ਮਾਲਬਰ ਵਿਆਹ ਐਕਟ 1896
1896 ਵਿਚ, ਮਦਰਾਸ ਸਰਕਾਰ ਨੇ 1891 ਦੇ ਮਲਾਬਾਰ ਮੈਰਿਜ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਮਲਾਬਾਰ ਮੈਰਿਜ ਐਕਟ ਪਾਸ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਨਾਲ ਮਲਾਬਾਰ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਜਾਤੀ ਦੇ ਮਰੂਮਕਾਕਟਯਾਮ (ਮੈਤਰੀਜ) ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਂਭਧਮ ਵਿੱਚ ਰਜਿਸਟਰ ਕਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਪਾਬੰਦੀਸ਼ੁਦਾ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕ੍ਰਮਬੱਧ ਸੀ: ਚਾਹੇ ਰਿਸ਼ਤਾ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਨਹੀਂ, ਉਸ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੀ।[1]
ਸਰ ਸੀ ਸ਼ੰਕਰਨ ਨਾਇਰ ਦੇ ਕੰਮ ਨੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਪੈਨਕਾਰਰ ਨੇ ਇਹ ਗੱਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਸਫਲ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਐਕਟ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 20 ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕੇਵਲ ਛੇ ਅਜਿਹੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਰਜਿਸਟਰਡ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਨਾਇਰ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਸਨ।[2]
ਸਾਂਭਾਮਾਮ ਅਤੇ ਮੁਰੂਕਕਾਟਯਮ
[ਸੋਧੋ]ਸੰਬਹਮਥ ਨਾਅਰ ਜਾਤੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਰੂਪ ਸੀ। ਮਾਨਵ-ਵਿਗਿਆਨੀ ਕ੍ਰਿਸਟੋਫਰ ਫੁਲਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ, "ਨਾਇਰ ਦੀ ਵਿਆਹ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਨਵ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਸਭਨਾਂ ਸੰਗਠਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣਾਇਆ ਹੈ।" ਥਾਮਸ ਨੌਸਿਤਰ ਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੀ -ਊਵੁੱਟਰਲ ਥਲੈਕਿਟੂ ਕਲਿਆਣਮ ਰੀਤ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ[3] ਅਤੇ ਹਾਈਪਰਜੀਅਮ ਅਤੇ ਬਹੁਪੱਖੀ ਦੇ ਇੱਕ ਰੂਪ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, "ਇਸ ਲਈ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ ਕਿ ਕੀ 'ਵਿਆਹ' ਸਭਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਸੀ।" ਪੁਰਸ਼ ਅਤੇ ਤੀਜੇ ਦੋਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕਈ ਸਹਿਭਾਗੀ ਦੋਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਉਹਨਾਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਹੋਰ ਸਹਿਭਾਗੀਆਂ ਨੂੰ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹਨ।[4]
ਸਾਂਭੰਡਮ ਸੰਬੰਧ ਨੂੰ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਮਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਰਿਆਸਤਾਂ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਸਮਝਿਆ. ਸਿਵਲ ਕੋਰਟ ਨੇ ਅਖਤਿਆਰੀ ਅਦਾਲਤ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਰਿਸ਼ਤਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਾਰਟੀ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਭੰਗ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸੰਪਤੀ ਦੇ ਕੋਈ ਹੱਕ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਜ਼ਮੀਨੀ ਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਕਾਰਨ ਖੇਤਰ ਦੇ ਨਾਂਬੁਦ੍ਰਿਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਪਦਵੀ ਨੂੰ ਜਾਤ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਬਾਹਰੋਂ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਨਬੋਦ੍ਰਿਰੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨੀਵਾਂ ਦਰਜਾ ਵਾਲੇ ਨਾਅਰ ਭਾਈਚਾਰੇ ਤੋਂ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੇ ਸਾਧਨ ਮੁਹੱਈਆ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ।
ਮਰੂਮਕਾਟਯਮ ਵੀ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤੌਹ ਦਾ ਸਰੋਕਾਰ ਸੀ।
ਤਬਦੀਲੀ ਲਈ ਅੰਦੋਲਨ
[ਸੋਧੋ]1870 ਅਤੇ 1880 ਦੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮਰੂਮਕਕਾਟਯਾਮ ਨਾਲ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟਤਾ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋਏ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਵੀ ਕਾਲਮਨਾਲਿਕ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕ ਵਿਲੀਅਮ ਲੋਗਨ ਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਇੱਕ ਸਰਕਾਰੀ ਰਿਪੋਰਟ ਵਿੱਚ ਸੁਣਾਇਆ। 1890 ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਮਾਮਲਾ ਆਇਆ ਤਾਂ ਨਾਇਰ ਨੇ ਬਿੱਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਕਿ ਮਦਰਾਸ ਵਿਧਾਨ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ ਵਿੱਚ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਨੂੰ ਕਾਨੂੰਨੀ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੇ 1891 ਵਿੱਚ ਮਲਾਬਾਰ ਮੈਰਿਜ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਮੈਟਰੀਲੀਨੀਅਲ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ 'ਤੇ ਵੀ ਇਹ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਕੀ ਵਿਆਹ, ਪਰਿਵਾਰਕ ਸੰਸਥਾ ਅਤੇ ਵਿਰਾਸਤ ਲਈ ਰਵਾਇਤੀ ਅਭਿਆਸਾਂ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਨੂੰਨੀ ਉਪਾਵਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Panikkar, K. M. (July–December 1918). "Some Aspects of Nayar Life". Journal of the Royal Anthropological Institute. 48: 271. Retrieved 2011-06-24.
- ↑ Kodoth, Praveena (May 2001). "Courting Legitimacy or Delegitimizing Custom? Sexuality, Sambandham and Marriage Reform in Late Nineteenth-Century Malabar". Modern Asian Studies. 35 (2): 350. doi:10.1017/s0026749x01002037. JSTOR 313121.(subscription required)
- ↑ Fuller, C. J. (Winter 1975). "The Internal Structure of the Nayar Caste". Journal of Anthropological Research. 31 (4): 283. JSTOR 3629883.(subscription required)
- ↑ Nossiter, Thomas Johnson (1982). "Kerala's identity: unity and diversity". Communism in Kerala: a study in political adaptation. University of California Press. p. 27. ISBN 978-0-520-04667-2. Retrieved 2011-06-24.