ਅਲਮਿਤਰਾ ਪਟੇਲ
ਅਲਮਿਤਰਾ ਪਟੇਲ (ਜਨਮ 1936) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੀਤੀ ਦੀ ਵਕੀਲ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਵਿਰੋਧੀ ਕਾਰਕੁਨ ਹੈ।[1]
ਸਿੱਖਿਆ
[ਸੋਧੋ]ਅਲਮਿਤਰਾ ਦੇ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਵਪਾਰੀ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਇੱਕ ਨਾਗਰਿਕ ਕਾਰਕੁਨ ਸੀ, ਜਿਸਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਿੱਖਿਆ ਸਮਾਜ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਅਲਮਿਤਰਾ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ ਵਿਗਿਆਨ ਨਾਲ ਘਿਰੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾ ਦੇ ਨਾਲ ਬਾਰਨੇਸ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਕੁੜੀ ਸੀ।
ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰੇ, ਇਸਲਈ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਵਸਰਾਵਿਕਸ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਟੈਕਨਾਲੋਜੀ (MIT) ਵਿੱਚ ਭੇਜਿਆ। ਉਸਨੇ ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜਨਰਲ ਇੰਜਨੀਅਰਿੰਗ ਵਿੱਚ ਬੀਐਸਸੀ ਅਤੇ ਸਿਰੇਮਿਕਸ ਵਿੱਚ ਐਮਐਸ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ 1959 ਵਿੱਚ ਉਹ ਐਮਆਈਟੀ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਭਾਰਤੀ ਮਹਿਲਾ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਬਣ ਗਈ। ਅਗਲੇ ਤਿੰਨ ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਨੇ ਅਬਰੈਸਿਵਜ਼, ਫਾਊਂਡਰੀ-ਰਿਫ੍ਰੈਕਟਰੀਜ਼ ਅਤੇ ਸੀਮਿੰਟ ਟਾਇਲ ਉਦਯੋਗਾਂ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।
ਵਕਾਲਤ ਅਤੇ ਸਰਗਰਮੀ
[ਸੋਧੋ]1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਅਲਮਿੱਤਰਾ ਸ਼ਹਿਰੀ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਸੰਬੰਧੀ ਮੁੱਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਏਸ਼ੀਆਟਿਕ ਸ਼ੇਰਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣਾ, ਇੱਕ ਰੁੱਖ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨਾ, ਉਲਸੂਰ ਝੀਲ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣਾ, ਠੋਸ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਅਤੇ ਘੱਟ ਲਾਗਤ ਵਾਲੇ ਘਰ ਬਣਾਉਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਅਲਮਿਤਰਾ ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੀਤੀ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਹ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਥਿੰਕ ਟੈਂਕਾਂ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਪੈਨਲਾਂ ਵਿੱਚ ਠੋਸ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਮੁੱਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੀ ਹੋਈ ਹੈ।[2]
1991 ਵਿੱਚ, ਅਲਮਿਤਰਾ ਨੇ ਸਫਾਈ ਮਿਉਂਸਪਲ ਠੋਸ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਲਈ ਇੱਕ ਹੱਲ ਲੱਭਣ ਲਈ ਨਿਕਲਿਆ, ਅਤੇ ਪਾਇਆ ਕਿ ਉਸਨੇ 1994-1995 ਵਿੱਚ ਜਿਨ੍ਹਾਂ 80 ਭਾਰਤੀ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕੋਲ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਬਾਹਰੀ ਖੇਤਰਾਂ ਜਾਂ ਪਹੁੰਚ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਤੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਕੂੜਾ ਸੁੱਟਣ ਲਈ ਨਹੀਂ ਸੀ।[3]
ਮਿਊਂਸੀਪਲ ਠੋਸ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਦੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਡੰਪਿੰਗ ਵਿਰੁੱਧ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਵਿੱਚ ਅਲਮਿੱਤਰਾ ਪਟੇਲ ਦੀ 1996 ਦੀ ਜਨਹਿਤ ਪਟੀਸ਼ਨ ਮਿਉਂਸਪਲ ਸਾਲਿਡ ਵੇਸਟ ਮੈਨੇਜਮੈਂਟ ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਖਰੜੇ ਵਿੱਚ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੀ ਸੀ।
ਉਸਨੇ ਗਾਜ਼ੀਪੁਰ ਲੈਂਡਫਿਲ ' ਤੇ ਇੱਕ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ।[4]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑
- ↑ "Almitra Patel: The First Indian Woman Engineer at MIT". sheforsuccess.com. 13 April 2016. Archived from the original on 24 June 2016. Retrieved 16 June 2016.
- ↑
- ↑ Rehman, Mumtaz (2021-07-11). "Ghazipur Landfill: A Mountain Of Waste Almost The Height Of The Qutub Minar". Feminism in India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਬਰਤਾਨਵੀ)). Retrieved 2022-10-28.