ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਅਸਾਮ ਰਾਜ ਅਜਾਇਬ ਘਰ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਅਸਾਮ ਰਾਜ ਅਜਾਇਬ ਘਰ
Map
ਸਥਾਪਨਾ1940
ਟਿਕਾਣਾਜੀ.ਐਨ.ਬੀ. ਰੋਡ, ਗੁਹਾਟੀ, ਭਾਰਤ[1]
ਗੁਣਕ26°11′07″N 91°45′07″E / 26.1853352°N 91.7519043°E / 26.1853352; 91.7519043

ਅਸਾਮ ਰਾਜ ਅਜਾਇਬ ਘਰ, ਪਹਿਲਾਂ ਅਸਾਮ ਸੂਬਾਈ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵੱਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ[2] ਦਿਘਾਲੀਪੁਖੁਰੀ ਤਲਾਬ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਸਿਰੇ 'ਤੇ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਗੁਹਾਟੀ ਸ਼ਹਿਰ, ਅਸਾਮ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਾਮਰੂਪ ਅਨੁਸੰਧਾਨ ਸਮਿਤੀ[3] (ਅਸਾਮ ਰਿਸਰਚ ਸੋਸਾਇਟੀ) ਵੱਲੋਂ 1940 ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।[4] ਮਰਹੂਮ ਕਨਕਲਾਲ ਬਰੂਆ ਇਸ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸਨ। ਸਾਲ 1953 ਵਿੱਚ, ਇਸਨੂੰ ਅਸਾਮ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[5]

ਸੰਗ੍ਰਹਿ

[ਸੋਧੋ]
ਅਸਾਮ ਰਾਜ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਅਹੋਮ ਬਰਛੇ ਦੇ ਸਿਰੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ

ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਾਗਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ, ਐਪੀਗ੍ਰਾਫੀ, ਮੂਰਤੀਆਂ, ਫੁਟਕਲ, ਕੁਦਰਤੀ ਇਤਿਹਾਸ, ਕਲਾ ਅਤੇ ਸ਼ਿਲਪਕਾਰੀ, ਮਾਨਵ-ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਲੋਕ ਕਲਾ ਅਤੇ ਹਥਿਆਰ ਸੈਕਸ਼ਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਅਸਾਮ ਖੇਤਰ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਚਾਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸ਼੍ਰੇਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ - ਪੱਥਰ, ਲੱਕੜ, ਧਾਤ ਅਤੇ ਟੈਰਾਕੋਟਾ। ਇੱਥੇ ਜੋ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹਨ।

ਅਸਾਮ ਰਾਜ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ 1985 ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਸਟੈਨੋਗ੍ਰਾਫਿਕ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਨਾਲ ਅਮੀਰ ਹੈ। ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕਲਾ, ਸੱਭਿਆਚਾਰ, ਮਿਥਿਹਾਸ, ਜੀਵਨੀ, ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਏਸ਼ੀਆਟਿਕ ਸੋਸਾਇਟੀ ਰਸਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰਸਾਲੇ, ਰਸਾਲੇ ਅਤੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਹਨ।

ਵਿਜ਼ਿਟਿੰਗ ਘੰਟੇ

[ਸੋਧੋ]

ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸਵੇਰੇ 10:00 ਵਜੇ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ 5:00 ਵਜੇ ਤੱਕ ਖੁੱਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸੋਮਵਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਸਵੇਰੇ 10:00 ਵਜੇ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ 4:30 ਵਜੇ ਤੱਕ ਖੁੱਲਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਅਜਾਇਬ ਘਰ 06 ਦਿਨ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਦੂਜਾ ਅਤੇ ਚੌਥਾ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਛੁੱਟੀਆਂ। ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਕੋਵਿਡ-19 ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ

[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. Rena Laisram (18 April 2019). Religion in Early Assam: An Archaeological History. Cambridge Scholars Publishing. pp. 14–. ISBN 978-1-5275-3346-2.
  2. The Journal of the Assam Research Society. Kāmarūpa Anusandhān Samiti. 1980. pp. 95–.
  3. David Reid Syiemlieh (2000). Survey of Research in History on North East India, 1970-1990. Regency Publications. pp. 4-. ISBN 978-81-87498-09-4.
  4. Banerjee, Dipankar (16 July 2004). "Society that gave Assamese tradition its first home". The Telegraph. Archived from the original on 18 June 2013. Retrieved 2012-12-04.
  5. Rabin Dev Choudhury (1988). Museums of North East India. Directorate of Museums, Assam. pp. 83–.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

[ਸੋਧੋ]