਿਆਹੁਤਾ ਜੀਵਨ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਲਾਭਾਂ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ|
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਾਰਤਾ ਵਿੱਚ ਬਜ਼ੁਰਗ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਗੁਆਚਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ-ਸਾਥੀ ਦੇ ਬਗੈਰ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ| ਆਮ ਧਾਰਣਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ "ਔਰਤਾਂ ਉਦਾਸ ਹਨ, ਮਰਦ ਬਦਲਦੇ ਹਨ," ਖੋਜ ਇਸ ਨਮੂਨੇ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ. ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਨਵੀਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਅਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਸੰਕੋਚ ਕਰਦੇ ਹਨ| ਕਈ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਲਈ ਹੁਣ ਤੱਕ ਮੁਕਤੀ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਵਾਧੂ ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਮਹੱਤਵ ਰੱਖਦੇ ਹਨ| ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਵਿਧਵਾਵਾਂ, ਇਹ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੁੜ ਤੋਂ ਇਸ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੁਢਾਪਾ ਅਤੇ ਬੀਮਾਰ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਅਣਚਾਹੇ ਸਾਥੀਆਂ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਹੈ|
ਕੁਝ ਅਧਿਐਨਾਂ ਨੇ ਇਹ ਪਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਜਿਹੜੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨਵੇਂ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਰੁਚੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨਿਰਪੱਖ ਰਹਿਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇਸਦੇ ਉਲਟ ਮਰਦਾਂ ਦੀ ਇਹ ਰਿਪੋਰਟ ਹੋਣ ਦੀ ਵਧੇਰੇ ਸੰਭਾਵਨਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸੰਭਾਵਤ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਅਜੇ ਤੱਕ ਕਿਸੇ ਢੁਕਵੇਂ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ| ਇੰਟਰਵਿਊਆਂ ਤੋਂ ਸੰਕੇਤ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੇ ਮੌਕੇ ਲੈਣ ਲਈ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ|
ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜਿਕ ਸਹਾਇਤਾ ਨਵੀਂ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ| ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰੁਚੀ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਹੈ ਜੋ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹਨ| ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮਰਦਾਂ ਲਈ ਇਹ ਨਮੂਨਾ ਉਲਟ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ| ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਮੁੱਚੇ ਵਿਧਵਾ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਦੁਆਰਾ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਪਰੰਤੂ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਘੱਟ ਜਾਂ ਔਸਤ ਪੱਧਰ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਵਾਲੇ ਮਰਦ ਹੀ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਨ ਲਈ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵੀ ਹਨ| ਜਦੋਂ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਨੂ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਉੱਚ ਪੱਧਰ ਦੀ ਸਮਾਜਿਕ ਸਹਾਇਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਪੱਧਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਇਸ ਤੋਂ ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਰਦ ਰਿਟੇਟ ਕਰਨ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਸੰਦ ਦੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸਮਰਥਨ ਨਹੀਂ ਹੈ| ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਔਰਤਾਂ ਆਪਣੇ ਸੋਸ਼ਲ ਨੈਟਵਰਕ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸਮਾਜਿਕ ਸਹਾਇਤਾ ਦੇ ਹੋਰ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਸਰੋਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ|
ਹਾਲਾਂਕਿ ਪੂਰਤੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲਿੰਗ ਅੰਤਰ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ, ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਅਤੇ ਜਿਆਦਾ ਖੁੱਡੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪੁਨਰ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਰੁਚੀ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ|
ਮੁਰੰਮਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ
[ਸੋਧੋ]ਮਰਦ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਗੁਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੁੜ ਤੋਂ ਸੁਧਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਹਨ; 60% ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਰਦ ਪਰ 20% ਤੋਂ ਘੱਟ ਔਰਤਾਂ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਰੋਮਾਂਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਜਾਂ ਵਿਧਵਾ ਹੋਣ ਦੇ ਸਿਰਫ਼ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ| ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਕਾਰਕ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਵਿਧਵਾ ਜਾਂ ਵਿਧੁਰ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਰੋਮਾਂਸਿਕ ਰਿਸ਼ਤਾ ਕਾਇਮ ਕਰੇਗਾ| ਡੇਵਿਡਸਨ (2002) ਇੱਕ ਫਰੇਮਵਰਕ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਵਿਧਵਾ ਦੀ ਅਨੁਸਾਸ਼ਨ ਦੇ ਸੰਭਾਵੀ ਸੰਭਾਵਤ ਤਿੰਨ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਵਾਲੀਆਂ ਹਾਲਤਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਤੁਤ ਕਰਦਾ ਹੈ: ਸਾਥੀ ਦੀ ਉਪਲਬਧਤਾ, ਕਿਸੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ, ਅਤੇ ਸਾਥੀ ਦੀ ਇੱਛਾ|
ਉਪਲਬਧਤਾ, ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਲਿੰਗ ਅੰਤਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਭਾਈਵਾਲ਼ਾਂ ਦੀ ਉਪਲਬਧਤਾ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦੀਆਂ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਰੋਕ ਹੈ; ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਭਾਈਵਾਲ਼ ਉਪਲਬਧ ਹਨ, ਇਹ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਔਰਤਾਂ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਜੀਉਂਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਮਰਦ ਛੋਟੀ ਸਾਂਝੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ| ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਿਛਲੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਵਿਸਥਾਰ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਬਜ਼ੁਰਗ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਨਾਲੋਂ ਮੁੜ ਦੁਹਰਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ|
ਪੜ੍ਹਾਈ ਨੇ ਕਈ ਹੋਰ ਕਾਰਕਾਂ ਦੀ ਸ਼ਨਾਖਤ ਕੀਤੀ ਹੈ ਜੋ ਵਿਧਵਾਪਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਵਾਪਸ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਦੇ ਜਾਂ ਘਟਾਉਂਦੇ ਹਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕਾਰਕ ਡੇਵਿਡਸਨ ਦੇ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਫਿੱਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ| ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਲਈ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਦਾ ਕੰਮ ਪੰਡਤ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ; ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਕੋਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਿਤ ਸਾਂਝੇਦਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ| ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਲਈ, ਨਵੀਂ ਰੋਮਾਂਸ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਮਦਨੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ| ਡੇਵਿਡਸਨ ਦੇ ਮਾਡਲ ਵਿੱਚ, ਕਿਸੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਉਮਰ, ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਵਿੱਤੀ ਸਾਧਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; ਛੋਟੇ, ਸਿਹਤਮੰਦ ਅਤੇ ਵਿੱਤੀ ਸਰੋਤ ਹੋਣ ਨਾਲ ਇੱਕ ਹੋਰ ਆਕਰਸ਼ਕ ਸਹਿਭਾਗੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ|
ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੇ ਨਤੀਜੇ
[ਸੋਧੋ]ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਬਜ਼ੁਰਗ ਬਾਲਗ ਇਕੱਲੇਪਣ ਵਿੱਚ ਉੱਚੇ ਵਾਧੇ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਸੋਸ਼ਲ ਨੈਟਵਰਕ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣਾ ਜਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕਰਨ ਨਾਲ ਇਹ ਇਕੱਲਤਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ| ਵਿਧਵਾ ਦੇ ਬਾਅਦ ਮੁਲਾਕਾਤ ਅਤੇ ਪੁਨਰਵਾਸ ਦੋਨੋਂ ਆਮ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਨੁਕੂਲ ਜਵਾਬ ਹੁੰਦੇ ਹਨ| ਜਿਹੜੇ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਹੋਣ ਦੇ ਲਗਭਗ 1-5 ਸਾਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਅਤੇ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਨਤੀਜੇ (ਜਿਵੇਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੰਦਰੁਸਤੀ, ਵਧੇਰੇ ਜੀਵਨ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਅਤੇ ਘੱਟ ਡਰਾਫੈਸ਼ਨ) ਮਿਲਦੇ ਹਨ| ਹੋਰ ਖੋਜਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਵਿਧਵਾ ਅਤੇ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਘਟਾਇਆ ਗਿਆ ਤਣਾਓ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਸਮਾਜਿਕ-ਆਰਥਿਕ ਸੰਸਾਧਨਾਂ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ| ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਵਿਧਵਾਵਾਂ, ਜੋ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ, ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਵਿਚ, ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਏ ਗਏ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਘਰੇਲੂ ਆਮਦਨ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਵਿੱਤੀ ਮਾਮਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦੇਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ|
ਬਾਅਦ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿਕਲਪ
[ਸੋਧੋ]ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤਲਾਕਿਤ ਅਤੇ ਵਿਧਵਾ ਬਾਲਗ਼ਾਂ ਦਾ ਟੀਚਾ ਜਾਂ ਆਦਰਸ਼ ਪ੍ਰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ| ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਬਜੁਰਗਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਸਹਿਜਤਾ ਜਾਂ ਰਹਿਣ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਇਕੱਠੇ (LAT) ਵਰਗੀਆਂ ਬਦਲਵੇਂ ਪ੍ਰਤੀਬੱਧਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਧਦੀ ਸਹਿਮਤੀ ਅਤੇ ਦਿਲਚਸਪੀ ਹੈ. ਹਾਲਾਂਕਿ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਵਿਆਹ ਦੇ ਮੁੱਢ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਹੈ, ਬਿਰਧ ਬਾਲਗ਼ਾਂ ਦੇ ਵਾਧੂ ਕਾਰਨ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਿਉਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਹਿਜਧਾਰੀ ਆਦਰਸ਼ ਸਾਂਝੇਦਾਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ| ਕੁਝ ਲਈ, ਪੁਨਰ ਵਿਆਹਾਂ ਵਿੱਚ ਬੇਵਫ਼ਾਈ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਲਗ ਬੱਚੇ ਵਿਰਾਸਤ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਪੁਨਰ-ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ| ਕਈ ਬਿਰਧ ਔਰਤਾਂ ਸਹਾਰੇ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲੈ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਉਹ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਨਵੀਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਝਿਜਕ ਰਹੇ ਹਨ| ਹਾਲਾਂਕਿ, ਲਿਵਿੰਗ ਇਲਾਵਾ ਟੁਗੇਅਰ (LAT) ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਪ੍ਰਬੰਧ ਇੱਕ ਆਕਰਸ਼ਕ ਵਿਕਲਪ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਇਹ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੰਗਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਰੂਪ ਹੈ ਜੋ ਹਰੇਕ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਅਤੇ ਸੁਤੰਤਰ ਘਰਾਣਿਆਂ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ|
ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੇ ਆਮ ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਲਾਭ
[ਸੋਧੋ]ਮੌਜੂਦਾ ਵਿਆਹੁਤਾ ਸਥਿਤੀ ਅਤੇ ਵਿਆਹੁਤਾ ਤਬਦੀਲੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੋਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਿਹਤ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਂਦਾ ਹੈ| ਵਿਆਹੁਤਾ ਮਾਨਸਿਕ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਸਿਹਤ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਲਗਾਤਾਰ ਵਿਆਹੇ ਹੋਏ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਵਿੱਚ ਵਿਧਵਾ ਜਾਂ ਤਲਾਕਸ਼ੁਦਾ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੀ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਜਾਰੀ ਹੈ|
ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਲਾਭ
[ਸੋਧੋ]ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਲਾਭ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਪੁਨਰ-ਵਿਆਹ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਸੁਰੱਖਿਆ ਵੀ ਲਗਦੀ ਹੈ| ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਤਣਾਓ ਦੇ ਲੱਛਣਾਂ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪੱਧਰ ਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਸਾਥੀ (ਵਿਧਵਾ, ਤਲਾਕ, ਜਾਂ ਵਿਛੋੜੇ ਦੇ ਰਾਹੀਂ) ਗੁਆ ਲਈ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕੱਲੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ| ਰਿਅਰੱਰਡ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਲਈ ਲਾਹੇਵੰਦ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਿਫਰੈਰੀਡ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲੋਂ ਤਣਾਓ ਦੇ ਲੱਛਣਾਂ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪੱਧਰ ਹਨ|
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹੁਤਾ ਹੋਣ ਦਾ ਸਿਹਤ ਲਾਭ ਬਹੁਤ ਮਜ਼ਬੂਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਿੰਨਾਂ ਦਾ ਲਗਾਤਾਰ ਵਿਆਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ| ਕਈ ਅਧਿਐਨਾਂ ਤੋਂ ਇਹ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਹੈ ਕਿ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਦੇ ਮਾਨਸਿਕ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਸਿਹਤ ਲਾਭ ਪਿਛਲੀ ਵਿਵਾਹਿਕ ਰੁਕਾਵਟ ਦੇ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੰਤੁਲਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ| ਨਿਰੰਤਰ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਦੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਫਾਇਦਿਆਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਲਾਭ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ, ਜਿੰਨੇ ਪਿਛਲੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਹਨ| ਹਾਲਾਂਕਿ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਆਹੁਤਾ ਹੋਣ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਲਾਭ ਘੱਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ|
ਵਿਅਹੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਅਣ-ਵਿਆਹ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਦੇ ਫਰਕ ਆਰਥਕ ਸਰੋਤਾਂ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸਹਾਰੇ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ| ਨਤੀਜਿਆਂ ਤੋਂ ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਵਿਆਹ ਦੇ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਲਾਭ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸ ਤੱਥ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਆਹੇ ਹੋਏ ਔਰਤਾਂ ਸਹਿਜ ਅਤੇ ਨਿਰਪੱਖ ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਨਾਲੋਂ ਸਰੀਰਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਿਹਤਮੰਦ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ| ਚੋਣ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਿਹਤਮੰਦ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਸਰੀਰਕ ਸਿਹਤ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ, ਘੱਟ ਤਣਾਓ ਦਾ ਤਜਰਬਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ| ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਭਾਵੇਂ ਆਰਥਿਕ ਸਰੋਤਾਂ, ਸਮਾਜਕ ਸਮਰਥਨ ਅਤੇ ਸਿਹਤ ਲਈ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰਨ ਵੇਲੇ, ਵਿਆਹੇ ਹੋਏ ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਜ ਜਾਂ ਨਿਰਪੱਖ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਘੱਟ ਡਰਾਉਣਾ ਲੱਛਣਾਂ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਹੁੰਦਾ ਹੈ| ਇਹ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਵਿਆਹੇ ਹੋਏ ਮਰਦਾਂ ਵਿੱਚ ਤਣਾਓ ਦੇ ਲੱਛਣ ਇੰਨੇ ਘੱਟ ਹਨ|
ਸਰੀਰਕ ਸਿਹਤ ਲਾਭ
[ਸੋਧੋ]ਵਿਆਹ ਦੇ ਸਰੀਰਕ ਸਿਹਤ ਲਾਭ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ, ਪਰ ਵਿਆਹੁਤਾ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਸਿਹਤ ਉੱਤੇ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਿਖਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ| ਵਿਆਹੁਤਾ ਬੰਧਨ ਨੂੰ ਸੰਜਮਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਰ ਵਿਆਹੁਤਾ ਵਿਘਨ ਦੇ ਮਾੜੇ ਸਿਹਤ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ| ਇਸ ਸਮੇਂ ਵਿਆਹੇ ਹੋਏ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਵਿਚ, ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਤਲਾਕਸ਼ੁਦਾ ਜਾਂ ਵਿਧਵਾ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਸਿਹਤ ਹੈ ਜੋ ਲਗਾਤਾਰ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਰਹੇ ਹਨ| ਖੋਜ ਨੇ ਕਈ ਵਿਵਾਹਿਕ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਰੀਰਕ ਸਿਹਤ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਹੈ| ਵਿਆਹੁਤਾ ਵਿਘਨ ਦੇ ਮਾੜੇ ਸਿਹਤ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਹਾਲਾਤ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡਾਇਬੀਟੀਜ਼ ਅਤੇ ਦਿਲ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ) ਅਤੇ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਦੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਬਲਾਕ ਜਾਂ ਚੜ੍ਹਨਾ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਨ ਲਈ ਮੁਸ਼ਕਲ) ਲਈ ਵਧੇ ਹੋਏ ਖਤਰੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ| ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕਾਰਜ-ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ; ਇਹ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਸਿਹਤ ਵਿਆਹ ਅਤੇ ਰੁਕਾਵਟ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦੀ ਹੈ| ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਦੋਵੇਂ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਭਾਵ ਮੌਜੂਦ ਹਨ|
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Bramlett, M. D., & Mosher, W. D. (2002). Cohabitation, marriage, divorce, and remarriage in the United States. Vital and Health Statistics. Series 23, Data from the National Survey of Family Growth, (22), 1-93.
- ↑ Cherlin, A. J. (1992). Marriage, divorce, remarriage (rev. and enl. ed.). Social trends in the United States. Cambridge, MA, US: Harvard University Press. As cited in Bradbury, T. N., & Karney, B. R. (2010). Intimate Relationships. W. W. Norton & Company.
- ↑ Wilson, B. F., & Clarke, S. C. (1992). Remarriages: A demographic profile. Journal of Family Issues, 13(2), 123 -141. doi:10.1177/019251392013002001